Που ζει ο κ. Παπακωνσταντίνου? (περί Τραπεζικού τομέα ο λόγος)

Γελοία αλλά και επικίνδυνα καταντούν τα επικοινωνιακά τερτίπια της κυβέρνησης σχετικά με την έντονη προβολή της αποκαλούμενης "ενίσχυσης" των Τραπεζών που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα. Ο κ. Παπακωνσταντίνου ακολουθεί την πεπατημένη που είχε ακολουθηθεί από την προηγούμενη κυβέρνηση και μιλούσε για το ίδιο ακριβώς θέμα  με ακριβώς την ίδια επικοινωνιακή τακτική (ο κ. Καραμανλής "απειλούσε" τις Τράπεζες επιειδή έδειχναν απρόθυμες να ενταχθούν στο ψευδο-ενισχυτικό πρόγραμμα).

Διαβάζω πως ο κ. Παπακωνσταντίνου θα αποστείλει επιστολές προς τις τράπεζες για να τον ενημερώσουν πως διαχειρίστηκαν τις προηγούμενες εγγυήσεις του Δημοσίου και πως θα διοχετεύσουν στην αγορά τη "ρευστότητα" που θα λάβουν τώρα. 

Επίσης καλεί τις τράπεζες να "αναλάβουν τις ευθύνες τους" προχωρώντας σε στρατηγικές συμμαχίες, μείωση του λειτουργικού κόστους και των μπόνους.

Ζητά από τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα να ενισχύσουν τις υγιείς επιχειρήσεις αναφέροντας ότι "αξίζει τον κόπο να τις στηρίξει κανείς σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία".

Επίσης διαβάζω πως πως το ελληνικό Δημόσιο με νέο νόμο που προωθεί διεκδικεί ρόλο στις αποφάσεις των Τραπεζών σχετικά με την αξιοποίηση περιουσιακών στοιχείων των τραπεζών, πώλησης θυγατρικών, τυχόν συνεργασιών και συγχωνεύσεων κλπ

Μαθαίνω επίσης πως κάποιες Τράπεζες αν και διεκδικούν την επιστροφή  των προνομιούχων μετοχών τους τις οποίες είχε παρακρατήσει το ελληνικό Δημόσιο προκειμένου να τους παράσχει τις περιβόητες "ενισχύσεις" αλλα η διεκδίκησή τους αυτή βρίσκει εμπόδια από την τράπεζα της Ελλάδος η οποία φαίνεται απρόθυμη να επιστρέψει τις μετοχές στις τράπεζες.

Εύλογα μου δημιουργούνται πολλά ερωτηματικά :

1. Ο κ. Παπακωνσταντίνου που ζει? 

Δεν γνωρίζει ή κάνει πως δεν γνωρίζει πως οι εγγυήσεις του Ελληνικού Δημοσίου που έχουν δοθεί στις Τράπεζες είναι άχρηστα χαρτουλάκια τα οποία δεν έχουν καμία αξία στις μέρες μας αφού δεν είναι διαπραγματεύσιμα???? Είχαμε γράψει σε παλαιότερες δημοσιεύσεις πως στο παρελθόν αυτές οι εγγυήσεις όταν ακόμη ήταν διαπραγματεύσιμες, τις έδιναν οι Τράπεζες και εισέπρατταν ρευστό οπότε δάνειζαν τις επιχειρήσεις και όλοι ήταν ευχαριστημένοι. Στις μέρες που διανύουμε ΚΑΝΕΙΣ φορέας στο εσωτερικό ή στο εξωτερικό δεν δέχεται του τίτλους του ελληνικού δημοσίου ως εγγυήσεις για να δανείσει κεφάλαια. Επομένως οι εγγυήσεις του ελληνικού Δημοσίου τις οποίες επαγγέλλεται ο κ. Παπακωνσταντίνου λιμνάζουν ανεκμετάλλευτες ως χαρτουλάκια στα θησαυροφυλάκια των Τραπεζών. Το μόνο που είναι βέβαιο είναι πως μεγάλο μέρος των επιχειρήσεων που δανειοδοτήθηκαν με βάση τις εγγυήσεις του Δημοσίου (κυρίως κατασκευαστικές κλπ) καταρρέουν με αποτέλεσμα να εκπίπτουν οι κρατικές εγγυήσεις και να γίνονται απαιτητές από το Ελληνικό Δημόσιο το οποίο αδυνατεί να καταβάλλει τα σχετικά κεφάλαια. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι Τράπεζες να καταφεύγουν στη δικαστική οδό με τα γνωστά χρονοβόρα αποτελέσματα (ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι) προκειμένουν να πάρουν πίσω τα κεφάλαια που είχαν δανείσει.

2. Από πότε ο δημόσιος τομέας διεκδικεί το δικαίωμα να παίρνει αποφάσεις για λογαριασμό ιδιωτικών επιχειρήσεων? (δεν μιλώ για τις κρατικές Τράπεζες των οποίων ούτως ή άλλως οι Διοικήσεις διορίζονται από τις εκάστοτε κυβερνήσεις, ενεργούν ως πιόνια εκτελώντας τις αποφάσεις των πολιτικών ηγεσιών και κάνουν διευκολύνσεις σε επιχειρήσεις που χαρακτηρίζονται "ημέτερες" δίχως να λαμβάνουν υπ' όψιν τους οικονομικά και επιχειρηματικά κριτήρια όπως θα όφειλαν ως χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί). Είναι σαν να λέμε πως έχω ένα μαγαζί που το έχω ιδρύσει με δικά μου χρήματα και θα έρθει το ελληνικό δημόσιο να μου πει πως θα το διαχειριστώ?.Και εάν μιλάγαμε για έναν δημόσιο τομέα ο οποίος θα είχε αποδείξει πως είναι ικανός διαχειριστής των δικών του επιχειρήσεων (ΔΕΚΟ, Δήμων, Υπουργείων κλπ) να το καταλάβω. Αλλά κατά πόσο είναι λογικό ο ιδιωτικός τομέας να εγκαλείται να αποδεχτεί την παραχώρηση της διαχείρησής του σε έναν πτωχευμένο" και ζημιογόνο δημόσιο τομέα?

3. Που ζει ο κ. Παπακωνσταντίνου? Μιλά για "υγιείς επιχειρήσεις". Δεν γνωρίζει πως στην ελληνική αγορά  εδώ και καιρό έπαψαν να υπάρχουν "υγιείς επιχειρήσεις" και πως όσες ακόμη καταφέρνουν να επιβιώνουν και δεν έχουν υπαχθεί στο άρθρο 99 (περί πτώχευσης) προσπαθούν να επιβιώσουν και πως οι Τράπεζες βρίσκονται αντιμέτωπες με τα κανόνια που σκάνε καθημερινά και ήδη προσπαθούν να τις προστατέψουν από την κατάρρευση με διάφορους τρόπους ? Γιατί ακόμη και αν μία επιχείρηση είναι υγιής (εννοώ δεν έχει κάνει κακοδιαχείρηση) όταν οι επιχειρήσεις με τις οποίες συνεργάζεται δηλώνουν αδυναμία εξόφλησης των οφειλών τους που θα βρει τα χρήματα να επιβιώσει η επιχείρηση και να καλύψει τις υποχρεώσεις της προς το προσωπικό της, τους προμηθευτές της κλπ? Πως μπορεί επομένως μια επιχείρηση να παραμείνει υγιής όταν υπάρχουν τόσες αναταράξεις που προκλήθηκαν από τον δημόσιο τομέα (τον ίδιο τον κρατικό μηχανισμό και το υπέρογκο χρέος του? Θα μπορούσα να φέρω άπειρα παραδείγματα. Ας πούμε για τον τηλεοπτικό σταθμό Αλτερ που χρωστάει χρήματα στο προσωπικό του και σε πολλές διαφημιστικές εταιρείες (βλ. εδώ)  Εάν καταρρεύσει το Αλτερ μοιραία δεν θα πάνε για φούντο και οι διαφημιστικές εταιρίες που συνεργάζονταν μαζί του (όσο υγιείς και αν ήταν προηγουμένως?) . Εάν το προσωπικό του Αλτερ έχει πάρει στεγαστικά δάνεια μοιραία δεν θα δηλώσουν οι άνθρωποι αδυναμία αποπληρωμής των δανείων τους προς τις Τράπεζες?  Το ίδιο συμβαίνει και με πολλούς άλλους κλάδους όπως ο κατασκευαστικός που όταν καταρρεόυν κάποιες επιχειρήσεις, σκάνε οι επιταγές τους και δημιουργούν προβλήματα και στις υπόλοιπες "υγιείς" επιχειρήσεις (βλ. εδώ). Οι Τράπεζες έχω γράψει σε προηγούμενη ανάρτηση πως υποχρεούνται βάσει διεθνών συνθηκών (της Ευρωπαϊκής Ενωσης) εάν δεν καταβληθούν 3 οφειλόμενες δόσεις να κηρύξει άμεσα απαιτητό το  σύνολο του δανείου.  Θα πει κανείς πως ναι αλλά είναι εξασφαλισμένες αφού έχουν βάλει υποθηκεύσει ακίνητα. Μπαρμπούτσαλα!!!! Που θα τα πουλήσουν? Υπάρχει αγορά αυτή την στιγμή? Εσείς υπό τις παρούσες συγκυρίες ακόμη και αν είχατε κεφάλαια θα τα διαθέτατε για να αγοράσετε ακίνητα (ειδικά με την υπέρμετρη φορολόγηση των ακινήτων από 40 μεριές με 500 φόρους που επιβάλλονται όπως  υπέρογκοι φόροι μεταβίβασης, ΕΤΑΚ, Τέλος ακίνητης περιουσίας, Δημοτικά τέλη κλπ κλπ? Εάν ο κ. Παπακωνσταντίνου νοιώθει ευαισθησίες για τις ελάχιστες πλέον υγιείς επιχειρήσεις το κυριότερο είναι να συνταχθεί μία σταθερή αναπτυξιακή πολιτική 5ετούς διάρκειας δίχως πρόχειρους νόμους που αλληλοαναιρούνται, που αιφνιδιάζουν και τινάζουν στον αέρα κάθε οικονομικό προγραμματισμό που ενεργείται από τους σωστούς επιχειρηματίες αναγκάζοντάς τους να μεταφέρουν την έδρα της επιχείρησής τους σε χώρες με σταθερή οικονομική πολιτική και χαμηλότερους φορολογικούς συντελεστές.

4. Παράξενες φαντάζουν οι κωλυσιεργίες που φέρνει η Τράπεζα της ελλάδος για την επιστροφή των μετοχών των Τραπεζών που είχαν δεσμευτεί στο παρελθόν. Δεν καταλαβαίνω, εάν οι Τράπεζες τηρήσουν τις προϋποθέσεις που είχαν τεθεί για την επιστροφή των μετοχών τους από το ελληνικό Δημόσιο ποιοί λόγοι μπορεί να δημιουργούν κωλυσιεργίες και καθυστερήσεις?  Μήπως η κυβέρνηση έχει ήδη δεσμευτεί απέναντι σε τρίτους και έχει προσυμφωνήσει για λογ/σμό των Τραπεζών κάποιες συγχωνεύσεις οπότε εφόσον οι Τράπεζες δείχνουν απρόθυμες να συνεργαστούν τους χαλάνε τα σχέδια? 

Δεν ξέρω αλλά πολύ με παραξενεύουν κάποια πράγματα τελευταία.....