ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ: Εκθεση "Ιδανικές μορφές κι αγαπημένες-Εικονογραφώντας ποιήματα του Καβάφη"-Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης/Αθήνα

Νομίσματα : το τετράδραχμο του Οροφέρνη

"Αυτός που εις το τετράδραχμον επάνω

μια χάρη αφήκε απ' τα ωραία του νιάτα, 

απ' την ποιητική εμορφιά του ένα φως" 

("Οροφέρνης", από τα Ποιήματα 1897-1933, Ίκαρος 1984)

Μια "αλλοιώτικη" έκθεση που αποτελείται από εξήντα επτά αρχαιολογικές μαρτυρίες, προερχόμενες από δέκα τέσσερα ελληνικά Μουσεία, Εφορίες Αρχαιοτήτων και ιδιωτικές συλλογές, πλαισιώνει είκοσι επτά επιλεγμένα ποιήματα του Κ.Καβάφη. 

Ανθρωποι διαφορετικών ειδικοτήτων συνεργάστηκαν σε μια πρωτότυπη διαθεματική προσέγγιση του έργου του ποιητή που διαφέρει από κάθε άλλη κοινότυπη παρουσίαση: αφενός προσκαλούν τον επισκέπτη να περάσει από τον ρόλο ενός συνηθισμένου παθητικού θεατή μουσειακών εκθεμάτων στον ρόλο του ενεργητικού θεατή ο οποίος θα επιλέξει εάν θα ερμηνεύσει τα αρχαιολογικά ευρήματα μέσα από τη ποίηση ή εάν θα αναζητήσει την "τεκμηρίωση" (στοιχειοθέτηση) των αναφορών των ποιημάτων του Καβάφη μέσα από τις αρχαιολογικές μαρτυρίες. Στόχος των διοργανωτών είναι ο επισκέπτης να ανακαλύψει την μυθολογική ή ιστορική "αλήθεια" από την οποία εμπνεύστηκε ο ποιητής τη δημιουργία του. Πολλαπλά μηνύματα που απαιτούν ερμηνεία, οδηγούν τον επισκέπτη να "δει" τις αρχαιολογικές μαρτυρίες μέσα από την ποίηση και παράλληλα να  "διαβάσει" ποιητικά τις αρχαιολογικές μαρτυρίες. Πρόκειται για μια ιδιότυπη συνομιλία της Αρχαιολογίας και της Ποίησης που μας ξαφνιάζει ευχάριστα.

Η έκθεση με τίτλο "Ιδανικές μορφές κι αγαπημένες-Εικονογραφώντας ποιήματα του Καβάφη" αποσκοπεί να σκηνοθετήσει την καβαφική δημιουργία χρησιμοποιώντας ως εργαλεία τις αρχαιολογικές μαρτυρίες και να στοιχειοθετήσει κατ' αυτόν τον τρόπο το μυθολογικό και ιστορικό περιεχόμενο της καβαφικής δημιουργίας. Πρωταγωνιστικές "μορφές" αυτής της έκθεσης είναι οι μυθολογικοί ή/και ιστορικοί χαρακτήρες που γνωρίζουμε από την εργογραφία του Καβάφη οι οποίοι έζησαν και ανέδειξαν τους ύστερη και ελληνιστική περίοδο της ιστορίας που τόσο αγάπησε ο ποιητής. Η μουσειογραφική παρουσίαση που αναπτύσσεται σε όλο της το μεγαλείο θα "αφηγηθεί" με σύγχρονους μουσειολογικούς όρους μια ιδιότυπη ιστορία : την ιστορία που αφηγείται ο ποιητής με την κατάλληλη αρχαιολογική τεκμηρίωση. 

Η έκθεση αναπτύσσεται σε 5 ενότητες: 

1. Ποιήματα με μυθολογικό περιεχόμενο (τρωικός κύκλος, Αχιλλέας, σχέσεις θεών και θνητών), 

2. Ποιήματα ιστορικά (αφορά κατά κύριο λόγο τους ελληνιστικούς χρόνους)

3. Ποιήματα ψευδο-ιστορικού περιεχομένου ( π.χ. καλλιτέχνες-φανταστικοί χαρακτήρες). Νοήματα που μελετώνται είναι οι σχέσεις τέχνης - ζωής, η ελευθερία στη τέχνη, τι είναι το ιδανικό στη τέχνη, σχέσεις της τέχνης με την εξουσία ή το συμφέρον (ατομικό,κοινωνικο, οικονομικό).

4. Ποιήματα "επιτύμβιου" χαρακτήρα (νεανικοί χαρακτήρες που έζησαν στο μεταίχμιο της συνύπαρξης του "εθνικού" με το "χριστιανικό" περιβάλλον και απεβίωσαν σε μικρή ηλικία. (νεκρικά πορτραίτα Φαγιούμ, επιτύμβιες στήλες).

5.Ποιήματα λατρευτικού περιεχομένου με σαφείς αναφορές στη συνύπαρξη και στις αντιπαλότητες των εθνικών και των χριστιανικών πρακτικών κατά την ύστερη αρχαιότητα. 

Εκπαιδευτικά προγράμματα, εργαστήρια, ξεναγήσεις και διαλέξεις θα πλαισιώνουν την έκθεση.

Η "αλλοιώτικη" αυτή έκθεση διοργανώνεται από το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης σε συνεργασία με  το Αρχείο Καβάφη του ιδρύματος Ωνάση και το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού και διαρκεί από 27/11/2013-30/3/2014.

Αξιόλογες προσπάθειες από μικροπαραγωγούς : Το "Μελισσουργείον" στις Κονίστρες Ευβοίας

"Ουδέν κακόν αμιγές καλού" έλεγαν τα αρχαία χρόνια. 

Ετσι όπως φαίνεται κάποιοι αντί να τα βάψουν μαύρα (λόγω κρίσης), ανέλαβαν ρίσκα και στράφηκαν προς αυτό που στην Ελλάδα μπορεί να ευδοκιμήσει :  την παραγωγή προϊόντων που σε αφθονία μας προσφέρει η ελληνική φύση. Μικροί παραγωγοί σε ολόκληρη την Ελλάδα δραστηριοποιούνται ολένα και περισσότερο και μας  εκπλήσσουν ευχάριστα με τα προϊόντα τους. 

Το «Μελισσουργείον οικ. Αργύρη» είναι μία μικρή, σύγχρονη μελισσοκομική μονάδα με έδρα τις Κονίστρες Ευβοίας. Η παραγωγή τους όπως οι ίδιοι γράφουν βασίζεται αποκλειστικά και μόνο στη νομή φυσικών καλλιεργειών της ελληνικής φύσης (έλατο, θυμάρι, πεύκο, ερείκη), στην ορθή μελισσοκομική πρακτική αλλά και στη μη χρήση φαρμάκων. Τα προϊόντα που παράγει το "Μελισσουργείο" είναι άθερμες, αμιγείς ποικιλίες μελιού (μέλι ελάτης, μέλι από θυμάρι, μέλι πεύκου, μέλι ερείκης), φυσική γύρη και βασιλικός πολτός, πάντα κατά την επιτρεπόμενη εποχή συλλογής και παραγωγής τους.

Η ιδέα του Κώστα Αργύρη για τη δημιουργία του "Μελισσουργείου" ξεκίνησε έπειτα από την ολοκλήρωση της παρακολούθησης ενός σεμιναρίου μελισσοκομίας στο Ι.Γ.Ε. στο κτήμα Συγγρού (έχω ακούσει από φίλους πως γίνεται εξαιρετική δουλειά με τα συγκεκριμένα σεμινάρια).Το "Μελισσουργείον" από το 2009 και μετά κατάφερε να αποσπάσει πολλές διακρίσεις για τη ποιότητα που προσφέρει. Μάλιστα η επιχειρηματική του δραστηριότητα επεκτάθηκε και στις εξαγωγές. 

Είναι ευχάριστο να βλέπουμε μικρούς παραγωγούς που παρά τις αντιξοότητες της εποχής μας στρέφονται στη πρωτογενή παραγωγή και προοδεύουν. Αξίζουν της προσοχής και της στήριξής μας, ιδιαίτερα όταν οι μικροπαραγωγοί δραστηριοποιούνται σε περιοχές όπως οι Κονίστρες Ευβοίας που στερούνται άλλων πόρων και μαστίζονται από υψηλό ποσοστό ανεργίας (ιδιαίτερα στους νέους). 

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ : On line σεμινάρια για blogging και social media (storify,visily, live streaming κλπ) από το ΑΠΚΥ

To blogging από το Α μέχρι το Ω

Η Μελένια (η high tech φιλενάδα της παρέας) μας ενημέρωσε
για έναν ιδιαίτερο κύκλο  σεμιναρίων που είναι αφιερωμένος στα

SOCIAL MEDIA 

Ανάμεσά σε αυτά, ξεχωρίσαμε κάποια που παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για  τους bloggers 

(παλαιότερους, νεότερους ή και....υποψήφιους bloggers, γιατί όχι;)

1. Εισαγωγή στα social media

2. Social media advanced

3. Εισαγωγή στο Blogging (βασικές γνώσεις)

4. Blogging advanced

Οι μεν παλαιότεροι μπορούν να εξελίξουν το blog τους μαθαίνοντας για τα καινούργια εργαλεία του blogging, ενώ οι νεότεροι τα βήματα από το Α μέχρι το Ω.

Η διάρκεια είναι γύρω στις 4-5 εβδομάδες και το κόστος (αναλόγως του σεμιναρίου) 

γύρω στα 90 Ευρώ. 

Μετά την επιτυχή ολοκλήρωση του σεμιναρίου,
χορηγείται πιστοποιητικό παρακολούθησης.

Τα σεμινάρια διοργανώνονται από το σχετικά νεοσύστατο 

Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών 

"Επικοινωνία-Δημοσιογραφία" 

του Ανοικτού Πανεπιστημίου Κύπρου 

Το μόνο που χρειάζεστε είναι ένα PC, ηχεία και σύνδεση internet αφού τα μαθήματα γίνονται με τη μέθοδο της εξ αποστάσεως διδασκαλίας.

Πλήρη κατάλογο και αναλυτικές πληροφορίες για τον τρόπο εγγραφής μπορείτε να βρείτε  στην ιστοσελίδα του Πανεπιστημίου :

http://www.ouc.ac.cy/web/guest/cert/sms/seminars

...Κάπου εδώ γύρω είμαστε, δεν φύγαμε....

...Το dyosmaraki, η Μελένια και η Καλλικατζαρελένη και η θειά Μερόπη έπειτα από μια περίοδο σιωπής και αδράνειας επιστρέφουν δυναμικά.... 

....στην οθόνη σας εντός ολίγων ημερών....

Μακραμέ, βυζαντινή, κρητική, λευκαδίτικη...ή Stitch 'n Bitch;

Mακραμέ, βυζαντινή, κρητική, λευκαδίτικη και άλλες ειδικές βελονιές κεντήματος γίνονται ολοένα και πιο δημοφιλείς. Οχι μόνο γιαγιάδες αλλοτινών εποχών, αλλά και κοπελούδες σαν τα κρύα νερά, άντρες επιχειρηματίες και καλλιτέχνες ολοένα και πιο συχνά βρίσκουν καταφύγιο στο κέντημα και στο πλέξιμο χαλαρώνοντας δημιουργικά.

Θυμάμαι στη παιδική μου ηλικία όταν πηγαίναμε για διακοπές με τους γονείς μου στην ελληνική ύπαιθρο, τα απογεύματα όταν διέσχιζες τα ασβεστωμένα σοκάκια των χωριών, σε κάθε κατώφλι σπιτιού έβλεπες καθισμένες γυναίκες κάθε ηλικίας να κουτσομπολεύουν. Απορούσες τι έτρεχε με περισσότερη ταχύτητα : η γλώσσα τους ή τα χέρια τους ; Με όπλο βελόνες πλεξίματος ή βελονάκι ή βελονίτσα του κεντήματος, επιδίδονταν σε αγώνες ταχύτητας λες και συμμετείχαν σε κανέναν διαγωνισμό. Αν τύχαινε και γνωριζόσουν με καμιά από αυτές, δεν υπήρχε περίπτωση να μη σου δείξει με περηφάνεια τα καμωμένα από τα χεράκια της προικιά που προορίζονταν για την κόρη, άσχετα αν η κόρη όταν παντρευόταν έκλεινε αυτά τα έργα τέχνης ερμητικά σε κανένα σεντούκι αφού η μόδα επέβαλλε ολοένα και πιο μινιμαλιστικά διακοσμητικά πρότυπα. Μάλιστα ήταν τόσο σημαντικός ο ρόλος των χειροτεχνημάτων ώστε οι κόρες- στο παρελθόν- θεωρούνταν περιζήτητες νύφες αν είχαν σεντόνια, μαξιλαροθήκες κλπ κεντημένα από τα χεράκια τους.  Μάλιστα σε κάποια χωριά ένα έθιμο ήταν και η "επίδειξη προικός" για την οποία σου έστελναν πρόσκληση του τύπου "Σας προσκαλώ να παρευρεθείτε στην επίδειξη της προικός μου που θα λάβει μέρος στο......τάδε μέρος". Και τα κουτσομπολιά του στυλ "χρυσοχέρα η νύφη", "σιγά τα εργόχειρα που έφτιαξε η νύφη" έδιναν και έπαιρναν και ανεβοκατέβαζαν τις μετοχές της υποψήφιας νύφης.

Και καλά τότε, η χειροτεχνία ήταν ένα must, αλλά στις μέρες μας που τα χειροτεχνήματα κατέληξαν να θεωρούνται ένα είδος τέχνης "φολκλόρ" που κοσμεί τους τοίχους και τις προθήκες των λαογραφικών μουσείων τι μπορεί να σπρώχνει τους ανθρώπους να ξανασχοληθούν με αυτήν ; 

Σαν τρελλοί λέει πλέκουν άντρες γυναίκες και παιδιά, νέοι και γέροι, στην Αμερική, στην Αγγλία, στη Ν. Αφρική και αλλού. Μάλιστα φτιάχνονται ειδικά club, sites και διοργανώνονται αγώνες κλπ Η νέα (????) αυτή απασχόληση καθώς λένε ξεκίνησε από τις Ηνωμένες Πολιτείες αλλά στη Βρεττανία η απήχηση ήταν μεγαλύτερη αφού μόνο στο Λονδίνο η ομάδα των γυναικών που πλέκουν και κουτσομπολεύουν στις...pub (παρακαλώ;) αριθμεί τα 6.000 άτομα (!!!). οι νεαρές Αγγλίδες απολαμβάνουν το ποτό τους και πλέκουν με τις φιλενάδες τους....!!! Η νέα (???) αυτή μόδα αποκαλείται "stitch 'n bitch" (βλ.εδώ) 

1. Μήπως φταίει η βαρεμάρα των βιομηχανοποιημένων κεντημάτων ("made in China") προϊόντων που κατέκλυσαν την αγορά; Μήπως δηλαδή οι άνθρωποι αντιλήφθηκαν την αξία του ποιοτικού χειροποίητου εργόχειρου;

2. Η μήπως η ταχεία εξάπλωση του "stitch 'n bitch οφείλεται στην ανάγκη που έχει ο σύγχρονος άνθρωπος για χαλάρωση (κάτι που ασφαλώς μπορεί να προσφέρει η χειροποίητη δημιουργία;)

3. Μήπως οφείλεται στην ξενομανία μας ; (το stich 'n bitch ηχεί καλύτερα από το μακραμέ, βυζαντινή, κρητική ή λευκαδίτικη βελονιά; )

4. Η να είναι η αίσθηση της κοινωνικότητας που κάποιες φορές σου χαρίζει ; 

(βλ. σχετική ανάρτηση από τους "velonistas"  )

Οποιος τέλος πάντων και αν είναι ο λόγος της αναβίωσης της τέχνης του χειροποίητου εργόχειρου μόνο θετικά αποτελέσματα μπορεί να φέρει τόσο στον σύγχρονο καταθλιπτικό άνθρωπο όσο και στην οικονομία του τόπου μας :  "Σχεδόν κάθε φορά έχουμε φαγητό και μουσική, και προσπαθούμε να δημιουργήσουμε μια αξιαγάπητη και χαλαρή ατμόσφαιρα. Αγαπάμε να συζητάμε και να συναντιόμαστε. Φέρτε το κέντημά σας και πάρτε μια καρέκλα" μας λένε οι υποστηρικτές της νέας (???) αυτής κίνησης (εδώ) 

Παράλληλα όπως μας αποκαλύπτει η κ. Ελευθερία Μουζάκη πρόεδρος του ΔΣ της εταιρείας Κλωστές Πεταλούδα «Η αναθέρμανση της χειροτεχνίας έδωσε γενικότερα μια ανάσα στα εμπορικά καταστήματα αυτού του είδους, καθώς και στους ασχολούμενους με το κέντημα και το πλέξιμο. Η εταιρεία μας έχει ανεβάσει κατακόρυφα τις πωλήσεις όλων των κλωστικών της προϊόντων για ράψιμο, πλέξιμο και κέντημα.»

Ξενομανία ή ανάγκη για κοινωνικότητα ;

Δημιουργική απασχόληση ή ψυχοθεραπεία;

"Stitch n' Bitch" 

ή μήπως

 επιστροφή στα γνώριμα μονοπάτια της ελληνικής παράδοσης;

 

(Κύπρος) Σ.Ιορδανίδου : "Ανήκουμε στη Δύση...δίχως όρους"

Πηγή εικόνας : The best News

Αντιγράφω από εδώ άρθρο της κ. Σοφίας Ιορδανίδου* που αφορά το θέμα του κουρέματος των καταθέσεων στη Κύπρο.

"Το κούρεμα των καταθέσεων στην Κύπρο ήταν μόνο η αφορμή για να αναδειχθεί το μείζον ζήτημα της δημοκρατικότητας που υποσχέθηκε ο μεγάλος ευρωπαϊκός σχηματισμός, μετά τον ολέθριο δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο που -θεωρητικά – μας έχει διδάξει  πολλά. Η χάρτα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η ισονομία και η αλληλεγγύη των λαών ήταν το δέλεαρ για να προσδεθούν στο άρμα της ευρωπαϊκής ένωσης πολλά εκατομμύρια  πολιτών.

Σήμερα, 50 χρόνια αργότερα, τη μέρα που – λόγω τριωδίου- οι Κύπριοι πολίτες φόρεσαν μάσκες, αυτή της Δημοκρατικής Ευρώπης έπεφτε και τυπικά στη συνείδησή μας. Χωρίς προειδοποίηση και έγκριση των καταθετών, οι 20 του Γιούρογκρουπ αποφάσισαν να  εισβάλουν στους τραπεζικούς λογαριασμούς μια χώρας-«ισότιμου» μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να λύσουν έτσι ένα ζήτημα που το αποκάλεσαν πρόβλημα.

Ποιο είναι όμως το πραγματικό πρόβλημα;  Στις 11 Μαρτίου, το Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών «Επικοινωνία και Δημοσιογραφία» του Ανοικτού Πανεπιστημίου Κύπρου οργάνωσε μια δημόσια συζήτηση με θέμα: «Ελλάδα και Κύπρος σε οικονομική, πολιτική και ηθική απόγνωση». Λίγες μέρες μετά σκέφτομαι ότι το κατάλληλο θέμα θα ήταν: «Η Ευρώπη σε οικονομική, πολιτική και ηθική αποδόμηση». Αυτό φαντάζει να είναι το αληθινό πρόβλημα.

Η Ευρώπη του Βορρά, προς το παρόν, με μπροστάρη την ολιγαρχία των οικονομικών συμφερόντων αποδομεί τις χώρες του Νότου και ξεκαθαρίζει το στόχο της να τις χρησιμοποιεί κατά το δοκούν. Σήμερα η Κίνα μας, αύριο το πλούσιο οικόπεδο των υδρογοναναθράκων μας, κ.ο.κ. Μία νέου τύπου αποικιοκρατία με πρόσχημα την πολλαπλά ευεργετική μας συμμετοχή στην ευρωπαϊκή συμμαχία και κατ’ επέκταση στο ευρώ. Χωρίς να ζητήσει καν τη συναίνεση των κοινωνιών της, με αιφνιδιαστικές εισβολές στην ζωή τους, καταλύει κάθε έννοια, ακόμη και αυτήν την επίφαση που υπήρχε έως σήμερα της Δημοκρατίας που τόσο δόλια υποσχέθηκε και έπεισε ότι την διαχωρίζει από τους υπόλοιπους πολιτικούς σχηματισμούς στον πλανήτη Γη. Προς το παρόν, το σενάριο επιβεβαιώνεται, επειδή συναινούν οι  «Ευρωπαϊστές» πολιτικοί Βορρά και Νότου με κύριο ιδεολογικό γνώρισμα τον άνευ όρων ενδοτισμό στον ισχυρό και την όποιας μορφής αποζημίωση νοιώθουν ότι αποκομίζουν από τη συγκεκριμένη συνεργασία.

Οι κοινωνίες έχουν κι αυτές την πολιτική τους ευθύνη, οι εισβολές στη ζωή μας ίσως εν τέλει να μην έγιναν και τόσο αιφνιδιαστικά. Σήμερα, ο ρόλος του πολίτη αναδεικνύεται για μία ακόμη φορά καθοριστικός. Καλείται να ερμηνεύσει τις πράξεις και να πάρει θέση. Θα διεκδικήσουμε τη δημοκρατία που κέρδισε και δικαιούται η Ευρώπη ή θα αφήσουμε την αμηχανία και τον αιφνιδιασμό  να μας παρασύρει στο χάος που εμπεριέχει η κατάλυση του αξιακού συστήματος της Ελευθερίας;"

* Η κ. Ιορδανίδου είναι δημοσιογράφος και αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών Επικοινωνία και Δημοσιογραφία Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρου

"Ελλάδα και Κύπρος σε οικονομική, πολιτική και ηθική απόγνωση.Προοπτικές εξόδου" Δημόσια συζήτηση την 11.3.13

Το Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών Επικοινωνία και Δημοσιογραφία του Ανοικτού Πανεπιστημίου Κύπρου, σε συνεργασία με τo «MEGA Κύπρου» και το Κέντρο Επιστημονικού Διαλόγου και Έρευνας «ΚΕΔΕ», σας προσκαλεί στις 11 Μαρτίου 2013 στη δημόσια συζήτηση που διοργανώνει με θέμα: 

«Ελλάδα και Κύπρος σε οικονομική, πολιτική και ηθική απόγνωση… Υπάρχουν προοπτικές εξόδου;»

 
Συνομιλούν μεταξύ τους και με το κοινό :

Για την Ελλάδα : 

ο Χαρίδημος Τσούκας, καθηγητής στρατηγικής διοίκησης στο Πανεπιστήμιο Κύπρου, 

ο Λευτέρης Κουσούλης, επιστήμονας της πολιτικής, 

Για την Κύπρο : 

ο Αντώνης Έλληνας, επίκουρος καθηγητής της πολιτικής επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Κύπρου και 

οΑχιλλέας Αιμιλιανίδης αναπληρωτής καθηγητής και πρόεδρος του Τμήματος Νομικής του Πανεπιστημίου Λευκωσίας. 

Η λογική της συνάντησης στις 11 Μαρτίου είναι να ξεπεραστεί η καταγγελτική ή έστω αναλυτική προσέγγιση των προβλημάτων, που ως τώρα έχει επικρατήσει και να διερευνηθούν οι δυνατότητες εξόδου στην κατεύθυνση συγκεκριμένων λύσεων, μαζί με το κόστος που συνεπάγεται η επιλογή τους. 

Θα συζητηθούν το ζήτημα του χρέους (τραπεζικό, δημόσιο) και τα αίτια των σημερινών δυσχερειών σε Ελλάδα και Κύπρο. Υπάρχει διέξοδος; 

Η συζήτηση, την οποία συντονίζει  η δημοσιογράφος, Αν. καθηγήτρια και ακαδημαϊκή υπεύθυνος του Μεταπτυχιακού Προγράμματος, Σοφία Ιορδανίδου,  θα πραγματοποιηθεί στην αίθουσα της Ένωσης Νέων Τραστ, Ζήνας Κάνθερ 22, Λευκωσία αλλά μπορείτε να την παρακολουθήσετε και εξ αποστάσεως μέσω της διαδικτυακής τηλεόρασης   «24h.com.cy» (το κοινό) και  μέσω της διαδικτυακής πλατφόρμας elluminate του Ανοικτού Πανεπιστημίου Κύπρου (από την ενότητα ΕΕΔΜ, Διαλέξεις) (οι φοιτητές) .

Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε εδώ

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ : Παγκόσμια έκθεση φωτογραφίας για τον Τουρισμό και ημερίδα στον Κεραμεικό

Tο Ελληνικό Δίκτυο ΦΙΛΟΙ της ΦΥΣΗΣ σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Αιγαίου, το Σύλλογο Ελλήνων Αρχαιολόγων, την Ελληνική Φωτογραφική Εταιρεία, τη Monumenta για την Προστασία της Φυσικής και Αρχιτεκτονικής Κληρονομιάς στην Ελλάδα και στην Κύπρο διοργανώνουν ημερίδα που θα συνοδεύεται από παγκόσμια έκθεση φωτογραφίας για τον τουρισμό.


Περισσότερες πληροφορίες

    Τα εγκαίνια της έκθεσης θα πραγματοποιηθούν την Τετάρτη 6 Μαρτίου στις 7.30μ.μ. - Ωστόσο η έκθεση θα είναι στημένη από το πρωί.
    Για την Ημερίδα και το πρόγραμμα διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ  

Όσοι παρακολουθήσουν την ημερίδα θα πάρουν βεβαίωση συμμετοχής.
    Για την συμμετοχή στην Ημερίδα θα πρέπει να δηλώσετε ΕΔΩ 

    Περισσότερες πληροφορίες για την έκθεση φωτογραφίας διαβάστε ΕΔΩ 

Η ΕΚΘΕΣΗ και η ΗΜΕΡΙΔΑ θα λάβουν χώρα στο νεοκλασσικό κτήριο του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων ΣΕΑ, Ερμού 134-136 (πλησίον Αρχαιολογικού χώρου Κεραμεικού)

"Λύσεις υπάρχουν. Τις θέλουμε;" Συζήτηση με το κοινό την 5.2.2013 στον Ιανό ώρα 20.00

Μια ενδιαφέρουσα συζήτηση για όποιον ενδιαφέρεται να ακούσει την "άλλη" άποψη και να συνομιλήσει με τους κκ Λ.Κουσούλη κια Μ. Χαραλαμπίδη. Την συζήτηση θα συντονίσει η κ. Σ. Ιορδανίδου ακαδημαϊκή υπέύθυνη του ΜΠΣ Επικοινωνία-Δημοσιογραφία του Ανοικτού Πανεπιστημίου Κύπρου.

Μια άγνωστη ιστορία: Ο Φειδίας του 20ού αιώνα

Ο Φειδίας χορεύει ζεϋμπέκικο σε κάποια γειτονιά της Αθήνας (πιθανόν στους Αμπελοκήπους)

 Ο Φειδίας του 20ού αιώνα, (Σεπτέμβρης 1925-Ιανουάριος 2013), κατατάσσεται σε μια γενιά κατατρεγμένη, μια γενιά που ανδρώθηκε σε εποχές ταραχώδεις (Πόλεμοι, έλευση Μικρασιατών προσφύγων στην Ελλάδα το 1922, Εμφύλιος, Δικτατορία κ.ά.)  Οι γονείς του δεν είχαν οικονομική ευχέρεια, επομένως δύσκολα μπορούσαν να μεγαλώσουν τέσσερα παιδιά. Ετσι ο αδελφός του πατέρα του, ο Γιάννης, προθυμοποιήθηκε να υιοθετήσει τον Φειδία, μια και ο ίδιος δεν είχε παιδιά και να τον πάρει μαζί του στο εργαστήρι που διατηρούσε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, διδάσκοντάς του την τέχνη της ξυλογλυπτικής την οποία ο ίδιος κατείχε καλά. Η μάνα του Φειδία όμως αρνήθηκε να αποχωριστεί τον μονάκριβό της γιό. Δέχτηκε όμως να βαφτίσει το μωρό Φειδία, όπως έλεγαν τον αρχαίο Ελληνα γλύπτη, σύμφωνα με την επιθυμία του Γιάννη, του φημισμένου ξυλογλύπτη της Αλεξάνδρειας.

Από μωρό ο Φειδίας πειραματιζόταν παίζοντας με τα εργαλεία στο ξυλουργικό εργαστήρι του πατέρα του αντί για τα συνηθισμένα παιχνίδια. Μεγαλώνοντας, όπως ήταν φυσικό, ακολούθησε το επάγγελμα του πατέρα του. Ξύλο άγγιζε, καλλιτεχνήματα δημιουργούσε. Σαν έφηβος την περίοδο του πολέμου αναγκάστηκε να κατασκευάζει ξυλοπάπουτσα που αντάλλασσε με λίγο ψωμί για να ζήσουν ο ίδιος οι γονείς του και τα άλλα τρία αδέλφια του. Μια φορά έφυγε ξυπόλυτος μέσα στα χιόνια, για να πάει στο διπλανό χωριό από το δικό του για να πουλήσει τα ξυλοπάπουτσα αλλά κουράστηκε και έγειρε να αποκοιμηθεί μέσα στα χιόνια με αποτέλεσμα να πάθει κρυπαγήματα. Από τότε ήταν που του έμεινε το κουσούρι και μειώθηκε η ακοή του στο ένα αυτί. Οταν τελείωσε ο πόλεμος άνοιξε ένα μικρό ξυλουργείο στην οδό Αλκιβιάδου κάπου στα Πατήσια και στη συνέχεια μετέφερε το εργαστήρι του στη Νέα Χαλκηδόνα.

Κατά τη διάρκεια της επαγγελματικής του δραστηριότητας συνεργάστηκε με γνωστούς αρχιτέκτονες και μηχανικούς την εποχή της άνθησης της οικοδομής (Ρίζος, Λαζαράτος κ.ά.). Οι ξυλουργικές εργασίες στην πλάζ της Βούλας, ξυλόγλυπτα τέμπλα σε εκκλησίες σε ολόκληρη την Ελλάδα, τα ξυλουργικά της Τράπεζας της Ελλάδος στην Κομοτηνή συγκαταλέγονται στις εργασίες του. 

Επειτα από 44 χρόνια αναγκάστηκε να διακόψει τη λειτουργία του μαγαζιού του και να καταθέσει τα χαρτιά του για να βγει στη σύνταξη αφού αν και ο ίδιος παρά το προχωρημένο της ηλικίας του επιθυμούσε να συνεχίσει να εργάζεται, τη δουλειά των χειροποίητων ξυλουργικών δημιουργιών είχαν αντικαταστήσει εδώ και χρόνια τα βιομηχανοποιημένα εισαγόμενα προϊόντα. Οι χειρωνάκτες ξυλουργοί δεν είχαν πια θέση στη βιομηχανοποιημένη εποχή. Παρά τη συνταξιοδότησή του, δεν έπαψε να εκτελεί καθημερινά το καθιερωμένο δρομολόγιο από το σπίτι του στο μαγαζί.....μέχρι τη στιγμή που άρχισε να κλονίζεται η υγεία του. 

Από τον περασμένο Σεπτέμβριο η υγεία του Φειδία κλονίστηκε, άρχισε να νοσηλεύεται σε νοσοκομεία και έκτοτε η υγεία του καθημερινά συνέχισε να επιδεινώνεται ραγδαία. Συγκαταλέγεται στους 30.000 συνταξιούχους του ΟΑΕΕ που δεν πρόφτασαν να απογραφούν αφού τα αγαπημένα του πρόσωπα ήταν απασχολημένα με τα προβλήματα υγείας που τον απασχολούσαν...

Κλινήρης, το Σάββατο που μας πέρασε από το πρωί ζητούσε επίμονα να δει την κόρη του, όπως ο παππούς τον εγγονό του στο λογοτέχνημα του Βιζυηνού "το μόνον της ζωής του ταξείδιον" :  

"Ο παππούς παλεύει με τον άγγελον! Αλλ΄ο παππούς γυρεύει κι εμένα-Αυτό ήτον ακόμη χειρότερο! Αυτο θα ειπή πως ο παππούς μοναχός του δεν ειμπορεί να τα βγάλη πέρα με τον άγγελο και με καλεί να τον βοηθήσω!........Γιατί διες αν δεν προφθάξης, θ΄αποθάνη και θα μείνουν ανοικτά τα μάτια του" 

Ομως ευτυχώς, η κόρη του τον πρόφτασε κι έτσι ο Φειδίας του 20ού αιώνα, δεν χρειάστηκε να παλέψει για πολύ με τον άγγελο. Αφού έριξε μία στερνή ματιά τριγύρω του αποχαιρέτησε τα αγαπημένα του πρόσωπα αφήνοντας την τελευταία του πνοή ήρεμα και γαλήνια, εγκαταλείποντας τον ταραγμένο ετούτο κόσμο για το ταξίδι προς την αιωνιότητα, για το "μόνον της ζωής του ταξείδιον". 

 

Σήμερα το απόγευμα στις 15.45 η οικογένειά του, πρώην συνεργάτες του και αγαπημένοι φίλοι θα τον συνοδεύσουν στην τελευταία του κατοικία, στο Νεκροταφείο της Καισαριανής.

ΥΓ.  Ο Φειδίας του 20ού αιώνα ήταν γιός του Κατσαρόλα (βλ. προηγούμενη ανάρτηση εδώ) και αδελφός του Νικόλα (βλ. προηγούμενη ανάρτηση εδώ)

 

Επιβολή φόρων και αδιέξοδες διαδρομές

Η επιβολή φόρων στους πολίτες για την κάλυψη των κρατικών ελλειμμάτων αποτελεί μία πάγια και παλιομοδίτικη τακτική που ακολουθούν οι εκάστοτε κυβερνώντες εδώ και αιώνες. Πρόκειται για μια εύκολη μέθοδο όπου ούτε ιδιαίτερες οικονομικές γνώσεις ή ευφυία απαιτούνται για να επιβληθεί, ούτε ιδιαίτερες ηγετικές ικανότητες. 

Αντίθετα το να καρτιστεί μια μακροπρόθεσμη οικονομική πολιτική που δεν θα βασίζεται στην άγονη επιβολή φόρων αλλά στην ανάπτυξη μέσω της δημιουργίας θέσεων εργασίας και της αναδιάρθρωσης του κρατικού μηχανισμού σε επίπεδο λειτουργίας, αποτελεί επιλογή που σχεδόν κάθε κυβέρνηση προαναγγέλει αλλά ποτέ δεν υλοποιεί (ίσως επειδή σε αυτή τη περίπτωση απαιτούνται και οικονομικές γνώσεις και ηγετικές ικανότητες). 

Μαθηματικά βέβαιο είναι (το γνωρίζει ακόμα και ο  μπακάλης κάθε γειτονιάς) ότι κάθε αύξηση φόρων οδηγεί σε αντίθετα αποτελέσματα δηλαδή στη μείωση των εσόδων από το κράτος. Οταν αυξάνονται οι φόροι, συνήθως οι αυξήσεις μεταφέρονται στον καταναλωτή μέσω των αυξήσεων των τιμών σε βασικά αγαθά και οι πολίτες αναγκαστικά -αφού μειώνεται η αγοραστική ικανότητα των εισοδημάτων τους- μειώνουν την κατανάλωση. 

Χαρακτηριστικά παραδείγματα :

1. Η υπέρογκη αύξηση των τελών κυκλοφορίας και της βενζίνης, οδήγησε στην απόσυρση σημαντικού αριθμού αυτοκινήτων, στην κατάθεση των πινακίδων και στη μείωση της κυκλοφορίας όσων αυτοκινήτων διατήρησαν τις πινακίδες με συνέπεια τα έσοδα του κράτους από τη μια να αυξάνονται (ως προς τους φόρους) και από την άλλη να μειώνονται δραστικά λόγω του περιορισμού των μετακινήσεων. 

[Μόνο στην Ξάνθη 2000 οχήματα ακινητοποιήθηκαν λόγω αδυναμίας καταβολής των τελών κυκλοφορίας δείτε σχετικές πληροφορίες εδώ]

2. Η παράλογη αύξηση των φόρων στο πετρέλαιο οδήγησε α.τους πολίτες στην κατανάλωση καυσόξυλων, β.τους εμπόρους στην εισαγωγή καυσόξυλων (κυρίως από Βουλγαρία) με αποτέλεσμα την εκροή σημαντικών πόρων στη γειτονική χώρα, και γ. στην αύξηση των ρύπων στις πόλεις με απρόβλεπτες συνέπειες στην υγεία των κατοίκων και το περιβάλλον. [Αγνωστος είναι ο αριθμός εκείνων που άνοιξαν εταιρείες με συνοπτικές διαδικασίες στη Βουλγαρία. Διαβάστε σχετικά εδώ]

3. Η αύξηση του ΦΠΑ αύξησε το κόστος για τις οικογένειες αναφορικά με την προμήθεια βασικών αγαθών (όπως τροφίμων) και οδήγησε στην αύξηση του παραεμπορίου (σε κάθε γωνιά της χώρας πωλούνται φτηνά παράνομα Κινέζικά προϊόντα) από τα οποία το κράτος δεν εισπράττει έσοδα. 

4. Η επιβολή των παράλογων χαρατσιών για κάθε ηλεκτροδοτούμενη επιφάνεια (έστω και αν αυτή δεν επιφέρει εισόδημα στον ιδιοκτήτη της) που εισπράττεται μέσω της ΔΕΗ οδήγησε στην αδυναμία των νοικοκυριών να εξοφλούν τις υποχρεώσεις τους και προς την ίδια τη ΔΕΗ. Αποτέλεσμα ήταν το έλλειμμα εσόδων της ΔΕΗ να αποτελεί δικαιολογία για την επικείμενη νέα αύξηση της τιμής της κιλοβατώρας. Επίσης οδήγησε στην διακοπή της ηλεκτροδότησης σε όσα νοικοκυριά αδυνατούσαν να εξοφλήσουν τις παράλογες φορομπηχτικές απαιτήσεις των εκάστοτε κυβερνήσεων. Η διακοπή των ηλεκτροδοτήσεων οδηγεί στη μείωση του αριθμού των πελατών-καταναλωτών της ΔΕΗ επομένως σε οικονομικές απώλειες. Ποιό είναι λοιπόν το τελικό όφελος από τα χαράτσια και τις αυξήσεις στις τιμές, όταν την ίδια ώρα -όσον αφορά τη ΔΕΗ- παραμένουν ανείσπρακτες οι οφειλές των εναλλακτικών παρόχων ηλεκτρικής ενέργειας που εμφανίστηκαν σαν τον κομήτη, απέσπασαν  τεράστια κονδύλια από τους καταναλωτές για την κατανάλωση ρεύματιος και τελικά φυγάδευσαν τα χρήματα σε φορολογικούς παραδείσους αφήνοντας φέσια στο κράτος;

Τα συγκεκριμένα φοροεισπρακτικά μέτρα είναι βέβαιο ότι οδηγούν σε αδιέξοδα. Στην ουσία οδηγούν στην εξαθλίωση των πολιτών και αποδίδουν τα αντίθετα αποτελέσματα για το κράτος το οποίο από τη μια εισπράττει και από την άλλη οδηγείται ολοένα και ταχύτερα σε απώλειες (οικονομικές, κοινωνικές, ηθικές).

Σε αυτό το σημείο αναρωτιέται κανείς ποιός είναι ο απώτερος σκοπός όσων λαμβάνουν αποφάσεις για αυξήσεις ή επιβολή νέων φόρων; Είναι άραγε η βελτίωση των οικονομικών εσόδων του κράτους ή μήπως  απώτερος στόχος είναι η επιβολή νέων μέτρων όταν τα συγκεκριμένα μέτρα θα έχουν αποτύχει και θα αποτελέσουν την δικαιολογία για την επιβολή νέων μέτρων έστω και αν υπάρχουν  διαβεβαιώσεις περί του αντιθέτου ; 

(Ενδιαφέρον είναι και το άρθρο για τον καπνικό φόρο που είχε επιβληθεί επί Βυζαντίου    http://www.forologoumenos.gr/permalink/22158.html)