Σκόρπιες σκέψεις (Σκουπίδια, "μονιμάδες" Δημόσιοι Υπάλληλοι, συμβασιούχοι)

Στο μέλλον τα Χριστούγεννα θα αφηγούμαστε στα παιδάκια παραμύθια που αντί για καλλικατζάρους θα μιλάνε για σκουπίδια που μεταμορφώνονταν σε λιχουδιές . Τα παραμύθια θα ξεκινούν κάπως έτσι : "Μια φορά κι έναν καιρό υπήρχε ένας τόπος όπου κάθε χρόνο κατά τη διάρκεια των Χριστουγέννων οι άνθρωποι αντί όπως συνηθιζόταν σε όλες τις χώρες να μοιράζουν δώρα, είχαν την "παράδοση" να μοιράζουν σκουπίδια.....Και στα παιδάκια που πήγαιναν να πουν τα κάλαντα οι σπιτονοικοκύρηδες αντί για γλυκά τα φόρτωναν με τα σκουπίδια της προηγούμενης ημέρας. Και τότε τα παιδάκια αναλάμβαναν ένα θεάρεστο έργο, μόλις έπαυαν να λένε τα κάλαντα μετέφεραν όλα τα σκουπίδια με τα οποία ττα είχαν φορτώσει οι μεγάλοι σε μια πλατεία. Σε αυτήν την πλατεία τα παιδάκια έβαζαν στο κέντρο τα σκουπίδια κι έπειτα πιάνονταν από τα χέρια σε έναν ξέφρενο στροβιλιστό χορό γύρω από αυτά. Και στοβιλίζονταν και στροβιλίζονταν γύρω από τα σκουπίδια και τους τραγουδούσαν. Και από το πολύ τραγούδι τα σκουπίδια μεταμορφώνονταν και γίνονταν λογής λογής λιχουδιές και ζαχαρωτά (ένα είδος μαγικής ανακύκλωσης δηλαδή) Κι έτσι σιγά σιγά άλλαξε ο κόσμος, και όσο οι μεγάλοι φόρτωναν τα παιδάκια με σκουπίδια τόσο αυτά μάθαιναν να γεμίζουν τον κόσμο με λιχουδιές μεταμορφώνοντας τα σκουπίδια. 
Κι έτσι γεννήθηκε η χώρα των "σκουπιδολιχουδιών"....

Ομως αυτά συμβαίνουν μόνο στα παραμύθια. Στην πραγματικότητα κάθε χρόνο τα Χριστούγεννα η "παράδοση" θέλει τους εργαζόμενους στον τομέα της καθαριότητας στην Αθήνα να έχουν κάνει ένα αρχέγονο τάμα : Να απέχουν από τα εργασιακά τους καθήκοντα (με διαφορετική αφορμή κάθε χρόνο) και να αφήνουν την Αθήνα "στολισμένη" με λογιών λογιών βουναλάκια απορρίματα που κάνουν χαρούμενα όχι μόνο τα περιστεράκια της Αθήνας αλλά και τα τρωκτικά της.

Για φέτος λένε πως η απεργία τους έχει ως βασικό αίτημα τη μονιμοποίηση των συμβασιούχων .  Φυσικά θα πειθόμουν με το αίτημά τους εάν δεν γνώριζα πως τόσα χρόνια που οι συμβασιούχοι συνάδελφοί τους εργάζονταν ανασφάλιστοι (stage), η φυτοζωούσαν με τα έσοδα από την μειωμένη απασχόληση δεν ίδρωνε το αυτάκι κανενός μα  σιωπούσαν. Πως ξαφνικά  ξύπνησαν οι στρατιές των "μονιμάδων" του Δημοσίου και δηλώνουν ο ένας κλάδος μετά τον άλλον συμπαράσταση στους συμβασιούχους συναδέλφους τους?????

Επειδή συμβασιούχοι δεν υπάρχουν μόνο στον τομέα καθαριότητα αλλά σε ολόκληρο το Δημόσιο τομέα ας δούμε με αριθμούς τι συμβαίνει με τους Δημοσίους Υπαλλήλους στην Ελλάδα :

1. Η Ελλάδα απασχολεί συγκριτικά πολύ περισσότερους εφοριακούς υπαλλήλους από όσους η Ιταλία, η Ισπανία, η Πορτογαλία (συγκριτικά με την έκταση κάθε χώρας και τον πληθυσμό)

2. Διαθέτει 349 Ειρηνοδικεία (με υπαλλήλους, ενοίκια και λοιπά λειτουργικά έξοδα)

3. Οι υπάλληλοι που υπηρετούν στα Σώματα Ασφαλείας ανέρχονται σε 68.000 όταν η Βρετανία με εξαπλάσιο πληθυσμό απασχολεί 212.000 και η Σουηδία με ελαφρά λιγότερο πληθυσμό αλλά πενταπλάσια έκταση απασχολεί μόνο 23.000

4.Στον χώρο της τοπικής αυτοδιοίκησης υπάρχουν 3200 Νομικά πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου που απασχολούν 16.000 άτομα από τα οποία καθώς φαίνεται το 16% είναι ανενεργό

5. Δαπανά για τη δημόσια διοίκηση το μεγαλύτερο ποσοστό του ΑΕΠ από όλες τις χώρες του ΟΟΣΑ.

Παρ΄όλα αυτά το επίπεδο εξυπηρέτησης του πολίτη όπως όλοι γνωρίζουμε βρίσκεται στα κατώτατα επίπεδα. Οταν έχουμε πυρκαγιές δεν έχουμε πυροσβεστική, όταν έχουμε επιδημίες δεν έχουμε μονάδες εντατικής, έχουμε πολλούς καθηγητές αλλά δεν έχουμε καλή εκπαίδευση κλπ (Πηγή Καθημερινή 18.11.09)

Σύμφωνα με άλλο άρθρο βάσει της πρόσφατης καταγραφής που πραγματοποίησε το Υπουργείο Εσωτερικών μέχρι τον Μάρτιο του 2009 υπήρχαν 741.148 μόνιμοι υπάλληλοι, ενώ έως τις 30.9.09 καταγράφηκαν 73.334 συμβασιούχοι ορισμένου χρόνου και 19.406 με συμβάσεις έργου, δηλαδή σύνολο εργαζομένων στον δημόσιο τομέα 833.888!!!!! (Πηγή Εθνος της Κυριακής15.11.09)

Με βάση λοιπόν τα παραπάνω στοιχεία θεωρώ εντελώς αδικαιολόγητο τον  συνεχώς αυξανόμενο αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων και εντελώς παράλογη την απαίτηση να μονιμοποιηθούν όλοι οι συμβασιούχοι με το παρακάτω σκεπτικό ....

1. Αφού στη ζωή των Εφοριακών μπήκε δειλά δειλά η μηχανογράφηση (σύστημα TAXIS) τότε γιατί θα πρέπει δηλαδή να αυξάνεται διαρκώς ο αριθμός των υπαλλήλων που υπηρετούν στην Εφορία (συμπεριλαμβανομένων των συμβασιούχων)? Λογικά η χρήση της τεχνολογίας μειώνει δραστικά τον όγκο εργασιών αφού πολλά έγγραφα που παλιά συμπληρώνονταν με το χέρι ή έπρεπε οι υπάλληλοι να αναζητήσουν ανάμεσα σε αραχνιασμένους φακέλους τώρα είναι καταχωρημένα σε ηλεκτρονικά αρχεία εύκολα και γρήγορα προσβάσιμα. Αντίστοιχα η αυξανόμενη χρήση της τεχνολογίας με τίποτα δεν μπορεί να εξηγήσει τον διαρκώς διογκούμενο αριθμό των ανέλεγκτων φορολογικών υποθέσεων που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια σε σχέση με το παρελθόν. Τι συμβαίνει λοιπόν???? Είναι θέμα αριθμού ατόμων ή μήπως θέμα κακοδιαχείρησης????

2. Αν και η χώρα μας διαθέτει 349 Ειρηνοδικεία και πλείστους δικαστές και δικαστικούς υπαλλήλους (συμβασιούχους και μη) δεν νομίζω να υπάρχει άλλη χώρα όπου η δικαιοσύνη να απονέμεται με τόσο αργούς ρυθμούς. Ξεκινάς μια δίκη στην εφηβεία σου και είναι αμφίβολο εάν λίγο πριν να συνταξιοδοτηθείς είσαι τυχερός και βγει η τελική απόφαση του δικαστηρίου  -αν δεν έχουν  ωστόσο παραγραφεί τα αδικήματα από τις πολλές αναβολές λόγω παρέλευσης της νόμιμης προθεσμίας και ας μην φταις εσύ..... 

3. Αν και ο αριθμός των υπηρετούντων στα Σώματα Ασφαλείας (συμπεριλαμβανομένων των συμβασιούχων) βαίνει αυξανόμενος, η εγκληματικότητα στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια έχει σπάσει κάθε ρεκόρ αποδεικνύοντας την ανικανότητα κάποιων να εκτελέσουν σωστά τα καθήκοντα για τα οποία τους πληρώνει κάθε φορολογούμενος πολίτης.  Ρεκόρ πρωτοτυπίας για τον τόπο μας.

4. Τα 3200 ΝΠΔΔ έχουν γίνει σαν την μόδα των παιδότοπων. Τη μια μέρα ανοίγουν (ξοδεύονται αθρόες επιδοτήσεις, προσλαμβάνεται προσωπικό δίχως απαραίτητα να έχουν τα πνευματικά εφόδια ή αντίστοιχη εμπειρία για τη συγκεκριμένη δουλειά) και την επομένη κλείνουν (αφού δεν προβλέπεται ως προϋπόθεση προτού να εγκριθεί η σύστασή τους, καμία απολύτως μελέτη βιωσιμότητας του συγκεκριμένου φορέα). Παρ΄όλα αυτά το προσωπικό ακόμη και αν κλείσει ο φορέας δεν παύει την εργασιακή του σχέση όπως θα περίμενε κανείς. Συνήθως "βολεύεται" σε κάποιαν άλλην υπηρεσία με περισσότερα προνόμια από αυτά που είχε όταν πρωτοπροσλήφθηκε (το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι αυτό του "βολέματος" των υπαλλήλων της ΟΑ αλλά και του προσωπικού των λογής λογής "αναπτυξιακών" εταιριών της τοπικής αυτοδιοίκησης).

 5. Για να κατέχει τα πρωτεία η χώρα μας στις δαπάνες για τη Δημόσια Διοίκηση ξοδεύοντας το μεγαλύτερο ποσοστό του ΑΕΠ ανάμεσα σε όλες τις χώρες του ΟΟΣΑ σκέφτομαι πως το λογικότερο είναι πως κάτι δεν κάνει καλά η Πολιτεία όσον αφορά τη χρηστή διαχείρηση των δαπανών.....

Δεν έχω τίποτα με τους συμβασιούχους μα κατά την ταπεινή μου γνώμη το πρόβλημα δεν είναι βέβαιο πως θα λυθεί με την επιβάρυνση του Δημοσίου τομέα με πρόσθετο προσωπικό (τη μονιμοποίησή τους). Αντίθετα το πρόβλημα νομίζω πως θα λυνόταν μόνον εάν γινόταν σωστή διαχείρηση και  αναδιανομή του μόνιμου δημοσιοϋπαλληλικού προσωπικού εκεί που υπάρχουν πραγματικές ανάγκες και με βάση τις σπουδές τους και την εμπειρία τους.

Εξ άλλου αδυνατώ να κατανοήσω πως είναι δυνατόν παρ΄ όλο που τα τελευταία χρόνια πολύς κόσμος εξυπηρετείται από τα υπεράριθμα ΚΕΠ που βρίσκονται σε κάθε γειτονιά , οι Δημόσιοι Υπάλληλοι να εξακολουθούν να αιτιολογούν την ανεπαρκή εκτέλεση των υπηρεσιών που οφείλουν να παρέχουν στους πολίτες  στη μη επάρκεια προσωπικού!!!!!! Κατ΄αρχήν τα ΚΕΠ επιφορτίστηκαν με μεγάλο όγκο ρουτινιάρικων εργασιών του Δημοσίου (όπως έκδοση πιστοποιητικών, γνήσιο της υπογραφής κλπ ) που πριν εκτελούσαν οι ίδιοι οι Υπάλληλοι του Δημοσίου, άρα απαλλάχτηκαν  (με σύμμαχο  τη χρήση της τεχνολογίας και της μηχανογράφησης) από σημαντικό όγκο δουλειάς. Τότε γιατί εξακολουθούν να γκρινιάζουν???? Μήπως θα έπρεπε να εκπαιδευτούν για κανένα 6μηνο στον ιδιωτικό τομέα για να δουν τους ρυθμούς με τους οποίους εργάζονται οι συνάδελφοί τους στον ιδιωτικό τομέα?????

Αυτό που πρέπει να γίνει (κατά τη γνώμη μου) είναι να μετρηθεί άμεσα η παραγωγικότητα των μονίμων υπαλλήλων. Για παράδειγμα πόσοι από τους εργαζόμενους στον Δημόσιο τομέα εξαντλούν το ωράριό τους (με βάση το οποίο πληρώνονται) κανονικά??? Εάν οι ελεγκτές της Δημόσιας Διοίκησης έκαναν έναν γύρο   στις Δημόσιες Υπηρεσίες τόσο τα πρωϊνά όσο και στο τέλος του ωραρίου των Δημοσίων Υπηρεσιών θα εκπλήσσονταν από το πόσα περιθώρια για αύξηση της παραγωγικότητας υπάρχουν αφού τα ωράρια  εργασίας συνήθως  εξαρτώνται από τις........ συναδελφικές "αλληλοεξυπηρετήσεις".

Και αυτό ισχύει και για τους εργάτες καθαριότητας οι οποίοι εξ όσων γνωρίζω δεν είναι και από τους πιο "τυπικούς" κλάδους στον τομέα της παραγωγικότητας (όσον αφορά το ωράριο εργασίας), αφού όντας στον δρόμο ολημερίς  δύσκολα μπορεί κανείς να ελέγξει την ώρα προσέλευσής τους και την ώρα αποχώρησής τους από τα εργασιακά τους καθήκοντα..... Μήπως λοιπόν αντί για "δήθεν" κινήσεις συμπαράστασης οφείλουν  και αυτοί να δώσουν ένα χεράκι και να κάνουν  ώριμες και τεκμηριωμένες προτάσεις για το πως θα μπορούσαν να λειτουργήσουν οι Υπηρεσίες πιο  παραγωγικά και πιο "νοικοκυρεμένα" για να βελτιώσουμε όλοι την καθημερινότητά μας ????
Οχι τίποτα άλλο, μήπως και δούμε καμιά "άσπρη" (καθαρή και νοικοκυρεμένη) ημέρα στην πολύπαθη Αθήνα μας .....μέρες που έρχονται....

Το σκίτσο είναι από www.prosanatolismoi.gr

Ενδιαφέρον άρθρο σχετικό με την ανάρτηση μπορείτε να διαβάσετε εδώ