Η διεθνής κρίση ευθύνεται για την έλλειψη ρευστότητας της αγοράς : Μύθος ή πραγματικότητα?????

Σύσσωμος ο εμπορικός κόσμος διαμαρτύρεται για την έλλειψη ρευστότητας στην Αγορά . Μερικοί ισχυρίζονται πως για αυτό ευθύνεται η διεθνής κρίση.

Μύθος ή πραγματικότητα???

Σύμφωνα με οικονομικούς κύκλους με τους οποίους ήρθε σε επαφή η θεία Μερόπη, υπολογίζεται πως μόνο το 20-25 % των προβλημάτων ρευστότητας της ελληνικής αγοράς οφείλεται στη διεθνή κρίση. Κατά κύριο λόγο η έλλειψη ρευστότητας οφείλεται κατά ένα 40 % στις καθυστερημένες οφειλές του Δημοσίου προς τις επιχειρήσεις και κατά ένα 35-40% στον ψυχολογικό παράγοντα της αγοράς (ανασφάλεια και ανησυχία για το μέλλον , που προξενείται λόγω των πρωτόγνωρων καθυστερήσειων των πληρωμών από το Δημόσιο).

Σύμφωνα πάλι με πληροφορίες που συνέλλεξε η θεία Μερόπη (η οποία δεν μου αποκαλύπτει ποτέ τους πληροφοριοδότες της) πάνω από το 50% των Δημοσίων έργων που κατασκευάστηκαν (και ολοκληρώθηκαν) τα τελευταία 8-10 χρόνια ΔΕΝ έχουν εξοφληθεί μέχρι και σήμερα (συμπεριλαμβανομένων των έργων που κατασκευάστηκαν στους Ολυμπιακούς Αγώνες). Πρακτικά αυτό σημαίνει πως για να καλύψει το λειτουργικό της κόστος μια Κατασκευαστική Εταιρεία (όταν καθυστερεί η εξόφληση για εργασίες που έχει ήδη παράσχει) δεν έχει άλλη λύση παρά να καταφύγει στον Τραπεζικό Δανεισμό έως ότου εισπράξει αυτά που δικαιούται από το Δημόσιο. Βέβαια ο τραπεζικός δανεισμός δεν διαρκεί αιώνια, έχει μια συγκεκιρμένη ημερομηνία λήξης.

Ας δούμε όμως πως μπορεί η μη έγκαιρη εξόφληση των υποχρεώσεων του Δημοσίου σε μια εταιρεία να προκαλέσει δυνητικά ένα ντόμινο κατάρρευσης άλλων εταιρειών με τελικό αποτέλεσμα την μερική ή ακόμη και την ολική κατάρρευση της Αγοράς. Οταν μια εταιρεία δεν εξοφληθεί για ένα έργο που έχει ήδη ολοκληρώσει δημιουργείται εύλογα το ερώτημα με τι πόρους θα αγοράσει τα υλικά της και πως θα εξοφλήσει τα ημερομίσθια των εργαζομένων. Για την αγορά των πρώτων υλών και την εξόφληση των δικών της υποχρεώσεων εκδίδει επιταγές και μάλιστα μεταχρονολογημένες , που ως γνωστόν αποτελεί μια παγκόσμια πρωτοτυπία στην πρακτική λειτουργίας των εμπορικών συναλλαγών στον τόπο μας. Βάσει νόμου η επιταγή είναι αξιόγραφο πληρωτέο άμα τη εμφανίσει (κάτι σαν μετρητά δηλαδή) , αλλά άσε τι λέει ο νόμος, στην Ελλάδα βρισκόμαστε.....Στην πράξη η επιταγή που φέρει χρονολογία μετά από 6-12-18 μήνες (μεταχρονολογημένη δηλαδή) είθισται να γίνεται αποδεκτή από όλους ως υποσχετική δέσμευση μελλοντικής πληρωμής.

Εάν τώρα η καθυστέρηση αγγίξει τα 5-10 χρόνια τότε σημαίνει πως δημιουργείται σοβαρό πρόβλημα ρευστότητας στην εταιρεία που δεν επηρεάζεται μόνον η ίδια μα και όλες εκείνες που συνεργάζονται μαζί της. Εάν λοιπόν η πρώτη εταιρεία δηλώσει αδυναμία εξόφλησης των μεταχρονολογημένων επιταγών που έχει εκδόσει η ίδια, υπάρχουν 2 λύσεις :
- είτε να συμφωνηθεί ανάμεσα στις δύο εταιρείες η πρώτη να αντικαταστήσει τη μεταχρονολογημένη επιταγή με άλλη που λήγει μετά από άλλους 3-6-9 μήνες μεταθέτοντας έτσι την υποχρέωση πληρωμής στο μέλλον ευελπιστώντας πως μέχρι τότε το Δημόσιο θα της έχει δόσει τα χρήματα που της χρωστά (μεταβιβάζοντας όμως το δικό της έλλειμμα ρευστότητας στις λοιπές εταιρίες με τις οποίες συναλλάσσεται και αυτές με τη σειρά τους σε άλλες και πάει λέγοντας...)
- είτε εκείνος που κρατά στο χέρι του την επιταγή να την σφραγίσει και να καταφύγει στα Δικαστήρια όπου γνωρίζοντας τους ρυθμούς με τους οποίους κινούνται τα Ελληνικά Δικαστήρια γύρευε πότε θα καταφέρει να εισπράξει το ποσό της επιταγής (συν το γεγονός πως επιβαρύνεται με τα δικαστικά έξοδα, δικηγόρους κλπ)

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Τειρεσίας ΑΕ στο 7μηνο 2009 έχουν σφραγιστεί 196.431 επιταγές συνολικού ποσού 1,95δισ. ευρώ, όταν στο σύνολο του 2008 είχαν σφραγιστεί 118.000 επιταγές συνολικού ύψους 1,291δισ. ευρώ και το 2007 89.000 επιταγές αξίας 921,88 εκατ. ευρώ.

Ο Κατασκευαστικός κλάδος λοιπόν φαίνεται πως αντιμετωπίζει πολύ σοβαρές δυσκολίες αφού αποφάσισε να συνεδριάσει στη Θεσσαλονίκη με θέμα "Η κρίση στον τομέα των κατασκευών και οι δυνατότητες εξόδου από αυτήν" (εδώ). Και νάταν ο μόνος....«Το μεγαλύτερο πρόβλημα αυτή τη στιγμή είναι η έλλειψη ρευστότητας και κατανάλωσης και ο μεγάλος κίνδυνος είναι να υπάρξει στάση πληρωμών, λόγω αδυναμίας και προς το Δημόσιο και προς τις τράπεζες, τα ασφαλιστικά ταμεία και τους προμηθευτές είπε ο πρόεδρος της ΓΣΕΒΕΕ, Δημήτρης Ασημακόπουλος. (σχετικό άρθρο εδώ). Ο EOT χρωστά της Μιχαλούς ( εδώ) ενώ ο Στ. Μάνος εκφράζει την ανησυχία του για τυχόν εμπλοκή στα δημοσιονομικά αδιέξοδα και του Τραπεζικού κλάδου (σχετικό δημοσίευμα εδώ) . Η εξόφληση των οφειλών του Δημοσίου στους προμηθευτές των Νοσοκομείων (που λέγεται πως ανέρχονται στα 6 δις) θα γίνει λένε μέσω έκδοσης ομολόγων με τη διαμεσολάβηση του Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο (ΤΤ) και με την εγγύηση του Δημοσίου (σχετικό άρθρο εδώ)

Με όλα αυτά που μαθαίνω πιστεύω πως το Δημόσιο θα πρέπει να φροντίσει την άμεση εξόφληση των οφειλών που έχει απέναντι στις επιχειρήσεις προκειμένου να επανέλθει η ρευστότητα της αγοράς σε φυσιολογικά επίπεδα. Αν αυτό δεν γίνει σε σύντομο χρονικό διάστημα και τέλος πάντων το αργότερο μέχρι το τέλος του έτους πολύ φοβάμαι πως μπορεί να δούμε ακόμη και υγιείς επιχειρήσεις να καταρρέουν μέσα στο επόμενο 3μηνο και για αυτό δεν θα φταίει η διεθνής κρίση μα οι ανεξόφλητες υποχρεώσεις του ίδιου του Δημοσίου στην αγορά.

Γιατί καλά είναι τα Δημόσια έργα και ειδικότερα τα "έργα του δρόμου" μα δεν αρκεί μόνο να τα κατασκευάζουμε , πρέπει κάποτε και να εξοφλούνται...