Η Ολυμπος Καρπάθου έχει ανάγκη τη ψήφο σας......("Ο Καλλικράτης και οι απομακρυσμένες κοινότητες")

Σύμφωνα με το νέο σχέδιο «Καλλικράτης» που αφορά την επαναχάραξη του διοικητικού χάρτη της χώρας οι υπάρχουσες Κοινότητες και Δήμοι θα συγχωνευτούν και θα μειωθούν δραστικά. Ομως πόσο εύκολο είναι να επιβιώσουν κάποιες παραμεθόριες Κοινότητες ή Δήμοι οι οποίες λόγω του ιδιόμορφου γεωπολιτικού χάρτη της χώρας μας (νησιωτικά συμπλέγματα και ορεινοί όγκοι) βρίσκονται σε δύσβατα και απομακρυσμένα μέρη δίχως να διαθέτουν ούτε καν τα στοιχειώδη, όπως  για παράδειγμα έναν αυτοκινητόδρομο ή ένα λεωφορείο με το οποίο να μπορούν να μετακινηθούν οι κάτοικοι για τις καθημερινές τους ανάγκες????

Θα μου πείτε μα υπάρχουν στις μέρες μας τέτοια μέρη???? Και όμως υπάρχουν....

Ενα από αυτά είναι η Ολυμπος της Καρπάθου. Το χωριό σκαρφαλωμένο σε μια βουνοκορφή περικλείεται από ορεινούς όγκους και εδώ και αιώνες οι κάτοικοί του παρά τις αντίξοες συνθήκες (μιλάμε για έναν δύσκολο και βραχώδη τόπο) προσπαθούν να κρατήσουν με νύχια και με δόντια τη ζωή στον τόπο τους.

Παρά το γεγονός πως

-το χωριό ΔΕΝ διαθέτει συγκοινωνία (λεωφορείο) για την επικοινωνία με το υπόλοιπο νησί,

-οι κάτοικοι για τις ανάγκες τους μετακινούνται με βάρκες (!!!) για μια απλή συναλλαγή με Τράπεζες (δεν υπάρχει Τράπεζα στην Ολυμπο) ή για θέματα υγείας (στο νησί υπάρχει ένα Κέντρο Υγείας στην πρωτεύουσα ενώ η Ολυμπος εξυπηρετείται από Αγροτικό γιατρό)
-μέχρι πρότινος το χωριό δεν διέθετε Λύκειο με αποτέλεσμα οι οικογένεις να φεύγουν σωρηδόν και να μεταναστεύουν μόλις ένα από τα παιδιά τους έπρεπε να φοιτήσει στο Λύκειο,

Παρ΄όλα αυτά λοιπόν οι Ολυμπίτες παραμένουν εκεί ως άγρυπνοι φρουροί αφού πολύ τον αγαπούν τον τόπο τους μα και τον πονούν. Μάλιστα ακόμη και οι ξενητεμένοι άμα πάρουν τη σύνταξή τους επιστρέφουν για να αφήσουν την τελευταί τους πνοή εδώ στο χωριό.

Η Ολυμπος άρχισε να γίνεται γνωστή για τα σπάνια στοιχεία του πολιτισμού της μόλις τα τελευταί χρόνια.
Εδώ και μια περίπου 10ετία με χορηγία ιδιώτη κατασκευάστηκε ένα μικρό λιμανάκι κοντά στο χωριό κι έτσι μπορεί και προσεγγίζει το καράβι της γραμμής αντί να υποχρεώνονται οι επιβάτες να ανεβοκατεβαίνουν στο καράβι μεσοπέλαγα με λάντζες (βάρκες).
Μάλιστα μόλις μέσα σε αυτή τη δεκαετία άρχισε να αναπτύσσεται ο τουρισμός και να δημιουργούνται νέες θέσεις εργασίας.
Η κοινωνική ζωή του χωριού αποτέλεσε θέμα διδακτορικών διατριβών λόγω του ιδιότυπου και μοναδικού καθεστώτος της "κανακαριάς" (η κανακαριά είναι το κληρονομικό δικαίωμα του πωρτότοκου ή της πρωτότοκης κάθε οικογένειας να κληρονομεί τοι σύνολο της περιουσίας των γονέων με πολλές ιδιορρυθμίες και στο σύνολο της υπόλοιπης κοινωνικής ζωής του τόπου).

Η Ολυμπος εγκαταλελειμμένη από την επίσημη πολιτεία (θα πρέπει να είναι το τελευταίο μέρος της χώρας μας που ηλεκτροδοτήθηκε) εξακολουθεί μέχρι τις μέρες μας να μην διαθέτει συγκοινωνία (λεωφορείο) καθώς και οδική σύνδεση με το υπόλοιπο νησί.

Ηδη από το 1976 οι κάτοικοι είχαν στείλει ένα γράμμα στον τότε Νομάρχη Δωδεκανήσου και του έγραφαν :

"Οπως και Σεις γνωρίζετε αγαπητέ Νομάρχα

δέκα χωριά υπάρχουσι στην Κάρπαθο μονάχα.

Από τα δέκα αυτά χωριά εννέα αξιωθήκαν

και μ' έναν αυτοκινητόδρομο 'πο χρόνια συνδεθήκαν.

Επίσης είναι όλα των ηλεκτροφωτισμένα
και όσοι κατοικούν σ΄αυτά ζουν πολιτισμένα.
Μονάχα μια Κοινότητα τυγχάνει αδικημένη

με δίχως δρόμο, δίχως φως, εγκαταλελειμμένη.

ΟΛΥΜΠΟΣ ονομάζεται, αυτό ναι τ΄όνομά της

μοναδική στη Κάρπαθο στα ήθη κι έθιμά της.....

....Οι κάτοικοι ζητάνε ΦΩΣ ηλεκτρικό και τη ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΑ

αιτήματα που τους κρατούν σε άγχος κι αγωνία.

Τ' 'αλλα χωριά έχουνε φως πριν 15 χρόνια

και μοναχά η Ολυμπος μένει σε καταφρόνια.

Αλλοι παραθερίζουνε επάνω στο φεγγάρι

κι η Ολυμπος φωτίζεται με λάμπα και λυχνάρι!!

...Εάν δεν πάει η ΔΕΗ κι εάν δεν γίνει φρόμος

θα ερημώση η Ολυμπος και μάλιστα συντόμως.

Πριν και μετά τον πόλεμο είχεν ακμή μεγάλη

κι ανθρώπου νους δεν τόλπιζε νάρθη σ αυτό το χάλι.

Δύο χιλιάδες άνθρωποι ζούσαν σ αυτόν τον τόπο

κι όλοι τον επιούσιον κερδίζανε με κόπο.

Την περασμένη απογραφή βρεθήκαν οκτακόσιοι

φοβούμαι πως την ρποσεχή θα μείνουμε τριακόσιοι!!!

Ο δρόμος κι ο ηλεκτρισμός πάλι ζωή θα δώσουν

και των κατοίκων το φευγιό πολύ θα καθηλώσουν.

Κι όταν ο αμαξωτός γίνη και τελιώση

κι εν συνεχεία η ΔΕΗ φως άπλετο μας δώση

Ως ΕΥΕΡΓΕΤΗΣ του χωριού θα ανακηρυψθήτε

κι ΈΠΙΤΙΜΟΣ μας χωριανός, αν βέβαια δεχθήτε...."
(Από το βιβλίο με τίτλο "Λαϊκά δίστιχα" του Κων. Χαψή)

Τι τα θες? Αν και η Ολυμπος ηλεκτροδοτήθηκε μόλις το 1983 (!!!) ο δρόμος ακόμη να φτιαχτεί, έχει καταντήσει σαν το γιοφύρι της Αρτας. Αν και αλλεπάλληλες φορές έχει προκηρυχτεί διαγωνισμός για την κατασκευή του, αν και άλλες τόσες φορές έχουν δαπανηθεί κονδύλια, ο δρόμος δεν λέει να τελειώσει αφού στην πορεία σώζονται τα χρήματα και ξαναζητιώνται άλλα.....κάνοντας τον πόθο των Ολυμπιτών να φαντάζει ως "ονειρο θερινής νυκτός"......

Βρε τι οι Ολυμπίτες κάλεσαν τους πρωθυπουργούς (πρώην και νυν) τι τους τραγούδησαν, τι τους παρακάλεσαν να ολοκληρωθεί ο δρόμος αφού αποτελεί θέμα επιβίωσης για αυτούς....ΤΙΠΟΤΑ....ο δρόμος δεν λέει να ολοκληρωθεί.

Παρά λοιπόν αυτές και άλλες τόσες δυσκολίες οι Ολυμπίτες επιθυμούν όχι μόνο να κρατήσουν την Ολυμπο ζωντανή αλλά και να την αναπτύξουν (άπειρες είναι οι δυνατότητες ανάπτυξης της Ολύμπου υπό την προϋπόθεση να ολοκληρωθούν κάποιες βασικές υποδομές όπως για παράδειγμα ο δρόμος) .

1. Σε κοντινή απόσταση πάνω από το βορειότερο κομμάτι της Καρπάθου υπάρχει ένα νησί η Σαρία που έχει χαρακτηριστεί «Περιοχή Οικοανάπτυξης Ολύμπου Καρπάθου» αφού θεωρείται τόπος αναπαραγωγής της απειλούμενης με εξαφάνιση Μεσογειακής φώκιας Monachus Monachus αλλά παράλληλα αποτελεί τόπο όπου ευδοκιμούν σπάνια είδη χλωρίδας και πανίδας και θα μπορούσαν να αποτελέσουν χώρο περιβαλλοντικών διαδρομών και εξερέυνησης της άγριας φύσης δημιουργώντας νέες θέσεις εργασίας σε νέους ανθρώπους.
(Σας προτείνω εάν θέλετε να ταξιδέψετε στη Σαρία μέσω ενός οδοιπορικού με σχετικές φωτογραφίες στο  http://panpou.blogspot.com/2008_08_01_archive.html)

2. Επίσης υπάρχουν πολλά μονοπάτια που προσφέρονται για διαδρομές μέσα στην παρθένα φύση.
3. Ακόμη η περιοχή θα μπορούσε να αναπτυχθεί με τη στήριξη του αγροτουρισμού αλλά και δραστηριότητες που σχετίζονται με τη φύση.
4. Οχι πολύ μακριά υπάρχει ένας αρχαιολογικός χώρος της Αρχαίας Βρουκούντας ο οποίος δεν έχει αξιοποιηθεί λόγω των προαναφερθέντων ελλείψεων σε βασικές υποδομές (δύσκολη πρόσβαση).
(Σας προτείνω ένα όμορφο οδοιπορικό στον δρόμο προς την Βρουκούντα στο  http://www.metafysiko.gr/pn/show.php?action=m&id=77)

Και πάνω που άρχισε να παίρνει τα πάνω της η ζωή στην Ολυμπο και να επιστρέφουν οι νέοι στο χωριό τώρα καραδοκεί η κατάργηση της Κοινότητας Ολύμπου λόγω του Καλλικράτη. Εάν καταργηθεί η Κοινότητα Ολύμπου και συγχωνευθεί σε έναν ενιαίο Δήμο Καρπάθου στον οποίο η πρόσβαση είναι δυνατή μοναχά μέσω θαλάσσης ή μέσω ιδιωτικού μέσου αφού το χωριό ΔΕΝ συνδέεται με λεωφορείο με την υπόλοιπη Κάρπαθο, τότε είναι σχεδόν βέβαιο πως οι κάτοικοι θα αναγκαστούν να μετοικήσουν μια και η πρόσβαση ακόμη και σε απλοϊκές διαδικασίες θα είναι δυσχερής και το χωριό είναι βέβαιο πως τελικά θα οδηγηθεί στην ερήμωση και στην εγκατάλειψη.

Για αυτό οι Ολυμπίτες προσκαλούν όσους πολίτες επιθμούν να στηρίξουν τον αγώνα τους για τη διατήρηση της Ολύμπου ως ανεξάρτητο Δήμο λόγω της ιδιόμορφης και απομονωμένης γεωγραφικής θέσης της να υπογράψουν στο διαδικτυακό petition που δημιουργήθηκε και εναντιώνεται στην διάλυση της Κοινότητας Ολύμπου και την απορρόφησή της από τον ενιαίο Δήμο Καρπάθου.

Το petition θα το βρείτε στο

http://www.petitiononline.com/Olympos/

ΥΓ. Η φωτό από τις εργασίες του δρόμου για την Ολυμπο, είναι από το πλούσιο άλμπουμ του giotse στο flickr που περιέχει πολλές χαρακτηριστικές φωτογραφίες της Ολύμπου (Από εκεί πληροφορήθηκα για την διαδικτυακή ψηφοφορία)