ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ

Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2009

Για ποιά χρηματοδότηση του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης μιλάμε?


Σταδιακή εξίσωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης ανδρών και γυναικών στο Δημόσιο προανήγγειλε χθες ο κ. Λοβέρδος λέγοντας πως δεν θα μεταφερθούν νέα βάρη στις πλάτες των ασφαλισμένων σε εφαρμογή της απόφασης του Ευρωδικαστηρίου (σχετικό άρθρο εδώ).

Υποθέτω πως όλοι μας διακατεχόμαστε από μια ανησυχία για το τι μας ξημερώνει όσον αφορά το Ασφαλιστικό. Κανείς ασφαλισμένος δεν θα ήθελε νομίζω να του έχουν κρατήσει από το μισθό έναν σκασμό εισφορών και άμα φτάσει σε ηλικία συνταξιδότησης να του πουν "ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος"....Μακάρι να μπορούσα κι εγώ να πω "ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος" και αυτό να με απάλλασσε κάθε φορά από την ευθύνη καταβολής ασφαλιστικών  εισφορών, φόρων, ΕΤΑΚ κλπ

Εδώ και χρόνια (ήδη από το 1991) οι επίσημες εξαγγελίες  μεταξύ άλλων  μας υπόσχονταν πως με την είσοδο των μεταναστών στη χώρα μας θα λύνονταν όλα τα προβλήματα του Ασφαλιστικού αφού ως γνωστόν λόγω του δημογραφικού προβλήματος της χώρας μας (γήρανση του πληθυσμού) τα ασφαλιστικά Ταμεία έδειχναν σημάδια κόπωσης  και ενώ οι εισπράξεις από εισφορές έδειχναν καθοδική πορεία οι πληρωμές για συντάξεις έδειχναν ανοδική πορεία. Τι άλλαξε από τότε και έχουμε πάλι προβλήματα??? Γιατί τα Ταμεία βρίσκονται για ακόμη μια φορά στα πρόθυρα χρεωκοπίας???

1. Κατ΄αρχήν φήμες θέλουν τους επιχειρηματίες να έχουν κηρύξει μια άτυπη στάση πληρωμής όσον αφορά την καταβολή των ασφαλιστικών εισφορών. Από τη μια η στάση πληρωμών που έχει κηρύξει το ίδιο το Δημόσιο στις οφειλές του προς τις ιδιωτικές επιχειρήσεις, από την άλλη η οικονομική κρίση  που έχει πλήξει την ρευστότητα των ιδιωτικών επιχειρήσεων δημιουργεί ένα εκρηκτικό μείγμα  με αποτέλεσμα αρκετές επιχειρήσεις να αναγκάζονται να αφήνουν για αργότερα την τακτοποίηση των ασφαλιστικών εισφορών. Σε κάποιες περιπτώσεις οι συνεπείς επιχειρηματίες βλέποντας να επιβραβεύεται η ασυνέπεια και η ασυδοσία (βλ. χάρισμα ασφαλιστικών εισφορών σε ποδοσφαιρικές ομάδες κ.α.)  και πως οι ασυνεπείς βγαίνουν πάντα κερδισμένοι, δυσανασχετούν και νιώθουν κορόϊδα με αποτέλεσμα να τους μιμούνται, παγιώνοντας έτσι αργά και σταθερά "αρνητικά πρότυπα" στον επιχειρηματικό κόσμο που όμως σιγά σιγά εξαπλώνονται.

2. Εχω μια απορία : Aλήθεια γιατί τα μέτρα για την εξίσωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης ξεκινούν από  την εξομοίωση των ορίων ηλικίας αντρών και γυναικών εργαζόμενων στο Δημόσιο και όχι από την εξομοίωση του ορίου ηλικίας ανάμεσα στους εργαζόμενους στον Δημόσιο και τον Ιδιωτικό τομέα ανεξαρτήτως φύλου????

Χρειαζόταν δηλαδή η χώρα μας να καταδικαστεί από το Ευρωδικαστήριο για να διαπιστώσουν όσοι κυβέρνησαν ή κυβερνούν τον τόπο μας καθώς και οι συνδικαλιστικοί φορείς πως υπάρχουν πολλές ανισότητες στον τρόπο που συνταξιοδοτούνται οι ασφαλισμένοι???? Και εν πάσει περιπτώσει το κύριο πρόβλημα είναι πως οι γυναίκες που εργάζονται στο Δημόσιο συνταξιοδοτούνται νωρίτερα από τους άντρες του Δημοσίου ή μήπως το κύριο πρόβλημα είναι πως υπάρχουν τεράστιες ανισότητες ανάμεσα στη μεταχείρηση ιδιωτικών και δημοσίων υπαλλήλων γενικότερα στον τόπο μας ανεξαρτήτως φύλου????
-Γιατί όταν ένας άντρας που εργάζεται στο Δημόσιο  μπορεί  να συνταξιοδοτηθεί στα 45 του (Σώματα Ασφαλείας, Στρατιωτικοί, Αστυνομικοί, Δικαστές κλπ) ενώ ένας οικοδόμος δεν μπορεί να συνταξιοδοτηθεί πριν από τα 65 του (άντε με τα χίλια ζόρια λόγω ανθυγιεινής εργασίας να συνταξιοδοτηθεί στα 58 του???).
- Εάν υπάρχει στα αλήθεια πρόβλημα συνέχισης καταβολής των συντάξεων τότε γιατί η εξομοίωση δεν ξεκινά με περικοπές προνομίων όπως η κατοχύρωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος των  Βουλευτών, Πρώην Πρωθυπουργών, Δημοτικών Αρχόντων κλπ οι οποίοι κατοχυρώνουν με μία ή 2 τετραετίες συνταξιοδοτικό δικαίωμα, διατηρώντας παράλληλα όλα τα συνταξιοδοτικά τους δικαιώματα από το επάγγελμα που ασκούσαν προτού να συνταξιοδοτηθούν?
-Γιατί μια εργαζόμενη στο Δημόσιο μπορούσε να συνταξιοδοτηθεί στη 15ετία - πρακτικά αυτό σήμαινε πως εάν είχε αρχίσει να εργάζεται στα 18 της, στα 33 της χρόνια θα ήταν συνταξιούχα (έχουμε πολλά τέτοια παραδείγματα) ενώ μια γυναίκα στον ιδιωτικό τομέα (ακόμη και αν έχει τα απαιτούμενα ένσημα) δεν μπορεί να συνταξιοδοτηθεί πριν από τα 60 της???
(σχετικό άρθρο για τις συντάξεις στο Δημόσιο εδώ αν και σχεδόν για κάθε κλάδο του Δημοσίου ισχύει και κάτι διαφορετικό όπως π.χ. για τους στρατιωτικούς εδώ - Για το ΙΚΑ εδώ)

3. Γιατί η χρηματοδότηση της Κοινωνικής Ασφάλισης δεν ξεκινά από το κυνηγητό της μαύρης εργασίας η οποία κατά κύριο λόγο στερεί σημαντικά έσοδα από τα Ασφαλιστικά Ταμεία και δημιουργεί ανισότητες ανάμεσα στους εργαζόμενους - εκείνους που δέχονται να εργαστούν ανασφάλιστοι και εκείνους που δεν δέχονται?????
Η τελευταία φουρνιά μεταναστών άθελά της έδωσε το οριστικό χτύπημα στα Ασφαλιστικά Ταμεία αφού όντας ανειδίκευτη (σε αντίθεση με τις προηγούμενες γενιές που ήταν συνήθως ειδικευμένοι τεχνίτες π.χ. πετράδες, πλακάδες, σιδεράδες κλπ) ενδίδει ευκολότερα  στους εκβιασμούς επιτήδειων για παροχή ανασφάλιστης εργασίας. με αποτέλεσμα τη διαφυγή εισφορών από τα Ταμεία.
Ποιός όμως ευθύνεται για τη μαύρη εργασία?
- Ευθύνεται κάθε έξαθλιωμένος που έρχεται στον τόπό μας και προσπαθεί να επιβιώσει δουλεύοντας για ένα κομμάτι ψωμί?
- Ευθύνεται κάθε μαγαζάτορας - κερδοσκόπος ο οποίος επιχειρεί να βγάλει και από τη μύγα ξύγγι κάνοντας όσες παρανομίες τον παίρνει???
- Η μήπως ευθύνεται το ίδιο το Δημόσιο αφού δεν προβαίνει στους αναγκαίους ελέγχους όχι μόνο για να προασπίσει τα οικονομικά συμφέροντα κάθε Ασφαλιστικού φορέα  μα και για να εγγυηθεί  πως όλοι οι μαγαζάτορες καταβάλλουν ισομερώς το μερίδιό τους απέναντι στις υποχρεώσεις που ορίζονται από τον νόμο περί χρηματοδότησης του κοινωνικού συστήματος ασφάλισης
(εν τέλει είναι ή δεν είναι όλοι οι πολίτες ίσοι όχι μόνο στα δικαιώματα αλλά και στις υποχρεώσεις???)


4. Γιατί η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ θυμήθηκαν/ανησύχησαν  ΤΩΡΑ για το μέλλον του ασφαλιστικού???
α. Οταν ποιούσαν την ήσσαν για την ομηρεία χιλιάδων συμβασιούχων stage δεν γνώριζαν δηλαδή πως για χιλιάδες εργαζόμενους ΔΕΝ καταβάλλονταν εισφορές αφού επρόκειτο για ανασφάλιστη εργασία και πως τα ασφαλιστικά Ταμεία έχαναν πόρους???? Γιατί δεν αντιδρούσαν παρά δέχονταν  παθητικά την πρόσληψη ανασφάλιστων ατόμων για εργασία στην ίδια τη ΓΣΕΕ, στο ίδιο το ΙΚΑ, στο  ίδιο το Υπουργείο Εργασίας αλλά και αλλού????? Δεν γνώριζαν πως σύμφωνα με τον νόμο η "μαθητεία" δεν μπορεί να περιλαμβάνει 40ρηες και 50ρηδες παρά μόνο νεαρούς απόφοιτους πτυχιούχους ??? Δεν γνώριζαν πως για τους εργαζόμενους στα stage ΔΕΝ καταβάλλονται ασφαλιστικές εισφορές αλλά πως αν κάποιοι από αυτούς μονιμοποιηθούν μετά τις επαναλαμβανόμενεες (παράνομα) ανανεώσεις των συμβάσεών τους δικαιούνται να τους καταβληθούν αναδρομικά οι ασφαλιστικές εισφορές για όσα χρόνια εργάζονταν στο Δημόσιο τινάζοντας έτσι στον αέρα κάθε απόπειρα οικονομικού προϋπολογισμού των ασφαλιστικών φορέων ????
β.  Γιατί δεν λένε στον κόσμο οι εκπρόσωποι της ΑΔΕΔΥ και της ΓΣΕΕ πως αν και γνώριζαν τα προβλήματα των ασφαλιστικών φορέων συναίνεσαν ώστε 3500 περίπου υπάλληλοι της πρώην Ολυμπιακής να τακτοποιηθούν από την 1.1.2010 στο Δημόσιο επιβαρύνοντας το Δημόσιο και κάθε φορολογούμενο με ημερομίσθια ασύγκριτα υψηλότερα από τους μισθούς που εισπράττουν οι υπόλοιποι δημόσιοι υπάλληλοι, και πως οι υπάλληλοι της πρώην ΟΑ στην ουσία θα αντικαταστήσουν μέρος των συμβασιούχων των οποίων λήγουν οι συμβάσεις???? (σχετικό άρθρο εδώ)
γ. Γιατί δεν λένε πως τα Ασφαλιστικά Ταμεία επιβαρύνθηκαν (ή θα επιβαρυνθούν) από πρόσθετα κονδύλια λόγω συνταξιοδότησης στα 45(!!!!) όσων πρώην υπαλλήλων της ΟΑ επέλεξαν να μην ενταχθούν (ή δεν επιλέχθηκαν) στο νέο σχήμα της ΟΑ???? 

Εν πάσει περιπτώσει ως εργαζόμενη προερχόμενη από τον ιδιωτικό τομέα  υποψιάζομαι πως τα  μικροκομματικά συμφέροντα εξακολουθούν να υπερτερούν της συλλογικής κοινωνικής ευθύνης.
Ενα πράγμα έχω να πω :  
Οσο η επίσημη πολιτεία δεν θα τολμά να "πειράξει" τα προνόμια που σήμερα απολαμβάνουν ορισμένοι προνομιούχοι κλάδοι ή εργαζόμενοι στον Δημόσιο τομέα σε βάρος των εργαζομένων στον Ιδιωτικό τομέα λυπάμαι αλλά δεν αισιοδοξώ πως θα βρεθεί λύση για το Ασφαλιστικό.

Εάν στα αλήθεια κυριαρχεί η ανησυχία για την επιβίωση των ασφαλιστικών Ταμείων και οι κυβερνώντες επιθυμούν να σώσουν το Ασφαλιστικό πιστεύω πως θα πρέπει :
- Nα πάψουν να επωφελούνται από παροχές (τύπου εφ΄απαξ) όσοι εργαζόμενοι  έτυχε να ενταχθούν λόγω απόσπασης ή μετάταξης  σε άλλους τομείς του Δημοσίου εάν από τον μισθό τους δεν έχουν παρακρατηθεί οι ανάλογες εισφορές. Για παράδειγμα δεν μπορεί οι πρώην εργαζόμενοι στην ΟΑ που μετατάχθηκαν στην ΥΠΑ να  απομυζούν και να διεκδικούν μερίδιο από το "εφ΄άπαξ" (όταν συνταξιοδοτούνται) που δικαιούνται οι υπάλληλοι της ΥΠΑ οι οποίοι όμως καταβάλλουν εδώ και χρόνια ένα μέρος του μισθού τους για αυτό το σκοπό!!!!
- Να μην επιτρέπεται από εδώ και στο εξής κανενός είδους ανασφάλιστη εργασία (stage κλπ) ούτε στον Δημόσιο ούτε στον Ιδιωτικό Τομέα.
- Οι προτεραιότητες της Κυβέρνησης να στραφούν στο κυνήγι της ανασφάλιστης εργασίας και ιδιαίτερα της στυγνής εκμετάλλευσης αδήλωτων μεταναστών.
- Να εξομοιωθούν τα όρια ηλικίας ανάμεσα στους εργαζόμενους στον Δημόσιο και τον Ιδιωτικό τομέα ανεξαρτήτως φύλου και όχι ανάμεσα σε άντρες και γυναίκες εργαζόμενους μόνο στον Δημόσιο τομέα. Δεν μπορεί σε ένα ευνομούμενο κράτος να εφαρμόζονται πρακτικές που προάγουν διακρίσεις και ανισότητες ανάμεσα σε εργαζόμενους και συνταξιούχους πρώτης και δεύτερης κατηγορίας (Δημόσιο-Ιδιωτικός τομέας) καταργώντας το δικαίωμα της ισονομίας ανάμεσα στους πολίτες.

Διαφορετικά συγχωρέστε με μα πιστεύω πως όλοι αυτοί οι διάλογοι περί διάσωσης του Ασφαλιστικού θα είναι "άλλα λόγια να αγαπιόμαστε"!!!!!

* Το σκίτσο είναι του Ηλία Μακρή

 

Δευτέρα 23 Νοεμβρίου 2009

"Επιχειρείν" ή "Ευ επιχειρείν" ??? (Τα Βραβεία Κούρος 2009 από τη Λέσχη Επιχειρηματικότητας)


Την περασμένη Πέμπτη ένας φίλος ήταν προσκεκλημένος στην τελετή απονομής των βραβείων Κούρος από τη Λέσχη Επιχειρηματικότητας και μου ζήτησε να πάω μαζί του. Δεν είχε τύχει να ξανακούσω για τη συγκεκριμένη τελετή η οποία πραγματοποιήθηκε στο ξενοδοχείο Intercontinental κι έτσι τον ακολούθησα.

Η Λέσχη Επιχειρηματικότητας ένα Σωματείο μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα λειτουργεί από τον Φεβρουάριο του 1995. Αποτελείται από επιφανή άτομα της οικονομικής ζωής του τόπου μας και έχει θεσπίσει τρία ισότιμα και συμβολικά Ετήσια Βραβεία Επιχειρηματικότητας (ΚΟΥΡΟΣ):
  1. Βραβείο Επιχειρηματικότητας με έμφαση στην ανάπτυξη και την καινοτομία
  2. Βραβείο Επιχειρηματικότητας με έμφαση στην γενικότερη κοινωνική προσφορά μέσα και έξω από το επιχειρηματικό περιβάλλον
  3. Βραβεία Επιχειρηματικότητας με έμφαση στην επίδοση στο διεθνή οικονομικό στίβο
Η Λέσχη ουσιαστικά δεν επιθυμεί να επιβραβεύσει το "ΕΠΙΧΕΙΡΕΙΝ" μα το "ΕΥ ΕΠΙΧΕΙΡΕΙΝ" δηλαδή να διακρίνει τα φυσικά πρόσωπα εκείνα από τη δραστηριότητα των οποίων δεν απορρέει μοναχά οικονομικό όφελος μα συνοδεύεται και από την κοινωνική τους συνεισφορά. Σύμφωνα με τον Πρόεδρο της Λέσχης Επιχειρηματικότητας κ. Μπελέ που προλόγισε την εκδήλωση, τα προβλήματα και οι δυσκολίες των τελευταίων ετών μονοπωλούν και κυριαρχούν την δημοσιότητα σε αντίθεση με κάποιες προσπάθειες  και τη θετική συμβολή τους στον επιχειρηματικό τομέα σε ελληνικούς και διεθνείς κύκλους που όμως επισκιάζονται και δεν προβάλλονται.

Σε πείσμα των σημερινών καιρών υπάρχουν κάποιοι συμπολίτες μας, τολμηροί επιχειρηματίες, που πιστεύουν στην ποιότητα και στην εξέλιξη, και μετουσιώνουν το όραμά τους αυτό σε πράξεις, κτίζοντας αργά και σταθερά την Ελλάδα του αύριο. Με την επιβράβευση και την ανάδειξη του "ΕΥ ΕΠΙΧΕΙΡΕΙΝ" κάποιων φυσικών προσώπων, τα μέλη της Λέσχης Επιχειρηματικότητας επιχειρούν να γνωστοποιήσουν  στην υπόλοιπη κοινωνία τον ρόλο αυτών των συμπολιτών μας  καθώς και να υποδηλώσουν την ηθική αναγνώριση  της Λέσχης απέναντι σε αυτές τις προσπάθεις. (περισσότερα για τους σκοπούς της Λέσχης μπορείτε να διαβάσετε εδώ)
Ανάμεσα σε αυτούς που βραβεύτηκαν είναι ο κ. Μαρλαφέκας της εταιρείας «Λουξ-Μαρλαφέκας ΑΒΕΕ» (η εταιρεία παράγει τα γνωστά αναψυκτικά Λουξ τα οποία παρασκευάζονται με το περίφημο νερό Κεφαλόβρυσο, λίγο έξω από την Πάτρα) τα προϊόντα της οποίας σήμερα εξάγονται σε Γερμανία, Καναδά, Ιταλία, Κύπρο κ.α.)

Η εταιρεία βραβεύτηκε για την ανάπτυξη και την καινοτομία που έχει επιδείξει μέχρι σήμερα εξασφαλίζοντας για το 2008 ρυθμό ανάπτυξης της τάξης του 267%  !!!! Το μυστικό σύμφωνα με τον κ. Μαρλαφέκα είναι να μην ξεχνά κανείς πως είναι εύκολο να ανέβει κανείς στην επιτυχία μα πως για να κρατηθεί εκεί ψηλά δεν πρέπει να λησμονεί ποτέ τις δυσκολίες που αντιμετώπισε μέχρι να ανέβει.

Το βραβείο . κοινωνικής προσφοράς κέρδισε ο κ. Δημήτρης Τσουκαλάς πρόεδρος της Κοινότητας Ανάβρας Μαγνησίας. Στην Κοινότητα Ανάβρας (παλαιότερα Κοινότητα Γούρας) επί αιώνες και μέχρι σήμερα, το κύριο επάγγελμα της συντριπτικής πλειοψηφίας των κατοίκων ήταν η κτηνοτροφία. Σε αυτήν οφείλονται και οι δευτερεύουσες ασχολίες των κατοίκων που είχαν ως αντικείμενο την επεξεργασία του μαλλιού και των δερμάτων (παπούτσια, τσαρουχάδικα), καθώς επίσης και η ύπαρξη πολλών εργαστηρίων που είχαν ως κινητήρια δύναμη το νερό (μαντάνι, ντριστέλες, νερόμυλοι). Ετσι αναπτύχθηκε μια εμπορική κίνηση που είχε ως προορισμούς πόλεις της Μακεδονίας και την Ερμούπολη Σύρου, αλλά και το εξωτερικό (Τεργέστη, Βοσνία, Βλαχία, Σμύρνη). Αν και η κοινότητα την περίοδο της ακμής της έφτασε τους 10000 κατοίκους, πολλοί από τους οποίους ζούσαν ως νομάδες στα βουνά, το κάψιμο του χωριού το 1943 από τους Ιταλούς και κατόπιν δύο σεισμοί (1954 και 1980) κατέστρεψαν ολοκληρωτικά το χωριό.
Η Ανάβρα ένα ορεινό χωριό (1000 μ.) σήμερα αποτελεί πρότυπο πράσινης ανάπτυξης (περισσότερες πληροφορίες εδώ). O κ. Τσουκαλάς βραβεύτηκε, γιατί επί των ημερών του η Κοινότητα  Ανάβρας (σήμερα αριθμεί 650 μόνιμους κατοίκους-από 450 που είχε το 1990-που ασχολούνται με την κτηνοτροφία μικρών και μεγάλων ζώων ελεύθερης βοσκής-βιολογική κτηνοτροφία) γνώρισε σημαντική ανάπτυξη.  Οι νέοι σήμερα επιστρέφουν στο χωριό κι έτσι ενώ μέχρι πριν από λίγα χρόνια το χωριό έδειχνε τάσης ερήμωσης, σήμερα πολλά νέα νοικοκυριά έχουν εγκατασταθεί στο χωριό το οποίο εμφανίζει 0% ανεργία!!!!
- Η απορρόφηση των Κοινοτικών Κονδυλίων ανέρχεται στο 100%)
-Διαθέτει 80 σύγχρονες κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις κατανεμημένες σε 3 κτηνοτροφικά πάρκα.
μέσος όρος ηλικίας των κατοίκων είναι 45 ετών, ενώ υπάρχει αξιοθαύμαστη κοινωνική συνοχή και 0% εγκληματικότητα.
-Το Κοιν. Συμβούλιο έχει αξιοποιήσει κάθε πηγή χρηματοδότησης, ώστε σήμερα η Κοινότητα Ανάβρας να διαθέτει Αιολικό Πάρκο, Περιβαλλοντικό Πολιτισμικό Πάρκο «ΓΟΥΡΑ» (200 στρ.), Λαογραφικό Μουσείο Κτηνοτροφικής Ζωής, διώροφο κοινοτικό χώρο στάθμευσης δωρεάν για τους κατοίκους κ.ά.


Ο επόμενος στόχος του κ. Τσουκαλά είναι να αποκτήσει το χωριό ξενώνα για να μπορούν οι επισκέπτες του χωριού να διανυκτερεύουν σε αυτό (πειρισσότερες πληροφορίες εδώ). Το μυστικό της επιτυχίας όπως είπε ο κ. Τσουκαλάς είναι να υπάρχει μεράκι και εντιμότητα και οι κοινοτικοί άρχοντες να δίνουν προτεραιότητα στο κοινό καλό και όχι στο ατομικό συμφέρον. 

Την ίδια βραδυά απονεμήθηκε το βραβείο "Στέλλιος Χατζηιωάννου" για τη νεανική επιχειρηματικότητα απονεμήθηκε στους Μιχάλη Ναυπλιώτη, Δημήτρη Μπάνη και Κώστα Χατζηκοκολάκη ιδρυτικά στελέχη του Zoo.gr.

Το βραβείο "Στέλλιος Χατζηϊωάννου" βραβεύει το επιχειρηματικό ξεκίνημα της χρονιάς σε νέους κάτω των 40 ετών με σκοπό την στήριξη της ανάπτυξης της επιχείρησης για το πρώτο της διάστημα.

Περισσότερες πληροφορίες για τους υπόλοιπους βραβευθέντες μπορείτε να διαβάσετε εδώ και εδώ

Οπως λέχθηκε από τους διοργανωτές τα βραβεία δεν αποσκοπούν στο να λύσουν το σύνολο των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν εκείνοι οι συμπολίτες μας που παρά τις αντιξοότητες της εποχής μας εξακολουθούν να παραμένουν εραστές του  "ΕΥ ΕΠΙΧΕΙΡΕΙΝ". Τα βραβεία μάλλον αποσκοπούν στη στοιχειώδη ηθική αναγνώριση που τους πρέπει για αυτόν τους τον αγώνα.

Παρασκευή 20 Νοεμβρίου 2009

Χριστουγεννιάτικο bazaar/party για τη στήριξη απόρων γυναικών και των 3χρονων μωρών που βρίσκονται φυλακισμένα στον Ελαιώνα Θήβας




To xebloggarisma.blogspot.com έχει την τιμή να σας προσκαλέσει το Σάββατο 28 Νοεμβρίου στη δεύτερη Χριστουγεννιάτικη συνάντηση όπου θα λάβει χώρα bazaar και party. Υπενθυμίζουμε πως το bazzar και το party γίνονται με σκοπό την ενίσχυση των φυλακισμένων γυναικών και των έως 3 ετών παιδιών τους που ζουν μαζί τους στις γυναικείες φυλακές Ελαιώνα Θήβας.
Στο Χριστουγεννιάτικο bazaar θα διατίθενται προς πώληση  έργα φυλακισμένων γυναικών, βιβλία, ρούχα, δίσκοι και πολλά άλλα που προέρχονται από προσφορές. Ταυτόχρονα  εκείνη την ημέρα θα συλλέγονται είδη πρώτης ανάγκης για τα παιδιά και τις άπορες φυλακισμένες όπως πάνες, ρούχα, είδη προσωπικής υγιεινής καθώς και παιχνίδια, βιβλία (ειδικά ξενόγλωσσα), περιοδικά, τηλεκάρτες κ.ά.

Ημερομηνία: 
Σάββατο 28/11/2009
Τόπος:  
Cabaret Voltaire, Μαραθώνος 30, Μεταξουργείο
Πρόγραμμα: 
12.30-20.00 Bazaar
17.30 Παράσταση Καραγκιόζη από τον Ιάσωνα Μελισσηνό
22.30 Ινδική μουσική με τους ΙΧΩΡ (15 Ευρώ με ποτό)
00.30 Party

Οι ανάγκες είναι πολλές και κρίνεται αναγκαία η στήριξη όλων μας σε τέτοιου είδους πρωτοβουλίες. Εκτός από την παρουσία σας την ημέρα του party/bazaar εάν κάποιος από εσάς επιθυμεί να συνεισφέρει στην προσπάθεια αυτή είτε με προσφορά αντικειμένων, είτε για να βοηθήσει στη  διοργάνωση του bazaar/party κάθε προσφορά είναι καλοδεχούμενη.

*Το ξεblogάρισμα είναι μια ομάδα από bloggers που ξεκίνησε αυθόρμητα τη εθελοντική της δράση πριν από 2 χρόνια με σκοπό την βοήθεια και την υποστήριξη των παιδιών 0-3 ετών που κρατούνται φυλακισμένα μαζί με τις  μητέρες τους στις γυναικείες φυλακές Ελαιώνα Θήβας (πρώην φυλακισμένες στον Κορυδαλλό).  Η πρωτοβουλία αυτή στηρίζει  εκτός από τα 15 περίπου παιδάκια και τις μητέρες τους, ακόμη 90 και πλέον άπορες φυλακισμένες γυναίκες. Οι  bloggers-εθελοντές του ξεblogαρίσματος οργανώνουν αποστολές ειδών πρώτης ανάγκης στις φυλακές και διοργανώνουν εκδηλώσεις για την οικονομική υποστήριξη και την κάλυψη των άμεσων αναγκών των παιδιών και των απόρων γυναικών. 

Για περισσότερες πληροφορίες και συμμετοχή: http://xeblogarisma.blogspot.com

Πέμπτη 19 Νοεμβρίου 2009

Επιχορήγηση πολιτικών κομμάτων και δημόσια οικονομικά ελλείμματα


Ανήσυχη η θειά Μερόπη τις τελευταίες ημέρες προσπαθεί να βρει λύση για το πως θα ξαναγεμίσουν τα άδεια Κρατικά Ταμεία.

Μα τι μας τσαμπουνάνε "ουκ αν λάβεις παρά του μή έχοντος?" φυσάει και ξεφυσάει πίνοντας γουλιά γουλιά τον καφέ της. Αφού υπάρχουν τόσοι τρόποι να εξοικονομήσουν χρήματα!!!!

Από τον ετήσιο προϋπολογισμό ο οποίος "δεν βγαίνει", λέει η θειά Μερόπη, επιχορηγούνται και τα πολιτικά κόμματα. Εφ΄όσον λοιπόν μιλάμε για περίοδο λιτότητας υποθέτω πως εάν μειωνόταν η κρατική οικονομική συνεισφορά που κατευθύνεται προς τα πολιτικά κόμματα θα εξοικονομούσαμε σημαντικά κονδύλια που θα μπορούσαν να τα κατευθυνθούν σε άλλες δραστηριότητες πιο παραγωγικές.

Ετσι κι αλλοιώς εξ όσων γνωρίζω από τις φίλες μου οι οποίες όλο διασκεδάζουν τσάμπα, πολλά χρηματικά ποσά δαπανώνται από τα κόμματα (κυρίως τα 2 μεγάλα) για συνεστιάσεις σε κέντρα διασκέδασης (όπου οι παρευρισκόμενοι δεν πληρώνουν τίποτα, προσφορά του κόμματος λέει), για συνευρέσεις σε μπαράκια με ζωντανή μουσική (όπου πάλι οι φίλοι και τα μέλη του κόμματος δεν πληρώνουν-προσφορά του κόμματος λέει) αλλά και για να καλύπτουν το κόστος των αεροπορικών και ακτοπλοϊκών εισητηρίων για την μετακίνηση των ψηφοφόρων τους σε περιόδους εκλογών.

Επειδή λοιπόν όταν λέμε επιχορήγηση των πολιτικών κομμάτων από τον ετήσιο προϋπολογισμό και "προσφορά του κόμματος" προς τους φίλους και τα μέλη, αυτό σημαίνει πως τις δικές τους διασκεδάσεις και μετακινήσεις τις πληρώνω εγώ κι εσείς, σκέφτηκα πως επειδή διανύουμε χαλεπούς καιρούς εάν μειωνόταν σταδιακά η κρατική επιχορήγηση των πολιτικών κομμάτων κατά 50% (συνολικά) π.χ. κατά 10% το 2010, άλλο 10% το 2011 κλπ. θα μπορούσε το Δημόσιο να εξοικονομήσει πολύτιμους πόρους.....
Σε τελική ανάλυση ως μια κίνηση καλής θέλησης ας θυσιάσουν κάποια κονδύλια και τα πολιτικά κόμματα....
Εεεε όχι να πληρώνουμε τα ελλείμματα ες αεί εσείς οι μισθωτοί κι εμείς οι συνταξιούχοι.....
Φτάνει πια! Η υπομονή μας εξαντλήθηκε!!!
Αλήθεια ο κ. Παπακωνσταντίνου γνωρίζει άραγε στο σύνολό τους πόσα χρήματα "δωρίζει" ετησίως ο ελληνικός λαός στα πολιτικά κόμματα με τη μορφή κρατικών επιδοτήσεων????
Σήκωσα τους ώμους μου αφού πολύ αμφιβάλλω αν είναι σε θέση κανείς να γνωρίζει το ακριβές ποσό....εδώ καλά καλά πόσους υπαλλήλους απασχολεί το Δημόσιο δεν γνωρίζει κανείς....

Τελικά μήπως έχει δίκιο η θειά Μερόπη????

Τετάρτη 18 Νοεμβρίου 2009

"Το Πολυτεχνείο είναι για όλους σημείο αναφοράς"


"Το Πολυτεχνείο είναι για όλους μας σημείο αναφοράς, αιτία συλλογικού αυτοσεβασμού και πεποίθησης ότι από το σκοτάδι μπορεί να έρθει το φως".....
Αυτό το μήνυμα έστειλε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Παπούλιας με αφορμή την 36η επέτειο από την εξέγερση του Πολυτεχνείου.
Σε άλλο άρθρο (εδώ)διαβάζω πως σε ανακοίνωση που αναρτήθηκε σε ιστοσελίδα του διαδικτύου η "Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς" και η "Αντάρτικη Ομάδα Τερροριστών" αναλαμβάνοντας την ευθύνη της βομβιστικής επίθεσης στην κατοικία του Μίμη Ανδρουλάκη αναφέρουν πως :
"η βομβιστική επίθεση έγινε σε....ένδειξη τιμής στους αγωνιστές του Πολυτεχνείου που μάτωσαν ή πέθαναν με το όπλο στο χέρι χωρίς κανένα αντάλλαγμα"
Θεωρώ αδιανόητη, προσβλητική αλλά και παραπλανητική αυτή τη δήλωση που μοναδικό στόχο έχει (κατά τη γνώμη μου) να υποβαθμίσει και να διαστρεβλώσει την αλήθεια για την εξέγερση του Πολυτεχνείου.
Θεωρώ παράλογο να δικαιολογείται μια βομβιστική επίθεση
"σε ένδειξη τιμής στους αγωνιστές του Πολυτεχνείου"
Εκείνοι που αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν κατά τη διάρκεια του Πολυτεχνείου διεκδίκησαν το αγαθό της ελευθερίας όχι μόνο για τον εαυτό τους μα για το σύνολο των πολιτών με γνώμονα το κοινό καλό. Εκείνοι
ούτε διεκδίκησαν προσωπικά ωφέλη/ανταλλάγματα
ούτε έκαναν αλόγιστη χρήση βίας
ούτε έστρεψαν τυφλά την οργή τους απέναντι σε όλους και σε όλα.
Μόνο μάχονταν ενάντια σε ένα τυραννικό καθεστώς και τους εκπροσώπους του το οποίο είχε αφαιρέσει κάθε δικαίωμα στην ελευθερία της σκέψης και του λόγου από τους πολίτες.
Είχαν συγκεκριμένα αιτήματα τα οποία απασχολούσαν ολόκληρο το λαϊκό κίνημα για αυτό το λόγο το λαϊκό κίνημα έγινε συνοδοιπόρος στον αγώνα τους.
Και προ πάντων σε αντίθεση με το μήνυμα που επιχειρεί να περάσει η εν λόγω οργάνωση 
ΔΕΝ ΚΡΑΤΟΥΣΑΝ ΚΑΝΕΝΑ ΟΠΛΟ ΣΤΟ ΧΕΡΙ.
Μοναδικό τους όπλο ήταν η πίστη στον αγώνα τους.
Τα παιδιά αυτά ήταν ΑΟΠΛΑ.
Θεωρώ λοιπόν πως οι συντάκτες της εν λόγω ανακοίνωσης είναι είτε ανιστόρητοι είτε συνειδητά επιχειρούν να παραπληροφορήσουν το κοινό και να διαστρεβλώσουν την πραγματικότητα για την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Ισως και να αποσκοπούν στο να εκθειάσουν την ένοπλη βία "χρησιμοποιώντας" τον αγώνα του Πολυτεχνείου.
Δεν μπορώ να δώσω άλλη λογική εξήγηση για αυτή την ιστορική ανακρίβεια.
Στο σχετικό αφιέρωμα-ανάρτηση που έκανα πέρσυ (εδώ) αναφερόμουν στα λόγια που εκφωνήθηκαν από τον πρόχειρο ραδιοφωνικό σταθμό που είχαν στήσει όσοι βρίσκονταν κλεισμένοι στο Πολυτεχνείο τη μοιραία εκέινη βραδυά λίγο πριν την εισβολή του άρματος και το γκρέμισμα της πόρτας της καγκελόπορτας :
Και όμως εκείνη τη βραδυά μερικά νέα παιδιά βρήκαν τη δύναμη να διεκδικήσουν.
Να διεκδικήσουν τα ιδανικά τους, επειδή πίστευαν στο δικαίωμα της ελευθερίας.
Ηταν αποφασισμένα για όλα.
Προσπάθησαν να ευαισθητοποιήσουν τους φαντάρους που οδηγούσαν τα άρματα μάχης και να αποτρέψουν την είσοδό τους στο Πολυτεχνείο κραυγάζοντας και επαναλαμβάνοντας
"αδέλφια είμαστε άοπλοι, είμαστε άοπλοι, είμαστε άοπλοι"
Δεν τα κατάφεραν
Η εντολή είχε δοθεί

Ολοι γνωρίζουν πως τα λόγια αυτά έχουν καταγραφεί στο σχετικό ηχητικό ντοκουμέντο εκείνης της βραδυάς
....."αδέλφια είμαστε άοπλοι, είμαστε άοπλοι" κραύγαζαν....
Ας σεβαστούμε επί τέλους την ιστορική πραγματικότητα...
Το οφείλουμε σε όσους βίωσαν τα γεγονότα εκείνης της βραδυάς του Πολυτεχνείου....
Πολύ περισσότερο το οφείλουμε από σεβασμό στη μνήμη όσων έχασαν τη ζωή τους για
φωτεινά ιδανικά.
Φωτεινά ιδανικά τα οποία όπως ανέφερε ο κ. Παπούλιας αποτελούν για όλους σημείο αναφοράς.
Ιδανικά τα οποία καμία σχέση δεν έχουν με την ένοπλη βία των ημερών μας η οποία παραπέμπει σε

σκοτεινές διαδρομές άσχετες με το αληθινό λαϊκό κίνημα
και σίγουρα άσχετες με τα ιδανικά και τον αγώνα του Πολυτεχνείου το 1973 έστω και αν τα αιτήματα του Πολυτεχνείου παραμένουν ακόμη και σήμερα επίκαιρα.... 
 

Παρασκευή 6 Νοεμβρίου 2009

Παλατάκι/Χαϊδάρι : "Οι 4 εποχές" , ένα άγνωστο έργο του Νικολάου Γύζη

(Συνέχεια από προηγούμενη ανάρτηση με θέμα το Παλατάκι Χαϊδαρίου)

Σε προηγούμενη ανάρτηση (εδώ) κατά τη διάρκεια ενός Κυριακάτικου περιπάτου είχαμε μόλις επισκεφτεί το Παλατάκι του Χαϊδαρίου και κατευθυνόμασταν στα υπόλοιπα κτήρια που βρίσκονταν στον χώρο που αρχικά ονομαζόταν κτήμα Χαϊδάρι και βρίσκεται στη θέση όπου σήμερα βρίσκεται η ομώνυμη Αθηναϊκή συνοικία.
Αφού διασχίσαμε μια καταπράσινη διαδρομή κατευθυνθήκαμε σε ένα κτήριο όπου όπως έμαθα, παλαιότερα έπαιζε τον ρόλο του ξενώνα του κτήματος. Καθώς πλησιάζαμε μας παραξένεψε η ονομασία του κτιρίου που έφερε το όνομα του γνωστού ζωγράφου
Νικολάου Γύζη.
Δεν αργήσαμε να μάθουμε μια σχετικά άγνωστη πτυχή της ζωής του Γύζη.
Ο Τήνιος Νικόλαος Γύζης όπως είναι γνωστό ξεκίνησε τις σπουδές του στο Σχολείο των Τεχνών το 1854, σε ηλικία μόλις δώδεκα ετών. Ο Νικηφόρος Λύτρας συμπατριώτης του Νικολάου Γύζη διέκρινε το ταλέντο του νεαρού και αποφάσισε να τον πάρει υπό την προστασία του με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί μια δυνατή φιλία η οποία έμελλε να χαράξει τη ζωή του Γύζη. Ο Νικηφόρος Λύτρας και ο Νικόλαος Γύζης ντυμένοι Τούρκοι

Ο Λύτρας πρώτος έφερε σε επαφή τον Γύζη με τον συμπατριώτη τους Νικόλαο Νάζο ο οποίος όπως αναφέραμε στην προηγούμενη ανάρτηση για κάποια περίοδο είχε γίνει ιδιοκτήτης του κτήματος Χαϊδαρίου.
Ο Νικόλαος Νάζος, δραστήριος τραπεζίτης φρόντισε ώστε να χορηγηθεί υποτροφία στον νεαρό Γύζη από το Ιδρυμα της Ευαγγελίστριας στην Τήνο προκειμένου να συνεχίσει τις σπουδές του στο Μόναχο όπου ήδη από το 1860 φοιτούσε ήδη ο Νικηφόρος Λύτρας στο εργαστήρι του μεγάλου ζωγράφου
Karl von Piloty (1826-1886).

Η υποτροφία τελικά εγκρίθηκε και ο Γύζης έφυγε για τη Γερμανία το 1865 όπου 3 χρόνια αργότερα έγινε δεκτός στο εργαστήρι του Piloty. Ενα χρόνο πρoτού αναχωρήσει ο Γύζης για τη Γερμανία (το 1864,) ο Νικόλαος Νάζος τού ανέθεσε να διακοσμήσει την τραπεζαρία του ξενώνα της έπαυλης Παλατάκι στο Χαϊδάρι. Ο εικοσιδυάχρονος τότε ζωγράφος κάλυψε τους τοίχους και την οροφή της αίθουσας με την παράσταση των Τεσσάρων Εποχών.
Στο κέντρο κάθε τοίχου ο καλλιτέχνης ζωγράφισε τη μορφή μιας νεαρής κοπέλας που κάθε μια συμβόλιζε μια εποχή του χρόνου,
....δηλαδή την Ανοιξη..........το καλοκαίρι.....


.....το φθινόπωρο....
ενώ την τέταρτη, τον Χειμώνα, σύμφωνα με τα λόγια του Κίμωνα Μιχαηλίδη στο περιοδικό "Παναθήναια" (τ.269-270 (15-31/12/1911)
"την έθαψε των ανθρώπων η απονιά. Στη θέση της ένας φεγγίτης, με απορία ανοίγει το πελώριο μάτι του μπροστά στην ασέβεια"

(η τοιχογραφία έχει καταστραφεί ολοσχερώς)

....Ολόκληρη η σύνθεση είναι μια μεγάλη καγκελωτή σκιάδα....
....Στις κολόνες σκαρφαλώνουν τριανταφυλιές....
....απλώνει το αγιόκλημα....
.....Πάνω στους κλώνους τραγουδούν πουλιά, παίζουν πεταλούδες...."
Σε αυτό λοιπόν το κτίριο που σήμερα ονομάζεται κτίριο Γύζη έμειναν κρυμένες για πολλά χρόνια οι τοιχογραφίες του νεαρού τότε ζωγράφου αφού ο χώρος λειτούργησε για πολλά χρόνια (σχεδόν μέχρι τις μέρες μας) ως βαφείο και οι τοιχογραφίες είχαν σκεπαστεί από στρώματα ασβέστη και χρώματα.
Ο Γύζης σε αυτή του την καλλιτεχνική σύνθεση (η οποία όπως λέγεται ήταν η πρώτη επ' αμοιβή σύνθεσή του), επιχείρησε (και νομίζω πως το κατάφερε) να κλείσει μέσα σε ένα δωμάτιο έναν εξωτερικό χώρο.
Η αίσθηση που σου δημιουργεί η σύνθεση είναι πως βρίσκεσαι σε έναν υπαίθριο χώρο που περιβάλλεται από σιδερένια σκιάδα και γυαλί.

Ο νεαρός Γύζης αργότερα (24-4-1877) παντρεύτηκε την κόρη του ευεργέτη του,
του Νικολάου Νάζου, την Αρτεμη Νάζου Γύζη Νικολάου, Άρτεμις Γύζη, [1890]
Λάδι σε μουσαμά, 100 x 75 cm, Συλλογή Ιδρύματος Ε. Κουτλίδη


(αδελφή του Γεωργίου Νάζου, ιδρυτή του Ωδείου Αθηνών) ΓΥΖΗ Νικολάου (1842-1901), Προσωπογραφία Γεωργίου Νάζου (1880),
Λάδι σε μουσαμά, 72x60 εκ.
, Πινακοθήκη Αβέρωφ

Το κτήμα Χαϊδάρι έμεινε στα χέρια του Νικολάου Νάζου μέχρι το 1886 χρονιά που χρεωκόπησε και ανγκάστηκε να το πουλήσει στον Θων, αυλικό του Γεωργίου Α.
Το κτήμα Χαϊδάρι και η γνωριμία με τον Νικόλαο Νάζο αποτέλεσε καταλυτικό σταθμό στη ζωή του Γύζη, ίσως για αυτό συχνά το αναπολεί όταν βρίσκεται στο Μόναχο και αυτή του την αναπόληση την περιγράφει με νοσταλγικά λόγια στις επιστολές που ανταλλάσσει με τον πεθερό του.

Βγαίνοντας από το κτίριο Γύζη εκεί στο Παλατάκι Χαϊδαρίου τα συναισθήματα που με πλημμύριζαν ήταν ανάμεικτα....
Ο Θαυμασμός για το νεανικό έργο του καλλιτέχνη τις "4 εποχές" το οποίο έμεινε στην αφάνεια για πολλά χρόνια,
Η Απογοήτευση για την "απονιά του κόσμου" , για τους ανθρώπους που αφήνουν σημαντικά έργα τέχνης να καταρρέουν από τη φθορά του χρόνου μα και
Ενα Δέος για τη δύναμη της μοίρας, εκείνης της μοίρας που φέρνοντας τα βήματα του καλλιτέχνη στο κτήμα Χαϊδαρίου
έμελλε να καθορίσει την προσωπική του ζωή αλλά και να αποτελέσει την έμπνευση και την κινητήρια δύναμη για την μετέπειτα δημιουργία του καλλιτέχνη
Πληρότητα γιατί αυτή την ημέρα ήρθα σε επαφή με τους άγνωστους θησαυρούς που κρύβει μια διπλανή συνοικία της Αθήνας, το Χαϊδάρι και δεν τους γνώριζα.