Πάνε χρόνια.... (Κράσι - Κρήτη)

Πλάτανος - Χωριό Κράσι Κρήτης - Καλοκαίρι 2007 - Προσωπικό αρχείο Dyosmaraki

Διασχίζοντας τα Κρητικά χωριά.....Καλοκαίρι του 2007.....
Κάνω στάση ένα μεσημέρι με καύσωνα στο χωριό Κράσι το οποίο βρίσκεται στα ορεινά της Κρήτης, στο Οροπέδιο. Μου φαίνεται φτωχό το χωριουδάκι, μα έχει δροσιά ετούτη την καυτή μεσημεριανή ώρα της ημέρας.....Λίγα μέτρα πιο μακριά από το μέρος που στάθμευσα το αυτοκίνητο, ακούγεται ο χαρούμενος ήχος από γάργαρα νερά που κυλούν με απίστευτη ταχύτητα....Τι να θέλουν να προλάβουν άραγε?
Απολαμβάνω το τραγούδι των τρεχούμενων νερών που το συνοδεύει στον ίδιο ρυθμό (σαν ισοκράτημα) το κελάηδημα ενός πουλιού. Το βλέμμα μου πλανιέται γύρω, έχει πολλά τραπεζάκια παραταγμένα το ένα δίπλα στο άλλο σαν να σου γνέφουν και να σου λένε : "Ελα περαστικέ διαβάτη κάτσε να ξαποστάσεις".

Τραπεζάκια - Χωριό Κράσι Κρήτης - Kαλοκαίρι 2007 - Προσωπικό αρχείο Dyosmaraki

Μπαίνω στον πειρασμό να κάτσω σε ένα τραπεζάκι για λίγη ξεκούραση μετά από την πολύωρη περιήγηση στα βουνά της Κρήτης. Σε κάτι τέτοιες στιγμές το μάτι αρχίζει την δική του περιήγηση.....Παρατηρώντας λοιπόν την φυλλωσιά του τεράστιου πλάτανου σκέφτηκα πως αν ο πλάτανος είχε ανθρώπινη λαλιά πόσα πράγματα δεν θα μπορούσε να εξιστορήσει. Μα από εδώ δεν πέρασαν οι Μινωίτες προτού να πάνε στην Κνωσό και να στήσουν τα παλάτια τους? Μα τι λέω? Αφού λίγο παρακάτω βρίσκεται το ανάκτορο των Μαλίων, επομένως δεν μπορεί να κάνω λάθος, είμαι σίγουρη πως από εδώ θα πέρασαν οι Μινωίτες. Αμέσως μετά οι σκέψεις αρχίζουν και γίνονται απαισιόδοξες .....Στη σκέψη των Μαλίων κατσουφιάζω....Και που πέρασαν οι Μινωίτες τι έγινε? Από όσο μπορώ να κρίνω για τα Μάλια πέρα από μια περιοχή γεμάτη μπαράκια και πολλή κίνηση από μεθυσμένους τουρίστες, (μου θύμισε το Φαληράκι της Ρόδου), δεν μπορώ να βρώ κάτι που να θυμίζει την αίγλη του Μινωικού πολιτισμού. Μάλλον επειδή περάσανε πολλά χρόνια από την εποχή των Μινωιτών οι άνθρωποι εδώ θα κουράστηκαν να τους λένε για το σπουδαίο παρελθόν τους και αποφάσισαν να χτίσουν τον δικό τους νεότερο πολιτισμό, με τις δικές τους νεότερες αξίες και τα δικά τους πιστεύω.

Υδραγωγείο - Χωριό Κράσι Κρήτης - Καλοκαίρι 2007 Προσωπικό αρχείο Dyosmaraki

Αντιλαμβάνομαι πως τα μάτια μου ασυναίσθητα ψάχνουν να βρούν ένα σημάδι από το παρελθόν, τελικά δεν το βρήκα εκείνη την στιγμή αφού δεν ήξερα, ήταν η πρώτη φορά που επισκεπτόμουν την περιοχή......Παύω την αναζήτηση σημαδιών του σπουδαίου παρελθόντος και το ενδιαφέρον μου στρέφεται σε κάποιες λέξεις γραμμένες πάνω από την πηγή. Διαβάζω :

"Στόχαση, Γνώση κι ομορφιά έσμιγαν - πάνε χρόνια -το Κράσι και του πλάτανου την φυλλουριά. Και μέσα τους ανάδευαν θεριακωμένα κλωνιά,η Ανθρωπιά, η Προκοπή, το Δίκιο, η Λευτεριά......."

Μπαίνω στο αυτοκίνητο και απομακρύνομαι από το μικρό αυτό ορεινό Κρητικό χωριό, το Κράσι. Στον δρόμο κλωθογύριζαν μέσα στο μυαλό μου οι λέξεις

Ανθρωπιά, Προκοπή, Δίκιο.....

Τι ήθελε να πει αυτή η επιγραφή? Προτού φτάσω εξαντλημένη από τον καύσωνα στο ξενοδοχείο, αποφάσισα να πάψω να συλλογίζομαι αυτές τις δύσκολες έννοιες. Μα μέρα μεσημέρι τι με έπιασε? Ηταν η ζέστη ήταν η κούραση.....Μπα σε καλό μου....Εξ άλλου τα λόγια μιλούν για πλατάνια.... Χαιρέτα μου τον πλάτανο.....Αντε να βρείς πλατάνια στις μέρες μας.......

Επεσα για ύπνο....Οταν ξύπνησα επανήλθαν οι εικόνες από εκείνη την ημερήσια εκδρομή στο μυαλό μου.......Απολαμβάνοντας το δροσερό καφεδάκι και αγναντεύοντας την θάλασσα σκεφτόμουν:

Ανθρωπιά, Προκοπή, Δίκιο......

Αλήθεια πόσα χρόνια είχα να ακούσω αυτές τις λέξεις?

ΠΑΝΕ ΧΡΟΝΙΑ.......... μονολόγησα φωναχτά.........