Το "Σ' ΑΓΑΠΩ" με ένα τραγούδι, μια ιστορία και έναν πίνακα ζωγραφικής - Bloggoπαίγνιο

Πόσες φορές δεν συνδέσαμε ένα τραγούδι με ένα πρόσωπο που αγαπήσαμε? Ενα αντικείμενο όπως έναν πίνακα ζωγραφικής, ένα δέντρο κάτω από το οποίο ανταλλάξαμε όρκους αιώνιας αγάπης. Κάθε φορά που θα το κοιτάμε ή θα το ακούμε θα μας παραπέμπει σε αυτήν την ίδια αγάπη που φώτισε με την παρουσία της τη ζωή μας. Και δεν είναι απαραίτητο να ήταν η πρώτη αγάπη....μπορεί να ήταν απλά μια δυνατή αγάπη. Δεν έχει σημασία εάν αυτή η αγάπη είχε διάρκεια μια ολόκληρη ζωή ή κράτησε για πολύ λίγο. Ισως αυτό το λίγο να μπορούσαμε να το παρομοιάσουμε με μια ηλιαχτίδα που τρύπωσε στην καρδιά μας και φώλιασε εκεί. Και κάθε φορά που βλέπουμε αυτό το αντικείμενο, τον πίνακα ζωγραφικής ή ακούμε το συγκεκριμένο τραγούδι είναι σαν να ξαναζούμε έστω και για λίγα δευτερόλεπτα εκείνη τη δυνατή αγάπη....

Ομως τι είναι ΑΓΑΠΗ?

Αγάπη είναι να δίνεις, να παίρνεις, η να δίνεις και να παίρνεις μαζί? Ποιό είναι το κριτήριο εκείνο που θα καθορίσει το πόσο θα δώσεις ή το πόσο θα πάρεις? Και αν τελικά περιμένεις να πάρεις μήπως αυτό μειώνει την ανιδιοτέλεια που πολλοί λένε πως πρέπει να υπάρχει όταν δύο άνθρωποι αγαπιούνται?

Ποιός μπορεί να απαντήσει και να είναι βέβαιος πως είναι σωστή η απάντησή του?

Ας αναρωτηθούμε πόσες φορές είπαμε τη λέξη "Σ' ΑΓΑΠΩ" με ειλικρίνεια σε ένα αγαπημένο πρόσωπο? Και το αντίθετο..... πόσες φορές μετανοιώσαμε που ΔΕΝ είπαμε ποτέ τη λέξη

"Σ' ΑΓΑΠΩ" σε κάποιο άτομο που κάποτε εξαφανίστηκε από τη ζωή μας?

Αραγε αληθεύει πως η αγάπη εμπνέει? Πως οδηγεί στη ζηλοτυπία? Και αν η αγάπη εμπεριέχει την ανιδιοτέλεια τότε γιατί μας τρώει το σαράκι της ζήλειας για το αγαπημένο πρόσωπο?

Εγώ πιστεύω πως αληθινή αγάπη είναι όταν αυτό που νοιώθεις για τον "άλλον" είναι τόσο δυνατό ώστε να είσαι διατεθειμένος να αφεθείς, να υπερβείς το εγώ σου και γιατί όχι, καμιά φορά να φτάσεις στα όρια της αυτοθυσίας....

Στο παρακάτω βίντεο που θέλησα να μοιραστώ μαζί σας νοιώθω πως δεν θα μπορούσε να εκφραστεί με καλύτερο τρόπο η έννοια της αγάπης...

Η ΥΠΕΡΒΑΣΗ ΤΟΥ ΕΓΩ - Η ΑΥΤΟΘΥΣΙΑ



Σχετικό με την αγάπη είναι το παρακάτω τραγούδι που επέλεξα στα πλαίσια της πρόσκλησης για ένα bloggoπαίγνιο που μου είχαν στείλει εδώ και πολύ καιρό ο karaflokotsifas και ο antoine (κάλλιο αργά παρά ποτέ...)
Οι όροι ήταν οι εξής :
- Διαλέγεις ένα ή δυο τραγούδια με τα οποία θα έλεγες το σ’ αγαπώ στον-ην σύντροφο σου ή κάποιον-α που σε ενδιαφέρει.
- Σε περίπτωση που επιλέξεις δύο κομμάτια, απαραιτήτως το ένα θα πρέπει να έχει αντρικά και το άλλο γυναικεία φωνητικά.
- Δεν υπάρχει περιορισμός ανάμεσα σε σόλο καλλιτέχνες ή γκρουπ. Επιλέγετε ότι σας εκφράζει περισσότερο

Το τραγούδι είναι το soundtrack της ταινίας "The Bodyguard" με τίτλο

" I will always love you" που τραγουδά η Whitney Huston



If I should stay, I would only be in your way.

I'll go, but I know,

I'll think of you every step of the way. And I will always love you,

I will always love you.

Bittersweet memories;

that is all I'm taking with me.

So, goodbye - Please, don't cry.

We both know I'm not what you,

you need.

And I will always love you.

Ι hope life treats you kind

And I hope you have all you've dreamed of

And I wish to you, joy and happiness.

But above all this, I wish you love

And I will always love you.

I will always love you

You, darling, I love you.

Ooh, I'll always, I'll always love you.

Με αφορμή αυτή την τόσο σεμνή και ταπεινή φράση "Σ' αγαπώ" αξίζει να θυμηθούμε τη σκηνή από την ταινία "Κάλπικη λίρα" όπου το "Σ' αγαπώ" μετουσιώνεται σε έμπνευση και οδηγεί τον καλλιτέχνη στη δημιουργία....

Μήπως ένας απλός ψίθυρος με τη λέξη "Σ' αγαπώ" από/προς τον/την αγαπημένο/η μας δεν αρκεί για να γεμίσει όμορφες χρωματιστές εικόνες ο κόσμος μας?

"Τι είναι αυτό που το λένε ΑΓΑΠΗ" ?

Τι εννοεί ο καθένας από εμάς όταν λέει "σ'αγαπώ" σε ένα αγαπημένο πρόσωπο?

Πιστεύετε πως στην εποχή μας μπορεί να υπάρξει αγάπη μέχρι τα όρια της αυτοθυσίας (σ' αγαπώ σεμνά και ταπεινά και δεν περιμένω κανένα αντάλλαγμα από σένα?). Κι αν μια αγάπη λόγω κάποιων καταστάσεων δεν είναι δυνατόν να συνεχιστεί?

Τι γίνεται τότε?

Τι γίνεται όταν ο "άλλος" αποφασίσει μια ημέρα να φύγει? Χάνεται η αγάπη? Παύουμε να τον αγαπάμε ή εξακολουθούμε να τον αγαπάμε έστω και αν η αποχώρησή του μας πληγώνει, μας στερεί την ανάμνηση των όμορφων στιγμών που ζήσαμε μαζί του?