ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ

Σάββατο 31 Ιουλίου 2010

Αγαπάτε την τέχνη της φωτογραφίας?

"Καπέλα" - Ναύπλιο ( Καλοκαίρι 2009)  - Φωτό www.dyosmaraki.blogspot.com
Υπάρχουν τρεις ενδιαφέρουσες προτάσεις :

1. www.thisisathens.org - Φωτογραφίες με θέμα στιγμιότυπα της Αθήνας

Σε αυτό το site, όπως διαβάζω (εδώ), - την πρωτοβουλία για τη δημιουργία του την είχε το www.breathtakingathens.com ( που δημιουργήθηκε από την Εταιρεία Τουριστικής και Οικονομικής Ανάπτυξης του Δήμου Αθηνών) - κάθε πολίτης μπορεί να προσθέσει μια φωτογραφία με κάποιο  στιγμιότυπο της αληθινής Αθήνας,  όχι της τουριστικής. 

Στόχος είναι με όλες τις φωτογραφίες που θα προστεθούν, να δημιουργηθεί από τους ίδιους τους πολίτες ένα ψηφιδωτό για την Αθήνα της καρδιάς μας (όσης έχει απομείνει ακόμη δηλαδή).

Δεν είναι απαραίτητο να είναι κανείς φωτογράφος ούτε να διαθέτει την σούπερ ουάου κάμερα. 
Μεράκι νάχει και παρατηρητική ματιά. Τις φωτογραφίες μπορείτε να τις ανεβάσετε μέσω mail, facebook, twitter, flickr ή ακόμη και απευθείας από το κινητό. Μέχρι την ώρα που μπήκα εγώ στο site είχαν ανέβει 4.122 φωτογραφίες....Την βρίσκω όμορφη σαν ιδέα. Εσείς?

2. www.365filoi.gr -  "Κάθε μέρα του χρόνου και μια φωτογραφία"

"Μια ημέρα του χρόνου μπορεί να ανήκει στη δική σου φωτογραφία" λέει η παραπάνω ιστοσελίδα. Και σε αυτήν την ιστοσελίδα μπορεί οποιοσδήποτε να "ανεβάσει" ένα δικό του έργο συμπληρώνοντας τα προσωπικά του στοιχεία. Κατόπιν μέσω της συνεργασίας με το Μουσείο Φωτογραφία Θεσσαλονίκης, τα έργα θα αξιολογηθούν από μια ομάδα ειδικών επιμελητών και οι φωτογραφίες θα εκτεθούν στην αρχική σελίδα του site όπου κάθε επισκέπτης θα μπορέι να καταθέτει τα δικά του σχόλια. Επειτα ο εκδοτικός οίκος Καστανιώτης θα καλέσει συγγραφείς για να σχολιάσουν με δικά τους λόγια κάθε φωτογραφία, δημιουργώντας μια νέα σχέση μεταξύ λόγου και εικόνας. Στο τέλος κάθε μήνα, οι φωτογραφίες που θα ψηφιστούν ως "φωτογραφία του μήνα" θα έχει την ευκαιρία να εκτεθεί μαζί με τις υπόλοιπες σε δημόσιους χώρους της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. (Την είδηση τη διάβασα εδώ)

3. Διαγωνισμός φωτογραφίας της "Φωτοκριτικής" με τίτλο "ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ" (θα διαρκέσει για τα επόμενα 3 τεύχη της) - www.photo.gr (περιοδικό ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ) - Τρουπάκη 1 και Κουρτίδου-104 45 Αθήνα 
Τηλ. 210 8541400 email photomag@photo.gr

Οι φωτογραφίες με θέμα το "ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ" μπορούν να περιλαμβάνουν τοπία, στιγμιότυπα, προσωπικές στιγμές, γυμνό (με φειδώ εεεε?). Η συμμετοχή τεκμαίρεται με την αποστολή των φωτογραφιών που έχουν ένδειξη "Για την φωτοκριτική" στο περιοδικό.


Παρασκευή 30 Ιουλίου 2010

Τα αποτελέσματα της απογραφής των δημοσίων υπαλλήλων....

-"Θειά Μερόπη τι έπαθες? Γιατί έχεις τα φρύδια συνωφρυωμένα? Ποιός σε πείραξε" φώναξα στη θειά Μερόπη που μπήκε σαν σίφουνας στο σπίτι και ούτε καλημέρα δεν είπε..... Την είχα χάσει αυτό το διάστημα, όποτε τηλεφωνιόμασταν, που την έχανες που την έβρισκες, χωμένη  στη μελέτη των οικονομικών εφημερίδων ήταν,  παρακολουθώντας τις τελευταίες εξελίξεις, μπας και της  ξεφύγει κάτι.
(Για τους νεότερους αναγνώστες πληροφορίες περί θειάς Μερόπης εδώ
-"Βγήκαν τα αποτελέσματα" μου λέει.
-"Ποιά αποτελέσματα θειά Μερόπη"?
-"Ο συνολικός αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων ντε, τα αποτελέσματα της απογραφής που έγινε πριν από μερικές ημέρες. Σύμφωνα λοιπόν με τα στοιχεία το σύνολο των απογραφέντων ανέρχεται σε 768.009 άτομα."
-"A, ωραία" της λέω κι εγώ αφηρημένη και ξαναβυθίζομαι στο καινούργιο βιβλίο που διάβαζα , την ώρα που μπήκε, με τίτλο "Πόσο επίκαιρη είναι η αθηναϊκή δημοκρατία σήμερα?" της Jaqueline de Romilly κάνοντας τους δικούς μου συνειρμούς και αδιαφορώντας για τον αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων. 

Την ώρα που μπήκε σαν σίφουνας η θειά Μερόπη ήμουν στην παράγραφο που έλεγε 
" είναι δύσκολο να είσαι νέος σήμερα, να πιστεύεις σε έναν κόσμο και μια κοινωνία όπου η λέξη "κρίση" ακούγεται πιο συχνά από ποτέ άλλοτε. Τι να κάνουμε? 
-Μια επανάσταση? 
-να σηκώσουμε τα χέρια ψηλά? 
Οχι. Πρέπει να ξανασμίξουμε με την αρχή της δημοκρατίας μας καθαυτή, να ξαναβρούμε το θάρρος των πρώτων της βημάτων, ώστε να ανακάμψει η κοινωνία που σήμερα νοσεί"     (σας συνιστώ να διαβάσετε το βιβλιαράκι, είναι πολύ καλό-πληροφορίες εδώ

-"Δυοσμαράκι, δεν με ακούς μου φαίνεται", λέει η θειά Μερόπη και δίχως να περιμένει απάντηση αρχίζει  να μου διαβάζει φωναχτά τα αποτελέσματα της απογραφής, φτιάχνοντας κάθε λίγο τα γυαλιά της πρεσβυωπίας της :

Σύνολο απογραφέντων
Με βάση τα στοιχεία που είχαν συγκεντρωθεί έως 29/7/2010 (ώρα 11:37) το σύνολο των μοναδικών απογραφέντων ήταν 768.009 άτομα.

Απογραφέντες κατά ηλικία







ΗλικίαΑριθμός Υπαλλήλων
>6043743
50-60168958
40-50258280
30-40205277
20-3086246
<204174

Απογραφέντες ανά κατηγορία εκπαίδευσης





Βαθμίδα ΕκπαίδευσηςΑριθμός ΥπαλλήλωνΠοσοστό %
ΠΕ30090539%
ΔΕ21257428%
ΕΙΔΙΚΩΝ ΘΕΣΕΩΝ7330510%
ΥΕ695599%
ΤΕ666699%
ΑΝΕΥ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ ΕΚΠ/ΣΗΣ435406%
ΔΕ ΣΥΜΠΛΗΡΩΘΗΚΕ1420%

Απογραφέντες ανά φύλο





ΦύλοΑριθμός ΥπαλλήλωνΠοσοστό %
ΑΝΔΡΑΣ41260754%
ΓΥΝΑΙΚΑ35515046%

Απογραφέντες ανά σχέση εργασίας της κύριας απασχόλησης





Εργασιακή σχέσηΑριθμός ΥπαλλήλωνΠοσοστό %
ΜOΝΙΜΟΙ ΥΠAΛΛΗΛΟΙ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣIΟΥ /ΔΙΚΑΣΤΙΚΟI ΛΕΙΤΟΥΡΓΟI /ΔΗΜOΣΙΟΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟI62573882%
ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΑΟΡΙΣΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ538337%
ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΟΡΙΣΜΕΝΟΥ ΧΡΟΝΟΥ448116%
ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΟΙ ΕΡΓΟΥ143452%
ΑΙΡΕΤΟΙ126092%
ΕΠΙ ΘΗΤΕΙΑ74951%
ΩΡΟΜΙΣΘΙΟΙ/ΗΜΕΡΟΜΙΣΘΙΟΙ46141%
ΜΕΤΑΚΛΗΤΟΙ11750%
ΕΜΜΙΣΘΗ ΕΝΤΟΛΗ10030%
ΜΕΛΗ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΙΩΝ4930%
ΠΡΟΕΔΡΟΣ, ΔΙΕΥΘΥΝΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ, ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ, ΥΠΟΔΙΟΙΚΗΤΗΣ3800%

 Απογραφές ανά ημέρα





ΗμερομηνίαΑριθμός Υπαλλήλων
09-07-2010 (έναρξη πιλοτικής λειτουργίας)8504
10-07-201019793
11-07-201028628
12-07-2010 (έναρξη παραγωγικής λειτουργίας)55453
13-07-201067329
14-07-201058305
15-07-201067678
16-07-201066487
17-07-201011507
18-07-201033365
19-07-201071263
20-07-201065247
21-07-201081199
22-07-201083114
23-07-201079723
24-07-2010 (έναρξη παράτασης)1908
25-07-2010970
26-07-20102950
27-07-20102840
28-07-20103029
29-07-20101111


Πηγή http://apografi.gov.gr/2010/07/379

"Τώρα εμένα γιατί δεν μου βγαίνουν?" λέει η θειά Μερόπη βγάζοντας έναν βαθύ αναστεναγμό .....Aμέσως παίρνει μολύβι και χαρτί και βάλθηκε να κάνει υπολογισμούς.
"Σύμφωνα με το κείμενο το σύνολο των υπαλλήλων ανέρχεται σε 768009 υπαλλήλους.
Αν προσθέσεις όμως τα επί μέρους ποσά δεν συμφωνούν. 
Το σύνολο των απογραφέντων:
-σύμφωνα με την ηλικία ανέρχεται σε 766678,
-σύμφωνα με τη βαθμίδα εκπαίδευσης ανέρχεται σε 766694
-σύμφωνα με το φύλο ανέρχεται σε 767757,
-σύμφωνα με τη σχέση εργασίας ανέρχεται σε 766494 και 
-σύμφωνα με τους απογραφέντες ανά ημέρα ανέρχεται σε 804403" !!!!!!!!!

Σε αναμμένα κάρβουνα ήταν η θειά Μερόπη. Πήρε το κομπιουτεράκι και έκανε άλλη μια φορά τους υπολογισμούς για επιβεβαίωση. "Ναι, σου λέω λάθος τα έχουν υπολογίσει. Να βράσω και τα πτυχία τους και τα ηλεκτρονικά τους συστήματα. Καλά τόλεγε ο κυρ Μπάμπης ο υδραυλικός πως τα "greek statistics" να δεις που θα καθιερωθούν ως ειδικό μάθημα στα Πανεπιστήμια ολόκληρου του κόσμου γιατί αποτελούν μοναδικό φαινόμενο, αλλά βλέπεις εγώ δεν τον πίστευα.....Ενα παιδάκι του δημοτικού να έβαζαν θα τους έκανε σωστά τις προσθέσεις, απλή αριθμητική είναι.... Τι να πει κανείς? Λοιπόν, φεύγω εγώ....Συγγνώμη που δεν κάθομαι για καφεδάκι δυοσμαράκι μου μα  με περιμένει η γειτόνισά μου η Αγγελική για καφεδάκι..."

"Καλό ΣΚ θειά Μερόπη" της απάντησα χαμογελώντας...Ναι....σιγά τώρα μην έκαναν λάθος τόσοι νοματαίοι του Υπουργείου, τόσα μηχανογραφημένα συστήματα και να το βρήκε η θειά Μερόπη.....(αν και εδώ που τα λέμε της θειάς Μερόπης τόχουμε πει πως δεν της ξεφεύγει πράμα.).....

Μπααααα θα χάλασε το κομπιουτεράκι.....σκέφτηκα και ξαναπορροφήθηκα στο βιβλιαράκι περί δημοκρατίας σκεφτόμενη το ΣΚ, τη θάλασσα και τη (προσωρινή) ξεγνοιασιά....

Χμμμμ! Μπας κι έχει δίκιο η θειά Μερόπη?????

Τρίτη 27 Ιουλίου 2010

Περί ντομάτας ο λόγος.....

Κάθε χρόνος που περνάει οι ντομάτες μου φαίνονται όλο και πιο άνοστες. Τι  συμβαίνει??? Κάποιος μου είπε πως οι ντομάτες που τρώμε πλέον είναι υβρίδια. Μα καλά, δεν καλλιεργεί κανείς πια φυσιολογικές ντομάτες? Ολοι οι έλληνες καλλιεργητές χορεύουν στον χορό των υβριδίων????  Βάλθηκα λοιπόν να ψάξω τι σημαίνει υβρίδιο....και ανατρίχιασα....

Σύμφωνα λοιπόν με την Wikipedia, Υβρίδιο είναι το αποτέλεσμα της διασταύρωσης δύο γενετικά ανόμοιων ατόμων, τα οποία όμως εκφράζουν κάποιο κοινό χαρακτηριστικό με διαφορετικό τρόπο (βλέπε π.χ. διασταύρωση καρπουζιού με κολοκύθα - επειδή λέει η κολοκύθα είναι ανθεκτικότερη από ότι το καρπούζι αναμειγνύουν τα DNA κολοκύθας και καρπουζιού με αποτέλεσμα η νέα ποικιλία να μην αρρωσταίνει τόσο εύκολα και να βγάζει μεγαλύτερη παραγωγή. Στο τέλος δηλαδή σου πουλάνε την κολοκύθα για καρπούζι αλλά εσύ τρως κολοκύθα μασκαρεμένη σε καρπούζι - αφού μόνο ως προς την εμφάνιση μοιάζει αυτό που τρως με καρπούζι). Αγρότες και γεωπόνοι  όπως λένε χρησιμοποιούν τον όρο για τις διαφορετικές ποικιλίες του ίδιου είδους (π.χ. καλαμπόκι) που συνήθως έχουν δημιουργηθεί με τεχνητό τρόπο για να παράγουν μεγαλύτερες ποσότητες ή πιο ανθεκτικά φυτά. Τώρα ποιές μπορεί να είναι οι ομοιότητες ανάμεσα σε μια κολοκύθα και ένα καρπούζι, τι να σας πω δεν ξέρω, δεν είμαι καλλιεργητής.....Ισως ως προς το ότι και τα δύο είναι χοντρόφλουδα γιατί εγώ άλλη ομοιότητα δεν βλέπω.

Για να επιστρέψουμε στις ντομάτες, τις περισσότερες φορές τις αγοράζεις και προτού περάσουν 2-3 ημέρες βλέπεις να νερουλιάζουν, να καλύπτονται από μούχλα με ταχείς ρυθμούς και να αναδύουν δυσοσμία....Συνήθως η μισή ντομάτα αποτελείται από ένα πράσινο πράγμα  σκληρό που προσομοιάζει σε κοτσάνι (και αναγκάζεσαι να πετάξεις αν και το έχεις πληρώσει στο ζύγι για ντομάτα) .  Αρκετές φορές αναζητάς με δυσκολία να δεις αν υπάρχουν σπόροι (όπως ήξερες) αφού πλέον καθώς λένε οι ντομάτες δεν πολλαπλασιάζονται με τον παλιό καλό τρόπο (μέσω των σπόρων της περσυνής παραγωγής) αλλά με σπόρους που εισάγονται κυρίως από την Ολλανδία (κι έπειτα αναρωτιόμαστε γιατί οι εξαγωγές μας υπολείπονται των εισαγωγών). Ασε που κάποιες φορές οι ντομάτες βρωμάνε ψαρίλα (....μπας και έχουν κάνει καμιά μαϊμουδιά με DNA ψαριού? Τώρα θα μου πείτε πως λέω βλακείες....Γίνονται αυτά τα πράγματα???? Χμμμμμ!!!)

Πως γεννήθηκε όμως η ντομάτα? Στην πρώτη καταγραφή της η ντομάτα ονομαζόταν «Λυκοπερσικόν το εδώδιμον» (χρήσιμες πληροφορίες μπορείτε να διαβάσετε εδώ ). Οπως αναφέρει ο συγγραφέας του άρθρου, στην Ευρώπη και την Ασία, η ντομάτα ήταν άγνωστη μέχρι την ανακάλυψη της Αμερικής, από την οποία και την έφερε σε σπόρους τον 16ο αιώνα, ο Κολόμβος. Γι' αυτό και δεν είχε όνομα στις αρχαίες κλασσικές γλώσσες (σανσκριτική, ελληνική, λατινική), ούτε στη σινική ή την ιαπωνική. Από τα πρώτα ονόματα που της δόθηκαν Mala Peruviana και Pomi del Peru, υποθέτουμε ότι η πατρίδα της είναι το Περού. Το σημερινό της όνομα, προέρχεται από τη διάλεκτο ναχουάτλ του Μεξικού. Αρχικά έγινε δεκτή με μεγάλη δυσπιστία, επειδή θεωρήθηκε δηλητηριώδης (εξ ου και το όνομα "λυκοπερσικόν" που σημαίνει "ροδάκινο του λύκου"). Η χρήση της όμως σύντομα της έδωσε ονόματα όπως "χρυσό μήλο" -pomodoro-στην Ιταλία, "μήλο του έρωτα" στην Γαλλία και την Αγγλία. Για πολλά χρόνια, η ντομάτα μαζί με ψωμί κι ελιές, υπήρξε το εθνικό μας κολατσιό.

Η βιομηχανική παραγωγή της ντομάτας σε χώρες της Δυτικής Ευρώπης και της Αμερικής άρχισε τη δεκαετία του 1920. Οι βιταμίνες και τα ιχνοστοιχεία, όπως το λυκοπένιο (εδώ), που περιέχει η ντομάτα είναι πολλαπλώς ωφέλιμα για το καθημερινό διαιτολόγιο, ενώ έρευνες έχουν δείξει ότι η συχνή κατανάλωση ντομάτας προστατεύει τον οργανισμό από σοβαρές ασθένειες, όπως καρδιοπάθειες και καρκίνοι. 

Για αυτό λοιπόν κι εγώ αναζητώ εναγωνίως  να βρω νόστιμες ντομάτες (δηλαδή βρίσκω καμιά φορά αλλά όχι να τις πληρώνω και 3 Ευρώ το κιλό την εποχή που βρίσκονται στο φόρτε τους.....έλεος....)  Μιλώντας πρόσφατα με μια φίλη από ένα νησάκι του Β. Αιγαίου συνενοηθήκαμε να βρει τις γιαγιάδες της περιοχής της και να μου εξασφαλίσει  παλιό σπόρο. Ναι, ναι το αποφάσισα θα αρχίσω να καλλιεργώ ντοματούλες που να μυρίζουν ντομάτα....Τέλος στις αχυρένιες ντομάτες που μπορεί στιγμιαία στην εμφάνιση να είναι ομορφότερες από τις άλλες τις κακομούτσουνες, όμως υστερούν σημαντικά από τη νοστιμιά τους.....(....και το σημαντικότερο να μην ξέρω από τι είναι καμωμένες...)

Και μη μου πείτε....."καλά και πόσες ντομάτες χρειάζεσαι στο σπιτικό σου κάθε βδομάδα ώστε να μπεις στην διαδικασία της καλλιέργειας????" ....Ξέρετε.....οι ντομάτες εκτός από τις σαλάτες και τις σάλτσες από εδώ και στο εξής προβλέπω να γίνονται ανάρπαστες......

Εκλογές έρχονται.....ποτέ δεν ξέρεις που θα σου φανούν χρήσιμες.....


*Το 2004 είχε δημοσιευτεί ένα άρθρο στην Καθημερινή με τίτλο "θα τρώμε νόστιμα ή γυαλιστερά?" Διαβάστε το εδώ αξίζει τον κόπο....

*Σε άλλα ανάρτηση θα πούμε πως παρασκευάζουμε σάλτσα ντομάτα σπιτική για το χειμώνα, για να σταματήσουμε να αγοράζουμε τον ετοιματζίδικο πελτέ....

Δευτέρα 26 Ιουλίου 2010

Το ενυδρείο της Ρόδου και ο εθελοντισμός που κάνει θαύματα


Διαβασα στο blog Ροδοσυλλέκτης το παρακάτω κείμενο και πολύ το χάρηκα.....

"Πάμε για την τρίτη και τελευταία φάση στο βάψιμο του ενυδρείου!!!! Θερμή παράκληση να συσπειρωθούμε και να συμβάλλουμε όλοι στην προώθηση ενός από τα στολίδια της Ρόδου. Ας μην περιμένουμε κανέναν πολιτικό, καμία βαριεστημένη υπηρεσία, κανένα γραφειοκρατικό γρανάζι. Εμείς μπορούμε να ομορφύνουμε την πόλη μας και ευτυχώς έχουμε την αμέριστη υποστήριξη του διευθυντή του ενυδρείου που δεν φοβάται να λερώσει τα ρούχα του και πιάνει το πινέλο. Σας καλώ θερμά να συμμετάσχετε στην τελευταία φάση.Έμεινε το τελευταίο διάζωμα (ο τρούλος) και τελειώνουμε....η οργάνωση της βραδιάς jazz θα γίνει αφού ολοκληρωθεί το μικρό μας έργο. 

Σας περιμένουμε το Σάββατο 31.07.2010 στις 09.00 το πρωί να προλάβουμε τη ζέστη!!"
Μπράβο στην πρωτοβουλία των κατοίκων. 
Μακάρι να βρισκόμουν εκείνη την ημέρα στη Ρόδο να βοηθήσω.
  
*Το Ενυδρείο της Ρόδου ή Υδροβιολογικός Σταθμός Ρόδου (ΥΣΡ) βρίσκεται στο βορειότερο άκρο της πόλης, στην παραλία μετά το Μανδράκι. Κ ατασκευάστηκε κατά την εποχή της Ιταλοκρατίας μεταξύ των ετών 1934-1936. Από το 1937 έλαβε το όνομα « Reale Instituto di Ricerche Biologiche di Rodi », δηλαδή Βασιλικό Iνστιτούτο Θαλάσσιας Βιολογίας Ρόδου. Μετά την απελευθέρωση και ενσωμάτωση της Ρόδου στην Ελλάδα μετονομάστηκε σε Ελληνικό Υδροβιολογικό Ινστιτούτο και συνέχισε να λειτουργεί υπό την εποπτεία της Ακαδημίας Αθηνών. Σήμερα λειτουργεί ως Μουσείο, Ενυδρείο και Ερευνητική μονάδα και ανήκει στο Εθνικό Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών.
Ο κυριότερος σκοπός του Ενυδρείου είναι η διατήρηση και έκθεση ταριχευμένων και ζωντανών εκπροσώπων της Μεσογείου θαλάσσης. Οι περισσότεροι από 200.000 επισκέπτες του τον χρόνο θαυμάζουν πολλά σπάνια και όμορφα είδη του θαλάσσιου βασιλείου. Επίσης λειτουργεί και ως πρότυπη ερευνητική μονάδα με χώρο ευθύνης τον θαλάσσιο χώρο των Δωδεκανήσων και με έρευνες που καλύπτουν ολόκληρο το φάσμα της επιστήμης της Ωκεανογραφίας. Διαθέτει αξιόλογη επιστημονική βιβλιοθήκ. Το κτίριο που στεγάζεται το Ενυδρείο έχει χαρακτηριστεί με απόφαση του υπουργείου Πολιτισμού ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο και ως ένα εξαιρετικό δείγμα αρχιτεκτονικής του "Διεθνούς Στυλ"
Το Ενυδρείο είναι επισκέψιμο. Στους χώρους του μπορείτε να θαυμάσετε όλο τον πλούτο της θαλάσσιας ζωής (ταριχευμένα και ζωντανά εκθεμάτα του θαλάσσιου μεσογειακού χώρου-ανθόζωα, μαλάκια, γαστερόποδα, καβούρια, αχινούς, κεφαλόποδα καθώς και θαλάσσιες χελώνες) ενώ εξαιρετική είναι η ατμόσφαιρα που δημιουργούν ο εσωτερικός διάκοσμος, οι πέτρινοι τοίχοι και ο χαμηλός φωτισμός.
Εάν βρεθείτε στη Ρόδο, μια επίσκεψη στο Ενυδρείο θα σας αποζημιώσει.
 

Παρασκευή 23 Ιουλίου 2010

Αλλα γαμήλια ήθη....

Θα πρέπει να ήταν το καλοκαίρι του 1982 που τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων βούηξαν από την είδηση πως για πρώτη φορά τελέστηκε ένας μη θρησκευτικός γάμος στο Δημαρχείο της Καισαριανής  (βάσει του Ν. 1250 ο πολιτικός γάμος κηρύχτηκε ισότιμος με τον θρησκευτικό).  Εθνικός διχασμός είχε επέλθει για πολλοστή φορά στον τόπο μας με δογματισμούς και φανατισμούς και από τις δύο πλευρές τους υποστηρικτές και τους πολέμιους του νέου θεσμού. Βροντάτσηδες και Φουρτουνάτσηδες σωστοί.....

Αρκετά νεαρά (τότε) ζευγάρια δέχτηκαν με ενθουσιασμό τον πολιτικό γάμο αφού ο θρησκευτικός γάμος αφενός προϋποθέτει μεγάλη γραφειοκρατική διαδικασία (ειδικά εάν επέλεγες να παντρευτείς σε άλλη ενορία από αυτήν που υπαγόσουν, την είχες βάψει κοινώς)  και γερό κομπόδεμα (αναλόγως των αριθμού των πολυελαίων - ή των σειρών των λαμπιονιών - που θα άναβαν κατά τη διάρκεια του μυστηρίου).

Οι υπέρμαχοι της "παράδοσης" στο άκουσμα της καθιέρωσης του πολιτικού γάμου εκτόξευαν βαριές κουβέντες που στηρίζονταν σε μάλλον φαιδρές δικαιολογίες και εναντιώνονταν σε κάθε νεαρό ζευγάρι που αποφάσιζε να ακολουθήσει τον δρόμο της "μοντέρνας" οδού (του πολιτικού γάμου δηλαδή).

Αν και συνήθως βαριέμαι να τρέχω σε γάμους θεωρώντας πως η διαδικασία έχει μετατραπεί σε έναν άσκοπο αγώνα επιδειξιομανίας στο ποιός θα πρωτοτυπήσει περισσότερο (καθήκον που αναλαμβάνουν πλέον ειδικές εταιρείες-σε κάτι τέτοιες στιγμές θυμάμαι το ξεποδάριασμα που κάναμε με φίλες για να κανονίσουμε μόνες μας κάθε λεπτομέρεια του γάμου, τον στολισμό, τα προσκλητήρια, το νυφικό) πρόσφατα παραβρέθηκα (λόγως κοινωνικής υποχρέωσης που δεν μπορούσα να αποφύγω) σε έναν θρησκευτικό γάμο. 

Για να πω τη μαύρη αλήθεια δεν ένοιωσα πως εκείνη την ώρα τελούνταν ένα μυστήριο. Η βροντερή φωνή του ιερέα χανόταν μέσα στην οχλαγωγία ενώ που και που ακουγόταν η απελπισμένη του κραυγή με παράκληση για ησυχία. Δίπλα μου, κατά τη διάρκεια του μυστηρίου,  δύο κύριοι είχαν πιάσει τον καβγά για την σημερινή οικονομική κατάσταση αφού όπως κατάλαβα ανήκαν σε διαφορετικές πολιτικές παρατάξεις και η αντιπαράθεση έδινε κι έπαιρνε με τους  παραδιπλανούς συνδαιτημόνες τους να μπουν τελικά στη συζήτηση αδιαφορώντας για την τέλεση του μυστηρίου και να ανταλλάσσουν τις δικές τους απόψεις. Μπροστά μου δύο κυριούλες επιδίωκαν να πείσει η μια την άλλη πως με τον Χ τρόπο ή με τον Ζ τρόπο τα ντολμαδάκια  (το κατεξοχήν αγαπημένο μου φαγητό) γίνονται νοστιμότερα, οπότε άθελά μου έστησα αυτί μπας και ξεκλέψω καμιά συνταγή (παρά το γεγονός πως δεν συγκαταλέγομαι σε εκείνες τις νοικοκυρές που με την υπομονή τους μπορεί να μπάινουν το πρωί στην κουζίνα και να ασχολούνται με την προετοιμασία δύσκολων και πολύπλοκων φαγητών μέχρι το βράδυ).  Δεξιά μου κάποιοι νεαροί συζητούσαν για ένα νέο "in" στέκι που ανακάλυψαν πρόσφατα το οποίο δεν το γνώριζα....

Με τούτα και με τ΄άλλα το μυστήριο συνεχιζόταν ενώ η νύφη και ο γαμπρός είχαν πιάσει το κουβεντολόϊ μεταξύ τους και χασκογελούσαν (να σχεδίαζαν άραγε το μέλλον του κοινού τους βίου?) αδιαφορώντας για το άγριο βλέμμα του ιερέα που φαινόταν να προσπαθεί απελπισμένα να τους επαναφέρει στην τάξη. Η φωνή του ιερέα δυνάμωνε, έφτασε η ώρα του "Ησαϊα χόρευε" και ανεπαίσθητα το μάτι μου αναζητούσε μάταια να δει κανένα παιδάκι να μοιράζει σε καλαθάκι ρύζι για να πετάξουμε στο ζευγάρι, όπως συνηθίζεται ή τουλάχιστον όπως συνηθιζόταν για να ριζώσει και να καρποφορήσει το ζευγάρι. Που τέτοια τύχη...Ρώτησα μια κυρία δίπλα μου η οποία μου εξήγησε πως απαγορεύεται πια μέσα στις εκκλησίες να πετάνε ρύζι στους γάμους επειδή δύσκολα καθαρίζεται η εκκλησία....Ετσι μας μοίρασαν κάποια σφιχτοδεμένα σακουλάκια με 2-3 κόκκους ρύζι το καθένα όταν βγήκαμε έξω από την εκκλησία. Εξω από την εκκλησία λέει επιτρέπεται να πετάξεις όσο ρύζι θέλιες....Πάντως το σακουλάκι με το ρύζι ήταν τόσο καλά σφιχτοδεμένο που  εγώ δεν κατάφερα να το ανοίξω κι έτσι κατέληξα να το πάρω για σουβενίρ μαζί μου στο σπίτι (ούτε ένα πιάτο ρύζι δεν έφτανε να φτιάξεις γμτ!!!). Απόρησα γιατί μπήκαν στον κόπο να "συσκευάσουν" το ρύζι, αφού το χύμα ρύζι που συνηθιζόταν μέχρι τώρα σίγουρα θα τους κόστιζε φτηνότερα....
Πήραμε το δρόμο της επιστροφής για το σπίτι....
Εκεί  με περίμενε ένα νέο προσκλητήριο για άλλον θρησκευτικό γάμο με το κατάλληλο τυπωμένο χαρτάκι που όριζε πως το ζευγάρι είχε ανοίξει λίστα γάμου στο notos galleries....
"Μα μια στιγμή",  σκέφτηκα φωναχτά...."αυτό δεν είναι το ζευγάρι που πριν από ένα χρόνο έκανε τον πολιτικό του γάμο και του είχαμε κάνει δώρο  εκείνο το ωραίο λαμπατέρ που κόστισε έναν μισθό???? "Ναι" απάντησε η Μελένια, αλλά τώρα συνηθίζεται πολλά ζευγάρια να κάνουν 2 γάμους , πρώτα τον πολιτικό κι έπειτα τον θρησκευτικό"....
"Μα τότε δεν καταργείται η ισοτιμία του θρησκευτικού και του πολιτικού γάμου?? Εξ άλλου πόσες φορές πρέπει να παντρεύεται ο άνθρωπος? Τι νόημα έχει να παντρευτεί το ζευγάρι δυό φορές?   Ρωτώ με αμηχανία"...
"Ετσι συνηθίζεται πλέον δυοσμαράκι μου" μου απαντά η Μελένια...."Καινούργια γαμήλια ήθη, άλλαξαν οι καιροί, που έχεις μείνει εσύ????"

Αλήθεια που έχω μείνει εγώ??? Είναι αλήθεια πως τελευταία νοιώθω ολοένα και περισσότερο μη συμβατή με τα νέα ήθη και τις συνήθειες. Από τότε που καθιερώθηκε ο πολιτικός γάμος πέρασαν 28 χρόνια......οι αντιδράσεις καταλάγιασαν....η τέλεση του πολιτικού γάμου καθιερώθηκε, έγινε αποδεκτή και μπορεί κανείς να επιλέξει να παντρευτεί είτε με πολιτικό είτε με θρηκσευτικό γάμο, μα και με τους δυό γιατί?  Γιατί όχι είτε με τον έναν τρόπο είτε με τον άλλον??? Σιγά μην πάω να αγοράσω και δεύτερο δώρο.....

Και όσον αφορά τον θρησκευτικό γάμο, και εκεί πολύ άλλαξαν τα πράγματα, παλαιότερα επικρατούσε νεκρική σιγή κατά τη διάρκεια του μυστηρίου....άντε να κουτσομπόλευες το νυφικό της νύφης ή  να  πέρναγες από κόσκινο τον γαμπρό (λεβέντης ο γαμπρός, ομορφάντρας...της πέφτει λίγος...'άξιζε κάτι καλύτερο κλπ κλπ) .  Και αυτό το ρύζι...να μη μπορείς να λύσεις τον κόμπο από το σφιχτοδεμένο σακουλάκι για να το ρίξεις στο ζευγάρι.....Και να σου καθορίζουν κάποιοι πως μπορείς να το ρίξεις.....κατόπιν εορτής....έξω από τον χώρο της εκκλησίας για να μην κουραστούν να την καθαρίσουν.....

Ουφ! 
Νέα γαμήλια ήθη κατακλύζουν την κοινωνία μας.....
Μυστήρια μου φαίνονται τα νέα μυστήρια.....
Και ακατανόητα.....
Η τουλάχιστον έτσι νομίζω.....

Δευτέρα 19 Ιουλίου 2010

Δολοφόνησαν τον δημοσιογράφο Σωκράτη Γκιόλια - Η μαφία διαφεντεύει τη ζωή μας????

Καρτέρι θανάτου μαφιόζικου τύπου έστησαν άγνωστοι έξω από το σπίτι του δημοσιογράφου Σωκράτη Γκιόλια έξω από το σπίτι του στην οδό Δαιδάλου στην Ηλιούπολη και τον εκτέλεσαν εν ψυχρώ σήμερα στις 05:25 το πρωϊ. 

Σκόρπιες πληροφορίες λένε πως σύμφωνα με τα πρώτα στοιχεία που έχει συγκεντρώσει μέχρι στιγμής η αστυνομία, κάποιοι του χτύπησαν το κουδούνι του διαμερίσματος και του ζήτησαν να βγει στην είσοδο. Μόλις βγήκε στην είσοδο της πολυκατοικίας, τον πυροβόλησαν τραυματίζοντάς τον θανάσιμα.

Λίγο μετά τις 07:10 το πρωί η αστυνομία βρήκε μερικά χιλιόμετρα μακριά από το σημείο της δολοφονίας ένα καμμένο ΙΧ.

Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες ο δημοσιογράφος ο οποίος ήταν διευθυντής του ραδιοφωνικού σταθθμού "Θέμα FM" και παλαιότερα συνεργάτης του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου ενώ φέρεται να ήταν ο διαχειριστής του Blog troktiko, εδώ και καιρό δεχόταν απειλές για τη ζωή του. Είχε προβεί κατά καιρούς σε σημαντικές αποκαλύψεις για την υπόθεση Ζαχόπουλου και πολλές άλλες σκανδαλώδεις υποθέσεις (οι οποίες κατά κύριο λόγο παραμένουν "ανεξιχνίαστες" ) φέρνοντας στο φως σημαντικά και αποκαλυπτικά στοιχεία.

''Συμφωνούσε ή διαφωνούσε κανείς με τη περπατησιά του Σωκράτη Γκιόλια στο ''αλώνι'' της δημοσιογραφίας δεν θα μπορούσε κανείς να παραβλέψει την προσωπική συμβολή του ως προς την αποκάλυψη μεγάλων υποθέσεων και σκανδάλων που συγκλόνισαν το πανελλήνιο. Κάποιοι τον φοβήθηκαν κι ήθελαν να τον βγάλουν απ'τη μέση και του αφαίρεσαν τη ζωή με αυτό το τραγικό τρόπο'', καταλήγει o Δήμος Βερύκιος ο οποίος συνέχισε λέγοντας : ''Η δολοφονία του Σωκράτη Γκιόλια αποδεικνύει την ύπαρξη παρακράτους και πανίσχυρων κυκλωμάτων που δρουν εν ψυχρώ,  εκτελούν πληρωμένα συμβόλαια και προσπαθούν να εδραιώσουν τον φόβο και την αδιαφάνεια στη κοινωνία''

Φαίνεται πως έχουμε μπει σε μια νέα εποχή όπου  η φωνή  του πολίτη ενοχλεί . Κάποιοι δείχνουν να χρησιμοποιούν μεθόδους Ιταλικής μαφίας (άγνωστες μέχρι τώρα στη χώρα μας) προκειμένου να βγάλουν από τη μέση τις ελεύθερες φωνές.

Αποτελεί χρέος της πολιτείας να προστατέψει τους θεσμούς της δημοκρατίας ΣΗΜΕΡΑ, όχι ΑΥΡΙΟ. Εάν για πολλοστή φορά δεν αποκαλύψει τους ενόχους και δεν τους τιμωρήσει παραδειγματικά , τότε εύλογα θα μπορούσε κανείς να  υποθέσει πως η ίδια η επίσημη πολιτεία συγκαλύπτει τις σκοτεινές δυνάμεις που έχουν παρεισφρύσει στον τόπο μας.  Το δικαίωμα στην ελευθερία του λόγου, αποτελεί ένα από τα  βασικότερα συνταγματικά δικαιώματα του πολίτη και ως εκ τούτου αποτελεί χρέος της πολιτείας να το προστατέψει.
Ο θάνατος του Σωκράτη Γκιόλια σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να εμποδίσει την ελευθερία του λόγου και ειδικότερα της σκέψης και των αποκαλύψεων.
Οσοι πίστεψαν σε αυτό πλανώνται οικτρά!

Πέμπτη 15 Ιουλίου 2010

Τούρκο τον έκαναν και τελικά τους τα πήρε....

Ο λόγος για τον κ. Καρατζόγλη, έναν 74χρονο γενειοφόρο από τους Δελφούς που εδώ και χρόνια έχει επιλέξει να κυκλοφορεί στον τόπο του ντυμένος με την παραδοσιακή φουστανέλλα των προγόνων του....

Τούρκος έγινε ο κ. Καρατζόγλης όταν ένας συγχωριανός του που ζει στην Στοκχόλμη τον ενημέρωσε πως σε επίσκεψή του στο σούπερ μάρκετ της περιοχής είδε τη χαρακτηριστική φάτσα του κ. Καρατζόγλη με τη γενειάδα και το παραδοσιακό φέσι να δεσπόζει σε γιαούρτι της εταιρείας γαλακτοκομικών Lindhahl. Αυτό όμως που εξόργισε περισσότερο τον κ. Καρατζόγλη  ήταν το γεγονός πως η συγκεκριμένη εταιρεία τον βάφτισε Τούρκο προκειμένου να πείσει τους καταναλωτές πως το προϊόν είναι αποτέλεσμα αυθεντικής τουρκικής συνταγής.

Εξαλλος ο κ. Καρατζόγλης αφενός επειδή χρησιμοποίησαν την αφεντιά του ως μοντέλο διαφήμισης του τουρκικού γιαουρτιού δίχως να τον ρωτήσουν και αφετέρου επειδή  ένοιωσε πως του παραποίησαν την εθνική ταυτότητα αποφάσισε να στραφεί δικαστικά εναντίον της εταιρείας Lindhahl. Την δίκη τελικά την κέρδισε (αν και με μικρότερη αποζημίωση από αυτήν που αρχικά ζητούσε) αφού το δικαστήριο επιδίκασε αποζημίωση ποσού 160.000 Ευρώ σε βάρος της εν λόγω εταιρείας....

Το γιαούρτι λοιπόν απέκτησε την τιμητική του,  αφού καθώς είναι γνωστό  άλλοτε χρησιμοποιείται ως μέσον διαμαρτυρίας και έκφρασης του  δημοκρατικού φρονήματος των πολιτών.....

και άλλοτε (όπως τώρα) χρησιμοποιείται ως ένδειξη πατριωτισμού και εθνικής ταυτότητας....


Ενας ακόμη "ελληνικός μπελάς" βρήκε τους Ευρωπαίους εταίρους μας οι οποίοι καθώς φαίνεται θα το φυσάνε το γιαούρτι για πολύ καιρό με αυτό που τους βρήκε.....

Ας πρόσεχαν....

Πέμπτη 8 Ιουλίου 2010

Απόψεις για το Ασφαλιστικό : 7,3% των συνταξιούχων εισπράττουν το 50% των συντάξεων!!!

Αυτές τις μέρες παρακολουθώ με ενδιαφέρουν κάποιες μεμονωμένες φωνές που προσπαθούν να διαφωτίσουν για το τόσο πολύπλοκο θέμα του Ασφαλιστικό πέρα από την έκφραση μιας απλής διαμαρτυρίας. Η παρακάτω άποψη του Στέφανου Μάνου μου φάνηκε ενδιαφέρουσα  και ιδιαίτερα αποκαλυπτική και τη μοιράζομαι μαζί σας.

"Βουλευτής με ρώτησε τι θα έκανα στη θέση του για το ασφαλιστικό και το εργασιακό. Για το εργασιακό έχω ήδη απαντήσει αναλυτικά με άρθρο μου στην «Καθημερινή» στις 24/6/2010. Σε ό,τι όμως αφορά το ασφαλιστικό τα πράγματα δεν είναι τόσο ξεκάθαρα. Οπως σωστά επεσήμανε η κ. Ξαφά στο άρθρο της στην «Καθημερινή» στις 4/7/2010 το νομοσχέδιο έχει πολλά θετικά στοιχεία επειδή περιλαμβάνει διατάξεις που θα συμβάλουν στη βιωσιμότητα του συστήματος, όπως προβλέπει το Μνημόνιο ΔΝΤ - Ε.Ε. Τέτοιες διατάξεις είναι η αύξηση του ορίου ηλικίας και ο περιορισμός ειδικών ρυθμίσεων που μειώνουν σημαντικά τη μέση ηλικία συνταξιοδότησης (μητέρες ανηλίκων, «βαρέα και ανθυγιεινά», συντάξεις αναπηρίας κ.λπ.). Θετική είναι η δημιουργία ενιαίου κέντρου ελέγχου και πληρωμής των συντάξεων και ενιαίου φορέα διαχείρισης των αποθεματικών, που μπορούν να περιορίσουν σημαντικά το διοικητικό κόστος. Τέλος, αποφασιστική είναι η ρύθμιση που προβλέπει ότι για τη σύνταξη λαμβάνονται υπόψη τα εισοδήματα ολόκληρου του εργασιακού βίου.

Αλλά ώς εδώ! Ολα τα παραπάνω που είναι προς τη σωστή κατεύθυνση από πουθενά δεν προκύπτει ότι είναι αρκετά για να εξασφαλιστεί η μακροχρόνια εξυγίανση του ασφαλιστικού συστήματος. Γιατί; Διότι δεν υπάρχουν αξιόπιστα στοιχεία.

Αλλωστε, ανακατωμένες μέσα στις θετικές ρυθμίσεις του νομοσχεδίου, είναι και πολλές άλλες -περίπλοκα και ασαφώς διατυπωμένες- που μυρίζουν «φωτογραφίες» και «νομικές νάρκες» που για πολλά χρόνια θα δίνουν δουλειά σε αναρίθμητους δικηγόρους. Από λάθος έχουν περιληφθεί ή από κουτοπονηριά;

Ο κ. Λοβέρδος συνόδεψε την κατάθεση του νομοσχεδίου με μια επικαιροποιημένη (Μάιος-Ιούνιος 2010) έκθεση της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ΔΟΕ ή ILO) αναφορικά με τη χρηματοοικονομική εξέλιξη του Ελληνικού Συνταξιοδοτικού Συστήματος. Ο υπουργός θεώρησε τα συμπεράσματα της έκθεσης θετικά.

Στην αρχή της έκθεσης της ILO διατυπώνεται μια σημαντική επιφύλαξη που λόγω της σοβαρότητας του θέματος αντιγράφω:
«Επιφύλαξη: καθώς ήταν αδύνατον να παρασχεθούν αναλυτικές προβολές για το κάθε συνταξιοδοτικό σχήμα της Ελλάδος ξεχωριστά εντός του διαθέσιμου χρόνου, τα συνολικά αποτελέσματα του συστήματος βασίζονται σε εκτιμήσεις, λαμβάνοντας υπόψη τα τέσσερα σημαντικότερα σχήματα: το Ενιαίο Ταμείο Ασφάλισης Μισθωτών ΙΚΑ-ΕΤΑΜ. Τον Οργανισμό Γεωργικών Ασφαλίσεων (ΟΓΑ). Τον Οργανισμό Ασφάλισης Ελευθέρων Επαγγελματιών (ΟΑΕΕ) και το συνταξιοδοτικό σχήμα των Δημοσίων Υπαλλήλων. Αθροιστικά τα ανωτέρω ταμεία ασφαλίζουν το 92,9% του συνόλου των ενεργών ασφαλισμένων, καθώς και το 92,7% του συνόλου των συνταξιούχων της Ελλάδος. Ως εκ τούτου, τα συνολικά αποτελέσματα που παρέχονται στην παρούσα Αναλογιστική Εκθεση είναι προκαταρκτικά και εντός των επόμενων μηνών θα πρέπει να βελτιωθούν.»

Από τα 180 ή και περισσότερα συνταξιοδοτικά σχήματα ή ILO μπόρεσε να επεξεργαστεί μόνο 4! Για τα υπόλοιπα δεν υπάρχουν στοιχεία σήμερα, όπως δεν υπήρχαν και το 2008 όταν ο κ. Αλογοσκούφης κάλεσε την ILO να εξετάσει το ασφαλιστικό. Πέρασαν δύο χρόνια και ακόμη δεν υπάρχουν στοιχεία και δεν φαίνεται να ενδιαφέρεται κάποιος να τα βρει. Γιατί; Διότι στα υπόλοιπα συνταξιοδοτικά σχήματα κρύβεται όλη η βρώμα του ασφαλιστικού συστήματος. Θα σκεφτείτε τι σημασία μπορεί να έχουν τα υπόλοιπα ασφαλιστικά σχήματα όταν τα 4 καλύπτουν το 92,7% των συνταξιούχων.  

Η σημασία είναι ότι αυτό το μικρό 7,3% των υπόλοιπων συνταξιούχων λαμβάνει το 50% συν του συνόλου των συντάξεων.  
Η ηθελημένη άγνοια της πραγματικότητας βολεύει αυτή τη μικρή ομάδα των συνταξιούχων και τους πολιτικούς της πάτρωνες. Το νομοσχέδιο του κ. Λοβέρδου δεν αγγίζει αυτούς τους συνταξιούχους. Διατηρεί τα προκλητικά αντικοινωνικά χρηματοδοτικά σχήματα αναλλοίωτα, όπως για παράδειγμα τις ιλιγγιώδεις συνεισφορές του προϋπολογισμού στο ταμείο της ΔΕΗ ή τις επίσης ιλιγγιώδεις επιβαρύνσεις που υφίστανται οι συναλλασσόμενοι με το αγγελιόσημο και τα χαράτσια υπέρ των ταμείων διαφόρων προνομιούχων ομάδων. Οποιος κατανοήσει τη σημασία όσων περιγράφω θα κατανοήσει επίσης την απύθμενη υποκρισία του ΠΑΣΟΚ και των άλλων κομμάτων απέναντι στα κοινωνικά ζητήματα. Ολες τους οι προσπάθειες καταλήγουν στην προστασία του 7,3% των συνταξιούχων που λαμβάνουν το 50% συν των συντάξεων."

* Ο Στέφανος Μάνος είναι πρόεδρος της ΔΡΑΣΗΣ. Το άρθρο είναι από εδώ

Σχόλιο δικό μας :
Αν και στο Νομοσχέδιο περιλαμβάνονται δραστικές αλλαγές που θα έπρεπε να έχουν γίνει εδώ και  δεκαετίες, καθώς φαίνεται υπάρχουν πολλά σκοτεινά σημεία τα οποία πιστεύω πως δεν θα πρέπει να ψηφιστούν εκτός και αν διαλευκανθούν. Δεν μπορεί να επιβαρύνεται το 92,7% των συνταξιούχων με την απαξίωση του πενιχρού τους εισοδήματος και από την άλλη να εξακολουθούν να παραμένουν στο απυρόβλητο οι "πορφυρογέννητοι". Είναι δυνατόν το 7,3% (σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του κ. Μάνου) να είναι αποδέκτης του 50% του συνολικού ύψους των συντάξεων που δίνουν τα Ταμεία και μάλιστα να μένουν στο απυρόβλητο????

Κατ΄αρχήν πιστεύω πως θα πρέπει να ισχύσει η διαδοχική ασφάλιση ΚΑΙ για τους πολιτικούς. Δεν μπορεί να εισπράττουν 6-7 συντάξεις από διαφορετικά Ταμεία. Θα πρέπει αναλόγως των εισφορών που έχουν καταβάλλει να εισπράττουν το αντίστοιχο τίμημα κατ' αναλογία των νόμων που ισχύουν για κάθε άλλο πολίτη (διαδοχική ασφάλιση).

Και κάτι άλλο : Θα πρέπει να δημοσιευτούν/γνωστοποιηθούν οι αναλογικές μελέτες (εάν έχουν γίνει) για κάθε κατηγορία εργαζομένων. Εάν τελικά η απώλεια εισοδήματος είναι τέτοια που ΔΕΝ εξασφαλίζει το "value for money"* δηλαδή την αναλογία της οικονομικής επιβάρυνσης του πολίτη (του ποσού δηλαδή που του παρακρατείται από τον μισθό για ασφαλιστικές εισφορές)) με το ύψος του εισοδήματος που θα προκύψει όταν θα πάρει σύνταξη τότε υπάρχει και άλλη λύση : Να του καταβληθεί το ποσό  που του αναλογεί με βάση το σύνολο των  εισφορών που έχουν παρακρατηθεί μέχρι σήμερα από τον μισθό του και από αύριο η ασφάλεια να μετατραπεί σε ΠΡΟΑΙΡΕΤΙΚΗ (όπως ήταν κάποτε) και να αποφασίζει ο ίδιος εάν τον συμφέρει  να συνεχίσει να παραμένει ασφαλισμένος, να εξακολουθήσει δηλαδή να καταβάλλει ή όχι ασφαλιστικές εισοφορές.  Ετσι ο ίδιος ο πολίτης θα είναι ελεύθερος να επιλέξει και να εξασφαλίσει μια πιο προσοδοφόρα λύση για μια αξιοπρεπή διαβίωση στα γεράματά του, (σίγουρα καλύτερη από αυτήν που αδυνατούν να του εξασφαλίσουν τα  Ασφαλιστικά Ταμεία με τα χρήματα που του παρακρατούν).  

Πιστεύω πως δεν υπάρχει νόημα ο ελληνας πολίτης να εξακολουθεί να καταβάλλει το υψηλότερο ποσοστό ασφαλιστικών εισφορών στην Ευρώπη για να απολαύσει τελικά τι? 
Μια σύνταξη κάτω από τα όρια της φτώχειας την ίδια στιγμή που κάποιοι απολαμβάνουν υψηλότατες συντάξεις μόνο και μόνο επειδή έγιναν βουλευτές ή δήμαρχοι για 2 τετραετίες????? 
Υπάρχει λόγος? Δεν νομίζω.....

* Value for money = (καλή κ.λπ.) σχέση ποιότητας-τιμής/κόστους, (υπηρεσίες που αξιοποιούν τα χρήματα του ασφαλισμένου πολίτη

Δευτέρα 5 Ιουλίου 2010

Βιβλιοπροτάσεις : "Το ελληνικό τραγούδι από το 1821 έως τη δεκαετία του 1950"

"Θα πρέπει επί τέλους να μάθουμε να ξεχωρίζουμε ένα μνημείο ποιητικό από ένα μνημείο για κοιμητήριο. Ενα τραγούδι λαϊκό από ένα τραγούδι για το λαό....

Με το τραγούδι μίλησαν οι άνθρωποι στα πουλιά κι αυτά με τη σειρά τους στους ανθρώπους. Με το τραγούδι στείλαν μηνύματα οι πρόγονοι στους απογόνους...."

Με αυτά τα λόγια του αείμνηστου Μάνου Χατζιδάκι από "Τα Σχόλια του Τρίτου" ξεκινά μια πολύ σημαντική έκδοση για τα ελληνικά δεδομένα που μόλις κυκλοφόρησε. Εχει τίτλο

"ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΑΠΟ ΤΟ 1821 ΕΩΣ ΤΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ 1950"

και αποτελεί καρπό της πολύχρονης έρευνας του διακεκριμένου εθνομουσικολόγου και καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών Λάμπρου Λιάβα. Το βιβλίο πραγματεύεται την πορεία και την εξέλιξη του ελληνικού τραγουδιού σε συνάρτηση με τα ιστορικά γεγονότα και τις κοινωνικές συνθήκες κάθε εποχής, από  την περίοδο της Εθνεγερσίας και της ίδρυσης του νεώτερου ελληνικού κράτους μέχρι και το πρώτο μισό του 20ού αιώνα. 
 Η μελέτη του Λάμπρου Λιάβα ερευνά τα επιμέρους μουσικά είδη, τους δημιουργούς και ταξιδεύει μέσα από άγνωστα μέχρι τώρα μονοπάτια της νεότερης ελληνικής ιστορίας  βγάζοντας στην επιφάνεια άγνωστο και ανέκδοτο υλικό από σπάνιες αρχειακές πηγές. Περιδιαβαίνει το τραγούδι από τον 19ο αι. , την περίοδο 1900-1940, αναφέρεται στο "ελαφρό" τραγούδι, στο αστικό λαϊκό τραγούδι της Μ. Ασίας, στο ρεμπέτικο τραγούδι (1900-1955), στο ελληνικό τραγούδι στις ΗΠΑ (1900-1950)/ Κατόπιν η ιστορική έρευνα συνεχίζεται με τα τραγούδια του πολέμου, της κατοχής και του εμφυλίου και τέλος προβαίνει σε μια ιστορική καταγραφή των  μέσων καταγραφής και αναπαραγωγής ήχου.

Στην έκδοση αυτή σημαντική ήταν η συμβολή και η αξιοποίση του ΕΛΙΑ (Ελληνικού Λογοτεχνικού και Ιστορικού Αρχείου). Το βιβλίο εκδόθηκε από τις εκδόσεις της Εμπορικής Τράπεζας  οι οποίες από το 1957 έχουν προσφέρει συνολικά 60 πολύτιμες εκδόσεις αλλά δυστυχώς δεν είναι και τόσο γνωστές στο ευρύ κοινό. 
Σας προτείνω το βιβλίο ανεπιφύλακτα, πιστεύω πως πρόκειται για μια μελέτη που έλειπε από την Ελληνική βιβλιογραφία και σημειώνω πως οι όποιες εισπράξεις από τη διάθεση του βιβλίου θα διατεθούν από την Εμπορική Τράπεζα για κοινωφελείς σκοπούς.

Το βιβλίο είναι αφιερωμένο :  
"στους αφανείς εργάτες-συνθέτες, στιχουργούς, τραγουδιστές και μουσικούς- που διαμόρφωσαν και διατήρησαν το ήθος του ελληνικού τραγουδιού σε χρόνια δίσεκτα...."