Φραγκοκάστελο - Καλοκαίρι 2007
Φωτό:Dyosmaraki
Ολοι οι πολιτισμοί και οι παραδόσεις των λαών βρίθουν από ιστορίες για εμφανίσεις μεμονωμένων στοιχειών, τεράτων και φαντασμάτων. Όμως η περίπτωση που θα δούμε σήμερα αφορά την εμφάνιση κάθε χρόνο γύρω στα τέλη του Μάη μιας ολόκληρης αρματωμένης στρατιάς (με τη μορφή ανθρώπινων σκιών) που αναδύονται μέσα από τα χαλάσματα ενός παλαιού και ερειπωμένου κάστρου.
Σε μια απόμακρη γωνιά της Κρήτης ,στην περιοχή των Σφακίων, σε έναν τόπο που ο Θεός απλόχερα δώρισε στους κατοίκους όλες τις πέτρες της γης, βρίσκεται ένα μοναχικό και ερειπωμένο Ενετικό κάστρο, το Φραγκοκάστελλο (Castelfranco). Θαρρείς και στέκει εκεί φύλακας του κακοτράχαλου και ερημικού τοπίου από το 1371 τη χρονιά δηλαδή που ξεκίνησε να χτίζεται (το χτίσιμο ολοκληρώθηκε μετά από 3 χρόνια). Χτίστηκε από τους Ενετούς όχι μόνο για προστασία από τους κουρσάρους μα και από τις εξεγέρσεις των ντόπιων. Οταν οι ντόπιοι συνειδητοποίησαν τις προθέσεις των κατακτητών άρχισαν οι ταραχές, μάλιστα όπως λέγεται οι Σφακιανοί με πρωτοστάτες έξη αδέλφια,τους αδελφούς Πατσούς κάθε βράδυ γκρέμιζαν ό,τι έχτιζαν οι ξένοι κατακτητές την ημέρα. Από εκείνα τα χρόνια ακόμη το Φραγκοκάστελλο ταυτίστηκε στη συνείδηση των ντόπιων με τον ξένο κατακτητή.
Το 1828 το Φραγκοκάστελλο μετατράπηκε σε ορμητήριο των νέων κατακτητών που έλεγχαν εκείνη την εποχή το νησί της Κρήτης, των Τούρκων. Ετσι ενώ η Κρήτη βρισκόταν υπό Τουρκική κατοχή, οι ντόπιοι προσπάθησαν να αποτινάξουν τον Τουρκικό ζυγό προκειμένου να ενταχθεί το νησί στην υπόλοιπη Ελλάδα η οποία στο μεταξύ είχε απελευθερωθεί.
Ενας αγωνιστής, ο επωνομαζόμενος Χατζημιχάλης Νταλιάνης επέλεξε το Φραγκοκάστελλο για ορμητήριο στον αγώνα ενάντια στον κατακτητή θαρρείς και τον έλκυε το επερχόμενο θλιβερό τέλος. Το κάστρο ήταν ερειπωμένο και δεν παρείχε ούτε καν τον στοιχειώδη εξοπλισμό (4 κανόνια), αλλά και σαν τοποθεσία ήταν δύσβατη και δεν ήταν εύκολο να τους τροφοδοτήσει κανείς με προμήθειες για την διατροφή τους.
Ετσι μια μέρα του Μαγιού άρχισε η πολιορκία του Κάστρου από τους Τούρκους. Εκατοντάδες πολεμιστές αντιτάχθηκαν στην επίθεση των τουρκικών στρατευμάτων του Μουσταφά Μπέη. Οι Τούρκοι στρατιώτες πολιόρκησαν στενά το κάστρο και στη μάχη που κράτησε εφτά μέρες την 18 Μαίου του 1829 οι υπερασπιστές του συμπεριλαμβανομένου του αρχηγού τους Χατζημιχάλη Δαλιάνη, δεν άντεξαν στην πολιορκία και σκοτώθηκαν.
ΜΥΘΟΣ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ?
Αφήνω να το κρίνετε εσείς.....
Σε μια απόμακρη γωνιά της Κρήτης ,στην περιοχή των Σφακίων, σε έναν τόπο που ο Θεός απλόχερα δώρισε στους κατοίκους όλες τις πέτρες της γης, βρίσκεται ένα μοναχικό και ερειπωμένο Ενετικό κάστρο, το Φραγκοκάστελλο (Castelfranco). Θαρρείς και στέκει εκεί φύλακας του κακοτράχαλου και ερημικού τοπίου από το 1371 τη χρονιά δηλαδή που ξεκίνησε να χτίζεται (το χτίσιμο ολοκληρώθηκε μετά από 3 χρόνια). Χτίστηκε από τους Ενετούς όχι μόνο για προστασία από τους κουρσάρους μα και από τις εξεγέρσεις των ντόπιων. Οταν οι ντόπιοι συνειδητοποίησαν τις προθέσεις των κατακτητών άρχισαν οι ταραχές, μάλιστα όπως λέγεται οι Σφακιανοί με πρωτοστάτες έξη αδέλφια,τους αδελφούς Πατσούς κάθε βράδυ γκρέμιζαν ό,τι έχτιζαν οι ξένοι κατακτητές την ημέρα. Από εκείνα τα χρόνια ακόμη το Φραγκοκάστελλο ταυτίστηκε στη συνείδηση των ντόπιων με τον ξένο κατακτητή.
Το 1828 το Φραγκοκάστελλο μετατράπηκε σε ορμητήριο των νέων κατακτητών που έλεγχαν εκείνη την εποχή το νησί της Κρήτης, των Τούρκων. Ετσι ενώ η Κρήτη βρισκόταν υπό Τουρκική κατοχή, οι ντόπιοι προσπάθησαν να αποτινάξουν τον Τουρκικό ζυγό προκειμένου να ενταχθεί το νησί στην υπόλοιπη Ελλάδα η οποία στο μεταξύ είχε απελευθερωθεί.
Ενας αγωνιστής, ο επωνομαζόμενος Χατζημιχάλης Νταλιάνης επέλεξε το Φραγκοκάστελλο για ορμητήριο στον αγώνα ενάντια στον κατακτητή θαρρείς και τον έλκυε το επερχόμενο θλιβερό τέλος. Το κάστρο ήταν ερειπωμένο και δεν παρείχε ούτε καν τον στοιχειώδη εξοπλισμό (4 κανόνια), αλλά και σαν τοποθεσία ήταν δύσβατη και δεν ήταν εύκολο να τους τροφοδοτήσει κανείς με προμήθειες για την διατροφή τους.
Ετσι μια μέρα του Μαγιού άρχισε η πολιορκία του Κάστρου από τους Τούρκους. Εκατοντάδες πολεμιστές αντιτάχθηκαν στην επίθεση των τουρκικών στρατευμάτων του Μουσταφά Μπέη. Οι Τούρκοι στρατιώτες πολιόρκησαν στενά το κάστρο και στη μάχη που κράτησε εφτά μέρες την 18 Μαίου του 1829 οι υπερασπιστές του συμπεριλαμβανομένου του αρχηγού τους Χατζημιχάλη Δαλιάνη, δεν άντεξαν στην πολιορκία και σκοτώθηκαν.
Ο θρύλος λέει πως τα σώματα των αγωνιστών έμειναν άθαφτα και πως σήμερα βρίσκονται κάτω από το χωματινο δάπεδο του κάστρου.
Η ιστορία όμως δεν τελείωσε εδώ........
«Μ’ ακόμα και το σήμερα στση 17 του Μάη,
Ούλο τ’ ασκέρη φαίνεται με τον Χατζημιχάλη.
Και πολεμούν στα σύννεφα κι ακούγονται οι μπαρμπάδες,
Φωναίς κι αλογοπεταλιαίς στον καστελλιού τση μπάνταις.
Ούλοι οι γι’ αλαφρόστρατοι θωρούν τση και τρομάζουν,
Μα κείνοι ο θεός σχωρέσει των κανένα δεν πειράζουν….»
Από τότε κάθε χρόνο κάποιο πρωινό γύρω στα τέλη του Μάη-πρώτες ημέρες του Ιούνη και μόνο για πολύ σύντομο χρόνο (μόλις λίγα λεπτά) εμφανίζονται τα χαράματα προτού να βγούν οι ακτίνες του ήλιου κάποιες σκιές που σύμφωνα με τον θρύλο είναι οι ψυχές των νεκρών της μάχης του Φραγκοκάστελλου.
Μια στρατιά, μια σειρά από ψιλόλιγνες φιγούρες αναδύονται σε ένα εγκαταλελειμμένο μοναστηράκι του Αγίου Χαραλάμπους και κατευθύνονται σαν ίσκιοι θαρρείς και πάνε σε παρέλαση προς το κάστρο όπου ξεψύχησαν, το Φραγκοκάστελλο. Εκείνη την ώρα ακούγεται ποδοβολητό αλόγων και η κλαγγή από τα μεταλλικά τους άρματα. Αφού κάνουν μια στάση στο Φραγκοκάστελλο κατόπιν κατευθύνονται προς την θάλασσα μέσα στην οποία χάνονται οι φιγούρες τους.......
Ονομάστηκαν Δροσουλίτες ίσως γιατί εμφανίζονται με την πρωινή πάχνη την ώρα π' αρχίζει να αχνοφέγγει.
.....Οι ψυχές των σκοτωμένων ανεβαίνουνε στο χώμα που ζήσανε και πεθάνανε, να ξαναδούνε τη θάλασσα και το φως, ν' ανασάνουνε την ευωδιά του θύμου και του φασκόμηλου που 'ρχονται από τη Μαδάρα, να νιώσουνε την αυγινή δροσιά και να θυμηθούνε τις ομορφιές της γης και την αιματερή θυσία τους. Κι οι ζωντανοί «θωρούσι και τρομάσου» με την παρουσία μέσα στο χώρο της καθημερινής ζωής τους τούτης της αυλής συνοδείας, που 'ρχεται από τον άγνωστο μεταθανάτιο κόσμο, σαν να επιβεβαιώνει την ύπαρξη του. Άνθρωποι και υπερφυσικοί ίσκοι βαδίζουνε πάνω στα ίδια χώματα απόλυτα φιλιωμένοι....
(Λόγια παρμένα από το βιβλίο "Θρύλοι και Παραδόσεις")
Κανείς δεν ξέρει ποιοί είναι αυτοί οι μυστηριώδεις επισκέπτες και γιατί έρχονται και ξανάρχονται κάθε χρόνο…..κανείς δεν μπορεί να πεί μετά βεβαιότητας…..ούτε ακόμη και οι ίδιοι επιστήμονες που προσπάθησαν να ερμηνεύσουν αυτό το φαινόμενο………
Εγώ δεν ξέρω να σας πω αν οι Δροσουλίτες αποτελούν αποκυήματα της φαντασίας των ντόπιων ή αν αποτελούν μια πραγματικότητα. Πάντως όταν κάποτε συνάντησα έναν Σφακιανό γέροντα μου έλεγε πως τόσο εκείνος όσο και άλλοι συγχωριανοί του έχουν δει με τα ίδια τους τα μάτια τους Δροσουλίτες.
Η ιστορία όμως δεν τελείωσε εδώ........
«Μ’ ακόμα και το σήμερα στση 17 του Μάη,
Ούλο τ’ ασκέρη φαίνεται με τον Χατζημιχάλη.
Και πολεμούν στα σύννεφα κι ακούγονται οι μπαρμπάδες,
Φωναίς κι αλογοπεταλιαίς στον καστελλιού τση μπάνταις.
Ούλοι οι γι’ αλαφρόστρατοι θωρούν τση και τρομάζουν,
Μα κείνοι ο θεός σχωρέσει των κανένα δεν πειράζουν….»
Από τότε κάθε χρόνο κάποιο πρωινό γύρω στα τέλη του Μάη-πρώτες ημέρες του Ιούνη και μόνο για πολύ σύντομο χρόνο (μόλις λίγα λεπτά) εμφανίζονται τα χαράματα προτού να βγούν οι ακτίνες του ήλιου κάποιες σκιές που σύμφωνα με τον θρύλο είναι οι ψυχές των νεκρών της μάχης του Φραγκοκάστελλου.
Μια στρατιά, μια σειρά από ψιλόλιγνες φιγούρες αναδύονται σε ένα εγκαταλελειμμένο μοναστηράκι του Αγίου Χαραλάμπους και κατευθύνονται σαν ίσκιοι θαρρείς και πάνε σε παρέλαση προς το κάστρο όπου ξεψύχησαν, το Φραγκοκάστελλο. Εκείνη την ώρα ακούγεται ποδοβολητό αλόγων και η κλαγγή από τα μεταλλικά τους άρματα. Αφού κάνουν μια στάση στο Φραγκοκάστελλο κατόπιν κατευθύνονται προς την θάλασσα μέσα στην οποία χάνονται οι φιγούρες τους.......
Ονομάστηκαν Δροσουλίτες ίσως γιατί εμφανίζονται με την πρωινή πάχνη την ώρα π' αρχίζει να αχνοφέγγει.
.....Οι ψυχές των σκοτωμένων ανεβαίνουνε στο χώμα που ζήσανε και πεθάνανε, να ξαναδούνε τη θάλασσα και το φως, ν' ανασάνουνε την ευωδιά του θύμου και του φασκόμηλου που 'ρχονται από τη Μαδάρα, να νιώσουνε την αυγινή δροσιά και να θυμηθούνε τις ομορφιές της γης και την αιματερή θυσία τους. Κι οι ζωντανοί «θωρούσι και τρομάσου» με την παρουσία μέσα στο χώρο της καθημερινής ζωής τους τούτης της αυλής συνοδείας, που 'ρχεται από τον άγνωστο μεταθανάτιο κόσμο, σαν να επιβεβαιώνει την ύπαρξη του. Άνθρωποι και υπερφυσικοί ίσκοι βαδίζουνε πάνω στα ίδια χώματα απόλυτα φιλιωμένοι....
(Λόγια παρμένα από το βιβλίο "Θρύλοι και Παραδόσεις")
Κανείς δεν ξέρει ποιοί είναι αυτοί οι μυστηριώδεις επισκέπτες και γιατί έρχονται και ξανάρχονται κάθε χρόνο…..κανείς δεν μπορεί να πεί μετά βεβαιότητας…..ούτε ακόμη και οι ίδιοι επιστήμονες που προσπάθησαν να ερμηνεύσουν αυτό το φαινόμενο………
Εγώ δεν ξέρω να σας πω αν οι Δροσουλίτες αποτελούν αποκυήματα της φαντασίας των ντόπιων ή αν αποτελούν μια πραγματικότητα. Πάντως όταν κάποτε συνάντησα έναν Σφακιανό γέροντα μου έλεγε πως τόσο εκείνος όσο και άλλοι συγχωριανοί του έχουν δει με τα ίδια τους τα μάτια τους Δροσουλίτες.
Η (βελτιωμένη) αυτή ανάρτηση και το βίντεο είχαν δημοσιευτεί στο πρώτο μου blog (elmamelenia) στο Yahoo, τον Μάη της περσυνής χρονιάς.
είναι αυτοί οι μύθοι και οι πραγματικότητες αστείρευτοι. πολύ καλή σου μέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήευχαριστώ και για το τιπ με την μπαταρία. λολ
Μπράβο ελένη. πλούτος είναι να διαβάζει κανείς το μπλόκ σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυοσμαρακι μου γεια σου ειχαμε την ιδια σκεψη, δες το μπλοκ μου eletg ή ελευθερια στο word
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτή είναι από τις αγαπημένες μου αναρτήσεις σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμενα μου αρεσουν πολυ τα παραμυθια
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι μαλιστα της λαικης μας παραδοσης.Μονο ετσι μπορω να το δω κι αυτο το φαινομενο με τους Δροσουλιτες.
τα φιλια μου.
΄Ομορφη και επίκαιρη ανάρτηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔε σου κρύβω πως θα ήθελα να γίνω μάρτυρας παρ'ότι πιστεύω πως πρόκειται περί φυσικού φαινομένου.
Στοιχεία από: http://news.pathfinder.gr/periscopio/drosoulites_mist.html
Λες όμως, πως ακούγεται ποδοβολητό αλόγων και η κλαγγή από τα μεταλλικά τους άρματα.
Δεν ξέρω... παραμύθια για μεγάλα παιδιά..
Καλό σου απόγευμα!
ιλί και Γλαρένιες αγαλιές
Πολύ όμορφο το ποστ σου
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι εγώ πιστεύω πως πρόκειται
για κάποιο φυσικό φαινόμενο.
Πλούσια η λαική μας παράδοση
από παραμύθια "μεταφυσικά"
και ανεξήγητα.
Καλησπέρα.
Μπρρρ... τρόμαξα λέμε!
ΑπάντησηΔιαγραφή@basnia
ΑπάντησηΔιαγραφήΠράγματι ατελείωτες οι ιστορίες αυτές.
Οσο για το tip περί μπαταρίας δεν το έχω δοκιμάσει μα ένας φίλος εγγυήθηκε πως "πιάνει"
Μα πού τα βρίσκεις όλα αυτά; Πραγματικός θησαυρός το ιστολόγιό σου, θα συμφωνήσω. Να'σαι καλά να μας μορφώνεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά και καλό σαβ/κο!
@νίκος
ΑπάντησηΔιαγραφήΠλούσιοι είναι οι θρύλοι και οι δοξασίες της λαϊκής μας παράδοσης. Εγώ απλά τις μεταφέρω....
Καλό απόγευμα Νίκο μου
Αλλη μια ιστορια απο αυτες που με εχουνε κανει να λατρεψω αυτο το μπλογκ... Το καλυτερο μακραν! Χωρις πλακα. Και παντα το πρωτο που επισκεπτομαι
ΑπάντησηΔιαγραφήΕιχα ακουσει την ιστορια περσι στις διακοπες μου στην Κρητη αλλα οχι με τοσες λεπτομερειες και ετσι ομορφα
Αλλο ενα μεγαλο ευχαριστω στο Δυοσμαράκι
(Υ.Γ. εγω πιστεύω οτι υπαρχουν οι Δροσουλιτες)
@elet
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή μου Ελευθερία, είναι ο μήνας τους και μάλλον είχαμε την ίδια σκέψη....
Καλό απόγευμα
@ατερόεσσα
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαλιά μου διαδικτυακή φιλενάδα, θυμάμαι και το όμορφο σχόλιο που είχες κάνει τότε...
@faraona
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ λαϊκή μας παράδοση είναι πολύ πλούσια σε θρύλους και δοξασίες. Αλλωστε τι στο λέω, αφού και εσύ έχεις κάνει αναρτήσεις με πλούσιο περιεχόμενο σχετικά με τις παραδόσεις του τόπου μας.
Καλό απόγευμα
@φύρδην-μίγδην
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή μου Γλαρένια,και εγώ θα τόθελα πολύ να δω αυτό το φαινόμενο,περιστατικό. Δυστυχώς ενώ έχω πάει 4 φορές στο Φραγκοκάστελλο,δεν έτυχε ποτέ να το επισκεφτώ μήνα Μάη.
Πέρσυ που έκανα για πρώτη φορά την ανάρτηση αυτή μου έστειλε μήνυμα ένας blogger (γέννημα θρέμμα Κρητικός) που είχε κάνει και αυτός αφιέρωμα, μα μιλούσε για προσωπικές του εμπειρίες όταν ήταν έφηβος και είχε διανυκτερεύσει με τον παπού του εκεί. Ελεγε πως τους είχε δει. Ο ίδιος μου είπε πως έχουν προσπαθήσει να δώσουν επιστημονική εξήγηση στο φαινόμενο ακόμη και από Πανεπιστήμια (Ελληνικά και του εξωτερικού) μα όλες οι επιστημονικές θεωρίες έχουν καταρριφθεί.
Το περιστατικό της μάχης είναι αληθινό γεγονός. Οσο για τον θρύλο με τους Δροσουλίτες δεν ξέρω αν είναι αλήθεια. Πάντως ο blogger αλλά και ο ηλικιωμένος μα και άλλοι ίσχυρίζονται πως τους έχουν δει....
Προσωπικά δεν κρύβω την αγάπη μου προς τις λαϊκές μας παραδόσεις και έτσι απλά αφήνομαι να παρασυρθώ στη μαγεία τους...
Πολλά dyosmaroφιλιά
ΥΓ. Ευχαριστούμε πολύ για το link, ήταν πολύ ενδιαφέρον,έγραφε αρκετά στοιχεία για τον Χατζημιχάλη Νταλιάνη που δεν τα γνώριζα.
@pafa64
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ γνώμη μου είναι πως στη λαϊκή μας παράδοση κάποτε οι άνθρωποι ήξεραν και ερμήνευαν αυτούς τους θρύλους.
Εννοώ το "ανεξήγητο" βέβαια. Για το μεταφυσικό ίσως καμιά φορά οι παλιοί άνθρωποι να έφταναν στο σημείο της υπερβολής και να διόγκωναν κάποια φαινόμενα.
Πάντως μου έδωσες ιδέα για μια ανάρτηση που θα είναι αφιερωμένη στις λαϊκές παραδόσεις.
Νάσαι καλά.
@ασκαρδαμυκτί
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπουουου!!! Χα χα χα
Καλέ μου askar δεν ήταν πρόθεσή μου να σας τρομάξω....
Θα προσπαθήσω να επανορθώσω με την επόμενη ανάρτηση...
Καλό απόγευμα εύχομαι
@maria tzirita
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή μου tzirita, "Γυρολόγος" θα πρέπει να ήμουν στη προηγούμενη ζωή μου η ίσως "συλλέκτης θρύλων και παραδόσεων".
Με αφορμή αυτό το blog προσπαθώ να βάλω μια τάξη σε ατελείωτα χαρτουλάκια που πάνω τους χοροπηδούν ορνιθοσκαλίσματα από γρήγορες σημειώσεις. Είναι οι ιστορίες που κατά καιρούς άκουγα από κατοίκους απόμακρων χωριών που επισκεπτόμουν στις διακοπές μου.
Τελευταία έχω επιστρατεύσει τη μητέρα μου και την τρέχω (για βόλτα τάχα μου) σε διάφορα μέρη της Αθήνας προκειμένου να μου πει τις μνήμες της.
Κανείς δεν γλυτώνει, ούτε οι γειτόνισες....μα φαίνεται πως τους αρέσει γιατί δεν διαμαρτύρονται...
Καλό Σαββατοκύριακο
ΥΓ. Δεν τα κατάφερα να έρθω χθες μα το βιβλιαράκι θα το πάρω το συντομότερο δυνατό
@Βρασίδας ο κάφρος
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντα με τον καλό λόγο Βρασιδάκο μου. Νάσαι καλά
Καλημέρα και καλό Σαββατοκύριακο αρχικά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίχα ακούσει για τους Δροσουλίτες, αλλά δεν ήξερα όλη την ιστορία. Πανέμορφη.
Προσωπικά, δεν με ενδιαφέρει τι συμπεράσματα έχουν βγάλει οι επιστήμονες.
Αφήνομαι στη μαγεία της λαϊκής μας παράδοσης και θέλω να πιστεύω πως ναι, υπάρχουν!
Ας ελπίσω να μπορέσω κάποτε να επισκεφτώ το Φραγκοκάστελλο και να είναι και Μάιος! :)
φοβερή ανάρτηση. Κι ήθελα να μάθω περισσότερα. Εγώ πάντως που πήγα δεν μου ήρθαν χαχαχα
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπημένο μου Δυοσμαράκι εγω
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν θα πω τιποτα για το blog και
την αξία των αναρτήσεων σου μιας και το έκαναν ολοι σχεδόν οι προηγούμενοι φιλοι.
Θα σε ευχαριστήσω μόνο, που για άλλη μια φορά έδωσες αξία στον χρόνο που αφιέρωσα για να διαβασω την ανάρτησή σου
Καλο Σαββατοκύριακο
και πολλά κοτσυφοφιλάκια
τσίου!!!
@amelie-dimitra
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε καλωσορίζω σε αυτή τη διαδικτυακή γωνιά.
Συμφωνώ μαζί σου. Είναι αυτός ο αυθορμητισμός και η φαντασία των λαϊκών παραδόσεων που καμιά φορά σκέφτομαι πως ίσως λείπει από την εποχή μας.
Καλό απόγευμα εύχομαι
@mmexer
ΑπάντησηΔιαγραφήΛες να μην ξαναεμφανιστούν? Λέγεται πως είναι λίγα χρόνια που δεν τους είδε κανείς σε αντίθεση με το παρελθόν που υπάρχουν πολλές μαρτυρίες για την εμφάνισή τους.
Τι να πω? Ας αρκεστούμε στο ιστορικό γεγονός και όσο για τον θρύλο ας το δεχτούμε σαν έναν από τους θρύλους της λαϊκής μας παράδοσης.
Καλό απόγευμα
@karaflokotsifas
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπημένε μου κοτσυφάκο,
Χαίρομαι που ακούω και πάλι το κελάδημά σου. Μας έχεις λείψει τον τελευταίο καιρό.
Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
Καλό απόγευμα
Πλούσια η ελλάδα από τέτοιους μύθους. Αν δεν κανω λάθος ένας παρόμοιος υπάρχει και στην Ζάκυνθο, αλλά είμαι σίγουρος και σε πολλά ακόμη μέρη της Ελλάδας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ καλό ωστόσο το ποστ σου και περιγραφικότατο!
Καλή σου μέρα Dyosmaraki!
Πάνε πολλά-πολλά χρόνια που είχα διαβάσει για το φαινόμενο. Τότε δεν ήξερα πολλά για τα διάφορα φαινόμενα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξέρω αν μένεις στην Κρήτη ή έχεις ξενητευτεί. Αν διαμένεις στην Κρήτη και σε ενδιαφέρει θα σου γράψω κάποια ιδιαίτερα μέρη.Οτιδήποτε και να συμβαίνει να έχεις υπ' όψιν σου τα παρακάτω:
1ον η πατρίδα μας είναι γεμάτη κυριολεκτικά από τόπους δύναμης, που δεν είναι τίποτα άλλο από πύλες διαφόρων κατηγοριών (επικοινωνίας, εισόδου-εξόδου κ.ά.).
2ο και κυριότερο, όταν βρεθείς σε ένα τόπο όπου έγινε κάποια μάχη στο παρελθόν την ημέρα και την ώρα που έγινε είναι δυαντόν να έχεις και ακούσματα και οράματα (προσωπικά και τυχαία μου συνέβη στους Δελφούς και δεν είμουν μόνος).
Δεν βρίσκω τίποτα το παράξενο. Αντίθετα μακάριοι οι ευαίσθητοι που έχουν τέτοιες εμπειρίες.
καλημέρα
Αστερίων
Συγνώμην για το παραπάνω αλλά μόνον σαν ανώνυμος δεν επιθυμούσα να μπώ. Οι διαδικασίες στο Google με μπέρδεψαν(είμαι συνηθισμένος στο Pathfinder).
ΑπάντησηΔιαγραφήΑστερίων Βαληνάκης
@αστερίων βαληνάκης
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκόμη μία διαφορετική προσέγγιση του θέματος. Ευχαριστώ που μοιράστηκες την εμπειρία σου μαζί μας και σε καλωσορίζω στη διαδικτυακή αυτή γωνιά.
Οταν θες να σχολιάσεις το google σου ζητά να μπεις με το email και να δηλώσεις ένα όνομα. Κατόπιν το όνομα εμφανίζεται ενώ η διεύθυνση του email σου παραμένει απόρρητη.
Καλή εβδομάδα να έχεις.
@ndn
ΑπάντησηΔιαγραφήΕχεις δίκιο πως η Ελλάδα είναι πλούσια από τέτοιους θρύλους. Ισως κατά τόπους να έχουν διαφορετικό όνομα μα η ποικιλία είναι μεγάλη.
Καλή εβδομάδα νάχουμε
Ωραίο θέμα Ελένη. Πιθανότατα πρόκειται για κάποιο φυσικό φαινόμενο που δεν έχει εξηγηθεί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκούστηκε η θεωρία κάποτε περί αντανάκλασης στρατιωτικών ασκήσεων που γίνονταν, πιθανότατα στη Συρία, τέτοια εποχή.
Η θεωρία αυτή δεν έπεισε.
Όπως και να έχει οι Δροσουλίτες έχουν την γοητεία τους.
Μια καλημέρα να εχεις
ΑπάντησηΔιαγραφήαγαπημένο μου Δυοσμαράκι
κοτσυφοφιλιά
τσίου!!!
Χρόνια σου πολλά. Και δημιουργικά.
ΑπάντησηΔιαγραφή@Λάκων
ΑπάντησηΔιαγραφήΟπως το λες,οι Δροσουλίτες έχουν τη γοητεία τους
@karaflokotsifas
ΑπάντησηΔιαγραφήΑντε ντε να ξανακούσουμε αυτό το υπέροχο κελάηδημα που μας έλειψε..
Καλό απόγευμα αγαπημένε μου karaflokotsifa
@νίκος
ΑπάντησηΔιαγραφή@cropper
Σας ευχαριστώ πολύ καλοί μου φίλοι για τη σκέψη και τις ευχές σας