"Είμαι 15 ετών - Νοιώθω μίσος..."

Φορτισμένες μέρες οι τελευταίες. Προσπαθώ να βάλω μια τάξη στις σκέψεις... Πολλά τα ζητήματα, από που να ξεκινήσεις?

Διαβάζω για καταστροφἐς σημαντικού ερευνητικού υλικού στους χώρους των Πανεπιστημίων με άγνωστες μέχρι στιγμής επιπτώσεις στον τομέα της Εκπαίδευσης και θλίβομαι. Στα ψιλά γράμματα πέρασε η είδηση της ολοσχερούς καταστροφής της βιβλιοθήκης του Σπουδαστηρίου Ευρώπη, Κέντρου Ευρωπαϊκής Τεκμηρίωσης . Ο καθηγητής κ. Γεωργόπουλος αναφέρει μεταξύ άλλων χαρακτηριστικά
"η καταστροφή της συγκεκριμένης βιβλιοθήκης καθιστά για την ελληνική νεολαία ακόμα πιο νεφελώδες το ευρωπαϊκό γίγνεσθαι. Στη νοτιοανατολική Ευρώπη ό,τι δεν καταλαβαίνουμε το καίμε ή το βλέπουμε απαθείς να καίγεται. Ξεκινώντας από το μέλλον μας....
Η σιωπή του λεγόμενου πνευματικού κόσμου και των δασκάλων κάθε βαθμίδας είναι κραυγαλέα"

Οι άνθρωποι των Γραμμάτων και των Τεχνών άργησαν να αντιδράσουν.

Φωτό εφμ Ημερησία 13.12.08
Χρειάστηκε να κινδυνέψει η Εθνική Βιβλιοθήκη και τα ιστορικά κτίρια της αποκαλούμενης Τριλογίας για να κινητοποιηθούν οι Πανεπιστημιακοί καθηγητές όταν η Πολιτεία απέδειξε πως είναι παντελώς απούσα από τη διαφύλαξη και τη προστασία της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Οι Πανεπιστημιακοί έστω και καθυστερημένα αποφάσισαν να αντιδράσουν συγκροτώντας οι ίδιοι ομάδες περιφρούρησης.
Αποτελούν ένα παράδειγμα προς μίμηση για την προστασία άλλων χώρων ακαδημαϊκών αφού η πολιτεία αδιαφορεί.

Ο θάνατος του νεαρού μαθητή αποτέλεσε την αφορμή για όσα ακολούθησαν. Ποιά είναι όμως τα πραγματικά αίτια της κοινωνικής αυτής σύγκρουσης με τα όποια αρνητικά αποτελέσματα?
Οπως χαρακτηριστικά γράφει σε επιστολή της προς την εφμ Καθημερινή μια 15χρονη μαθήτρια :

" Ολα τα δελτία ειδήσεων υπολογίζουν τις υλικές ζημιές και μετρούν αντίστροφα για την πτώση της κυβέρνησης, ξεχνώντας το γεγονός που τα προκάλεσε όλα αυτά και χωρίς να εστιάζουν στο τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα......
Η ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ.
Πώς θα μπορέσει μια χώρα, ένα κράτος να έχει μέλλον αν χάνεται η ελπίδα και σβήνονται τα όνειρα της νέας γενιάς; Πώς μπορούν να ζητούν να νιώθει υπερηφάνεια για την καταγωγή της έπειτα απ’ όλα αυτά; Πώς εμείς, τα παιδιά αυτά, της νέας γενιάς, δεν θα εγκαταλείψουμε την Ελλάδα με την πρώτη ευκαιρία; Τι χειρότερο θα μπορούσε να κάνει μια χώρα στα παιδιά της από το να τους αποδεικνύει έμπρακτα καθημερινά ότι δεν πρέπει να έχουν ελπίδα; Αυτό είναι το κράτος στο οποίο μεγαλώνω; Το κράτος της αδιαφάνειας και της διαφθοράς; ...... Ή το κράτος που ειδικοί φρουροί εκτελούν μαθητές; Εγώ, ένα κομμάτι της νέας γενιάς, νιώθω ότι μου κόβονται τα φτερά, ότι όλα τα κυβερνητικά στελέχη θυσιάζουν το μέλλον μου για τα δικά τους συμφέροντα και παιχνίδια και τελικά για την καριέρα τους. Νιώθω ότι το μέλλον που με περιμένει είναι αυτό της βίας και της ανασφάλειας. Μόνο στη σκέψη βάζω τα κλάματα απ’ την απόγνωση. Δεν ξέρω πώς πρέπει να αντιδράσω και πού να απευθυνθώ. Νιώθω ότι σιχαίνομαι πλέον αυτήν την ανεξέλεγκτη κατάσταση.

Για πρώτη φορά στη ζωή μου, νιώθω μίσος.

Προκλητικές είναι οι δηλώσεις του δράστη ο οποίος δεν δείχνει ίχνος μετάνοιας ενώ η κατάσταση στη χώρα φαίνεται να είναι ανεξέλεγκτη.
Κανείς πολιτικός ηγέτης μέχρι αυτή την ώρα δεν έχει αναλάβει την παραμικρή ευθύνη για την καταστροφή η οποία εξακολουθεί να μαίνεται για 8η ημέρα.
Κανείς δεν εξηγεί το πως θα βγει η χώρα από το αδιέξοδο

Στο εξωτερικό οι εφημερίδες κατακλύζονται από άρθρα άλλοτε σοβαρά και άλλοτε άρθρα που υπερβαίνουν τα όρια της μπουρδολογίας.
Μία προσπάθεια ερμηνείας των γεγονότων επιχειρεί ο κ. Λεωνίδας Κύρκος. Στηρίζει τη θέση πως η κυβέρνηση δεν έχει αντιληφθεί το μέγεθος του κοινωνικού προβλήματος που αντιμετωπίζει η χώρα μας. Σύμφωνα με τον κ. Κύρκο τα κόμματα θα πρέπει να ασκήσουν ασφυκτική πίεση προκειμένου η κυβέρνηση να λάβει άμεσα μέτρα για την αντιμετώπιση της κατάστασης. Το παράθυρο που έχει ανοίξει προς τη βία θα πρέπει να κλείσει άμεσα. Συμβουλεύει τους νέους να ενισχύσουν το μαζικό κίνημα με τα δίκαια αιτήματά τους αλλά να μη στηρίζουν φορείς που υιοθετούν τη βία.
(μπορείτε δείτε το βίντεο εδώ)
Ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος σε συνέντευξή του στην εφμ "ο κόσμος του επενδυτή"λέει πως η απάντηση σε όσα μας απασχολούν δεν είναι η δικαίωση των βανδαλισμών, αλλά ούτε και η απάνθρωπη καταστολή κάθε διαμαρτυρίας.
Η διαμαρτυρία είναι ανάγκη και δικαίωμα, η βία όμως φέρνει βία"
Οι πολιτικοί μας άρχοντες από την άλλη περιορίζονται στο να εξαπολύουν εκατέρωθεν βολές δίχως ουσιαστικά να βρίσκεται λύση στο πρόβλημα.
Εν τω μεταξύ με τούτα και με τ'άλλα το πεδίο αφήνεται ελεύθερο το πεδίο σε κάθε λογής κουκουλοφόρους οι οποίοι ανενόχλητοι συνεχίζουν το καταστροφικό τους έργο.

Η κοινωνική διεκδίκηση, οι πολιτικοί αγώνες ακόμη και η οργή που νοιώθει ένα νέο παιδί αν δεν βρουν δημιουργική εκτόνωση φοβάμαι πως καμιά φορά μπορεί να μετατραπεί σε παραβατικότητα ιδιαίτερα στις μέρες μας που η βία στους δρόμους έχει αποκτήσει μια "ρομαντική μαγεία".

Φωτό από τις ταραχές της 10.12.08, οδός Πανεπιστημίου
Νεαρά παιδιά ετοιμάζουν βόμβες μολότωφ
Θα πρέπει σύσσωμη η κοινωνία (πολιτικοί, εκπαιδευτικοί, άνθρωποι των Γραμμάτων και των Τεχνών,γονείς) να καταδικάσει κάθε μορφή βίας. Οι γονείς από τη πλευρά τους ας πλαισιώσουν τους Συλλόγους Γονέων και Κηδεμόνων στους οποίους σήμερα σπάνια συμμετέχουν και ας συνομιλήσουν με τα παιδιά για λύσεις που θα έχουν στόχο την εκτόνωση του θυμού τους.
Η κυβέρνηση από τη πλευρά της ας ανοίξει τον διάλογο με τους νέους, ας δείξει πως είναι διατεθειμένη όχι μόνο να μιλά μα και να ακούει (ΑΚΟΥΕΙ ΚΑΝΕΙΣ????).
Ας ζητήσει και μια δημόσια Συγγνώμη από τα παιδιά και από τους πολίτες αυτής της χώρας τους οποίους έχει θέσει εδώ και μια εβδομάδα σε μεγάλη δοκιμασία. Δεν παθαίνει τίποτα....

Ομως ακόμη και όσοι παρακολουθούν απαθείς να καίγεται η πόλη της Αθήνας (και όχι μόνο), δεν μπορεί να θεωρούνται αμέτοχοι ευθυνών. Είναι συνυπεύθυνοι, και το κυριώτερο ηθικά υπεύθυνοι για την ανοχή και την απραξία που επιδεικνύουν στη συνέχιση μιας κοινωνικής έκρηξης που οδηγεί τη χώρα μας σε πισωγυρίσματα.

Τα όπλα με τα οποία κερδίζονται οι νίκες και οι αγώνες είναι ο λόγος, η πειθώ και η ύπαρξη αξιών. Οι αγώνες δεν κερδίζονται ούτε με πετροπολέμους ούτε με τις φωτιές μα με την κρίση και το μυαλό. Οπως λέει μάλιστα χαρακτηριστικά ο κ. Γ. Καραμπελιάς σε συνέντευξη στη Λ.Χ. Θωμά
όποιος δεν παράγει αξίες δεν έχει και κινήματα που παράγουν αξίες
(ολόκληρη η συνέντευξη εδώ).

Προτείνω όλα τα blogs να αναμεταδώσουν το μήνυμα που μας στέλνουν τα παιδιά από το Χαρτούμ στο Σουδάν το οποίο μας στέλνει ο Vad

http://apouro.blogspot.com

με τίτλο

Οταν η Ελλάδα "καίγεται"τα παιδιά στο Χαρτούμ μιλάνε για ΕΙΡΗΝΗ