ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ

Πέμπτη 14 Μαΐου 2009

Bloggoπαίγνιο

Η παρούσα ανάρτηση δημιουργήθηκε μετά από την ευγενική πρόσκληση του Skroutzakou σε bloggoπαίγνιο με θέμα : κάποια τραγούδια που για μένα να συμβολίζουν κάτι το ιδιαίτερο.
Επέλεξα λοιπόν μερικά τραγούδια που μιλούν για τη ξενητειά.
Με τα τραγούδια της ξενητειάς ταυτίστηκα όταν έφυγα για πρώτη φορά από το πατρικό μου σπίτι για την Ιταλία στα πλαίσια ενός προγράμματος "ανταλλαγής νέων εργαζομένων στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης". Εκεί άγνωστη μεταξύ αγνώστων και για πρώτη φορά μακριά από το σπίτι δίχως κανέναν Ελληνα για να μπορέσω να ανταλλάξω δυο κουβέντες ένοιωσα για πρώτη φορά αυτό που λέγεται νοσταλγία, το αίσθημα του ξενιτεμένου. Εμενα σε ένα δωμάτιο σε ένα χωριουδάκι της περιφέρειας της Emilia Romagna αφού τα καλά διαμερίσματα (καλά λόγω του ότι βρίσκονταν στο κέντρο) τα κρατούσαν για τους ντόπιους...
Εκείνη τη περίοδο ένα ραδιοκασετοφωνάκι που είχα πάρει μαζί με μερικές κασετούλες, έπαιζε διαρκώς τραγούδια που μιλούσαν για τη ξενητειά....όπως το
"Φεγγάρι μάγια μούκανες και περπατώ στα ξένα"....




Στην πατρίδα είχα αφήσει τον καλό μου ο οποίος όσο εγώ βρισκόμουν στα ξένα, φρόντισε να βρει άλλη παρέα. Ετσι εκείνη τη περίοδο απόκτησα "διδακτορικό" σε όποιο τραγούδι μιλούσε για χωρισμούς, αποχωρισμούς, ταξίδια, σκέψεις για την πατρίδα κλπ
Δακρύβρεχτες καταστάσεις που όμως πιστεύω πως αξίζει να τις ζούμε αφού μας δυναμώνουν για να αντιμετωπίζουμε πιο ψύχραιμα παρόμοιες καταστάσεις στο μέλλον.
Ετσι το ραδιοκασετοφωνάκι εκείνη την εποχή κόλλησε μεταξύ άλλων στο
"Βάρκα μου μπογιατισμένη"


Την επόμενη φορά που ξανάφυγα από την πρωτεύουσα και από τους δικούς μου βρέθηκα σε ένα νησί του Αιγαίου...Εκείνη τη περίοδο "μίλησε"στη καρδιά μου το "Μεσ' του Αιγαίου τα νερά". Ξυπνούσα και κοιμόμουν με το τραγούδι αυτό στα χείλη...Λίγο διαφοροποιημένη η ψυχολογία αυτή τη φορά, όμως και πάλι κολλημένη στο αίσθημα της νοσταλγίας και του ξενιτεμού....


Στα Δωδεκάνησα πολύ διαδεδομένο είναι ως γνωστόν το τραγούδι "Τζιβαέρι" επειδή τα Δωδεκάνησα βίωσαν στο πετσί τους (όπως και όλη η Ελλάδα). Τα νησάκια κάποια περίοδο ερήμωσαν λόγω της μαζικής φυγής των νέων. Μοναχά οι γέροι απόμεινα πίσω και ζούσαν με τα εμβάσματα από το εξωτερικό. Οι περισσότεροι νέοι έφυγαν, δεν επέστρεψαν πια παρά μονάχά κάποια καλοκαίρια για διακοπές. Βρίσκονται διάσπαρτοι στην Αφρική, στην Αμερική, στην Αυστραλία και στον Καναδά. Τα παιδιά των παιδιών τους είναι πια Αμερικανάκια, Αυτραλάκια, Καναδεζάκια. Κακά τα ψέμματα όταν ένα παιδί μεγαλώνει σε έναν ξένο τόπο γαλουχείται με την νοοτροπία του τόπου στον οποίο μεγάλώνει έχοντας φυσικά μέσα του την αγάπη για μια πατρίδα που δεν γνώρισε, ή ίσως να γνώρισε τα καλοκαίρια αν υπήρχε καμιά γιαγιά στην πατρίδα.
Ομως ξέφυγα....έτσι λοιπόν ακούγοντας παντού το "Τζιβαέρι" που μιλούσε για ξενητειά, κάτι οι θύμησες του παρελθόντος κάτι που "με θέλημα δικό μου" είχα φύγει για Ιταλία με αποτέλεσμα τον χωρισμό από τον αγαπητικό κάτι το νέο αίσθημα της ξενητειάς έστω και να βρισκόμουν εντός Ελλάδας, βρέθηκα να ξημεροβραδυάζομαι τραγουδώντας τον εθνικό ύμνο της Δωδεκανήσου, το "Τζιβαέρι".....


...Αλλά τελικά κάπως έτσι δεν δενόμαστε συναισθηματικά με κάποια τραγούδια?
Με την ταύτιση, με τα βιώματα...
....Απολαύστε τα λοιπόν....!!!
Ευχαριστώ Σκρουτζάκο για την πρόσκληση


ΥΓ. Αφιερωμένο σε όλους τους ξενιτεμένους

15 σχόλια:

  1. η μουσική είναι τόσο βιωματική! κάθε στιγμή μας την συνδέουμε με ένα τραγούδι. έναν ήχο που εκφράζει όλα όσα αισθανόμαστε.
    και αφηνόμαστε άλλοτε με χαμόγελο. άλλοτε με δάκρυ. σε όλα αυτά τα συναισθήματα. βρίσκοντας διέξοδο. καθώς δεν νοιώθουμε τόσο μόνοι σε αυτά που αισθανόμαστε.
    υπέροχο το βάρκα μου μπογιατισμένη. δεν το ήξερα.
    καλή σου μέρα! όμορφη και μελωδική. με ήχους χαράς. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καταπληκτικα τραγουδια ολα!!!
    Το Τζιβαερι ειναι ενα απο τα αγαπημενα μου.
    Και το "μες του Αιγαιου τα νερα" το εχω σαν ξυπνητηρι στο κινητο.

    Καλημερες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Γεια σου,Λενάκι,με τις ωραίες επιλογές σου,χειμερινός ξενιτεμενος και γω, σ'ευχαριστώ για την αφιέρωση!

    Καλή σου μέρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ο καθένας έχει τα τραγούδια "του". Εκείνα που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο τον σημάδεψαν. Εξαιρετικές οι επιλογές σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μια γλυκιά μελαγχολία αιωρείται τριγύρω...αυτή της νοσταλγίας για την πατρίδα.
    Και ναι, συνόέουμε πρόσωπα, πράγματα, στιγμές και καταστάσεις με τραγούδια και μελωδίες.

    Εγώ φταίω τώρα, που όταν ακούω ακόμη και σήμερα Πουλόπουλο και "Το άγαλμα"αυτόματα τρέχει ο λογισμός μου στη Λαμία της εφηβείας μου και το άγαλμα του Διάκου... όχι πες μου..

    Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Πολύ όμορφα τραγούδια όλα!!!

    Άξιζε τον κόπο και το παιχνίδι και η αναπόληση των γεγονότων που συνδυάζονται με αυτή τη μουσική.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ΦΙΛΗ ΜΟΥ ΠΟΛΥ ΚΑΛΕΣ ΟΙ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΣΟΥ.ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΥ ΕΠΑΙΞΕΣ ΚΑΛΟ Σ\ΚΟ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Υπέροχες οι επιλογές σου!!
    Κι αυτό το "Μεσ' του Αιγαίου τα νερά" και για μένα ξυπνάει μνήμες βαθειές που σήμερα φέρνουν μία απροσδιόριστη θλίψη μα και γλυκειά νοσταλγία...

    Αχ dyosmaraki μου κι εσύ όπως κι εγώ τις μουσικές τις έχω συνδέσει με κομμάτια της ζωής μου και τα πιο όμορφα τραγούδια για μένα είναι αυτά που μιλάνε για πόνο, για χωρισμό και για ξενητειά!
    Μπορεί να μοιάζουν λίγο κλαψιάρικα, αλλά για μένα το κλάμα είναι η τέλεια πένα για να γράψει κανείς στίχους και μουσική που σε πάει στα ουράνια!!!

    Φιλιά!! θα περνώ να ακούω τα τραγούδια μου...
    :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Γεια σου Dyosmaraki,

    Τα τραγούδια της ξενιτιάς τα ακούω και εγώ κάποιες βραδιές. Σε πολλές όμως περιπτώσεις κάνω και πλάκα στην μάνα μου που με παίρνει τηλέφωνο να δει τι κάνω και απαντάω "ακούω Καζαντζίδη και δακρύζω".

    Οσα τραγούδια έχουμε συνδέσει με σημαντικές στιγμές της ζωής μας θα μας συντροφεύουν για πάντα. Και δυστυχώς οι θύμησες δεν είναι πάντα ευχάριστες.

    Να είσαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Τα τραγούδια που με συγκινούν είναι εκείνα που μιλάνε για τη νοσταλγία. Άστα καλύτερα....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. @basnia

    Αλλοτε με το χαμόγελο και άλλοτε με το δάκρυ...Αυτή είναι η δύναμη της μουσικής, να προκαλεί έντονα συναισθήματα...
    ..Και να μας οδηγεί σε μονοπάτια όπου βρίσκουμε διεξόδους...
    Καλημέρες πολλές

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. @αντώνης

    Πρωτότυπη η εκδοχή του "μεσ' του Αιγαίου τα νερά" ως ξυπνητήρι
    Εγώ πάλι έχω ως ήχο στο κινητό την "μπρατσέρα"
    Ομορφοι σκοποί απόλυτα συμβατοί με την τεχνολογία...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. @Vad

    Ηταν πριν από πολύ καιρό που σε κάποιο άλλο blog είχες σχολιάσει πως κάποιες μέρες γιορτινές είναι που σου λείπει η Ελλάδα....
    Το θυμόμουν και ίσως για αυτό επέλεξα με αφορμή το bloggoπαίγνιο τη συγκεκριμένη θεματική.
    Βλέπεις ο ένας εμπνέει τον άλλον εδώ μέσα καλέ μου Βασίλη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. @Λάκης Φουρουκλάς

    Οπως το λες καθένας έχει τα δικά "του" τραγούδια, τραγούδια με μνήμες, τραγούδια που θυμίζουν μια προσωπική στιγμή, ένα ηλιοβασίλεμα, ένα δευτερόλπετο ευτυχίας μα και λύπης.
    Καλή σου μέρα φίλε μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Κάτι για Γιουροβίζιον δεν έχει;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ποιά είναι η γνώμη σας;