QUIZΖΖΖΖ : Θα μπαίνατε στο μαγαζί της φωτογραφίας?

Σε ένα από τα ταξίδια μου στη Κρήτη, ένα πρωϊνό αποφάσισα να κάνω μια βόλτα στη παλιά πόλη των Χανίων όταν αντίκρυσα έξω από ένα μπαράκι την ταμπέλα της φωτογραφίας.

Οι ιδιοκτήτες του μπαρ προειδοποιούσαν τον επισκέπτη πως το μαγαζί :
- Δεν διαθέτει καλή μουσική
- Δεν έχει καλό σέρβις
- Δεν έχει καλή θέα

Με παραξένεψε η ταμπέλα και τελικά επέλεξα να καθήσω σε άλλο μαγαζί με το σκεπτικό πως αγαπώ το καλό σέρβις στα μαγαζιά που συχνάζω, επομένως εάν το συγκεκριμένο μαγαζί καθώς δηλώνει δεν έχει καλό σέρβις τότε γιατί να πιω το καφεδάκι μου εκεί?

Ενα χρόνο μετά καθώς τακτοποιούσα το κουτί με τις φωτογραφίες από τις διακοπές, έπεσε στα χέρια μου πάλι αυτή η φωτογραφία, και αναρωτιόμουν ποιό σκεπτικό μπορεί να κρύβεται πίσω από την αρνητική διαφήμιση που κάνει ένας ιδιοκτήτης για το ίδιο το μαγαζί του. Ακρη βέβαια δεν έβγαλα κι έτσι ξανατοποθέτησα τη φωτογραφία μαζί με τις υπόλοιπες φωτογραφίες των διακοπών στο αγαπημένο κουτάκι και το ξανάβαλλα στη συνηθισμένη του θέση.

Αλήθεια εσείς τι θα κάνατε εάν ήσασταν στη θέση μου????
Θα μπαίνατε στο μαγαζί της συγκεκριμένης φωτογραφίας ή θα πηγαίνατε να πιείτε τον καφέ σας αλλού???

Οι καθρέφτες, τα "απολίτιστα" βασιλόπουλα και ο "Κανένας Πολιτισμός"....

"Μια φορά κι έναν καιρό".....άρχισε να αφηγείται η Καλλικατζαρελένη..."ήμουν κι εγώ ένα παιδί όπως τόσα άλλα. Είχα και μια γιαγιά η οποία κάθε βράδυ φρόντιζε να μου αφηγείται παραμύθια. Τα παραμύθια αυτά άλλοτε επαναλαμβάνονταν όμοια και απαράλλαχτα κάθε φορά, άλλοτε μεταβάλλονταν αναλόγως της ψυχικής διάθεσης της γιαγιάς. Κάποιες φορές έπαιρναν απρόβλεπτη τροπή αφού η εξέλιξη της ιστορίας ακολουθούσε ποικίλες διαδρομές αναλόγως των αναρίθμητων ερωτήσεων που έθετα στη γιαγιά
Παραμύθια άλλοτε χαρούμενα, άλλοτε θλιμμένα και άλλοτε διασκεδαστικά που όμως είχαν πάντα κάποια κοινά στοιχεία:

1. Τον απρόβλεπτο παράγοντα που ξάφνιαζε αφού μπορούσε να αλλάξει την εξέλιξη του παραμυθιού.
2.Περιλάμβαναν στοιχεία υπερφυσικά, εξωτικά, μαγικά, φανταστικά τα οποία άφηναν τη φαντασία σου να καλπάζει και σε έκαναν να ταυτίζεσαι με τους ήρωες του παραμυθιού.
3. Μετά από την πάλη του καλού με το κακό στο τέλος επικρατούσε το καλό το οποίο μετά κόπων και βασάνων ξεπερνούσε όλες τις δοκιμασίες στις οποίες το υπέβαλλαν οι κακές δυνάμεις.
4. Συνήθως τα παραμύθια της παιδικής μου ηλικίας κατέληγαν σε ένα ευτυχισμένο τέλος με τη χαρακτηριστική φράση .....

ΕΖΗΣΑΝ ΑΥΤΟΙ ΚΑΛΑ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΚΑΛΥΤΕΡΑ

Ενα από τα παραμύθια που έβαζα και ξανάβαζα τη γιαγιά μου να μου διηγηθεί ήταν το γνωστό παραμύθι της Χιονάτης. Και η γιαγιά για εκατομμυριοστή φορά, με το κεφάλι της να προσκυνά από τη νύστα , μα μη θέλοντας να χαλάσει το χατήρι της εγγονής της επαναλάμβανε τη φράση "Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου, ποια είναι η ομορφότερη στον κόσμο;" που ρωτούσε και ξαναρωτούσε η κακιά μητριά της Χιονάτης τον καθρέφτη. Και απαντούσα προτρέχοντας εγώ έχοντας μάθει απ΄έξω το παραμύθι (και παριστάνοντας τον καθρέφτη) "Εσύ Κυρά μου, Εσύ είσαι η ομορφότερη σε ολάκερο τον κόσμο" κι έπειτα γεμάτη ευτυχία και πληρότητα αφηνόμουν στην αγκαλιά του Μορφέα, πήγαινε και η κακομοίρα η γιαγιά για ύπνο και για να ξαποστάσει.

Σύμφωνα με το παραμύθι, μόλις η Χιονάτη έγινε 7 χρονών, ο καθρέφτης απάντησε στην κακιά μάγισα πως για πρώτη φορά έχασε τα πρωτεία και πως η Χιονάτη ήταν η ομορφότερη στον κόσμο, κι εκείνη σκύλιασε....Τη συνέχεια του παραμυθιού τη γνωρίζετε....να μην την επαναλαμβάνω......

Τα χρόνια πέρασαν....άλλαξαν οι καιροί....άλλαξα κι εγώ, δεν είμαι πια το αθώο παιδί που ήμουν κάποτε......Αλλαξαν όμως και τα παραμύθια......

Τη θέση της γλυκειάς μορφής της γιαγιάς που έλεγε τα παραμύθια , πήρε η TV. Ο αυθορμητισμός και ο αυτοσχεδιασμός της γιαγιάς αντικαταστάθηκαν από λόγια στερεότυπα, επαναλαμβανόμενα και προβλέψιμα, γραμμένα από μισθωμένους "ειδικούς". Κάθε λέξη δεν αποτελεί πια το δημιούργημα της σκέψης των ίδιων των ηρώων που πρωταγωνιστούν στα παραμύθια. Ολα είναι βολικά κι εύκολα πια για τους ήρωες...Δεν υποβάλλονται πια σε δοκιμασίες, άλλοι δουλεύουν για λογαριασμό τους. Το τέλος των παραμυθιών είναι πλέον αρκετά προβλέψιμο. Εχασε τη μαγεία του το παραμύθι, φτώχυνε... Ασε που τα παραμύθια δεν ασχολούνται πια με τσοπάνηδες, με ξυλοκόπους, με ράφτες και γενικότερα με ανθρώπους του μόχθου...Μοναδικοί ήρωες των παραμυθιών απόμειναν τα βασιλόπουλα.

- Και ο καθρέφτης? Αλλαξε και ο καθρέφτης??? Ρώτησε η Μελένια

- Αλλαξε και ο καθρέφτης Μελένια μου. Χάθηκε η κακιά μάγισα....τη θέση της την πήραν τα "απολίτιστα βασιλόπουλα". Αλλαξε και η ερώτηση....δεν ρωτούν από τον καθρέφτη να τους πει "ποιός είναι ο ομορφότερος", μα τον ρωτούν

"Ποιός είναι ο καταλληλότερος....."

- Και οι καθρέφτες τι απαντούν? ρώτησε με αγωνία η Μελένια

- Και οι καθρέφτες συνεννοημένοι καθώς είναι, απαντούν......

"Ο ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΤΕΡΟΣ"

- Και ποιός είναι ο Κανένας Καλλικατζαρελένη? Ρώτησε η Μελένια

- Ο Κανένας είναι ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ Μελένια μου, απάντησε η Καλλικατζαρελένη με φωνή τρεμάμενη από συγκίνηση.

- Μα που τον βρίσκει κανείς αυτόν τον Πολιτισμό? Και γιατί οι καθρέφτες τον αποκαλούν Κανέναν και δεν τον αποκαλούν Πολιτισμό τότε?

- Μα γιατί ο Πολιτισμός κατοικεί στην καρδιά και στο μυαλό των ανθρώπων. Κατοικεί στην ομιλία τους....στον τρόπο ζωής τους...στην ενασχόλησή τους με τις Τέχνες με τα Γράμματα με τις Επιστήμες....Οταν λοιπόν τα "απολίτιστα βασιλόπουλα" έχουν διώξει από την καρδιά, το μυαλό και την ομιλία τους τον Πολιτισμό και αντί να ασχολούνται με αυτόν κοιτάζονται στον καθρέφτη, τι θέλεις να τους απαντήσουν οι καθρέφτες???? Την αλήθεια θα τους πουν....Απαντούν πως ο "Κανένας Πολιτισμός" είναι ο καταλληλότερος, αφού αντί να κοιτάξουν τον Πολιτισμό κοιτούν τον εαυτό τους στον καθρέφτη σαν νάρκισσοι, εκείνους τους εαυτούς που λησμονούν σε κάθε συνομιλία όχι μόνο να μιλήσουν για τον ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ μα έχουν εξοβελίσει ακόμη και από το λεξιλόγιό τους αυτή τη λέξη.

Με ρωτάς που θα τον βρει κανείς τον Πολιτισμό? Ε λοιπόν στην περίπτωση του δικού μας παραμυθιού τα βασιλόπουλα θέλησαν να διαψεύσουν τους καθρέφτες και να τους αποδείξουν πως δεν είναι έτσι τα πράγματα όπως τα λένε...

Επαψαν λοιπόν να κοιτάζονται ολημερίς στους καθρέφτες και κίνησαν να βρουν τον Πολιτισμό.

Περιπλανήθηκαν μέρες, εβδομάδες μήνες, χρόνια είδαν στοιχειωμένα Μεσαιωνικά Κάστρα που καταρρέουν, είδαν εκδοτήρια αρχαιολογικών χώρων που ρημάζουν από την εγκατάλειψη και παραμένουν κλειστά δίχως φύλακες, Φωτό dyosmaraki- Στο Κάστρο της Αντιμάχειας - Κως-Καλοκαίρι 2009

διαπίστωσαν πως οι Τέχνες και τα Γράμματα απομένουν ξεχασμένες (ούτε καν τα θυμούνταν τα βασιλόπουλα), επισκέφτηκαν την Ποίηση και τη Λογοτεχνία, και αυτές τους άνοιξαν την πόρτα του ερειπωμένου και έτοιμου ν ακαταρρέυσει σπιτικού τους, πήγαν στα εξωτερικά και διαπίστωσαν πως οι έδρες των Ελληνικών Σπουδών στα Ξένα Πανεπιστήμια κλείνουν η μία μετά την άλλη (σχετικό άρθρο εδώ) . Οσο για τους φορείς που ασχολούνται με τις Επιστήμες και την Ερευνα τους έδειξαν τις αποφάσεις που είχαν υπογράψει τα ίδια τα βασιλόπουλα για να τα κλείσουν (που ξανακούστηκε ένας τόπος να μην ασχολέιται με την Ερευνα?) σχετικό άρθρο εδώ) . Πήγαν να βρουν Υπηρεσίε ςπου παράγουν Πολιτισμό και βρήκαν τις πόρτες κλειστές και τους υπαλλήλους να κάθονται μελαγχολικοί απ΄έξω. Οι "ειδικοί" τους δεν είχαν πληρώσει τα ενοίκια και οι ιδιοκτήτες άλλαξαν κλειδαριές και έκαναν έξωση στις Υπηρεσίες !!!! (σχετικό άρθρο εδώ)

- Κι έπειτα? τι έγινε έπειτα Καλλικατζαρελένη??? Ρώτησε η Μελένια.....

- Κι έπειτα από τις περιπλανήσεις τους και πολλές περιπέτειες Μελένια μου τα "απολίτιστα" βασιλόπουλα του παραμυθιού μας κατάλαβαν πως οι καθρέφτες έλεγαν αλήθειες κι ένοιωσαν άσχημα για το κακό που είχαν κάνει στον Πολιτισμό. Θέλησαν λοιπόν να μεταμορφωθούν και να ξανασμίξουν μαζί του. Του έδωσαν πάλι τροφή και τον φρόντισαν και τον ζέσταναν, και χάρηκε ο Πολιτισμός, ξαναζωήρεψε.....Και τα βασιλόπουλα που τα αποκαλούσαν απολίτιστα, έπαψαν να δίνουν τόση σημασία στο χρήμα, κι έδωσαν αξία στο πνεύμα. Ετσι επέτρεψαν στον Πολιτισμό να επιστρέψει και να φωλιάσει και πάλι στην καρδιά μα και στη ζωή όλων των ανθρώπων.

Οταν λοιπόν τα απολίτιστα βασιλόπουλα κοντοστάθηκαν ξανά μπροστά στους καθρέφτες και τους ρώτησαν "ποιός είναι ο καταλληλότερος" οι καθρέφτες απαντούσαν

"ο Πολιτισμένος άνθρωπος, κι εσύ είσαι ένας από αυτούς Κύριέ μου"

και χάρηκαν τα βασιλόπουλα για τα λόγια των καθρεφτών, μα πιο πολύ χάρηκαν που είχαν μεταμορφωθεί σε πολιτισμένα βασιλόπουλα.....

- Κι έπειτα τι έγινε έπειτα Καλλικατζαρελένη???? Ξαναρώτησε η Μελένια....

- Κι έπειτα Μελένια μου.......

Επειτα τελείωσε το παραμύθι, γιατί αυτά συμβαίνουν μόνο στα παραμύθια. Στην αληθινή ζωή τα "απολίτιστα βασιλόπουλα" εξακολουθούν να μην ασχολούνται με τον ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ. Ούτε το όνομά του δεν προφέρουν λες και θέλουν να κάνουν τους ανθρώπους του μόχθου να ξεχάσουν πως ο πολιτισμός κάποτε έζησε και μεγαλούργησε στον τόπο τους...

Μα ευτυχώς που υπάρχουν οι καθρέφτες και δεν αφήνουν τα βασιλόπουλα σε ησυχία...

Κάθε βράδυ ακούγεται ο ίδιος ψίθυρος-θρήνος.....

"ΚΑΝΕΝΑΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ, ΚΑΝΕΝΑΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ"

Οσοι πιστεύουν ακόμη στα παραμύθια λένε πως οι καθρέφτες δεν αφήνουν τα απολίτιστα βασιλόπουλα να κοιμηθούν σκορπώντας στα σπίτια τους κάθε βράδυ τον ψίθυρο-θρήνο. Μα τα βασιλόπουλα όχι μόνο συνέχισαν να κοιμούνται αλλά για να μην τους ενοχλεί ο ψίθυρος-θρήνος είπαν στους "ειδικούς" τους να πετάξουν όσους καθρέφτες έβρισκαν στα σπίτια τους. Μα το ίδιο βράδυ συνέχισε να ακούγεται ο ίδιος θρήνος-ψίθυρος από αναρίθμητους άλλους καθρέφτες που κρεμασμένοι στα σπίτια των ξυλοκόπων, των τσοπάνηδων, των ραφτάδων, των ανθρώπων του μόχθου κάθε βράδυ συντονισμένα συνέχιζαν να απαντούν ρυθμικά στην ερώτηση

"Ποιός είναι ο καταλληλότερος"

ο ΚΑΝΕΝΑΣ.... ο ΚΑΝΕΝΑΣ.... ο ΚΑΝΕΝΑΣ

και τα βασιλόπουλα εξακολουθούν κάθε βράδυ να κλείνουν με απόγνωση τα αυτιά τους , προσπαθώντας να γλυτώσουν από το βασανιστικό βουητό που βγάζουν οι καθρέφτες...

Τότε οι άνθρωποι του μόχθου αποφάσισαν να συμμαχήσουν με τους καθρέφτες προσδοκώντας πως θάρθει μια μέρα που θα πάψει ο κόσμος να γιομίζει με απολίτιστα βασιλόπουλα και τη θέση τους θα πάρει πάλι ο καταλληλότερος ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ. Γιατί η ελπίδα πεθαίνει τελευταία και οι άνθρωποι δεν απογοητεύονται, πιστεύουν ακόμη στη μαγική δύναμη που έχει το βουητό που βγάζουν οι καθρέφτες ....

Και όταν ξανάρθει ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ και πάψουν να υπάρχουν απολίτιστα βασιλόπουλα τότε θα γιορτάζουμε την ημέρα που το ΚΑΛΟ νίκησε το ΚΑΚΟ...

- Και μέχρι τότε Καλλικατζαρελένη, τι θα κάνουμε μέχρι τότε?

Μέχρι τότε θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πως όσο τα κάστρα μας ρημάζουν, όσο οι αρχαιολογικοί μας χώροι θα καταστρέφονται, όσο οι τομείς της Ερευνας και των Επιστημών θα καταρρέουν, όσο οι έδρες των Ελληνικών Σπουδών στα Πανεπιστήμια των άλλων χωρών θα κλείνουν η μία μετά την άλλη, όσο οι Τέχνες θα σβήνουν και όσο οι φορείς του ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ θα υποχρηματοδοτούνται, τόσο....

ΚΑΠΟΙΟΙ ΘΑ ΖΟΥΝ ΚΑΛΑ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ
Τέλος παραμυθιού

Κως - Το νησί των ποδηλάτων.....

Πρότυπο θεωρώ το νησί της Κω που επισκέφτηκα φέτος το καλοκαίρι. Πρότυπο για την ευαισθησία που δείχνουν οι τοπικές αρχές, οι κάτοικοι του νησιού μα και οι επισκέπτες του νησιού, όσον αφορά τη χρήση του ποδηλάτου.
Οι όμορφα χαραγμένοι ποδηλατόδρομοι που χρησιμοποιούνται αποκλειστικά από κατοίκους του νησιού αλλά και όσους επισκέπτες επιλέγουν το ποδήλατο ως μέσον μετακίνησής τους, καθώς και η διαθέσιμη ποικιλία ως προς το είδος του ποδηλάτου που επιθυμεί κανείς,
πιστεύω πως κάνουν ελκυστική την επιλογή του ποδηλάτου για τις μετακινήσεις.
.....Αλλοτε με κοινά ποδήλατα γενικής χρήσης....

.....Αλλοτε με ποδήλατα για ...."ισορροπημένα" άτομα.............και άλλοτε με ποδήλατα..... "family size".....

....Οπου σταθεί κι όπου βρεθεί κανείς βλέπει πλήθος ανθρώπους να μετακινούνται με ποδήλατα...
.....Ομολογώ πως ζήλεψα τόσο ώστε άρχισα να ονειρεύομαι πως ίσως έρθει μια μέρα που το παράδειγμα της Κω θα το μιμηθεί και η Αθήνα....

....Ονειρα θερινής νυκτός θα μου πείς....
.....Ισως....Ομως ποτέ δεν ξέρεις....
.....Κάποτε και τα όνειρα βγαίνουν αληθινά....

Προσθήκη :
Με την επισήμανση της desapin3ison4 (σε ευχαριστώ Δέσποινα) προσθέτω τη σκηνή όπου η Καρέζη τραγουδά το τραγούδι " Η Μαργαρίτα η Μαργαρώ" στην ταινία που γυρίστηκε το 1961 στο νησί της Κω πάνω σε ένα ποδήλατο και συνοδεία εκατοντάδων άλλων ποδηλατιστών.

Προτάσεις : Ημερίδα με θέμα «Ο Ρόλος και οι Προοπτικές Εξέλιξης της Πολιτισμικής Διαμεσολάβησης»

Το Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο διοργανώνει την Παρασκευή 9 Οκτωβρίου 2009 διεθνή Ημερίδα με αντικείμενο την Πολιτισμική Διαμεσολάβηση, στα πλαίσια του Ευρωπαϊκού Έργου TIPS, το οποίο χρηματοδοτείται από το πρόγραμμα Leonardo da Vinci.

Η Ημερίδα θα διεξαχθεί στο ξενοδοχείο Astir, Αγ. Ανδρέου 16, Πάτρα. Η εκδήλωση είναι ανοικτή στο κοινό και η συμμετοχή είναι δωρεάν. Οι εγγεγραμμένοι συμμετέχοντες θα λάβουν βεβαίωση παρακολούθησης των εργασιών.

Οι στόχοι της Ημερίδας είναι να συζητηθεί η ζωτική σημασία του ρόλου των Πολιτισμικών Διαμεσολαβητών* σε μια πλουραλιστική Ευρώπη, να προσδιοριστούν οι δεξιότητες τις οποίες οι επαγγελματίες Πολιτισμικοί Διαμεσολαβητές πρέπει να αναπτύξουν, να περιγραφούν οι ανάγκες επιμόρφωσης και εκπαίδευσής τους, να διερευνηθεί η δυνατότητα εφαρμογής των τεχνολογιών πληροφορίας και επικοινωνιών στην κατάρτιση των Πολιτισμικών Διαμεσολαβητών και να παρουσιαστούν τα επιτεύγματα και η πρόοδος του έργου TIPS (www.forcom.it/tipsproject). Η κοινοπραξία του έργου περιλαμβάνει, εκτός του ΕΑΠ, φορείς από τις χώρες Ιταλία, Γαλλία, Αυστρία και Πολωνία.

Επικεφαλής της ομάδας έργου του ΕΑΠ είναι ο Επικ. Καθηγητής Αχιλλέας Καμέας.

Πηγή Καθημερινή

18.9.09

*Το έργο TIPS στοχεύει στην πραγματοποίηση μιας πιλοτικής δραστηριότητας εκπαίδευσης των πολιτισμικών διαμεσολαβητών, που βρίσκονται σε όλες τις υπηρεσίες υποδοχής των μεταναστών, των προσφύγων και των θυμάτων διακίνησης και ανθρώπινης εκμετάλλευσης. Η δράση αυτή θα χρησιμοποιεί σύγχρονο εκπαιδευτικό υλικό και θα βασίζεται στη μεθοδολογία t-learning. Σκοπός του έργου είναι να υλοποιήσει ένα πλήρες και σύγχρονο εκπαιδευτικό πρόγραμμα το οποίο θα βελτιώσει τις δεξιότητες και ικανότητες που χρειάζονται οι πολιτισμικοί διαμεσολαβητές και το υγειονομικό προσωπικό για να εργαστούν και να δραστηριοποιηθούν με τους μετανάστες.

...Θύμησες κι ελπίδες....

.....Αρχισαν τα πρωτοβρόχια.....
....Οι πρώτες ψιχάλες σου υπενθυμίζουν πως όπου νάναι έρχεται ο χειμώνας...
Κι εσύ εγκλωβισμένος για άλλη μια φορά στα δεσμά της πόλης, για να αντέξεις, θα κρατάς μέσα σου λίγη από την αγαπημένη φύση και τις θάλασσες που μόλις αποχωρίστηκες μαζί με το καλοκαίρι που πέρασε.
Ενα καλοκαίρι που όσο απομακρύνεται,
βγαλμένο από το πολύ μακρινό παρελθόν σου φαίνεται...

....Μα γνωρίζεις πως το επόμενο καλοκαίρι δεν είναι μακριά, γιατί έτσι είναι τα γυρίσματα του καιρού:
Πρώτα έρχεται το φθινόπωρο, έπειτα ο χειμώνας, κι ύστερα η άνοιξη, κι έπειτα πάλι το καλοκαιράκι που τόσο αγαπάς.
....Μέχρι τότε θα προσμένεις....
Mε το όνειρο να ξαναζήσεις ανέμελα καλοκαιρινά ηλιοβασιλέματα ειδωμένα κάποτε μαζί με αγαπημένα πρόσωπα...

....Αφού έτσι είναι....
....Το φως του ήλιου μπορεί στιγμιαία να κρύβεται μα ποτέ δε σβήνει....
....Σαν την ελπίδα κι αυτό....
...που όλο χάνεται κι όλο ξαναγεννιέται....

Το ETAK, τα Debates και τα διλήμματα....

- Δε μου λες dyosmaraki μου τελικά θα γίνει ή δεν θα γίνει το ντιμπέϊτ (εδώ) ανάμεσα στον Κώστα και τον Γιώργο???? με ρώτησε η θειά Μερόπη....

- Ναι κάτι τέτοιο ακούγεται θειά Μερόπη, της απάντησα με βαριεστημένο ύφος, αλλά εγώ δεν σκοπεύω να το παρακολουθήσω....Θεωρώ πως θα είμαι πολύ ανόητη να καθήσω στον καναπέ μου να παρακολουθώ (και κατά συνέπεια να επικροτώ) μια κοκορομαχία που εκ των προτέρων γνωρίζω πως θα κινηθεί στα ίδια ανούσια πλαίσια. Φοβάμαι πως δεν πρόκειται να προσφέρει κάτι καινούργιο σε αυτά που ξέρουμε. Αναρωτήθηκα πολλές φορές ποιό είναι το νόημα ενός debate,

-να πληροφορηθεί ο πολίτης για τις θέσεις των κομμάτων ή

-να επιβραβευτεί η καλύτερη ρητορική δεινότητα του κάθε αρχηγού????

Αλλωστε εάν θέλω να ενημερωθώ για τις θέσεις των κομμάτων γιατί να μην επισκεφτώ τα εκλογικά κέντρα και παίρνοντας ένα φυλλάδιο με τα ΘΑ του κάθε κόμματος να τα μελετήσω και να βρω ποιό μου ταιριάζει περισσότερο.

Και αυτή η θειά Μερόπη έμαθε το debate και την έπιασε ξαφνικά ο πόνος???

Σάμπως είχε ξανακούσει και στο χωριό για debate???

Εκεί οι άνθρωποι πήγαιναν στα καφενεία και λύνανε τα προβλήματά τους...

Ανάμεσα σε τσακωμούς και μονιάσματα αντάλλασσαν και κανένα κέρασμα μεταξύ τους.

Ασε που μου σπάει τα νεύρα η λέξη debate. Πείτε το βρε άνθρωποι, τηλεοπτική διαμάχη, τηλεοπτική αντιπαράθεση......Ακου debate!!!

Είμαι πολύ περίεργη να δω τι θα καταλάβει η θειά Μερόπη (και κάθε θειά Μερόπη) όταν αρχίσουν οι 2 αρχηγοί να αραδιάζουν τα περί δημοσιονομικών ελλειμμάτων και την καμμένη γη που παρέλαβε/παραδίδει ο ένας στον άλλον????

Εδώ ακόμη και φίλοι οικονομολόγοι δηλώνουν πως δεν καταλαβαίνουν Χριστό.....

- Ε! Να! Κόρη μου είναι που θέλω να ακούσω μην πουν τίποτα για αυτό το ΕΤΑΚ ( εδώ) που μου ήρθε να πληρώσω.....είπε παραπονιάρικα η θειά Μερόπη.

Μου ζητάνε να πληρώσω 100 Ευρώ για το ΕΤΑΚ και μάλιστα το χαρτί ήρθε σήμερα και λήγει λέει η προθεσμία πληρωμής στις 30.9 .

Τι τους έπιασε ξαφνικά τέτοια πρεμούρα και θέλουν άρον άρον να εισπράξουν τα χρήματα πριν από τις εκλογές ???? Με ρωτήσανε εμένα αν έχω τα χρήματα εδώ και τώρα??? Δηλαδή "άντρα θέλουν τώρα τόνε θέλουν????" Πφφφφ!!!!

Πριν από μερικούς μήνες πλήρωσα Κτηματόσημο για να δηλώσω το σπίτι μου στο Κτηματολόγιο που εκείνοι ώφειλαν να πληρώσουν, όχι εγώ.

Ηθελα νάξερα παιδάκι μου, που πάνε όλα αυτά τα χρήματα....

Ολο πληρώνουμε κι όλο μεγαλώνουν οι μαύρες τρύπες....

Ετσι μούρχεται να το κάνω σαν την φίλη μου την Καλλιόπη που ο άντρας της δηλώνει επιχειρηματίας και κάθε βράδυ είτε στα μπουζούκια τον βρίσκεις είτε σε πολυτελή εστιατόρια για φαγητό. Η Καλλιόπη ποτέ δεν μαγειρεύει σπίτι της. Φόρους ποτέ δεν πληρώνουν όλο παραγράφονται λέει τα χρέη τους δεν ξέρω πως τα καταφέρνουν.

Ασε που την Καλλιόπη που την χάνεις που τη βρίσκεις όλο σε αυτά τα ΣΠΑΙ πάει.

- Εεεεεε??? Τι είναι θειά Μερόπη τα ΣΠΑΙ????

- Να μωρέ πως τα λένε αυτά που πας και σου βάζουν λάσπες στα μούτρα για να μην γεράσεις και σου βάζουν στη πλάτη καυτές πέτρες φερμένες από τα Ιμαλάϊα.....

- Θειά Μερόπη δεν τα λένε ΣΠΑΙ, SpA τα λένε και δεν σου φέρνουν από τα Ιμαλάϊα καυτές πέτρες αφού έχει χιόνια εκεί, που να τις βρουν τις καυτές πέτρες???? Μα πες μου γιατί δεν πας σε κανέναν φοροτεχνικό να σου δώσει ό,τι διευκρινίσεις χρειάζεσαι και περιμένεις από το debate να πάρεις πληροφορίες???

- Που ξανακούστηκε Dyosmaraki μου να ξέρει ο κακόμοιρος ο φοροτεχνικός τι πρέπει να κάνω εγώ με το ΕΤΑΚ???? Πήγα και ρώτησα έναν φοροτεχνικό που μου συστήσανε και ξέρεις τι μου απάντησε???? Πως εάν βγει η ΝΔ και δεν πληρώσεις τον ΕΤΑΚ μετά θα πληρώνεις πρόστιμα, εάν όμως βγει το ΠΑΣΟΚ θα καταργήσει τον ΕΤΑΚ και θα βάλει έναν άλλον φόρο...να δεις πως τον λένε....κάτι σε μεγάλο θυμάμαι.....Οπότε η απόφαση είναι δική σου.....Του είπα "τώρα με φώτισες" κι έφυγα.....Και εγώ η έρημη δεν ξέρω πια τι να κάνω....Αντε και να πληρώσω....Εάν βγει το ΠΑΣΟΚ και καταργήσει τον φόρο θα είμαι η χαζή της υπόθεσης αφού θα έχω πληρώσει.....Αντε και να μην πληρώσω....Εάν πάλι βγει η ΝΔ θα μου χρεώσει πρόστιμο γιατί δεν πλήρωσα.....

Τι να κάνω δεν ξέρω, μπερδεύτηκα η έρημη....

Για αυτό σου λέω θέλω να ακούσω το debate, μήπως και ακούσω κάτι να ξέρω τι να κάνω....

Εσύ τι λες, να πληρώσω ή να μην πληρώσω ????

- ......................

- Dyosmaraki....σε σένα μιλάω, που ταξιδεύει το μυαλό σου??? Τι λες? Να πληρώσω ή να μην πληρώσω το ΕΤΑΚ???

- Εεεεεε!!!! Χμμμμ!!!! Εγώ λέω να πάω για φραπέ με τη Μελένια

Να πάω ή να μην πάω????

Του Σταυρού σταύρωνε και σπέρνε.....

(φωτό: Στo Μαστιχάρι της Κω)

Του Σταυρού σήμερα....

Ημέρα που η γη μαλακωμένη καθώς είναι από τα πρωτοβρόχια προετοιμάζεται να υποδεχτεί στα σπλάχνα της τους σπόρους που θα καρπίσουν την άνοιξη. Τα παλαιότερα χρόνια (τότε που οι περισσότεροι στην Ελλάδα ασχολούνταν με τις αγροτικές εργασίες) σαν σήμερα κατέβαζαν τον σταυρό των σταχυών από το εικονοστάσι και το πήγαιναν να το λειτουργήσουν στην εκκλησιά με σκοπό την καλή καρποφορία. Ο σταυρός των σταχυών που ονομαζόταν και χτένι ή ψαθί ήταν μια ιδιόμορφη κατασκευή (όπως αυτή παρακάτω, που φωτογράφισα στο Σπίτι της Αντιμάχειας στην Κω) που την έφτιαχναν με στάχυα παρμένα από το τελευταίο δεμάτι που θέριζαν. Τον σταυρό των σταχυών τον κρατούσαν κρεμασμένο δίπλα στο εικονοστάσι μέχρι του Σταυρού, ημέρα που αρχίνιζαν οι ημέρες της σποράς. Τον τίναζαν και κρατούσαν τους κόκκους του σιταριού τους οποίους ανακατωμένους με τους υπόλοιπους σπόρους που θα φύτευαν θα τους πήγαιναν στην εκλησιά για να ευλογηθούν με σκοπό την καλή καρποφορία.

Επίσης την σημερινή ημέρα οι νοικοκυρές ζητούσαν από τον παπά ένα κλωνί βασιλικό το οποίο δεν έπρεπε να πάρουν από χάμω αλλά απευθείας από το χέρι του παπά. Μετά από τη λειτουργία επέστρεφαν στα σπίτια τους και παρασκεύαζαν προζύμι (δίχως τη χρήση μαγιάς) που χρησιμοποιούσαν κατά τη διάρκεια ολόκληρης της χρονιάς.

Στον Κατάλακκο Λήμνου, "κάθε σπίτι, κάθε νοικοκυρά φέρνει ένα κουμάρ' με νερό στην εκκλησιά ' τ'αφήνουν στη μέση της εκκλησιάς, όπου γίνεται ο αγιασμός, και μετά το παίρνουν. Με τον αγιασμό αυτόν κάνουν το προζύμι της χρονιάς' το κάνουν καινούριο. Το παλιό το σβουν ' το ζυμώνουν όλο την τελευταία βδομάδα."

Εις την Κορώνην "κάνουν ζυμάρι και βάνουν απάνω το κλωνί το βασιλικό που παίρνουν του Σταυρού από την εκκλησά ' ως την άλλη μέρα φουσκώνει και γίνεται προζύμι από μόνο του. Το προζύμι αυτό 40 μέρες δεν το δανείζουν, και το πρώτο ψωμί που θα ζυμώσουν μ'αυτό θα το κάνουν λειτουργιά και θα το μοιράσουν."

Φωτό: Περιφορά του Λειδινού
(από το βιβλίο του Μέγα Ελληνικές γιορτές και έθιμα της λαϊκής λατρείας)

Η ημέρα του Σταυρού συμβόλιζε και το τέλος των εαρινών και θερινών εργασιών, την αρχή των φθινοπωρινών και χειμερινών καθώς και την παύση διαφόρων συνηθειών των ανθρώπων. Σε μια τελετουργία που μιμείται τη νεκρανάσταση της φύσης και παραμπέμπει στο μύθο της Δήμητρας και της Περσεφόνης τελείται μέχρι τις μέρες μας το έθιμο του Λειδινού στην Αίγινα. Ο Λειδινός ήταν ένα ομοίωμα αγοριού σε φυσικό μέγεθος (κατ΄άλλους ομοίωμα αντρός ενήλικα) καμωμένο από πανιά και άχυρα με έντονα τα φαλλικά στοιχεία. Γινόταν αναπαράσταση της ταφής του, τον τοποθετούσαν πάνω σε ένα τραπέζι, τον στόλιζαν με λουλούδια που βλασταίνουν αυτή την εποχή (στην Αίγινα ονομάζονται λειδινά) και ανάβοντας κεριά ολόγυρά του, νέοι γέροι και παιδιά άρχιζαν το μοιρολόϊ σαν να επρόκειτο για αληθινή κηδεία. Επειτα τον περιέφεραν στους δρόμους τραγουδώντας το παρακάτω τραγούδι

"Λειδινέ μου, Λειδινέ μου, τσαι κλησαρωμένε μου,
όπου σε κλησαρώσανε με την ψηλή κλησάρα τσαι όπου σε περνούσανε αφ'την Αγιά Βαρβάρα. Λειδινέ, Λειδινέ μου Πάλι θάρθεις Λειδινέ μου με του Μάρτη τις δροσές με τ' Απρίλη τα λουλούδια τσαι του Μάη τις δουλειές. Λειδινέ μου, Λειδινέ μου. Φεύγεις, πάεις, Λειδινέ μου Τσ' εμάς αφήνεις κρύους, πεινασμένους, διψασμένους τσ΄όχι λίγο μαραμένους. Λειδινέ μου, Λειδινέ μου.
Ηρθ΄η ώρα να μας φύγεις, πάιανε εις το καλό, τσαι με το καλό να έρθεις τσ' όλους να μας βρεις γερούς.
Λειδινέ μου, Λειδινέ μου, τσαι κλησαρωμένε μου"

Τέλος ακολουθούσε η ταφή του Λειδινού όπου όλοι έπαιρναν στη φούχτα τους λίγο χώμα και το έριχναν από πάνω του (όπως συνηθίζεται στις πραγματικές κηδείες) ενώ καθένας την ώρα που έριχνε το χώμα μουρμούριζε "πάψε φτωχέ το δειλινό, και άρχοντα τον ύπνο" υπονοώντας πως τώρα που μικραίνει η μέρα ο πλούσιος άρχοντας δεν έχει πια ανάγκη τον μεσημεριανό ύπνο και οι μεροκαματιάρηδες που δουλεύανε από πρωί μέχρι το βράδυ θα γυρίζουν πια νωρίτερα στο σπίτι, έτσι δεν θα έχουν πια ανάγκη από το Δειλινό (το απογευματινό κολατσιό πριν από το δείπνο). Επειτα οι άνθρωποι γύρναγαν στο σπίτι, μοιράζονταν τα κόλλυβα κι έπειτα έστηναν γλέντι με χορό και τραγούδι.

*Πολλές πληροφορίες για τα έθιμα της σημερινής ημέρας- και όχι μόνο- μπορείτε να βρείτε στο βιβλίο του Μέγα ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ΚΑΙ ΕΘΙΜΑ ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΛΑΤΡΕΙΑΣ

Φωτο από το βιβλίο Γ.Α.Μέγα
Ο σταυρός των σταχυών

Καλή εβδομάδα λοιπόν σε όλους

....Σταύρωνε και σπέρνε.....

και από σήμερα
.....πάψε φτωχέ το δειλινό....
....κι άρχοντα τον ύπνο....

*Α! Και Χρόνια Πολλά στους Σταύρους και τις Σταυρούλες

Του δρόμου....

"Ο Κρητηκός"
Κρητικά Προϊόντα στην Κω
(Για να μην ξεχνάμε τις πρόσφατες διακοπές)


Καλό ΣΚ εύχομαι

Η διεθνής κρίση ευθύνεται για την έλλειψη ρευστότητας της αγοράς : Μύθος ή πραγματικότητα?????

Σύσσωμος ο εμπορικός κόσμος διαμαρτύρεται για την έλλειψη ρευστότητας στην Αγορά . Μερικοί ισχυρίζονται πως για αυτό ευθύνεται η διεθνής κρίση.

Μύθος ή πραγματικότητα???

Σύμφωνα με οικονομικούς κύκλους με τους οποίους ήρθε σε επαφή η θεία Μερόπη, υπολογίζεται πως μόνο το 20-25 % των προβλημάτων ρευστότητας της ελληνικής αγοράς οφείλεται στη διεθνή κρίση. Κατά κύριο λόγο η έλλειψη ρευστότητας οφείλεται κατά ένα 40 % στις καθυστερημένες οφειλές του Δημοσίου προς τις επιχειρήσεις και κατά ένα 35-40% στον ψυχολογικό παράγοντα της αγοράς (ανασφάλεια και ανησυχία για το μέλλον , που προξενείται λόγω των πρωτόγνωρων καθυστερήσειων των πληρωμών από το Δημόσιο).

Σύμφωνα πάλι με πληροφορίες που συνέλλεξε η θεία Μερόπη (η οποία δεν μου αποκαλύπτει ποτέ τους πληροφοριοδότες της) πάνω από το 50% των Δημοσίων έργων που κατασκευάστηκαν (και ολοκληρώθηκαν) τα τελευταία 8-10 χρόνια ΔΕΝ έχουν εξοφληθεί μέχρι και σήμερα (συμπεριλαμβανομένων των έργων που κατασκευάστηκαν στους Ολυμπιακούς Αγώνες). Πρακτικά αυτό σημαίνει πως για να καλύψει το λειτουργικό της κόστος μια Κατασκευαστική Εταιρεία (όταν καθυστερεί η εξόφληση για εργασίες που έχει ήδη παράσχει) δεν έχει άλλη λύση παρά να καταφύγει στον Τραπεζικό Δανεισμό έως ότου εισπράξει αυτά που δικαιούται από το Δημόσιο. Βέβαια ο τραπεζικός δανεισμός δεν διαρκεί αιώνια, έχει μια συγκεκιρμένη ημερομηνία λήξης.

Ας δούμε όμως πως μπορεί η μη έγκαιρη εξόφληση των υποχρεώσεων του Δημοσίου σε μια εταιρεία να προκαλέσει δυνητικά ένα ντόμινο κατάρρευσης άλλων εταιρειών με τελικό αποτέλεσμα την μερική ή ακόμη και την ολική κατάρρευση της Αγοράς. Οταν μια εταιρεία δεν εξοφληθεί για ένα έργο που έχει ήδη ολοκληρώσει δημιουργείται εύλογα το ερώτημα με τι πόρους θα αγοράσει τα υλικά της και πως θα εξοφλήσει τα ημερομίσθια των εργαζομένων. Για την αγορά των πρώτων υλών και την εξόφληση των δικών της υποχρεώσεων εκδίδει επιταγές και μάλιστα μεταχρονολογημένες , που ως γνωστόν αποτελεί μια παγκόσμια πρωτοτυπία στην πρακτική λειτουργίας των εμπορικών συναλλαγών στον τόπο μας. Βάσει νόμου η επιταγή είναι αξιόγραφο πληρωτέο άμα τη εμφανίσει (κάτι σαν μετρητά δηλαδή) , αλλά άσε τι λέει ο νόμος, στην Ελλάδα βρισκόμαστε.....Στην πράξη η επιταγή που φέρει χρονολογία μετά από 6-12-18 μήνες (μεταχρονολογημένη δηλαδή) είθισται να γίνεται αποδεκτή από όλους ως υποσχετική δέσμευση μελλοντικής πληρωμής.

Εάν τώρα η καθυστέρηση αγγίξει τα 5-10 χρόνια τότε σημαίνει πως δημιουργείται σοβαρό πρόβλημα ρευστότητας στην εταιρεία που δεν επηρεάζεται μόνον η ίδια μα και όλες εκείνες που συνεργάζονται μαζί της. Εάν λοιπόν η πρώτη εταιρεία δηλώσει αδυναμία εξόφλησης των μεταχρονολογημένων επιταγών που έχει εκδόσει η ίδια, υπάρχουν 2 λύσεις :
- είτε να συμφωνηθεί ανάμεσα στις δύο εταιρείες η πρώτη να αντικαταστήσει τη μεταχρονολογημένη επιταγή με άλλη που λήγει μετά από άλλους 3-6-9 μήνες μεταθέτοντας έτσι την υποχρέωση πληρωμής στο μέλλον ευελπιστώντας πως μέχρι τότε το Δημόσιο θα της έχει δόσει τα χρήματα που της χρωστά (μεταβιβάζοντας όμως το δικό της έλλειμμα ρευστότητας στις λοιπές εταιρίες με τις οποίες συναλλάσσεται και αυτές με τη σειρά τους σε άλλες και πάει λέγοντας...)
- είτε εκείνος που κρατά στο χέρι του την επιταγή να την σφραγίσει και να καταφύγει στα Δικαστήρια όπου γνωρίζοντας τους ρυθμούς με τους οποίους κινούνται τα Ελληνικά Δικαστήρια γύρευε πότε θα καταφέρει να εισπράξει το ποσό της επιταγής (συν το γεγονός πως επιβαρύνεται με τα δικαστικά έξοδα, δικηγόρους κλπ)

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Τειρεσίας ΑΕ στο 7μηνο 2009 έχουν σφραγιστεί 196.431 επιταγές συνολικού ποσού 1,95δισ. ευρώ, όταν στο σύνολο του 2008 είχαν σφραγιστεί 118.000 επιταγές συνολικού ύψους 1,291δισ. ευρώ και το 2007 89.000 επιταγές αξίας 921,88 εκατ. ευρώ.

Ο Κατασκευαστικός κλάδος λοιπόν φαίνεται πως αντιμετωπίζει πολύ σοβαρές δυσκολίες αφού αποφάσισε να συνεδριάσει στη Θεσσαλονίκη με θέμα "Η κρίση στον τομέα των κατασκευών και οι δυνατότητες εξόδου από αυτήν" (εδώ). Και νάταν ο μόνος....«Το μεγαλύτερο πρόβλημα αυτή τη στιγμή είναι η έλλειψη ρευστότητας και κατανάλωσης και ο μεγάλος κίνδυνος είναι να υπάρξει στάση πληρωμών, λόγω αδυναμίας και προς το Δημόσιο και προς τις τράπεζες, τα ασφαλιστικά ταμεία και τους προμηθευτές είπε ο πρόεδρος της ΓΣΕΒΕΕ, Δημήτρης Ασημακόπουλος. (σχετικό άρθρο εδώ). Ο EOT χρωστά της Μιχαλούς ( εδώ) ενώ ο Στ. Μάνος εκφράζει την ανησυχία του για τυχόν εμπλοκή στα δημοσιονομικά αδιέξοδα και του Τραπεζικού κλάδου (σχετικό δημοσίευμα εδώ) . Η εξόφληση των οφειλών του Δημοσίου στους προμηθευτές των Νοσοκομείων (που λέγεται πως ανέρχονται στα 6 δις) θα γίνει λένε μέσω έκδοσης ομολόγων με τη διαμεσολάβηση του Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο (ΤΤ) και με την εγγύηση του Δημοσίου (σχετικό άρθρο εδώ)

Με όλα αυτά που μαθαίνω πιστεύω πως το Δημόσιο θα πρέπει να φροντίσει την άμεση εξόφληση των οφειλών που έχει απέναντι στις επιχειρήσεις προκειμένου να επανέλθει η ρευστότητα της αγοράς σε φυσιολογικά επίπεδα. Αν αυτό δεν γίνει σε σύντομο χρονικό διάστημα και τέλος πάντων το αργότερο μέχρι το τέλος του έτους πολύ φοβάμαι πως μπορεί να δούμε ακόμη και υγιείς επιχειρήσεις να καταρρέουν μέσα στο επόμενο 3μηνο και για αυτό δεν θα φταίει η διεθνής κρίση μα οι ανεξόφλητες υποχρεώσεις του ίδιου του Δημοσίου στην αγορά.

Γιατί καλά είναι τα Δημόσια έργα και ειδικότερα τα "έργα του δρόμου" μα δεν αρκεί μόνο να τα κατασκευάζουμε , πρέπει κάποτε και να εξοφλούνται...

Σκέψεις με αφορμή ένα χαμένο κιονόκρανο.....

Το είδαμε και αυτό.....εξαφανίστηκε ένα κιονόκρανο παλαιοχριστιανικής βασιλικής από τον χώρο της αρχαίας Ολυμπίας (ολόκληρο το άρθρο εδώ)

Το κιονόκρανο όπως λένε βρισκόταν μαζί με άλλα παρεμφερή αρχιτεκτονικά μέλη τοποθετημένο πάνω σε τειχίο του ναού, στον υπαίθριο χώρο της Ολυμπίας.

Αφότου χάθηκε το κιονόκρανο ακολουθήθηκε (κατόπιν εορτής) η γνώριμη σε όλους μας διαδικασία :

-διατάχτηκε ένορκη διοικητική εξέταση για να αποδοθούν τυχόν ευθύνες,

-για άλλη μια φορά συζητιέται το θέμα του ελλειπούς προσωπικού στους αρχαιολογικούς χώρους,

-τίθεται το θέμα των συμβασιούχων κλπ κλπ

Τα ίδια Παντελάκη μου τα ίδια Παντελή μου αφού μέτρα για την πρόληψη τέτοιων φαινομένων εξακολουθούν να μην παίρνονται.....

Σύμφωνα με άλλο άρθρo (εδώ) , το κιονόκρανο της αρχαίας Ολυμπίας δεν είναι το μοναδικό αντικείμενο που κλάπηκε από αρχαιολογικό χώρο:

1990:

Εκλάπησαν 271 αντικείμενα από το Aρχαιολογικό Mουσείο Kορίνθου, 8 από το Πυθαγόρειο Σάμου, Kεφαλή αγάλματος Πανός και επιγραφές από το Aρχαιολογικό Mουσείο Aμφιαρείου.

1991:

Εκλάπη κορμός αγάλματος από τον Aρχαιολογικό χώρο Γόρτυνος Kρήτης καθώς και ανάγλυφο από το Mουσείο Aρχαίας Kορίνθου.

1992:

90 κομμάτια από το Mουσείο Kολόνας της Aίγινας, η κεφαλή του Tήλεφου (έργο του Σκόπα) από το αέτωμα του ναού της Aλέας Aθηνάς και 18 γλυπτά από το μουσείο της Tεγέας. Επίσης 18 πρωτοκυκλαδικά ειδώλια από το μουσείο της Πάρου, μικρή χάλκινη κεφαλή (χωρίς ίχνη παραβίασης) από το Mουσείο Aκρόπολης, αρχαία αντικείμενα από το Μουσείο Σχηματαρίου.

1993:

Εκλάπη η κεφαλή κόρης «Aρκτος» από το Mουσείο Kανελλοπούλου, κεφαλή κόρης ή Σφίγγας από το Eθνικό Aρχαιολογικό Mουσείο.

1994:

Εκλάπησαν μέρη από 28 ασυγκόλλητα αγγεία (3ος - 4ος αι. μ. Χ.) από την αποθήκη της οδού Mελιδόνη των ανασκαφών του μετρό.

1995:

Εκλάπη Ρωμαϊκή κεφαλή Aπόλλωνα από το Aρχαιολογικό Θεσσαλονίκης. Επρόκειτο να δημοπρατηθεί στο Λονδίνο όταν το μουσείο έμαθε την είδηση.

1997:

Επιτύμβια στήλη ύψους 1,23 μ. και επιτύμβιο άγαλμα νεαρής δούλης αφαιρέθηκαν από τον Pαμνούντα.

2001:

Εκλάπη επιτύμβια στήλη από τον αρχαιολογικό χώρο της Nικόπολης.

Το dyosmaraki έχει επισημάνει σε παλαιότερες αναρτήσεις το σοβαρό έλλειμμα στην φύλαξη των αρχαιολογικών χώρων του τόπου μας αλλά και την εγκατάλειψή τους από την πολιτεία
(βλέπε εδώ και φυσικά το ανεκδιήγητο NO CAMPING που είδα στον αρχαιολογικό χώρο της αρχαίας Φαλάσαρνας με υπογραφή μάλιστα του ίδιου του Υπουργείου Πολιτισμού!!!).

Ο πρωθυπουργός στην ομιλία του στη ΔΕΘ έκανε εκτενή αναφορά στο κυβερνητικό έργο δίνοντας έμφαση στα δημόσια έργα, το μετρό της Θεσσαλονίκης, τους οδικούς άξονες, τα αεροδορόμια, το πρόγραμμα "Θησέας" κλπ.

Με κατασκευές δρόμων και γενικότερα "έργων του δρόμου" λίγο πολύ όλες οι κυβερνήσεις μας ασχολήθηκαν και ασχολούνται.....μην είμαστε πλεονέκτες...Ολοι έχουμε γίνει μάρτυρες κάποιου πεζοδρομίου ή δρόμου που κάθε καλοκαίρι ξηλώνεται και ξαναφτιάχνεται.

Με την διαφύλαξη των "έργων του πνεύματος" ξεκινώντας από την πρόσληψη επαρκούς και εξειδικευμένου προσωπικού για τους αρχαιολογικούς χώρους υπάρχει περίπτωση να ασχοληθούμε κάποτε???

ΥΓ. Ακόμη και αν λυθεί το πρόβλημα της φύλαξης των αρχαιολογικών χώρων και της πρόσληψης επαρκούς και εξειδικευμένου προσωπικού δεν σημαίνει πως λύθηκαν όλα τα προβλήματα που σχετίζονται με την πολιτιστική μας κληρονομιά. Εκκρεμούν χίλια μύρια άλλα προβλήματα όπως π.χ.
-τίνος αρμοδιότητα είναι ο καθαρισμός των αρχαιολογικών χώρων των κατά τόπους δήμων ή της αρχαιολογικής υπηρεσίας ή αν κανενός από τους δύο ποιανού???
-προβλέπονται κονδύλια για τον καθαρισμό αρχαιολογικών χώρων και αν ναι ποιός φορέας τα εισπράττει????
-τίνος αρμοδιότητα είναι ο έλεγχος της πυρασφάλειας των αρχαιολογικών χώρων ???
-τίνος αρμοδιότητα είναι να υπάρχουν πωλητήρια με έντυπο ή οπτικοακουστικό υλικό σχετικό με τον εκάστοτε αρχαιολογικό χώρο ???
κλπ κλπ κλπ κλπ κλπ κλπ κλπ κλπ κλπ κλπ κλπ κλπ κλπ κλπ κλπ κλπ κλπ κλπ κλπ κλπ κλπ

Ονειρεύομαι την ημέρα που θα βρεθεί κάποιος να ασχοληθεί στα σοβαρά και ειλικρινά με τον πολιτισμό στον τόπο μας, πέρα από τις επιδοτήσεις και τα κοινοτικά προγράμματα......

Μεγάλες προσδοκίες (Εκλογές και Δάση)

Φεύγεις για διακοπές....επιστρέφεις.....βρίσκεις το ίδιο και απαράλλαχτο επαναλαμβανόμενο σκηνικό κάθε χρόνου....Φωτιά και μπούρμπερη....Ασύμμετρη απειλή, ο στρατηγός Ανεμος, τα πεύκα που φταίνε, η υπέργηρη γιαγιά, ο μετανάστης κλπ κλπ

Λόγια...Λόγια....Λόγια.....Πιγκ πογκ ευθυνών....Δεν φταίω εγώ εσύ φταις.....ο διπλανός φταίει....η υπέργηρη γιαγιά της διπλανής πόρτας φταίει......Κι έπειτα το άκαμπτο τελετουργικό απαιτεί να ακολουθήσουν με ευλαβική ακρίβεια οι υποσχέσεις που όλοι γνωρίζουν πως θα παραμείνουν ανεκπλήρωτες.....Τέλος το σκηνικό δεν μπορεί παρά να κλείσει με το απαραίτητο τελετουργικό των εκλογών όπου όλοι θα σου ζητούν να τους στηρ'ιξεις γιατί εσου υπόσχονται πως ΘΑ.....Κι εσύ τολμάς να ψελλίσεις ΜΑ ΠΟΤΕ ΘΑ???? Το ίδιο λέγατε και πριν από 30 χρόνια το ίδιο και πριν από 10 χρόνια το ίδιο πριν από 5 χρόνια το ίδιο πριν από 2 χρόνια το ίδιο τώρα το ίδιο αύριο????? Μα κανένα από αυτά τα ΘΑ δεν υλοποιήθηκε...Πότε πια αυτά τα ΘΑ θα γίνουν πραγματικότητα???? Τα δάση μας κάηκαν και μαζί τους οι Μεγάλες μας προσδοκίες......

Ασφυκτιάς......Δεν είσαι εσύ που έβαλες τις φωτιές.....και όμως εσύ είσαι εκείνος που δεν θα μπορείς να ανασαίνεις σε λίγο καιρό....
Θλίβεσαι....Δεν είσαι εσύ ο αίτιος της καρβουνιασμένης φύσης που βλέπεις γύρω σου....και όμως εσύ θα περπατάς σε καρβουνιασμένα μονοπάτια, εκεί που άλλοτε περπατούσες και γευόσουν τις ευωδιές του πεύκου.....
Νοιώθεις στερημένος......Δεν είσαι εσύ που έκαψες τα κουκουνάρια των πεύκων και όμως τα Χριστούγεννα δεν θα μπορέσεις να ντύσεις και να στολίσεις το σπιτικό σου με τα κουκουνάρια που τόσο αγάπησες και αγαπάς......γιατί απλά δεν θα υπάρχουν πια κουκουνάρια....
Εξοργίζεσαι.....Τι κι αν κάηκαν τα δέντρα????
"Κάναμε ό,τι ήταν ανθρωπίνως δυνατόν" σου λένε για να σε ξεγελάσουν. Μα εσύ γνωρίζεις πως το ανθρωπίνως δυνατόν θέλει τους ανθρώπους να πολεμούν τη φωτιά και όχι να το βάζοιυν στα πόδια....Ανθρωποι απάνθρωποι που κάνουν ό,τι είναι ανθρωπίνως δυνατόν για να καταστρέψουν τα όσα απλόχερα προσφέρει η φύση....Ανθρωποι απάνθρωποι που αγαπούν τα τσοιμεντένια δάση και το τομάρι τους περισσότερο από την ίδια τους τη ζωή.....
Κι εσύ ασφυκτιάς και εξοργίζεσαι γιατί γνωρίζεις πως το "ό,τι είναι ανθρωπίνως δυνατόν" είναι να βλέπεις τον πατέρα σου και τους γείτονες να πολεμούν και να προσπαθούν να σβήσουν τη φωτιά με μοναδικό όπλο ένα κλαδί....να τους βλέπεις να πέφτουν μέσα στις φλόγες και να παλεύουν όντας γνώστες τακτικών που ξεγελούν τη φωτιά.....Ηταν και κείνοι που κάθονταν με σταυρωμένα χέρια κι έλεγαν πως δεν μπορούσαν να σβήσουν τη φωτιά γιατί δεν πετούσαν τα αεροπλάνα.....Πότε μωρέ μπήκαν τα αεροπλάνα στη ζωή μας???? Πως έσβηναν οι άνθρωποι τις φωτιές όταν δεν υπήρχαν τα αεροπλάνα???? Με τις τσάπες και τα αλυσσοπρίονα δεν τις έσβηναν και με ένα κλαδί στο χέρι.??? Τα ξεχάσαμε όλα αυτά??? Γίναμε τεμπέληδες ή μήπως πάθαμε αμνησία????

Μα τι λέω??? Τι απαιτήσεις μπορεί να έχει κανείς από ανθρώπους που δίνουν έμφαση στα διακοσμητικά στοιχεία του τζακιού τους δίχως να ξέρουν να το ανάβουν για να ψήσουν τη τροφή τους???? Κάποτε οι άνθρωποι λάτρευαν τη φωτιά και εξοικειωμένοι καθώς ήταν μαζί της συγκενρτώνοντα γύρω της και λάτρευαν τη θεά Εστία.
Τώρα τη φοβούνται....

Εκτός από τη φωτιά οι άνθρωποι φοβούνται και τα δέντρα.....
Αλήθεια πότε περπάτησαν μέσα στα δάση τελευταία φορά όσοι εργάζονται ως δασολόγοι???? Πότε έκαναν έναν περίπατο σε κάποιο δάσος της περιφέρειάς τους οι βουλευτές , οι Νομάρχες, αλλά και οι Δήμαρχοι ή οι Κοινοτάρχες????? Οσοι έπρεπε να δίνουν το παράδειγμα στην ανδρεία, σάλπισαν υποχώρηση ...."Βάλτε το στα πόδια" είπαν στους συμπολίτες τους......" Σώστε το τομάρι σας γιατί εμείς είμαστε ανίκανοι να σας προστατέψουμε"....Δειλοί, φιλοτομαριστές, ηθικοί ένοχοι για την φυσική καταστροφή που συντελείται εδώ και δεκαετίες στον τόπο μας.....Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η εξουσία...Μια εξουσία δίχως ευθύνες.....Μοναδική ευθύνη μην τύχει και καεί το σπίτι κάποιου από το ίδιο συνάφι....

Τι κι αν κάηκαν οι σπόροι των δέντρων εκείνων που καίγονται κάθε χρόνο εδώ και 35 χρόνια????? Σου λένε "όπου ήταν δάσος θα ξαναγίνει δάσος" μα εσύ γνωρίζεις την αλήθεια....Μιλούν για δάση αλλοιώτικα, δάση από τσιμέντα και όχι δάση από δέντρα....

Ρωτάς απεγνωσμένα
"Γιατί πάλι τέτοια καταστροφή????
Ποιός άφησε τις στάχτες να σκεπάσουν, να θάψουν τη ζωή μου?????"
Και καθένας από όσους ρωτάς ανασηκώνει τους ώμους και κοιτά πονηρά τον διπλανό του.....Κι εσύ.....αναζητάς τους ενόχους ενώ παραμένεις παθητικός θεατής στο ακίνητο, παγιωμένο, αραχνιασμένο σκηνικό ενός θεατρικού έργου που βλέπεις να επαναλαμβάνεται, που βιώνεις και ξαναβιώνεις θαρρείς και κατοικείς στην έπαυλη της Miss Havisham μια έπαυλη που ξεπηδά από το έργο του Dickens "Μεγάλες προσδοκίες". Το σκηνικό ίδιο και απαράλλαχτο.......όπως τα αραχνιασμένα αντικείμενα της έπαυλης της Miss Havisham έτσι και οι διατάξεις και οι εγκύκλιοι σκονισμένες, αραχνιασμένες και σκορπισμένες σε γραφεία των Δημοσίων Υπηρεσιών.....Μοιάζουν με το γαμήλιο τραπέζι της Miss Havisham το οποίο έμεινε επί δεκαετίες ανέγγιχτο.....εκεί όπου ποτέ δεν κάθησαν προσκεκλημένοι να φάνε. Τα φαγητά βρίσκονταν εκεί στολισμένα μα και ξυνισμένα από την πολυκαιρία. Στολισμένη και η ίδια σνα νύφη μέσα σε ένα φθαρμένο νυφικό αλλοτινής εποχής, ένα νυφικό που δεν είχε πια νόημα έστω και αν η ίδια πίστευε πως φορώντας το νυφικό θα κορόϊδευε και θα σταματούσε τον χρόνο....Ετσι γίνεται και με όσους διαχειρίζονται τις φωτιές....Κρατούν αραχνιασμένα τα χαρτιά μα και τις στιγμές, στιγμές που επαναλαμβάνονται εδώ και πολλά χρόνια....αφού είναι οι ίδιοι που δεν θέλουν να αλλάξει κάτι...Νομίζουν πως με την απραξία τους και το γεγονός πως ο χρόνος κυλά νεκρός δεν θα αποκαλυφθεί η ανικανότητά τους...Μοναχά που την Miss Havisham την κορόϊδεψε ο αρραβωνιαστικός της και δεν εμφανίστηκε στον γάμο....ενώ οι διαχειριστές του τόπου μας φέρονται σαν εκείνον τον υποψήφιο γαμπρό που δεν ανέλαβε ποτέ τις ευθύνες του απέναντι στην Miss Havisham....που δεν κράτησε ποτέ τον λόγο του.....Και αν η Miss Havisham επέλεξε να μετατρέψει την έπαυλή της σε έναν απολιθωμένο τάφο τουλάχιστον δεν έβλαψε άλλους μα έκανε κακό στον ίδιο της τον εαυτό.....Στη δική μας ιστορία οι πρωταγωνιστές , οι διαχειριστές του φυσικού πλούτου του τόπου θεωρούν πως δεν κάνουν κακό στον εαυτό τους και ας πρόκειται να παραδώσουν "καμμένη γη" στα δικά τους παιδιά...στα δικά τους εγγόνια....Γιατί όλα τα παιδιά του τόπου μας είτε είναι παιδιά απλών παθητικών θεατών είτε είναι παιδιά των πρωταγωνιστών του θεατρικού έργου, στα ίδια τσιμεντένια δάπεδα θα παίζουν, τον ίδιο μολυσμένο αέρα θα αναπνέουν.....

"Μεγάλες προσδοκίες".....
Καμιά φορά νοιώθεις σαν την Miss Havisham : δεν ήταν δική της η ευθύνη να μην παντρευτεί, την κορόϊδεψαν την ημέρα του γάμου της, της έταξαν έναν γάμο που δεν έγινε ποτέ....Κι εκείνη δεν το άντεξε.....Το γαμήλιο τραπέζι που ετοιμάστηκε, το νυφικό που φορέθηκε σε έναν γάμο που δεν έγινε....."Μεγάλες προσδοκίες" που δεν επαληθεύτηκαν ποτέ, που ποτέ δεν έγιναν πραγματικότητα...Και όμως.....η Miss Havisham εξακολουθούσε να φορά το φθαρμένο νυφικό και ας μην έγινε ποτέ ο γάμος.....Το όμορφο αρχοντικό της σκοτείνιασε, γέμισε αράχνες, τα γαμήλια φαγητά ξύνισαν και εκείνη καθισμένη μέσα στο σκοτάδι εξακολουθούσε να παραμένει κολλημένη στην ημέρα ενός γάμου που δεν έγινε ....Τίποτα δεν είχε καταλάβει....Τίποτα δεν ήθελε να αλλάξει.....Το μόνο που την απασχολούσε ήταν η δική της καρδιά που ισχυριζόταν πως ήταν ραγισμένη....Και όμως....δεν δίστασε να βάλει την Εστέλλα να ραγίσει την καρδιά του νεαρού Πιπ....

Ανευθυνότητα ή παραλογισμός???? Δεν ξέρω....
Πάντως μου θυμίζει τον παραλογισμό της εποχής μας.....
"Δεν φταίμε εμείς , οι άλλοι φταίνε....Ομως ψηφίστε μας.....σου λένε όλοι....κι εμείς ΘΑ...." και τα ΘΑ μπερδεύονται κάπου εκεί ανάμεσα στα αραχνιασμένα γραφεία των Δημοσίων Υπηρεσιών και των "αρμόδιων" (ή μήπως αναρμόδιων???) Υπουργών που εδώ και χρόνια δεν ξέρουν ποιός είναι υπεύθυνος για ποιό πράγμα....
Και οι αράχνες πληθαίνουν.....κοντεύουν να ισοσκελίσουν τις αράχνες της Miss Havisham....Και οι διαχειριστές του φυσικού μας πλούτου εξακολουθούν να φτιασιδώνονται ακριβώς όπως η Miss Havishma που παρέμενε στολισμένη νύφη και ας είχαν περάσει τόσα χρόνια και ας ήταν ψεύτικο το στόλισμα....

Και απομένουν οι άνθρωποι να αναρωτιούνται ποιανού είναι το χέρι που έκαψε τα δένδρινα δάση και φύτεψε τα τσιμεντένια...κι απομένουν τα μικρά παιδιά να απορούν τι είδους σπόρους φυτεύουν αυτοί οι μεγάλοι που στη θέση τους φυτρώνουν τσιμέντα.....

Ανούσια επαναλαμβανόμενα εκλογικά σκηνικά, ατέρμονες συζητήσεις, δίχως ουσία, δίχως νόημα...Μοχθηρά ανθρωπάκια πιασμένα χέρι χέρι μπερδεμένα στον ιστό της αράχνης.....Ας αρκεστούν στη σιωπή...γιατί τώρα πια ξέρουμε πως οι "μεγάλες προσδοκίες" δεν είναι παρά ένα μεγάλο ψέμμα.....και δεν τα μπορούμε πια τα ψέμματα.....Ας προσπαθήσουν να ξεαραχνιάσουν τις αράχνες από τις δικές τους επαύλεις.....τις επαύλεις που μοιάζουν με το σκηνικό των μεγάλων προσδοκιών...
Να!!!! Σαν την έπαυλη της Miss Havisham.......
Κι αφού ξεαραχνιάσουν τις δικές τους επαύλεις τότε ίσως και να πιστέψουμε για άλλη μια φορά στις Μεγάλες Προσδοκίες.
Εάν δεν ξέρουν ΠΩΣ και ΜΕΧΡΙ ΠΟΤΕ θα υλοποιήσουν τα ΘΑ......καλύτερα θα ήταν να καταφύγουν στη σιωπή.....και να μην τάζουν άλλα ΘΑ.....

ΥΓ1. Μήπως για την προστασία από τις πυρκαγιές οι αρχές να πλήρωναν ηλικιωμένους ανθρώπους που έχουν εμπειρίες να κάνουν σεμινάρια στις "αρμόδιες" Υπηρεσίες μήπως και κάποτε αναλάβουν τις ευθύνες τους και σωθεί κανένα δεντράκι???
ΥΓ2. Μήπως να απαγορευόταν ο προεκλογικός αγώνας των κομμάτων και αντί για αφίσες και φυλλάδια τα κόμματα να πρόσφεραν κάποια κονδύλια για να γίνουν αναδασώσεις ??? Προσωπικά πολύ θα το εκτιμούσα....