ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ

Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου 2007

Ηρόστρατοι του 21ου αιώνα - Διον.Αρεοπαγίτου 17



Είναι σύνηθες στην Ελλάδα οι νόμοι να παραβιάζονται και αποφάσεις που έχουν παρθεί από έγκριτες αρχές να αγνοούνται , υπουργού θέλοντος και πονηρών καιρών επιτρεπόντων......Ο λόγος για το κτίριο της οδού Αρεοπαγίτου το οποίο "εμποδίζει την θέα προς την Ακρόπολη". Το συγκεκριμένο κτίριο ενώ χαρακτηρίστηκε ως μνημείο, αποχαρακτηρίστηκε με μιαν υπουργική υπογραφή, ακριβώς όπως γίνονται και όλα τα υπόλοιπα στην χώρα μας.........

Το παρελθόν αυτής της χώρας είναι γεμάτο από μάχες που έχουν δοθεί για την διάσωση ιστορικών κτιρίων (όπως για παράδειγμα τα Προσφυγικά της Λεωφ.Αλεξάνδρας ,τα Αναφιώτικα,το εργοστάσιο του Φίξ,τα νεοκλασσικά) δείγματα μοναδικά της ιστορικής εξέλιξης της αρχιτεκτονικής στην χώρα μας. Και αναρωτιέμαι : Γιατί τόση απέχθεια απέναντι στο παρελθόν μας ? Γιατί να εξακολουθούμε να κακοποιούμε την Αθήνα , μια πόλη που έτσι κι αλλοιώς δεν έχει μείνει τίποτα όρθιο πια. Κτίρια που αποτελούν στολίδι για την πόλη δεν θα έπρεπε να προστατεύονται με ιδιαίτερη ευαισθησία?

Επεσε στην αντίληψή μου μια επιστολή της κυρίας Αλεξάνδρας Φρειδερίκου προς την εφμ Καθημερινή όπου καταθέτει τις δικές της απόψεις περί του θέματος και τις βρήκα ενδιαφέρουσες. Παραθέτω κάποια αποσπάσματα:
"Τα σπίτια που είχα μου τα πήραν,
έτυχε να είναι τα χρόνια δίσεκτα
πόλεμοι,χαλασμοί,ξενιτεμοί"
Γιώργου Σεφέρη, "Κίχλη"
" Είναι γνωστό πως ο σχεδιασμός του νέου μουσείου πραγματοποιήθηκε με δέσμευση και προϋπόθεση τον σεβασμό των κτιρίων της Διονυσίου Αρεοπαγίτου (ΚΑΣ2003,Συμβούλιο Επικρατείας 2005).......Η "αλληλεπίδραση", η "συνομιλία" του μουσείου με τον Παρθενώνα δεν γίνονται σε ιστορικό κενό. Ο διάλογος των μνημείων οφείλει να εμπεριέχει και το υλικό της διαδρομής από το "τότε" έως το "σήμερα" που συνιστούν την Αθήνα ως σύγχρονο Αστυ. Στα νεότερα εμπεριέχονται το πνεύμα των αρχαιοτέρων και κάθε νεότερο μνημείο αποτελεί εξίσου μέρος της πολιτισμικής μας κληρονομιάς........Οσο για τη θέα, που υποτίθεται ότι παρεμποδίζεται από τα κτίρια της Διονυσίου Αρεοπαγίτου, θα έλεγα ότι μάλλον προστατεύεται και αναδεικνύεται . Οσοι διασχίζουν τον δρόμο αυτό για να επισκεφτούν το έξοχο μνημείο της Ακρόπολης, δεν έρχονται απευθείας αντιμέτωποι με το τεράστιο και πέρα από το ελληνικό μέτρο μουσείο, που καταστρέφει κάθε έννοια ισορροπίας και σεβασμού προς το περιβάλλον......Τα κτίρια της Διονυσίου Αρεοπαγίτου ποτέ δεν είχαν ανταγωνσιτική σχέση με τον Παρθενώνα, αλλά συνυπήρχαν σε αγαστή αρμονία μαζί του. Ενα πνευματικό σκοτάδι περιζώνει ανεξήγητα την πόλη μας. Οι μνήμες και η ιστορία της χάνονται,και τη φορά αυτή δεν είναι "ούτε πόλεμοι,ούτε χαλασμοί,ούτε ξενιτεμοί". Είναι κάτι σαν μακελειό. "
Στο υστερόγραφό της η κυρία Φρειδερίκου αναφέρει πως :
"..... Ο Ηρόστρατος πυρπόλησε τον ονομαστό ναό της Αρτέμιδας στην Εφεσσο το 356 π.Χ. για να μείνει το όνομά του στην Ιστορία. Τον θυμάται κανείς σήμερα? Και αν κάποιοι αποφάσισαν να παίξουν τον ίδιο ρόλο τώρα δεν μπορεί κανείς και τίποτα να τους σταματήσει????" "
Είναι δύσκολο να τους σταματήσουν κυρία Φρειδερίκου μου γιατί τόσο αυτοί που παίρνουν τέτοιες αποφάσεις όσο και οι άλλοι που δεν τους σταματούν προφανώς δεν μπαίνουν στον κόπο να σεβαστούν διεθνείς κανονισμούς περί της πολιτιστικής κληρονομιάς (βλ. http://whc.unesco.org/en/conventiontext) .
Ομως, τώρα που το καλοσκέφτομαι, λέτε αν εφαρμοστεί αυτή η απόφαση (χαρακτηρισμός διατηρητέων και αποχαρακτηρισμός) να ανοίξει ο δρόμος για να γκρεμιστεί και η Ακρόπολη? Λέω μήπως , γιατί ......ξέρετε η Ακρόπολη κόβει την θέα από το διαμέρισμά μου προς την θάλασσα.......
Και για να σοβαρευτούμε, να θυμίσω πως η άρση της προστασίας του χαρακτηρισμένου ως μνημείου ακινήτου της οδού Αρεοπαγίτου έγινε την 30 Αυγούστου, λίγο πριν τις εκλογές, με την Βουλή απούσα και κατά την περίοδο που μαίνονταν οι πυρκαγιές. Η άρση υπογράφηκε από τον τότε υπουργό Πολιτισμού κύριο Βουλγαράκη. Μήπως αλλάζοντας ο Υπουργός αλλάξει κάτι προς το καλύτερο? (και ώς καλύτερο εννοώ την διάσωση από την κατεδάφιση του κτιρίου της Αρεοπαγίτου). Στο παρακάτω site θα βρείτε περισσότερες πληροφορίες για το συγκεκριμένο θέμα: http://www.ellinikietairia.gr/?action=read&id=495
Στο παρακάτω blog υπάρχει όλο το ιστορικό περί του θέματος καθώς και δείγμα επιστολής η οποία προτείνεται να αποσταλεί στον Υπουργό Πολιτισμού (ο οποίος έχει αλλάξει) ως ένδειξη διαμαρτυρίας, και ως ελπίδα για την διάσωση του συγκεκριμένου κτίσματος.

7 σχόλια:

  1. ωραια τα λες... δυστυχως η ιστορια αρχισε παλιοτερα, επι εποχης καραμανλη, του κωνσταντινου. τοτε που γκρεμιζονταν τα νεοκλασικα για να χτιστους πολυκατοικιες. βεβαια κανεις δεν σκεφτηκε οτι αυτα τα τσιμεντοεκτρωματα θα ειχαν διαρκεια οπως ολα τα κτισματα και η ποιοτητα ηταν ανυπαρκτη. ειναι δυνατον να βγαινεις στην ομονοια, στο κεντρο της πολης και να σε πιανει η ψυχη σου; οι γειτωνιες δεν ειναι τιποτα αλλο παρα τετραγωνα κουτια με πορτοκαλι τεντες. δυστυχως οταν δεν δινουμε σημασια στην καθημερηνοτητα μας πως να νοιαστει καποιος για τα μνημεια;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πολυ καλές οι απόψεις σου. Κι η δική μου αγανάκτηση αφορά οτιδήποτε σ' αυτή τη χώρα αφορά πολιτιστική κληρονομιά. Σε λίγο η αίσθηση του καλαίσθητου θα εναρμονίζεται με τα απανταχού οικονομικά συμφέροντα. Τα παραδείγματα είναι αναρίθμητα. Μήπως πρέπει να αρχίσουμε να αντιδρούμε από να επισημαίνουμε και να καυτηριάζουμε μόνο; Αρκετή αγανάκτηση δεν έχει σισωρευτεί; Ποτέ δεν είναι αργά...Να σαι καλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Να θυμίσω εγω παραπάνω οτι το συγκεκριμένο κτίριο επίτης οδού Δ. αρεοπαγίτου 17, ειναι απότα πιο αξιόλογα δείγματα art deco στην ελληνική προωτεύουσα, έργο του καθηγητή Βασίλη Κουρεμενου, που κτίστηκε νομιζω περίπου το 1930. Αν το έχει δει κανεις από κοντα, εχει μια μονόφυλλη μνημειακή θύρα στην είσοδο που πλαισιώνεται από δύο ανάγλυφες μαρμάρινες παραστάσεις γυναικείων μορφών. Κατι σαν σύγχρονες Καρυάτιδες που ειναι ντυμενες με παραδοσιακή ηπειρώτικη φορεσιά.. Εχει επίσης ορθομαρμαρώσεις και ακόμη πιο ψηλά (στον τέταρτο όροφο) κοσμείται από ψηφιδωτές παραστάσεις.
    Πρόκειται λοιπόν για ενα σπάνιο θαυμάσιο κτίριο που κοσμεί τον περιβάλλοντα ιστορικό χώρο της αθηνας...
    Θεωρώ λοιπόν, οτι η απώλεια ενός τόσο σημαντικού έργου, ιδίως χωρίς να ωφελήσει τη θέση και τη λειτουργία του νέου μουσείου της ακρόπολης, ειναι τουλάχιστον πράξη κατά της πολιτιστικής μας κληρονομιάς..

    και για να κάνουμε λίγο χιούμορ...
    ο υπουργός πολιτισμού αλλαξε..αγαπητή..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @nag
    Εχεις δίκιο! θα πρέπει να ενδιαφερόμαστε πρωταρχικά για την καθημερινότητά μας. Η καθημερινότητά μας απαρτίζεται μεταξύ άλλων από τα κτίρια που γκρεμίζονται καθημερινά στην γειτονιά μας, στο όνομα του κέρδους, και στη θέση τους χτίζονται ακόμη μερικές από τις πολυάριθμες πολυκατοικίες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @PanagiotisSpyropoulos
    Σε ευχαριστώ Παναγιώτη και καλώς ώρισες σε αυτήν εδώ τη γωνιά!
    Φοβάμαι πως ήδη η έννοια της καλαισθησίας στη χώρα μας είναι άρρηκτα συνυφασμένη με τα οικονομικά συμφέροντα. Για το συγκεκριμένο θέμα ένας τρόπος αντίδρασης είναι η συμμετοχή στην αποστολή επιστολής διαμαρτυρίας στον Υπουργό Πολιτισμού όπως προτείνει το blog που αναφέρεται στο post και όπου παρατίθεται σχέδιο επιστολής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @oikologountes
    Ευχαριστώ για τις παραπάνω λεπτομέρειες περί του κτίσματος. Σε ευχαριστώ επίσης για την εύστοχη παρατήρηση περί Υπουργού Πολιτισμού που με έκανε να διαπιστώσω ότι λόγω κεκτημένης ταχύτητας δεν είχα συμπεριλάβει το σχετικό blog http://www.areopagitou17.blogspot.com στο οποίο αναφερόμουν. Εννοούσα πως στο συγκεκριμένο blog,στην διεύθυνση αποστολής επιστολής διαμαρτυρίας αναφέρονται τα στοιχεία του πρώην Υπουργού Πολιτισμού του κ. Βουλγαράκη αφού το κείμενο είναι προγενέστερο των εκλογών. Χάρη στη δική σου παρέμβαση διόρθωσα το κείμενο του post.
    Σε καλωσορίζω στο μικρό αυτό στέκι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Στην αρχή, χωρίς να γνωρίζω πολλά, ήμουν υπέρ της κατεδαφίσεως. Και αυτό γιατί πίστευα ότι όντως ενοχλούν τη θέα. Τις προάλλες, όμως, περπατώντας στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου και προσέχοντας καλύτερα, είδα ότι μάλλον υπερβολή είναι όσα λέγονται για την "σκίαση". Το ένα κτίριο ειδικά είναι όντως πολύ όμορφο και δένει με το χώρο. Ανέβηκα μετά στην Ακρόπολη για να δω και από εκεί. Όντως, η θέα δεν διακοπτόταν. Γιατί λοιπόν τέτοια πρεμούρα; Απορώ πραγματικά.
    Απλές σκέψεις ενός αγνώμονα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ποιά είναι η γνώμη σας;