Ο "Φανός" (ημερησία εφημερίς εκδιδομένη άπαξ του έτους) και ο χορός των συντακτών

Μια φορά κι έναν καιρό οι δημοσιογράφοι  εξέδιδαν ένα σπουδαίο έντυπο : Ο "Φανός" των Συντακτών ήταν η αποκριάτικη εφημερίδα τους. Βέβαια μη φανταστείτε καμιά εφημερίδα όπως είναι οι σημερινές, σαν ένα φυλλάδιο ξεκίνησε με σκοπό να μοιραστεί "άπαξ" στον Αποκριάτικο χορό.που διοργάνωναν ετησίως Η"ημερησία εφημερίς εκδιδομένη άπαξ του έτους" συγκέντρωνε στις σελίδες της τις πολιτικοκοινωνικές εμπνεύσεις των καλύτερων ευθυμογράφων - μελών της ΕΣΗΕΑ αλλά και πανέξυπνες γελιογραφίες των σκιτσογράφων της εποχής.

Για πρώτη φορά ο "Φανός" εκδόθηκε το 1918 και κυκλοφόρησε αποκλειστικά κατά τη διάρκεια του χορού. Αρχικά αποτέλεσε θα λέγαμε μια αυθόρμητη και πηγαία φυλλάδα που οι αρχικοί εμπνευστές της δεν φαίνεται να είχαν σκοπό να την επανεκδόσουν. Ελα όμως που είχε μεγάλο σουξέ οπότε αποφασίστηκε να συστηματοποιηθεί η έκδοσή της παραχωρώντας τα έσοδα από τις πωλήσεις στο Ταμείον Υγείας της Ενωσης. Από τότε λοιπόν, κάθε χρόνο, ένα μήνα πριν από τον ετήσιο Αποκριάτικο χορό το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ κατήρτιζε ειδική συντακτική επιτροπή, η οποία αναλάμβανε να συγκεντρώσει την απαραίτητη ύλη και να επιμεληθεί την έκδοση του "Φανού"

Κανείς πολιτικός δεν γλύτωνε από τα καυστικά σχόλια  του Φανού (ο Βενιζέλος, ο Καφαντάρης, ο Μιχαλακόπουλος, ο Κονδύλης, ο Παπαναστασίου, ο Τσαλδάρης είχαν όλοι πέσει΄"θύματα" της σάτιρας των σκιτσογράφων και ευθυμογράφων). 

Οταν ήρθε η δικατορία του Μεταξά ο "Φανός" δεν μπορούσε πια να εκφραστεί ελεύθερα (δηλαδη να ξεπεράσει τα προκαθορισμένα όρια που του έθετε ο τότε υπουργός Τύπου (Νικολούδης) και ο υπουργός Ασφαλείας (Μανιαδάκης). Παρ΄όλο που η σάτιρα συνεχίστηκε αφορούσε τώρα κυρίως κοινωνικά θέματα.

Στα μόνα χρόνια που δεν κυκλοφόρησε η σατιρική εφημερίδα των συντακτών  ήταν στην περίοδο της Κατοχής. Ο χορός των Συντακτών πήγε περίπατο με τους Γερμανούς  να γράφουν στο αίτημα των συντακτών ένα ξερό "φερμπότεν". Βέβαια από τη μια λόγω Γερμανών δεν μπορούσαν  να γίνουν αποκριάτικοι χοροί, αλλά και από την άλλη με τόσο βαρύ κλίμα κάθε άλλο παρά προσφερόταν το κλίμα για χαρές και πανηγύρια…

Παρ΄όλα αυτά, οι (τότε) δαιμόνιοι δημοσιογράφοι, επειδή δεν μπορούσαν  να χωνέψουν την απαγόρευση της αγαπημένης τους εφημεριδούλας κατέστρωσαν το σχέδιό τους : ο Φανός θα γινόταν .....θεατρική επιθεώρηση....!!!!

Αξέχαστες λοιπόν έμειναν οι δύο μνημειώδεις παραστάσεις του «Φανού των Συντακτών» που πραγματοποιήθηκαν στο Θέατρο Κοτοπούλη. Καθεμιά κράτησε γύρω στις 4 ½ ώρες....!!!!

Στο παραπάνω σκίτσο (το βρήκα εδώ) -από τη περιοδική δημοσιογραφική έκδοση "Ο φανός των Συντακτών". Ο Βενιζέλος σχεδόν επαιτεί δάνειο από την Ευρώπη, η Ευρώπη δεν του δίνει. Στα καλλιστεία της ίδιας χρονιάς (1932) είχε αναδειχθεί πρώτη η Μις Δανία!

...Πάσα ομοιότης με την σύγχρονη επικαιρότητα είναι απλά συμπτωματική....