Το μυστικό.......

Χθες βράδυ ήρθε πάλι στον ύπνο της! Φαίνεται δεν θα σταματήσει ποτέ αυτή η μυστική συνομιλία που άρχισε εδώ και χρόνια αν και οι δυό γνωρίζουν καλά πως ποτέ δεν θα μπορέσουν να είναι μαζί στην πραγματικότητα. Μόνο στην χώρα του ονείρου μπορούν να βρίσκονται .

Τον γνώρισε πριν από κάποια χρόνια, στην παιδική της ηλικία και από τότε έγιναν αχώριστοι. Εκείνη ζούσε σε μια μικρή γειτονιά που ήταν γεμάτη από λογής λογής λουλούδια και σπιτάκια μικρά, που δεν υπάρχουν πια. Εκείνος ζούσε μέσα σε ένα δάσος από λουλούδια που τα φρόντιζε εκείνη. Σαν σουρούπωνε και την έβλεπαν νάρχεται στο μυστικό ραντεβού που άλλος δεν γνώριζε, εκείνα άρχιζαν να τραγουδούν την ευωδιαστή μελωδία τους για να την ευχαριστήσουν που τα φρόντιζε.
Κανείς δεν μπορούσε να ακούσει την μελωδία, αφού το τραγούδι ήταν φτιαγμένο στην λουλουδίστικη διάλεκτο, και οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν την λουλουδίστικη διάλεκτο. Μοναχά εκείνος μπορούσε!
Κάθε απόγευμα στο ίδιο ακριβώς μέρος γινόταν η μυστική συνάντηση. Πως πέρναγε η ώρα χωρίς να το καταλάβουν, πόσα πράγματα είχαν να πουν καθημερινά, ανεξάντλητη γινόταν αυτή η μυστική συνομιλία.

Της γειτονιάς το όνομα άρχιζε από "Νέα...". Και όταν εκείνη ρώταγε τους γύρω της (όπως ρωτούν συνήθως τα παιδιά "ΓΙΑΤΙ?") της εξηγούσαν πως κάθε "Νέα...." πόλη γεννήθηκε από μια παλιά . Και άμα ρώταγε που βρίσκονταν όλες αυτές οι παλιές Πόλεις της απαντούσαν : Ολες αυτές οι παλιές πόλεις βρίσκονταν σε ένα μεγάλο μέρος που το λέγανε "Μικρά.........!!!!"

Αντε να βγάλει άκρη το κακόμοιρο το κοριτσάκι ..... "Νέες" Πόλεις που γεννιούνται από "Παλιές" που βρίσκονταν σε ένα μεγάλο μέρος αλλά το λέγανε "Μικρά"........ Τι μυστήριοι που είναι αυτοί οι άνθρωποι........Και πόσο μεγάλο μέρος δηλαδή θα πρέπει να ήταν αυτό το μέρος που το λέγανε "Μικρά......???? Το κοριτσάκι ποτέ δεν μπόρεσε να καταλάβει τους ανθρώπους......Μόνο εκείνον κατάλαβαινε γιατί της μιλούσε με λόγια απλοϊκά , τόσο απλοϊκά που το κοριτσάκι σιγά - σιγά μάθαινε από αυτόν σπουδαία πράγματα.

Και κάθε απόγευμα όταν σουρούπωνε ήταν εκεί και την περίμενε για την καθιερωμένη μυστική τους συνομιλία. Σε μια γωνιά του κήπου, πάντα στο ίδιο μέρος......
Εκείνος της μάθαινε τα μυστικά της φύσης και της μίλαγε για την γλώσσα των λουλουδιών και των ζώων που οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν. Εκείνη του μάθαινε τα μυστικά των ανθρώπων και διψούσε να μάθει για τα μυστικά της φύσης....

Εκείνος την ρώταγε για τα μυστικά του ανθρώπινου πολιτισμού , για τους πολέμους, για την ιστορία κλπ Και έτσι μεγάλωναν μαζί το κοριτσάκι και ο Μελένιος. Ετσι τον ονόμασε το κοριτσάκι. Μέχρι που......

Μέχρι που κάποια μέρα η οικογένεια του κοριτσιού αποφάσισε να μετακομίσει από τη μονοκατοικία σε μια "πολυκατοικία"!!! Και τι θα γινόταν με τα μαθήματα της "λουλουδίστικης διαλέκτου"? Θα τα άφηνε στη μέση? Και έπειτα τι θα γινόταν με τον Μελένιο της?

"Ο Μελένιος δεν μπορεί να έρθει μαζί μας, είπαν οι γονείς της!!! Οι Μελένιοι δεν μπορούν να ζήσουν σε διαμέρισμα...... "

Κι ύστερα ήρθε ο αποχωρισμός.....Με σπαραγμό ψυχής και δάκρυα στα μάτια αποχαιρέτησε το κοριτσάκι τον Μελένιο της μα του ορκίστηκε πως σε ένδειξη πίστης από εκείνη την ημέρα το όνομά της θα ήταν Μελένια.......

Μα στην πραγματικότητα ποτέ δεν χώρισαν το κοριτσάκι με τον Μελένιο. Από τότε κάθε βράδυ έρχεται στον ύπνο της και συνεχίζουν την μυστική τους συνομιλία. Μα χθες βράδυ ο Μελένιος φαινόταν θλιμμένος.

"Τι έχεις?" - του είπε το κοριτσάκι που τώρα πια είχε γίνει ολόκληρη γυναίκα....

"Θέλω να σου πώ ένα ΜΥΣΤΙΚΟ - Αποκρίθηκε ο Μελένιος, "το κράταγα τόσα χρόνια μέσα μου κρυφό, δίσταζα να σου το πω"

" Μα πες μου το μυστικό, μη με κρατάς σε αγωνία" ξεφώνισε με αγωνία το κοριτσάκι-γυναίκα

Και εκείνος δεν της είπε το ΜΥΣΤΙΚΟ μα της το τραγούδησε.......

"Απόψε τα μεσάνυχτα" (Τζιβαέρι)

Αχ- απόψε τα μεσάνυχτα -

Ζιβαέρι μου
αχ-σηκώθηκα να γράψω
Σιγανά - σιγανά
σιγανά και ταπεινά
αχ - και μολυβιά δεν έσυρα -

Δυοσμαράκι μου
αχ-χωρίς ν'αναστενάξω.
Σιγανά - σιγανά
σιγανά και ταπεινά.
Αχ- Αν κάποτε στον ύπνο σου -

Δυόσμε τρίκλωνε
αχ- αέρας σε ξυπνήσει
Σιγανά - σιγανά
σιγανά πατώ τη γη
αχ-είν΄ο δικός μου στεναγμός -

Ζιβαέρι μου
αχ - και να μη σε φοβήσει
Σ΄αγαπώ - σ' αγαπώ
δεν είναι πια μυστικό

Και τότε κύλησε ένα δάκρυ στο μάγουλό της, τόξερε το ΜΥΣΤΙΚΟ αφού ήταν και δικό της μα δεν τόλεγε.....

Αυτό που δεν ήξερε ήταν πως μπορούσε να της τραγουδήσει το

"σ' αγαπώ"

ο Μελένιος

(το αγαπημένο της χελωνάκι)