"Αν ήμουν....άλλος δημόσιος υπάλληλος" (Πορφυρογέννητοι και πλέμπα)

Διάβασα την παρακάτω επιστολή του κ. Στάθη Χριστοδουλόπουλου ο οποίος απευθυνόμενος στην  εφμ Το Βήμα της 6.2.2010 γράφει:

"Είμαι δημόσιος υπάλληλος, εργάζομαι στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, ΔΕ κατηγορίας, έχω 26 χρόνια στο Δημόσιο, επιπλέον 10 χρόνια ιδιωτικό τομέα, 2,5 χρόνια στρατιώτης, παίρνω καθαρές απολαβές 1.280 ευρώ, ούτε λεπτό επιπλέον, ούτε υπερωρίες ούτε έξοδα κίνησης, φορολογούμαι με 27%, νοσηλεύομαι στο... ΕΣΥ. Αντίθετα, αν είχα διοριστεί ή καταταγεί ρουσφετολογικώς σε οποιαδήποτε υπηρεσία του υπουργείου Οικονομικών (κεντρική, τελωνείο, Κτηματική, ΔΟΥ, Ταμείο Παρακαταθηκών, Ταμείο Πρόνοιας, ΔΥ Γενικό Λογιστήριο, Στατιστική κτλ.) θα είχα:

1) 3.000 ευρώ μηνιαίο μισθό για εργασία εντός ωραρίου (1.500 επίδομα ΔΙΒΒΕΤ/ΔΕΤΕ, ΔΕΧΕ + 220 ευρώ τον μήνα ως έξοδα κίνησης- χωρίς να μετακινούμαι!). Το 50% του μηνιαίου επιδόματος των 1.500 να φορολογείται μόνο με 15% και από τα 220 ευρώ, φόρος μηδέν." (Η συνέχεια της επιστολής στο  Το Βήμα)

Μέχρι τώρα στις αναρτήσεις μας έχουμε επισημάνει και κατακρίνει την προνομιακή μεταχείρηση των "πορφυρογέννητων golden boys" του Δημοσίου τα οποία απολαμβάνουν προνόμια που οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα ούτε στον ύπνο τους δεν έχουν δει π.χ.

Μονιμότητα εργασίας, τρελλά επιδόματα έξω από κάθε λογική τα οποία μάλιστα φορολογούνται αυτοτελώς με χαμηλά ποσοστά φόρου, δικαιώματα σε Χ μέρες "αναρρωτικής" ετησίως - από πότε η "αναρρωτική άδεια" είναι ορισμένου χρόνου? Μέχρι τώρα γνώριζα πως η έννοια της αναρρωτικής άδειας είναι να κάθεσαι στο σπίτι σου όταν λόγω ασθένειας είσαι ανήμπορος να εργαστείς. Δικαίωμα όμως για αναρρωτική άδεια προκαθορισμένου χρόνου ετησίως ,μόνο στον Δημόσιο τομέα στην Ελλάδα μπορεί να συμβαίνει. Ακόμη, σε περίπτωση που για κάποιο λόγο κλείσει η Δημόσια επιχείρηση στην οποία εργάζονται δεν χολοσκάνε, αφού "τακτοποιούνται" σε κάποια άλλη υπηρεσία του Δημοσίου τομέα (είτε υπάρχουν οργανικές θέσεις, είτε όχι, είτε έχουν προβλεφθεί κονδύλια για αυτό το σκοπό είτε όχι) κλπ κλπ κλπ

Για να λέμε όμως και του στραβού το δίκιο.....Θα μπορούσαμε να κατατάξουμε το 100% των δημοσίων υπαλλήλων στην κατηγορία των "golden boys" ????? Απολαμβάνει το 100% των δημοσίων υπαλλήλων πολλαπλά και υψηλά επιδόματα? Ειναι το 100% των Δημοσίων Υπαλλήλων πολυθεσίτες που συμμετέχουν σε επιτροπές και κόντρα επιτροπές επ΄αμοιβή????

ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΟΧΙ

Οπως φαίνεται από την παραπάνω επιστολή εκτός από τις άδικες κοινωνικές διακρίσεις που υπάρχουν ανάμεσα σε εργαζόμενους στον Ιδιωτικό και στον Δημόσιο τομέα, διακρίσεις υπάρχουν ακόμη και ανάμεσα στους Δημοσίους Υπαλλήλους οι οποίοι χωρίζονται στους πορφυρογέννητους και  στην πλέμπα (για ορισμό της πλέμπας εδώ) . Σημαντικές είναι οι μισθολογικές ανισότητες, ακόμη σημαντικότερο είναι το εύρος των ειδικών επιδομάτων που εισπράττουν κάποιες κατηγορίες υπαλλήλων ενώ κάποιες άλλες όχι. Με ποιά κριτήρια όμως μπορεί ένας Δημόσιος υπάλληλος να αλλάξει status και να "μεταταγεί/ανελιχθεί" από την κοινωνική κατηγορία της πλέμπας στην κατηγορία των πορφυρογέννητων??? Να είναι άραγε οι ατομικές ικανότητες του ή να είναι το φιλότιμο, η προσήλωσή του στα εργασιακά καθήκοντα και η παραγωγικότητά του???? Δυστυχώς τίποτα από όλα αυτά....

Τρία είναι τα μυστικά της επιτυχίας στον Δημόσιο τομέα για να ξεφύγει κανείς από την πλέμπα, να ενταχθεί στους προφυρογέννητους, και να επιτύχει την επαγγελματική αλλά και την οικονομική του ανέλιξη  :

-Να ενταχθεί στους κόλπους κάποιου από τα 2 μεγάλα κόμματα οπότε απολαμβάνει πλέον την προστασία του συνδικάτου  (κάτι σαν τις φαμίλιες της ιταλικής μαφίας δηλαδή)

-Να  είναι από τη φύση του γλυψιματίας ώστε ακόμη και με τις εναλλαγές των κομμάτων στην κυβέρνηση να δηλώνει "παντός καιρού".  Σε αυτή τη περίπτωση καταφέρνει κανείς να επιβιώσει ακόμη και κάτω από δύσκολες συνθήκες (όπως π.χ. να έχει Διευθυντή ΝΔ και Υποδιευθυντή ΠΑΣΟΚ ή/και το αντίστροφο)

-Να βολευτεί/εργαστεί σε κάποια Δημόσια υπηρεσία στρατηγικής σημασίας έτσι ώστε σε κάθε διεκδίκησή του να μπορεί να πατάει πόδι (κοινώς να εκβιάζει) όπως π.χ. όταν μια κυβέρνηση έχει άμεση ανάγκη από ρευστότητα (όπως καλή ώρα τώρα) να εργάζεται στην εφορία και να πει κατεβαίνω σε πολυήμερη απεργία. Τι θα κάνει η (εκάστοτε) κυβέρνηση ? Θα ικανοποιήσει τα αιτήματά του προκειμένου να μην τιναχτεί στον αέρα ο προϋπολογισμός της. Η για παράδειγμα να εργάζεται κανείς στην ΥΠΑ (υπηρεσία πολιτικής Αεροπορίας) και να διοργανώνει απεργία εν μέσω τουριστικής σαιζόν οπότε προκειμένου να μην γίνουμε ρεζίλι των σκυλιών διεθνώς με τους αλλοδαπούς επιβάτες να διεκδικούν αποζημιώσεις για τις καθυστερήσεις, η (εκάστοτε) κυβέρνηση ικανοποιεί τα αιτήματα δίχως δεύτερη σκέψη....Αν πεις όμως πως εργάζεσαι σε καμιά Δημόσια Βιβλιοθήκη και κατεβαίνεις σε απεργία διεκδικώντας κάποια αιτήματα....Ποιός θα σε ακούσει???? Το πολύ πολύ να κοπεί η παροχή γνώσης στους ερευνητές, στους επιστήμονες, στους φοιτητές.  Ε και???? Κάτι τρέχει στα γύφτικα.....Τα αιτήματά σου δεν θα ικανοποιηθούν ποτέ..... 

Πολλές είναι οι κοινωνικές ανισότητες, πολλά και τα χρονίζοντα προβλήματα. Είναι βέβαιο  πως στρεβλές και χρόνιες πρακτικές δεν μπορούν να αλλάξουν από τη μια μέρα στην άλλα. Ομως είναι πολύ σημαντικό να αρχίσουν άμεσα κάποιες από τις αλλαγές με κύριο στίγμα την κοινωνική δικαιοσύνη. Μόνο τότε θα υπάρξει κοινωνική συναίνεση....

Η γνώμη μου είναι πως η κυβέρνηση θα πρέπει να θέσει ως άμεσες προτεραιότητες  τα εξής :

1. Να καταργήσει κάθε διάκριση που υπάρχει ανάμεσα στους εργαζόμενους στον Δημόσιο και τον Ιδιωτικό τομέα και να επιβάλλει την κοινωνική δικαιοσύνη και ισότητα τόσο στα εργασιακά δικαιώματα όσο και στα Ασφαλιστικά δικαιώματα

2. Να επιβάλλει κοινωνική δικαιοσύνη και ισότητα ανάμεσα στους εργαζόμενους σε διαφορετικές Υπηρεσίες του Δημοσίου. Θα πρέπει κατά τη γνώμη μου όλοι οι Δημόσιοι Υπάλληλοι να παίρνουν τον ίδιο βασικό μισθό και οι μισθοί να διαφοροποιούνται μοναχά ως προς

-τη μόρφωση κάθε υπαλλήλου (επιδόματα πτυχίων, ξένων γλώσσών, χρήση υπολογιστών κλπ)

-τη κοινωνική κατάσταση (παντρεμένος, αριθμός τέκνων κλπ)

-τη θέση ευθύνης που έχει κάθε υπάλληλος (τμηματάρχης κλπ)

-την αποδοτικότητα που έχει κάθε υπάλληλος (πριμ παραγωγικότητας με συγκεκριμένη μετρησιμότητα της εργασίας που παράγει κάθε υπάλληλος)

-την προϋπηρεσία (σύνολο χρόνων εργασίας)

-το ανθυγιεινό της εργασίας (δεν μπορεί όμως  επειδή οι καθαρίστριες ενός Υπουργείου δικαιούνται ανθυγιεινό επίδομα να το εισπράττει και ο διοικητικός υπάλληλος που εργάζεται στο ίδιο Υπουργείο....!!! )

-κάποια λιγοστά και πολύ εξειδικευμένα επιδόματα σε συγκεκριμένους τομείς όπως π.χ. λογιστήρια όπου δικαιολογείται ένα επίδομα ισολογισμού λόγω φόρτου εργασίας σε μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο (π.χ. τέλος χρόνου) Δεν μπορεί όμως να εισπράττουν ΚΑΙ επίδομα ισολογισμού ΚΑΙ υπερωρίες.....

Τα επιδόματα θα πρέπει να εξομοιωθούν με εκείνα που υπάρχουν στον ιδιωτικό τομέα και να φορολογούνται με ενιαία κλίμακα στο σύνολο των εισοδημάτων (και όχι αποσπασματικά).   Οταν αρχίζουν οι εξαιρέσεις (ειδικό επίδομα στον ένα κλάδο , ειδική φοροαπαλλαγή στον άλλο) τότε το παιχνίδι έχει χαθεί......

Και κάτι άλλο :

Οταν λέει η κυβέρνηση πως θα καταργηθούν ή θα μειωθούν τα επιδόματα στους Δημοσίους Υπαλλήλους δεν μπορεί να εξαιρούνται από αυτή τη ρύθμιση  ο κλάδος των βουλευτών, των δικαστικών, των εργαζομένων στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους και των στρατιωτικών δηλαδή όλων εκείνων των "πορφυρογέννητων" που σε τελική ανάλυση είναι εκείνοι στους οποίους κατά κύριο λόγο οφείλονται τα χάλια της σημερινής μας οικονομίας (μιλάμε για την νομική, διοικητική και εκτελεστική εξουσία του τόπου μας!!!!!!). Εστω και αν όπως ισχυρίζονται υπάρχει ειδική ρύθμιση και προστατεύονται από Νόμο, ο Νόμος θα πρέπει (ΧΘΕΣ) να αλλάξει.....Παντού υπάρχουν διμερείς συμφωνίες για τις αποδοχές, δεν μπορεί λοιπόν οι Νομοθέτες να βγάζουν νόμους για τις δικές τους αποδοχές και μάλιστα να μην μπορεί άλλος να τους τις πειράξει....
Η κατάσταση αυτή μου θυμίζει τη λαϊκή παροιμία "Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει..."
Οχι τίποτα άλλο αλλά να! Είναι που βαρεθήκαμε πια εμείς οι υπόλοιποι (η πλέμπα) να τρέφουμε όλους αυτούς τους  πορφυρογέννητους Γιάννηδες....