ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ

Δευτέρα 11 Μαΐου 2009

Ζωγραφίζοντας μια ιστορία: Σακουλές (ο τεμπέλης των Αθηνών ή ο πρώτος χίππυς των Αθηνών???)


Ενας από τους γραφικούς τύπους της παλιάς Αθήνας ήταν ο αποκαλούμενος Σακουλές ο οποίος εικονίζεται στον παραπάνω πίνακα του Εμμ. Ζαίρη. Εζησε τον δέκατο ένατο αιώνα στην Αθήνα. Λέγεται πως το παρατσούκλι Σακουλές του το κόλλησαν επειδή τριγύρναγε ολημερίς στους δρόμους της Αθήνας με μια τεράστια σακκούλα και απαιτούσε να του δώσουν ελεημοσύνη οι περαστικοί. Ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες αναφέρουν πως το αληθινό του όνομα ήταν Κώστας Κόκκινος και πως καταγόταν από την Αμοργό, όμως κανείς δεν τον γνώριζε με το πραγματικό του όνομα αφού όλοι Σακουλέ τον αποκαλούσαν.
Μην φανταστείτε πως την ελεημοσύνη τη ζητούσε με ύφος παρακλητικό...το αντίθετο... έμεινε γνωστός για το θράσος του αλλά και τις ατάκες του....Αν δεν του έδινες ελεημοσύνη δεν σε ξέπλενε ούτε ο Δούναβης....σε έκανε ρεζίλι και μάλιστα φωναχτά μπροστά στον κόσμο...

Εμεινε γνωστό το περιστατικό της τυχαίας συνάντησής του με τον Ελ. Βενιζέλο. Καθώς πέρναγε ο Βενιζέλος από μπροστά του φαίνεται πως ο Σακουλές δεν τον αναγνώρισε. Ετσι σύμφωνα με τη συνήθειά του, του ζήτησε μια δεκάρα. Ο Βενιζέλος ως δεινός ρήτορας άρχισε να αναπτύσσει τη θεωρία του περί των αρνητικών χαρακτηριστικών της τεμπελιάς. Τότε ο Σακουλές του απάντησε θυμωμένος :
"Ρε συ τον φιλόσοφο θέλεις να παραστήσεις; Μήπως σου ζήτησα κανένα εκατομμύριο; Μια δεκάρα σου ζήτησα και συ με έπιασες στη λογοδιάρροια ρε αδελφάκι μου...Μωρέ αν για κάθε δεκάρα που μου δίνει ο καθένας μου αράδιαζε τις φιλοσοφίες του τότε θα είχα πεθάνει στη πείνα"!!!!

Κι αν νομίζετε πως ένας τέτοιος τύπος θα έμενε άγνωστος γελιέστε.....
Ο Σακουλές όχι μόνο έγινε καρτ ποστάλ, μα έγινε επιθεώρηση σε θέατρο, τον κάνανε πίνακα ζωγραφικής, τον έκανε ποίημα ο Σουρρής.

Περιμένετε....δεν τελειώσαμε.....Εξ αιτίας του Σακουλέ μας απόμεινε η φράση :
σακουλεύτηκες, πρέπει να τη σακουλευτείς
(=Την ψυλλιάζομαι, διαισθάνομαι πως κάτι κακό σχεδιάζεται, καταλαβαίνω πως μου την έχουν στημένη) όπως για παράδειγμα στο "Για πρόσεξέ με βλάμισσα του Παπαϊωάννου" που λέει Μην κάνεις κόλπα ψεύτικα/και λες πως με λατρεύεις/γιατί σε σακουλεύτηκα/πώς θες να μου τα παίρνεις.....ή στην "Παραδόπιστη" του Τσιτσάνη που λέει Οι φίλοι μου το είχαν πει,/πως έχω πια παρεκτραπεί/κι εγώ δε σακουλεύτηκα/σα μάγκας να προσέξω,/πως είσαι παραδόπιστη και θα με ρίξεις έξω....

Αν και δεν είναι γνωστά περισσότερα στοιχεία για αυτόν τον αλλόκοτο αλλά γραφικό τύπο, τον Σακουλέ, η ιστορία τον κατέγραψε ως τον
τεμπέλη της Αθήνας
ενώ μερικοί τον χαρακτήρισαν ως τον
πρώτο χίππυ της Αθήνας.....
Ο Σουρής στον "Ρωμιό" του Ιουνίου του 1907 κατέληγε στο μακροσκελέστατο ποίημά του:
"Κοιμήσου Σακουλέ μου
τον ύπνον τον αιώνιον
και πιθανόν
το Κράτος το δαιμόνιον
μετά καιρούς και
χρόνους για τιμή
να στήσει και
δική σου προτομή".....
Προσθήκη.....μετά από την ευγενική υπενθύμιση του Vad .
Ο Σακουλές μεταξύ άλλων έγινε και τραγούδι με τίτλο "Ο Σακουλές" το οποίο περιλαμβάνεται στο δίσκο "Το Πανόραμα" (Μουσική Μίμη Πλέσσα, στίχοι Κώστα Βίρβου). Επανεκδόθηκε το 2005 σε CD και περιλαμβάνει τις 2 εκδοχές του τραγουδιού. Η πρώτη εκδοχή (1971)-τραγουδισμένη από τον Δώρο Γεωργιάδη- ξεκινά με τον στίχο "Ο πρώτος χίππυς στην Αθήνα
ενώ στη δεύτερη (1976)-τραγουδισμένη από τον Πέτρο Κυριαζή-,
ο στίχος επί τω ευγενεστέρω μετατρέπεται σε:
"Μποέμης πρώτος στην Αθήνα
ήταν τότε ο Σακουλές/σκελετωμένος απ΄την πείνα/σουρχότανε για να τον κλαις./
Δώσε μου μια δεκάρα ρε!
ζητούσε για να μη δουλέψει/μια Αθήνα, ένα Σακουλέ/φίνα μπορεί να τον θρέψει./Λιαζόταν ξάπλα στην πλατεία/κι είχε κρεββάτι μια σπηλιά/ήταν γι΄αυτόν η ευτυχία/
λίγο ψωμί και μια ελιά....
(μετά από μια ανασκαφή στα συρτάρια μου, βρέθηκε και το ηχητικό ντοκουμέντο το οποίο ακούτε-Προκειται για την επανέκδοση 2005.
Σας συνιστώ να προμηθετείτε όλο το Cd, είναι πολύ καλό.)
Εγώ το προμηθεύτηκα πριν από κάποιους μήνες από εδώ).
2η Προσθήκη μετά από την ευγενική παρέμβαση του Ndn
Η λέξη σακουλεύτηκα περιλαμβάνεται σε ακόμη ένα τραγούδι το
"Μαύρο μπεγλέρι"
"Πέντε-έξι μαχαλόμαγκες
μου στήσανε καρτέρι
να πάρουνε απ' τα χέρια μου
το μαύρο μου μπεγλέρι.
Μα εγώ τη σακουλεύτηκα
τη μόρτικια τη φτιάξη
και το μπεγλέρι στο τσαρδί
το είχα μπουζουριάσει..."

33 σχόλια:

  1. Το 1972 κυκλοφόρησε ό δίσκος του Μίμη Πλέσσα ΤΟ ΠΑΝΟΡΑΜΑ,σε στίχους νομιζω του Λευτέρη Παπαδόπουλου,αναμεσα στα τραγούδια ήταν κι ένα με θεμα το Σακουλέ με ερμηνευτή το Δώρο Γεωργιάδη.
    "ο πρώτος χίπης στην Αθήνα,
    ήταν λενε ο Σακουλές,
    σκελετωμένος απ'την πεινα,
    σουρχότανε για να τον κλαις!

    Δώσε μου μια δεκάρα ρε!
    Ζητούσε για να μη δουλέψει,
    μια Αθήνα εναν Σακουλε,
    φτηνά μπορεί να τόνε θρεψει..."

    Δε βρήκα το τραγούδι πουθενά ,αν κάποιος @φίλος μπορει να το βρει,ας μας γράψει τη σχετική διεύθυνση.

    Καλή σου εβδομάδα,dyosmaraki...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @Vad

    Ουπς! Τι μου θύμισες....
    Η ιδέα για αυτή την ανάρτηση ξεκίνησε εδώ και κάποιους μήνες αλλά άργησα γιατί εψαχνα να βρω στοιχεία και δεν έβρισκα.
    Αν θυμάμαι καλά πρέπει να είχα βρει το CD...
    Κάτσε να κάνω ανασκαφή στα συρτάρια μου και επανέρχομαι...
    Τώρα που το λες...Να γιατί εδώ μέσα ο ένας συμπληρώνει τον άλλον....!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. πού τα ξετρυπώνεις βρε θεριό;
    τέλειο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. μα ειμαι πολύ απαιτητικός επισκεπτης,:)))θέλω και την πρωτη εκτέλεση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @gremii

    Ψάχνω όπου κι αν βρίσκομαι...
    Είμαι περίεργη ειδικά για οτιδήποτε έχει να κάνει με την παλιά Αθήνα...και όχι μόνο φυσικά...
    Καλή εβδομάδα εύχομαι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @Vad

    Είδες που στη βρήκα???
    Οι εξερευνήσεις μας αφορούν και τον πιο απαιτητικό πελάτη!!!
    Στο CD του 2005 ακούγονται και οι δύο εκτελέσεις όλων των τραγουδιών.
    Μάλιστα όπως σου έλεγα η έκδοση του 2005 περιλαμβάνει ένα ποίημα που γράφει ο Μπόστ ο οποίος μεταξύ άλλων λέει για το δισκάκι :
    "Εχη γίνη δουλιά εξαιρετική
    που εστοίχισεν κε κόπον εις την εταιρεία
    δι' αφτό απεφάνθεισαν πολοί ειδικοί
    να τον αγοράζομαι εις πάσαν εφκερία"
    (διατήρησα την ορθρογραφία του Μποστ)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ....
    ορθογραφία ήθελα να γράψω λολ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. είναι καιρός για κίνημα σακουλέδων?
    Για φαντάσου να πηγαίνουν όλοι εκεί που συχνάζουν οι κοσμικοί και να ζητάνε με αυτόν τον τρόπο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. βρε τον σακουλέ! πάλι καλά που δεν κυκλοφορούσε και με καμία σακούλα στο πρόσωπο. σακουλέ κουκουλέ.
    πολύ καλή σου εβδμάδα! φιλιά πολλά! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. EIΣΑΙ ΦΟΒΕΡΗ.ΠΟΥ ΤΟ ΞΕΤΡΥΠΩΣΕΣ ΑΥΤΟ;ΔΕΝ ΤΗΝ ΗΞΕΡΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΘΟΛΟΥ.ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Dyosmaraki επίσης στο "μαυρο μπεγλέρι" υπάρχει η λέξη "σακουλεύτηκα".

    Πέντε-ξι μαχαλόμαγκες
    μου στήσανε καρτέρι
    να πάρουνε απ' τα χέρια μου
    το μαύρο μου μπεγλέρι.

    Μα εγώ την σακουλεύτηκα
    τη μόρτικια τη φτιάξη
    και το μπεγλέρι στο τσαρδί
    το είχα μπουζουριάσει.

    ΠΟλύ καλή η ιστορία του Σακουλε!

    Καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Φοβερή ανάρτηση! Έμαθα πράγματα που δεν ήξερα, σ'ευχαριστώ Δυοσμαράκι μου! Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Σε ευχαριστώ που μας γνώρισες τον ξεχωριστό Σακουλέ. :))
    Καλησπέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Καταπληκτικές οι αναρτήσεις σου!
    Διδάσκουν!!
    Πω πω που το βρήκες το τραγουδάκι με το Δώρο Γεωργιάδη!!
    Απίθανο ποστ!!
    :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. @Καπιταλιστικό Κουμμούνι

    Δώσε μου ένα Ευρώ ρε!
    Δώσε μου μια θέση εργασίας ρε!
    Μείωσε ένα Ευρώ το γάλα ρε!

    Να! τι θα μπορούσε να ζητά το κίνημα των Σακουλέδων !!!
    λολ

    (πολύ μου άρεσε η σκέψη σου καπ κουμ)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. @basnia

    Οχι δεν φόραγε σακούλα στο πρόσωπο (τότε δεν ήταν "in" η κουκούλα, η μάσκα και η σακούλα στο πρόσωπο...)
    Την σακούλα προτιμούσε να την περιφέρει και να μαζεύει τον οβολό των περαστικών ΄προκειμένου να αγοράζει τον επιούσιον....ίσως με λίγο παράδοξο τρόπο...!!!

    Καλημέρες πολλές

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. @JK O SKROUTZAKOS

    Είναι ένα είδος αρρώστειας καλέ μου φίλε το πάθος μου να αναζητώ στοιχεία για τη ζωή απλοϊκών ανθρώπων, καθημερινών σαν και σένα σαν και μένα.
    Μου δημιουργεί αποστροφή αυτή η εμμονή στις μέρες μας να ασχολούνται όλοι με τον βίο και την πολιτεία μόνο των επώνυμων.

    Αυτοί οι Σακουλέδες (μεταξύ τους συγκαταλέγω και εμάς) δεν έχουν ψυχή???

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. @Ndn

    Σε ευχαριστώ πολύ για την πληροφορία Ndn. Εγινε σχετική προσθήκη στην ανάρτηση.

    Βλέπω το ρεπερτόριό σου περιλαμβάνει τα βαριά και ασήκωτα τραγούδια...

    Δεν το έχω ακούσει αυτό το τραγούδι.

    Ευχαριστώ πολύ
    (σουξέ τελικά ο Σακουλές...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. @Maria Tzirita

    Αυτή είναι μία από τις ομορφιές των blogs, η ανταλλαγή πληροφοριών, εμπειριών, ακουσμάτων, κρίσεων, απόψεων.

    Σε ευχαριστώ πολύ Μαράκι μου για τα καλά σου λόγια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. @Ανεμοσκορπίσματα

    Είναι ίσως ένα είδος "γελωτοποιού" και ο Σακουλές από αυτούς που περιγράφεις στους στίχους της τελευταίας ανάρτησής σου.

    Από αυτούς που μας κάνουν σήμερα να γελάμε για την ιδιορρυθμία τους μα που κανείς δεν προσπάθησε ποτέ να μάθει ούτε καν το αληθινό του όνομα...

    Ακριβώς όπως περιγράφεις τον δικό σου ήρωα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. @marianonice

    Η διδασκαλία πιστεύω βγαίνει μέσα από τη γνώση της ζωής του διπλανού μας, αυτού του καθημερινού ανθρώπου που τριγυρνά ανάμεσά μας.

    Αρκεί να τον παρατηρήσουμε, να τον προσέξουμε, να προσπαθήσουμε να τον κατανοήσουμε...

    Το τραγούδι με τον Δώρο Γεωργιάδη το εντόπισα κατά τη διάρκεια της αναζήτησης οποιουδήποτε στοιχείου αφορούσε τον Σακουλέ.

    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Σε πληροφορώ ότι έχει και η Ρώμη τον Σακουλέ της. Στην περιοχή που μένω είναι ένας κύριος ακριβώς ίδιος με αυτόν που περιέγραψες, μόνο που ο δικός μας έχει μούσι. αν μπορέσω να τον φωτογραφήσω, θα στον δε'ιξω.

    Επίσης, ήθελα να σου δείξω αυτό. Σε ενδιαφέρει νομίζω... για να δεις τι δημαρχάρα έχουμε στο Ηράκλειο!

    http://sofoscrete.blogspot.com/2009/05/ross-daly.html

    Τη ζεστή μου καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Εξαιρετική ανάρτηση.
    Πολλά τα μπράβο που σου πρέπουν δυοσμαράκι μου.
    Να πούμε κι ένα ακόμα στους φίλους μας VaD και NdN για τις προσθήκες!!
    φιλιά
    Καλό απόγευμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Έξοχη η ανάρτησή σου. Ξέρεις, πιστεύω οτι τα παλιότερα χρόνια, οι άνθρωποι θα πρέπει να είχαν περισσότερο χιούμορ. Τα πράγματα ήταν πιό απλά, η ζωή πιό εύκολοη, είχαν πιό πολύ χρόνο, δεν έτρεχαν να προλάβουν. Δε τους πασάριζε κιόλας η τηλεόραση όλες αυτές τις βλακείες.
    Πράγματι, ακόμα και η Αθήνα ήταν καλύτερη.
    Ώραίες αυτές οι αναδρομές στα παλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Μπαίνοντας στο blog για να διαβάσω την ομολογουμένως εξαιρετική ανάρτηση σου, αυτόματα ξεκίνησε να παίζει το τραγούδι. Η μάνα μου ακούγοντας το μου λέει: που το βρήκες χρόνια είχα να το ακούσω!! με τον Γεωργιάδη δεν είναι; Της εξηγώ και της δείχνω την ανάρτηση (δεν κατέχει απο υπολογιστές)μου λέει την ιστορία την οποία δεν ήξερα ούτε θυμάμαι να είχα ακούσει το τραγούδι.Όσο για το κίνημα Σακουλέδων άν είναι έτσι όπως το περιγράφεις, συμφωνώ να γίνει. Καλό απόγευμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. βρε για κοιτα τι μαθαινουμε...ωραιοτατο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. @Hellenic Potion

    Θα ήταν πολύ ενδιαφέρον να μοιραζόσουν κάποιες φωτογραφίες του Σακουλε της Ρώμης. Ειλικρινά περισσότερο με ενδιαφέρουν οι ιστορίες αυτών των άσημων ανθρώπων παρά οποιουδήποτε επώνυμου,
    Επισκέφτηκα το link.
    Επί τέλους και ένας πολιτικός άντρας που ενδιαφέρθηκε για το ζήτημα του Daly και κατά συνέπεια για ζητήματα του πολιτισμού μας.
    Καλησπέρες πολλές

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. @gvarvakis

    "Τόνα χέρι νίβει τ΄άλλο και τα δυό το πρόσωπο"....

    Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια καλέ μου φίλε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. @leondokardos

    Εχεις δίκιο. Κι εγώ νομίζω πως τα παλιότερα χρόνια που οι άνθρωποι ενημερώνονταν στόμα με στόμα για ότι καλό η κακό η ακόμη και για τα παράξενα που συνέβαινα στην καθημερινότητά τους, είχαν τη δύναμη να απορρίπτουν ότι θεωρούσαν άχρηστο και να κρατούν και να διαιωνίζουν οτιδήποτε θεωρούσαν χρήσιμο.

    Σε αντίθεση με τις μέρες μας που τα πάντα "επιβάλλονται" εκ των άνωθεν .....ειδήσεις, πρότυπα, συνήθειες και κουσούρια....μέσα στα πλαίσια ενός χαζού και φτηνού μάρκετινγκ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. @Αρκάς

    Η αλήθεια είναι πως κι εγώ δεν το είχα ακούσει το τραγούδι του Σακουλέ, συμπτωματικά είχα βρει το εξαιρετικό CD το οποίο περιλαμβάνει τραγούδια και για άλλους γραφικούς χαρακτήρες της παλιάς Αθήνας (θα ακολουθήσουν σχετικές αναρτήσεις).

    Η μητέρα σου έχει δίκιο, χρόνια έχει να ακουστεί ο Γεωργιάδης...
    Ας είναι καλά ο Vad που μας το θύμησε...

    Καλό σου βράδυ καλέ μου φίλε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. @cook

    Χαίρομαι που σου άρεσε η ιστορία φίλη μου, θα ακολουθήσουν προσεχώς και άλλες τις οποίες ελπίζω να βρείτε εξ ίσου ενδιαφέρουσες

    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Καλή σου μέρα.
    Τη σακουλεύτηκα τη δουλειά. Οπαδός του Σακουλέ κι εσύ. Ομπρός, το λοιπον, στο δρόμο που άνοιξε ο Σακουλές.
    ΥΓ. Αν ζούσε σήμερα, θα έβριζε όλες τις κυβερνήσεις που ...μοιράζουν πενταροδεκάρες. Αλλά δυστυχώς έφυγε νωρίς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. @phlouflis

    Τελικά πες πες, λέτε να δημιουργήσουμε κανένα κίνημα σακουλέδων????
    Ναι, έφυγε νωρίς....έπρεπε να ζούσε σήμερα και να έμπαινε μπροστάρης στις διεκδικήσεις των πολιτών....

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ποιά είναι η γνώμη σας;