Οι ΑΡΕΣΤΟΙ & ΟΙ ΑΡΙΣΤΟΙ (αιτία της κωλυσιεργίας ανάδειξης της νέας κυβέρνησης)

Σκίτσο Μακρή - εφμ Καθημερινή 8.11.2011

Το τελευταίο διάστημα επέλεξα να μην αναφερθώ καθόλου στις πολιτικές εξελίξεις του τόπου μας ; Από αδιαφορία ; Οχι! Από απογοήτευση! Απογοήτευση για ένα πολιτικό σύστημα το οποίο πνέει τα λοίσθια και παρόλα αυτά προσπαθεί να γραπωθεί στα γρανάζια της εξουσίας ακόμη και τώρα που ολόκληρη η χώρα ασφυκτιά σε όλα τα επίπεδα.

Η σκέψη για την επιλογή του Λουκά Παπαδήμου να αναλάβει τα ηνία της βραχύχρονης διακυβέρνησης της χώρας την θεωρώ από τις πλέον επιτυχημένες και σοφές. Μιλάμε για έναν τεχνοκράτη που αν μη τι άλλο είναι εξειδικευμένος στα οικονομικά, έναν τομέα στον οποίο σύσσωμο το πολιτικό προσκήνιο έχει αποτύχει να διαχειριστεί.

Το βέβαιο είναι ότι ένας τεχνοκράτης της εμβέλειας του κ. Παπαδήμου δεν θα αναλάμβανε να παίξει το ρόλο του διαπομπαίου τράγου. Η θέση την οποία καλέιται να αναλάβει είναι ριψοκίνδυνη : εάν πάει καλά η υπόθεση ο ίδιος θα δρέψει δάφνες, εάν όμως μπατάρει, πολύ πιθανά να καταστραφεί η καλή εικόνα και φήμη που κατάφερε να δημιουργήσει κατά τη διάρκεια της πολύχρονης επιτυχημένης καριέρας του.

Εύλογα λοιπόν ο κ. Παπαδήμος υποθέτω πως θα έθεσε τους όρους του. Ορους που δεν συνάδουν με το παρόν πολιτικό παρασκήνιο που ακόμη και σε ετούτες τις στιγμές δεν επιθυμεί να προάγει τους άριστους αλλά τους αρεστούς. 

Οι (ανεπιβεβαίωτες) πληροφορίες μου λένε ότι ο κ. Παπαδήμος έθεσε 2 όρους προκειμένου να αποδεχθεί την ευθύνη της διαχείρισης της χώρας υπό τις παρούσες συνθήκες :

- Ο ένας είναι να τοποθετήσει το δικό του οικονομικό επιτελείο σε θέσεις κλειδιά προκειμένου να εξασφαλίσει την αποτελεσματικότητα των όποιων μέτρων, και  ο δεύτερος
- Οτι δεν επιθυμούσε στο νέο κυβερνητικό σχήμα να παίξει κάποιο ρόλο ο κ. Βενιζέλος. 

Είτε αληθεύουν αυτές οι πληροφορίες είτε όχι τις βρίκσω απόλυτα λογικές. Στις παρούσες συνθήκες τα στελέχη τα οποία θα αναλάβουν καίρια πόστα για να οδηγήσουν τη χώρα στην έξοδο από τη κρίση δεν είναι δυνατόν να μην κατέχουν γρυ από Οικονομικά. Εξ άλλου η αποτελεσματικότητα ενός manager δεν είναι προκαθορισμένη αλλά εξαρτάται και από τους συνεργάτες που θα αναλάβουν να εκτελέσουν και να υλοποιήσουν τις οδηγίες του.  Εάν αυτοί είναι δυναμικοί και συνεργάζονται τότε υπάρχει ελπίδα, εάν όχι τότε θα αποτύχουν και μαζί τους θα καταρρακωθεί και η αξιοπρέπεια του επί κεφαλής τους.

Σε δημοσιεύματα του τύπου σήμερα το πρωϊ διαβάζω ότι πιθανότατα να απομακρύνεται η ελπίδα να αναλάβει τελικά ο κ. Παπαδήμος. Τίποτα δεν είναι βέβαιο μέχρι να ακούσουμε την επίσημη ανακοίνωση με το όνομα του νέου Πρωθυπουργού. Αυτό όμως που εύλογα με απασχολεί είναι πως εάν η επιλογή του κ. Παπαδήμου δεν ευοδωθεί τελικά, μήπως αυτό θα σημαίνει ότι ακόμη και αυτή την ύστατη στιγμή το πολιτικό σύστημα θα επιλέξει έναν από τους αρεστούς και όχι ένα από τους άριστους (όπως ο κ. Παπαδήμος); 

Εάν αυτό συμβεί, τότε ως πολίτης νομίζω ότι όχι μόνο δεν έχω να ελπίζω σε τίποτα αισιόδοξο για το μέλλον. Ταυτόχρονα όμως συμπεραίνω ότι το παρόν λειψό πολιτικό σύστημα της χώρας μέσα από μία αυτιστική πρακτική που εδώ και πολλά χρόνια ακολουθεί (δεν διαχωρίζω σε μπλε και πράσινους) ειλικρινά δεν επιθυμεί τη σωτηρία της χώρας αλλά τη δική του, έστω και αν είναι βραχυπρόθεσμη, έστω και αν αυτό σημαίνει ότι η οικονομία της χώρας θα πάει για φούντο....

Οι παραπάνω ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες μου νομίζω ότι ενισχύονται από δημοσίευμα που θέλει τον κ. Βενιζέλο να μην επιθυμεί την επιλογή του κ. Παπαδήμου στη θέση του Πρωθυπουργού (εδώ). Αμοιβαία λοιπόν η μη αποδοχή ; 

Σε μία αυθαίρετη προσπάθεια να ψυχαναλύσω το παραπάνω σενάριο συμπεραίνω ότι : 

- To παρόν πολιτικό σύστημα φοβάται το ενδεχόμενο οι άριστοι τεχνοκράτες, γνώστες του αντικειμένου τους, να επιτύχουν στη προσπάθειά τους και να καταφέρουν να βγάλουν τη χώρα από το τέλμα στο οποίο την έχουν οδηγήσει οι επιλογές των αρεστών, οπότε τότε θα απογυμνωθούν οι αρεστοί και θα φανεί η αναποτελεσματικότητά τους και η ανικανότητά τους.

Σε αυτή την περίπτωση ο λαός θα ακολουθήσει τους άριστους, κάτι το οποίο αντιτίθεται προς τα συμφέροντα των αρεστών. 

Μετά από την εδώ και χρόνια αποδεδειγμένη ανικανότητα διαχείρησης των δημοσίων υποθέσεων από τους πολιτικούς μας άρχοντες, ανικανότητα η οποία οδήγησε τη χώρα στη σημερινή δύσκολη κατάσταση, ο λαός δείχνει να έχει βαρεθεί να παίζει το ρόλο του υπηρέτη των αρεστών. Αντίθετα φαίνεται να νοιώθει την ανάγκη να τον εκπροσωπήσουν οι ικανοί και άριστοι leaders αντί των αρεστών (ταγών της κομματοκρατίας). Αλλωστε είναι γενικά παραδεκτό και αποδεκτό ότι το μόνο που πέτυχαν μέχρι τώρα οι δεύτεροι είναι να καταρρακώσουν την αξιοπρέπεια της έννοιας Ελληνας η οποία έγινε συνώνυμη της έννοιας του τεμπέλη και του απατεωνίσκου.

ΥΓ. Μετά τα "greek statistics" τα οποία πρόκειται να αποτελέσουν κανονικό μάθημα στα Πανεπιστήμια του εξωτερικού, μετά την ανθελληνική καμπάνια μέσω διαφήμισης Τσέχικης μπύρας με τίτλο "Θες να δανείζεσαι από όλους; Τότε είσαι Ελληνας" (το οποίο αποσύρθηκε από το διαδίκτυο όχι για λόγους ευθιξίας αλλά για λόγους δήθεν copyright), τώρα έρχεται να προστεθεί το ανόητο reality των Αγγλων "go greek for a week" όπου κάποιοι συμμετέχοντες καλούνται να παίξουν το ρόλο της ζωής των Ελλήνων οι οποίοι εμφανίζονται να ζουν πλουσιοπάροχα με δανεικά χρήματα!!!!!

ΖΗΤΕΙΤΑΙ 

ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ

...."Αριστος" ηγέτης με διεθνές κύρος που να μπορεί να ανατρέψει την υποτιμητική αντιμετώπιση από τους Ευρωπαίους εταίρους μας και να μας βγάλει από τη δύσκολη θέση στην οποία μας έχουν φέρει οι "αρεστοί" 

(οι ταγοί της κομματοκρατίας).....