ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ

Πέμπτη 19 Μαρτίου 2009

Το πουλάκι και το ψιχουλάκι.....

Με ξέχασαν πια οι άνθρωποι....ούτε ένα ψιχουλάκι δεν μου ρίχνουν πια....

Λες να φταίει η κρίση????



Αααα! Ευτυχώς! Κάποιος με άκουσε φαίνεται!!!



Ευχαριστώ...Ευχαριστώ...


Ουφ! Παράφαγα! Ας κάτσω να με χτυπήσει λίγο ο θαλασσινός αέρας...μήπως και χωνέψω....



Μα τι νομίσατε? Σαν πουλάκι τρώω....

....Ενα ψιχουλάκι μου αρκεί για να χορτάσω...

26 σχόλια:

  1. Θυμήθηκα τη γιαγιά μου... ήταν τόσο καλή που το χειμώνα, όταν χιόνιζε, σκεφτόταν τα πουλάκια και έριχνε πάνω στο χιόνι ψίζουλα γι' αυτά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Είδες πόσα λίγα πράγματα χρειάζεται για να ικανοποιηθεί το πουλάκι; Κι εμείς χτυπιόμαστε για άλλα κι άλλα!

    Νομίζω ότι μόλις βρήκα την ανάρτηση που με ηρεμεί και είναι η δική σου! Θάλασσα, πουλάκια, βεραντάδα και ένας ωραίος καφές!!!

    Να είσαι καλά! Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @Antoine

    Ειδικά τον χειμώνα τα πουλάκια έχουν τόση ανάγκη από τόσο λίγα πράγματα. Αρκεί να τους τα προσφέρουμε.
    Ας τους προσφέρουμε τα ψιχουλάκια που μας περισσεύουν.
    Θα μπορούσε στη θέση τους να είναι ο γείτονάς μας, κάποιος διπλανός μας που έχει ανάγκη.
    Πολύ τρυφερές εικόνες μου δημιούργησες με τη γιαγιά σου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @Hellenic Potion

    Ετσι είναι! Χτυπιόμαστε για άλλα κι άλλα πιο σύνθετα ζητήματα και δεν εστιάζουμε στα απλά και στα καθημερινά (είτε αυτά είναι οι καθημερινές ομορφιές της ζωής μας είτε είναι οι πραγματικές δυσκολίες της καθημερινότητάς μας.

    Μα και εσύ δεν λες πως είσαι για το antidote για το bad moon???
    Για να μην μετατραπεί το bad moon σε έκλειψη πιστεύω πως κάπου-κάπου πρέπει να μιλάμε και για εκείνα τα καθημερινά πράγματα που μας προσφέρουν λίγη γαλήνη και αφήνουν λίγο φως να περάσει στις καρδιές μας....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μακάρι να ήμασταν κι εμείς έτσι. Οι αιώνια χορτασμένοι και γκρινιάρηδες. Μέρα καλή

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ξεθάρρεψε ο μικρός και σε αφήνει να πλησιάζεις πλέον σε απόσταση αναπνοής!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Τι τρυφερή ανάρτηση !!
    Πόσα τραγικά γεγονότα δε προκαλούν ορισμένοι μόνο και μόνο γιατί δεν αρκούνται στα λίγα, στα απαραίτητα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Dyosmaraki μου τι κανεις??Ασε εμεις στο σπιτι επειδη τωρα το χειμωνα λυπομαστε τα πουλια και ακομη και τις δεκαοχτουρες που εχουν γεμισει τον κοσμο μαζευουμε το ξερο ψωμι το μουσκευουμε και το ριχνουμε καθε πρωϊ στα πουλια,Το τι γινεται στη ταρατσα δεν περιγραφετε.Σκεπτομε οτι μπορει να μας κυνηγησουν απο τη γειτονια που μαζευουμαι τα πουλια.Φιλακια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. είχε έρθει ένα κοτσύφι τις προάλλες στην αυλή και σε θυμήθηκα. δηλαδή πολλά έρχονται (είναι ένα τεράστιο πεύκο λίγο πιο κει, στο σχολείο :)) απλά πρώτη φορά είχε κάτσει σε δέντρο εντός αυλής και τόσο κοντά (που να το 'χω δει τουλάχιστον).
    μέχρι να πάω μέσα να πάρω την μηχανή είχε κάνει τσίου.
    :) καλό βράδυ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Τρυφερές προσφορές από ευαίσθητη σε ευαίσθητες ψυχές...

    Καλό Σ/Κύριακο!
    Αγαπητό.
    Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. κι εσύ λιτοδίαιτη; σαν τα σπουργίτια; μου αρέσουν οι ολιγαρκείς άνθρωποι. δεν είναι στα πολλά η ευτυχία..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ομορφη ιστοριουλα φτιαγμενη με φωτογραφιες και την ευαισθησια του Δυοσμαρακίου
    Φιλουμπες!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ομορφη η ιστορία που έφτιαξες με τις φωτογραφίες dyosmaraki. Ετσι ο παππούς μου φρόντιζε τους αδέσποτους σκύλους στη Χαλκιδική. Τον είχαν μάθει και μαζεύονταν έξω από το σπίτι μετά το μεσημεριανό φαγητό.

    Λιτοδίαιτο το πουλάκι, όπως άλλωστε και όλα τα ζωάκια αντίθετα με εμάς που θέλουμε παραπάνω συνέχεια. Κάθε "ζωντανό" είναι διαφορετικό...

    Την καλημέρα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Αχ μου θύμισες τη δεκαοχτούρα που κάθε άνοιξη έρχεται στα κλαδιά της ελιάς στον ακάλυπτο και χτίζει τη φωλιά της και κλωσσάει δύο αυγουλάκια έξω από το μπαλκόνι μου, όπου βρίσκει νερό και ψιχουλάκια...
    Και φεύγει μετά από δύο μήνες περίπου μαζί με τα δύο μικρά της για να ξανάρθει του χρόνου!

    Φέτος δεν φάνηκε ακόμη κι ανησυχώ...

    Καλημέρα!!
    :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. αν οχι η κριση μπορει η αδιαφορια

    φιλακι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. @Λάκης Φουρουκλάς

    Μακάρι να είμασταν σαν το πουλάκι και εμείς Λάκη μου δίχως πολλή πολλή γκρίνια ...
    Γύρισε η ώρα οπότε να σου πω καλημέρα και καλή εβδομάδα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. @Teddyboy

    Αααα! Δεν είναι ο κότσυφάς μου αυτός. Αλλος είναι...χι χι έχουμε πολλούς επισκέπτες τελικά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. @leondokardos

    Ισως να φτάιει που δεν έχουν συνειδητοποιήσει αυτά τα άτομα πως τα λίγα και απαραίτητα είναι αρκετά για να μας οδηγήσουν στην ευτυχία...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. @Ελευθερία

    Το μπαγιάτικο ψωμί για τα πουλιά είναι πολύτιμο. Μια φυσική ανακύκλωση που λίγοι άνθρωποι εξακολουθούν να την θυμούνται...
    Ασε Ελευθερία μου τους γείτονες να λένε ότι θέλουν...
    Καλημέρες πολλές

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. @basnia

    Δεν προσεγγίζονται τα κοτσύφια εύκολα, αυτή η ανεξαρτησία τους είναι το κάτι άλλο...
    Καλή εβδομάδα εύχομαι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. @Protoplastos

    Ευαισθησίες που παλεύουμε να μην τις χάσουμε αγαπημένε μου Πρωτόπλαστε....
    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. @tovene592

    Εχεις δίκιο tovene. Δεν είναι στα πολλά η ευτυχία...
    Βρίσκεται σε αυτά τα λίγα αλλά καθημερινά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. @Βρασίδας

    Δυοσμαράκειες ευαισθησίες καλέ μου Βρασίδάκο.
    Καλημερούδια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. @Ndn

    Αγαπώ την διαφορετικότητα των ζωντανών πλασμάτων και πιστεύω πως είναι υγιές να ζητά κάποιος διαρκώς περισσότερα πράγματα.
    Αρκεί αυτά που ζητά να μην αποβαίνουν σε βάρος άλλων ζωντανών πλασμάτων...
    Καλημερούδια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Εδώ δε θ' αφήνουμε ψίχουλο να πέφτει χάμω με την κρίση.
    Οι γονείς μου μένουν στην Αθήνα, εκεί στον Ποδονίφτη κοντά. Το μεσημέρι και βράδυ, τινάζουν το τραπεζομάντηλο σε μια γωνιά της βεράντας "για τα καημένα τα πουλιά" λένε. Το δε χειμώνα, τρίβουν ψωμί και το πετάνε, στα πετεινά του ουρανού

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Κοντά μου μένουν οι γονείς σου @phlou.flis μου!
    Υπέροχοι άνθρωποι πρέπει να είναι...
    Το ίδιο κάνω κι εγώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ποιά είναι η γνώμη σας;