ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ

Πέμπτη 30 Οκτωβρίου 2008

Ιδιώτες διεκδικούν την περιοχή Φιλοπάπου - Με έξωση απειλείται το Θέατρο παραδοσιακών χορών "Δόρα Στράτου"


Ενα εξώδικο τάραξε τη γαλήνη των γραφείων του Θεάτρου Ελληνικών χορών "Δόρα Στράτου". Με αυτό το εξώδικο διεκδικείται από έξι ιδιώτες η κυριότητα στρεμμάτων γης στο Λόφο του Φιλοπάππου μεταξύ των οποίων και ο χώρος που φιλοξενεί το Θεάτρο Δόρα Στράτου. Το Θέατρο ελληνικών χορών Δόρας Στράτου απειλείται με έξωση από έναν χώρο στον οποίο στεγάζεται εδώ και 55 χρόνια (δείτε σχετικά δημοσιεύματα εδώ εδώ και εδώ)

Η περιοχή που στεγάζεται το Θέατρο Δόρα Στράτου εδώ και 55 χρόνια έχει παραχωρηθεί από το Ελληνικό Δημόσιο (Υπουργείο Πολιτισμού) στο Θέατρο προς χρήση έναντι ενός χαμηλού μισθώματος.


Αραγε με τι τίτλους κυριότητας διεκδικούν οι 6 ιδιώτες την συγκεκριμένη έκταση η οποία περιλαμβάνει ΚΑΙ αρχαιολογικούς χώρους? Οι ίδιοι ενώ είναι παντελώς άγνωστοι σε όλους τους κατοίκους και επαγγελματίες της περιοχής και εδώ και 55 χρόνια δεν έχουν εμφανιστεί στο Θέατρο Δόρα Στράτου, ισχυρίζονται πως κληρονόμησαν την περιοχή από τον παππού τους που είχε λατομείο στην περιοχή στα τέλη του 19ου αι!!!!
Εμφανίστηκαν τώρα....

Γιατί άραγε???? Ποιοί είναι ???? Τι διεκδικούν????

Παρεπιπτόντως εδώ και καιρό μαθαίνω από φίλους από διάφορα μέρη της Ελλάδας ιστορίες περί "αλεξιπτωτιστών" ιδιωτών οι οποίοι εμφανίζονται από το πουθενά και διεκδικούν είτε Δημόσιες εκτάσεις είτε ακόμη και ιδιωτικές κατοικίες οι οποίες κατοικούνται από άλλους και μεταβιβάζονται από πάππου προς πάππον στις ίδιες οικογένειες. Οι περιπτώσεις αυτές συνήθως αφορούν ακίνητα που βρίσκονται σε περιοχές ανερχόμενες στο Real Estate και είτε πρόκειται να ενταχθούν σε κάποιο σχέδιο πόλης είτε πρόκειται να χαρακτηριστούν ως διατηρητέοι οικισμοί είτε πρόκειται να αξιοποιηθούν τουριστικά κλπ.

Σύμπτωση απλή ή διαβολική????

Για να επανέλθω στο Θέατρο της Δόρας Στράτου, ομολογώ πως δεν γνωρίζω λεπτομέρειες για τους τίτλους ιδιοκτησίας που ισχυρίζονται πως κατέχουν οι συγκεκριμένοι κύριοι , γιατί όμως έχω την αίσθηση πως το συγκεκριμένο φαινόμενο διεκδίκησης από ιδιώτες δημόσιων αλλά και ιδιωτικών περιουσιών που ανήκουν σε άλλους δεν είναι μια τυχαία περίπτωση????

Η προσκόμιση έγκυρων τίτλων στα δικαστήρια ίσως να ρίξει φως στην περίεργη αυτή υπόθεση. Ομως δεν παύω να έχω την εξής απορία :

Ποιό μπορεί να είναι το κίνητρο που ωθεί αυτούς τους άγνωστους "ιδιοκτήτες" ενώ
  • δεν είχαν ενδιαφερθεί ποτέ για τα συγκεκριμένα ακίνητα
  • δεν είχαν δηλώσει ποτέ παρουσία για 55 χρόνια
να διεκδικήσουν μετά από τόσα χρόνια ιδιοκτησιακά δικαιώματα και μάλιστα σε μία περιοχή-φιλέτο της Αθήνας όπου οι αξίες των ακινήτων έχουν ανέβει στα ύψη ??

Αντε, τόσα βλέπουν τα ματάκια μας το τελευταίο διάστημα, ώρες είναι να ακούσουμε πως ιδιώτες διεκδικούν....και την Ακρόπολη.....

Δευτέρα 27 Οκτωβρίου 2008

Ο Νικόλας - Μια άγνωστη ιστορία από τον πόλεμο του 40

Στη φωτό Ο Νικόλας και η αγαπημένη του
την ημέρα του γάμου τους

"Το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον" έλεγαν οι παλιοί.
Ετσι και στην περίπτωση του Νικόλα. Κάποιες τραγικές συμπτώσεις έμελλαν να αλλάξουν τον ρου της ζωής του και να τον εξαναγκάσουν να φύγει από το μικρό χωριό της Εύβοιας στο οποίο ζούσε και να μετεγκατασταθεί σε μια μικρή κωμόπολη της Ν. Ιταλίας όπου έζησε τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του.
Οι παλιοί έλεγαν ακόμη
"Ουδέν κακόν αμιγές καλού"

Κι έτσι είναι. Μπορεί ο πόλεμος και οι κακουχίες να ήταν υπεύθυνα που αμούστακο παλλικαράκι ακόμη ο Νικόλας αποχωρίστηκε από τη μάνα του, τα αδέλφια του και το αγαπημένο του χωριό, όμως ο ίδιος ο πόλεμος έμελλε να τον κάνει να γνωρίσει τη σύντροφό του με την οποία έζησε ευτυχισμένα και πάντα ερωτευμένος για 55 ολόκληρα χρόνια!!!!
Μοναχά ο θάνατος τους χώρισε.....

Αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή. Ο Νικόλας γεννήθηκε λίγο μετά από το θάνατο του πατέρα του ο οποίος σκοτώθηκε στον Α Παγκόσμιο πόλεμο. Μεγάλωσε με την μητέρα του και τα αδέλφια του με πολλή στέρηση. Εγινε παλλικαράκι, μα δεν πρόλαβε να χαρεί, ήρθε ο επόμενος πόλεμος με τις αγριότητες, τη θηριωδία,τη φτώχεια, τη πείνα, τη στέρηση....Και νάτανε μόνο αυτό? Ηρθαν οι Γερμανοί στο χωριό του, τον συλλάβανε και τον στείλανε σε στρατόπεδο συγκεντρώσεως στη Γερμανία. Στα είκοσί του θάτανε θαρρώ. Από τότε οι δικοί του έχασαν τα ίχνη του. Δεν γνώριζαν εάν ζούσε η εάν σκοτώθηκε. Το ίδιο και αυτός.
Ετσι χωρίζουν οι οικογένειες στους πολέμους. Αγριο πράμα ο πόλεμος.....

Εκεί στη Γερμανία, ο Νικόλας νεαρό παλλικαράκι βρέθηκε για πρώτη φορά μακριά από το ζεστό σπιτικό του μικρού χωριού του, μακριά από τους δικούς του ανθρώπους, βίωσε τη μοναξιά, μόνος σε μια ξένη χώρα φυλακισμένος στον αφιλόξενο χώρο ενός στρατοπέδου συγκέντρωσης.... Δύσκολες οι συνθήκες....μοναδική συντροφιά του ένας Ελληνας από το χωριό του που τον είχαν πάρει και αυτόν οι Γερμανοί στο στρατόπεδο, και ένας Ιταλός, ο Μάριος....Αυτός ο Ιταλός δεν ήταν σαν τους άλλους῎ ήταν καλός και πρόσχαρος άνθρωπος και νοιαζόταν για τον Νικόλα.
"Αμα τελειώσει ο πόλεμος θα σε πάρω μαζί μου στην Ιταλία"
έλεγε ο Μάριος στο Νικόλα
"Ναι, θάρθω Μάριε στην Ιταλία μαζί σου"
του απαντούσε ο Νικόλας με βουρκωμένα μάτια...αφού πίστευε πως δεν τούχε απομείνει κανένας στον κόσμο...βλέπετε είχε χάσει τα ίχνη τους και τότε δεν ήταν εύκολες οι επικοινωνίες σαν τώρα, ούτε τηλέφωνα υπήρχαν, ούτε εύκολη η επικοινωνία μεταξύ των χωρών. Τους δικούς του τους ήξερε για σκοτωμένους, το είχε πάρει πια απόφαση.
Με τον συγχωριανό του κάθε βράδυ ονειρεύονταν την επιστροφή στην πατρίδα. Σε αυτή την υγρή φυλακή το όνειρο της επιστροφής στην πατρίδα έμοιαζε με ηλιαχτίδα που τρύπωνε στη καρδιά, τους ζέσταινε και τους κρατούσε ζωντανούς.....αυτό το όνειρο ήταν που τους έδινε δύναμη να αντέξουν στις κακουχίες.....

Πέρασε ο καιρός, τελείωσε ο πόλεμος, ήρθε η ώρα να φύγει ο Μάριος
"Vienni" του λέει, "δεν ξεχνώ την υπόσχεσή μου, θάρθεις μαζί μου στην Ιταλία,θα σε πάρω στο σπίτι μου, θα σε γνωρίσω στους γονείς μου, στα αδέλφια μου"

"Ελα"
του λέει και ο συγχωριανός του, "έμαθα πως μεθαύριο φεύγει ένα καράβι για την Ελλάδα, θα γυρίσουμε παρέα στο χωριό"

Το βράδυ ο Νικόλας ξαγρύπνησε, δεν ήξερε τι να κάνει...
Τον Μάριο τον συμπαθούσε πολύ, μα να πάει σε μια ξένη χώρα?
Αλλά και στο χωριό να κάνει τι?
Αφού δεν είχε κανένα νέο από τους δικούς του, ορφανός τι θάκανε εκεί μοναχός του?
Τα χαράματα πήρε την απόφαση :
ΟΧΙ. Δεν θα γύρναγε στον τόπο του.
Θα ακολουθούσε τον Μάριο στην Ιταλία.....
Ο συγχωριανός του σαν τάκουσε στεναχωρέθηκε, δάκρυσε, αγκάλιασε τον Νικόλα σφιχτά σαν νάταν η στερνή φορά που βλέπονταν και του είπε "καλή αντάμωση".
Μα ήταν πράγματι η στερνή φορά που αγκαλιάζονταν...
Το καράβι με το οποίο ταξίδεψε ο συγχωριανός του στην Ελλάδα βούλιαξε και ο παιδικός του φίλος πνίγηκε.....
Αν τον είχε ακολουθήσει ο Νικόλας...
Μα το λαδάκι στο καντηλάκι του δεν είχε στερέψει ακόμη
Ο Μάριος κράτησε το λόγο του και πήρε τον Νικόλα στο σπίτι του. Τον φρόντισε, τον ενσωμάτωσε στην δική του οικογένεια, στα δικά του τα αδέλφια....τον ένοιωθε πια σαν αληθινό αδελφό του....πράγμα που δεν άργησε να γίνει και στην πραγματικότητα.....
Μία από τις αδελφές του Μάριου ήταν πανέμορφη και πολύ καλή κοπέλα. Αντουανέτα ήταν το όνομά της. Ενας άγγελος που από τη πρώτη στιγμή που ειδωθήκανε με τον Νικόλα ερωτοχτυπηθήκανε. Μια αγάπη γεμάτη από σεβασμό και αλληλοεκτίμηση και ας τους χώριζαν 10 ολόκληρα χρόνια.
Εκείνη ήταν μεγαλύτερή του.
....."Ο έρως χρόνια δεν κοιτά" λέγανε οι παλιοί.....
Μαζί απόκτησαν 3 παιδιά, η οικογένειά τους και το σπιτικό τους ήταν πάντα χαρούμενο και γεμάτο από κόσμο. Η γυναίκα του ήταν όπως οι περισσότερες ΝοτιοΙταλίδες καταπληκτική μαγείρισα και αφού καθώς λένε "ο έρωτας περνά πρώτα από το στομάχι" και το στομάχι γέμιζε πάντα με νοστιμιές, έτσι νόστιμος παρέμενε για πολλά-πολλά χρόνια και ο έρωτας . Ποτέ δεν άκουγες γκρίνιες και διαπληκτισμούς μέσα στο σπιτικό του Νικόλα. Μετά τον θάνατο του πεθερού του, ο Νικόλας ανέλαβε το μικρό ρολογάδικο, αφού εν τω μεταξύ του είχε μάθει την τέχνη από τον πεθερό του.

Τα χρόνια περνούσαν, τα παιδιά μεγάλωναν, μα τον Νικόλα τον έτρωγε το μαράζι της πατρίδας. Τι κι αν οι δικοί του ήταν σκοτωμένοι? Ηθελε να γυρίσει, να βρει τον τάφο τους και να ανάψει ένα κεράκι. Ηθελε να δει για μια φορά το χωριό του, αφού εκεί είχε γεννηθεί. Η νοσταλγία, ο νόστος, κακό πράμα νάσαι ξενιτεμένος.....
Βέβαια όταν επιχείρησε να αρχίσει τη διαδικασία να φτιάξει διαβατήριο, διαπίστωσε πως δεν ήταν καθόλου εύκολο....Στην Ελλάδα τον θεωρούσαν "λιποτάκτη"!!!!! Αν και δεν έφταιγε ο ίδιος που τον είχαν πάρει οι Γερμανοί από την Ελλάδα προτού να υπηρετήσει φαντάρος, οι Ελληνικές αρχές τον θεώρησαν λιποτάκτη....
Γρήγορα εγκατέλειψε την ιδέα της επιστροφής στην Ελλάδα και σκέφτηκε να αναζητήσει κανέναν θείο, καμία θεία, τίποτα ξαδέλφια για να μάθει τι συνέβη στους δικούς του.....

Ετσι απευθύνθηκε στον ΕΕΣ (Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό)!
Μετά από χρόνια ερευνών ο ΕΕΣ βρήκε τα ίχνη της χαμένης του οικογένειας και του έστειλε μια χαρμόσυνη είδηση : Τα αδέλφια του ζούσαν!!!! Μόλις του έδωσαν τη διεύθυνση έστειλε ένα απερίγραπτο γράμμα γεμάτο αγωνία. Ηθελε να μάθει νέα τους. Γρήγορα πήρε απάντηση και από τότε άρχισαν να αλληλογραφούν με τα αδέλφια του. Η μητέρα τους είχε πεθάνει από τις κακουχίες του πολέμου. Γράμματα συγκίνησης, απερίγραπτα λόγια αγάπης που πήγαιναν κι έρχονταν με το ταχυδρομείο, συνοδεύονταν με τις φωτογραφίες των παιδιών που είχαν αποκτήσει τα αδέλφια του αλλά και των δικών του. Λες και μέσα από τα γράμματα να προσπαθούσαν τα αδέλφια να απαλείψουν τα χρόνια που τους είχε χωρίσει ο πόλεμος.
Ετσι χωρίζουν οι οικογένειες στους πολέμους. Αγριο πράμα ο πόλεμος.....

Αφού ο Νικόλας δεν μπορούσε να ταξιδέψει στην Ελλάδα για να μην τον πιάσουν για λιποτάκτη, αποφάσισε ο ένας του αδελφός να πάει να τον βρει στην Ιταλία. Πρώτη φορά ταξίδευε εκτός Ελλάδος και μάλιστα σε μια εποχή που στην Ελλάδα υπήρχε ακόμη η χούντα. Πήρε το καράβι από την Πάτρα και ξεμπάρκαρε με την οικογένεια στο Μπρίντιζι. Οι τοίχοι γύρω ήταν γραμμένοι με συνθήματα κατά της χούντας. Ρώτησε κάποιους Ιταλούς πως μπορούσε να βγει στο δρόμο για την μικρή κωμόπολη. Θυμόταν τα Ιταλικά από τον πόλεμο (όλοι όσοι έζησαν τον πόλεμο έμαθαν Ιταλικά). Μετά από 3 περίπου ώρες έφτασε.....
Που θα πήγαινε όμως? Ηταν βράδυ.... Πως θα γνωρίζονταν με τον αδελφό του? Από αμούστακα παιδιά είχαν χωρίσει.....Ξάφνου άκουσε μια φωνή στα Ιταλικά "zio" (θείε).....Ηταν μια νεαρή όμορφη κοπέλα....Ιδια η μάνα του. Μετά έμαθε πως την λέγανε Ελένη. Ηταν η κόρη του Νικόλα που τους έψαχνε. Είχε δει στο σκοτάδι τις Ελληνικές πινακίδες και κατάλαβε.....Οδηγούσε ένα μικρό αυτοκινητάκι. Μπήκε μπροστά για να τους οδηγήσει.....σε λίγη ώρα έφτασαν στο σπίτι του Νικόλα.....Οταν άνοιξε η πόρτα τα δύο αδέλφια ρίχτηκαν ο ένας στην αγκαλιά του άλλου ξεσπώντας σε λυγμούς....Μιλούσαν και οι δύο ασταμάτητα, χωρίς ανάσα, σαν να ήθελαν να πουν όλα αυτά που κρατούσαν στο μυαλό τους τόσα χρόνια.....

Ξημέρωσαν....κανείς δεν ήθελε να κοιμηθεί εκείνη τη βραδιά....Τα δύο αδέλφια προσπαθώντας να προλάβουν να πουν τις ιστορίες τους και τα υπόλοιπα μέλη προσπαθώντας να συνειδητοποιήσουν πως ήταν συγγενείς....Δύσκολες καταστάσεις....Δύσκολη και η επικοινωνία αφού ούτε οι μεν μιλούσαν Ελληνικά ούτε οι δε Ιταλικά. Στο τέλος όμως κατάφερναν να συνενοηθούν αφού εκείνη τη βραδιά όλοι μιλούσαν με τη γλώσσα της καρδιάς.....

Τα επόμενα χρόνια ήρθαν τα παιδιά του Νικόλα για γαμήλιο ταξίδι στην Ελλάδα και επισκέφτηκαν για πρώτη φορά το χωριό του πατέρα τους.....

Πέρασαν πολλά χρόνια μέχρι ο Νικόλας να ξεπεράσει τις πολύπλοκες γραφειοκρατικές διαδικασίες με την στρατολογία (για την "λιποταξία"). Γέρασε πια και μοναχά τότε κατάφερε να δει για τελευταία φορά το χωριό του....
Το αδίκημα της λιποταξίας λέει αίρεται άμα γεράσει ο άνθρωπος...
Δύο φορές όλες κι όλες κατάφερε να επισκεφτεί την Ελλάδα.

Ολα του τα χρόνια ο Νικόλας τα έζησε με την πολυαγαπημένη του γυναίκα στην μικρή κωμόπολη της Ιταλίας. Περάσανε τα χρόνια κι εκείνη έμεινε κατάκοιτη για 4 χρόνια...Εκείνος σπάνια πια έβγαινε από το σπίτι. Προτιμούσε να της κρατά συντροφιά και να της μιλά κρατώντας τρυφερά το χέρι της, και εκείνη τον κοιτούσε μέσα στα μάτια και αν και στο κρεββάτι του πόνου έκανε τα χωρατά της....
Ηταν γυναίκα που δεν ήθελε να στεναχωρεί και να επιβαρύνει τους άλλους...
....Και οι δυό τους εξακολουθούσαν να είναι ακόμη ερωτευμένοι όπως τον πρώτο καιρό.....
....Η κοινή τους ζωή κράτησε 55 ολόκληρα χρόνια.....
Οταν εκείνη έφυγε στα 90 της χρόνια, μετά από 8 μήνες την ακολούθησε κι εκείνος απαρηγόρητος από τον χαμό της....

Σήμερα τα παιδιά του Νικόλα και τα εγγόνια ζουν στην ίδια κωμόπολη της Ν. Ιταλίας, στο Αβελίνο, εκεί που πέρασε τα χρόνια του ο Νικόλας, αλλά μακριά από τους φυσικούς τους συγγενείς από την πλευρά του πατέρα τους.
Είναι Ιταλοί πολίτες και δεν μιλούν την Ελληνική γλώσσα.
Το Ελληνικό επώνυμο είναι το μόνο που απόμεινε να θυμίζει την Ελληνική καταγωγή τους....
Ετσι χωρίζουν οι οικογένειες εξ αιτίας των πολέμων.
Αγριο πράμα ο πόλεμος.....


Παρασκευή 24 Οκτωβρίου 2008

QUIZ : Μπορείτε να βρείτε τον ένοχο?


Διεθνής Οικονομική κρίση,Πτωχεύσεις Τραπεζών, υπόθεση Βατοπεδίου, σκάνδαλα, εξεταστικές, προανακριτικές, δυσνόητοι οικονομικοί και νομικοί όροι κατέκλυσαν τη ζωή μας....
Μοιάζουν ακαταλαβίστικα όλα αυτά για τον απλό πολίτη...

Ομως Παρασκευή σήμερα....
Aς ακούσουμε ένα τραγούδι και ας προσπαθήσουμε να λύσουμε ένα quiz....
Στη θέση της φράσης
.....Στο παζάρι της Ανατολής.....
εμείς ας διαβάσουμε
.....Στο παζάρι της Δύσης.....

Αφού ακούσετε στο παρακάτω βίντεο το τραγούδι "Alla fiera Dell' Est" στα Ιταλικά στη συνέχεια διαβάστε τη μετάφραση των στίχων του τραγουδιού στα Ελληνικά.
Στο τέλος της ανάρτησης βρίσκεται ένα QUIZ.
Οποιος θέλει απαντάει....






"Alla Fiera Dell' Est".

Στο παζάρι της Ανατολής
Για δυό πεντάρες
ο πατέρας μου αγόρασε ένα ποντικάκι.
Και ήρθε ο γάτος
που έφαγε το ποντίκι
που αγόρασε ο πατέρας μου στην αγορά.
Στο παζάρι της Ανατολής
Για δυό πεντάρες
ο πατέρας μου αγόρασε ένα ποντικάκι.
Και ήρθε ο σκύλος
που δάγκωσε τον γάτο
που έφαγε το ποντίκι
που αγόρασε ο πατέρας μου στην αγορά.
Στο παζάρι της Ανατολής
Για δυό πεντάρες
ο πατέρας μου αγόρασε ένα ποντικάκι.
Και ήρθε το μπαστούνι
που χτύπησε το σκύλο
που δάγκωσε τον γάτο
που έφαγε το ποντίκι
που αγόρασε ο πατέρας μου στην αγορά.
Στο παζάρι της Ανατολής
Για δυό πεντάρες
ο πατέρας μου αγόρασε ένα ποντικάκι.
Και ήρθε η φωτιά
που έκαψε το μπαστούνι
που χτύπησε το σκύλο
που δάγκωσε τον γάτο
που έφαγε το ποντίκι
που αγόρασε ο πατέρας μου στην αγορά.
Στο παζάρι της Ανατολής
Για δυό πεντάρες
ο πατέρας μου αγόρασε ένα ποντικάκι.
Και ήρθε το νερό
που έσβησε τη φωτιά
που έκαψε το μπαστούνι
που χτύπησε το σκύλο
που δάγκωσε τον γάτο
που έφαγε το ποντίκι
που αγόρασε ο πατέρας μου στην αγορά.
Στο παζάρι της Ανατολής
Για δυό πεντάρες

ο πατέρας μου αγόρασε ένα ποντικάκι.
Και ήρθε ο ταύρος
που ήπιε το νερό
που έσβησε τη φωτιά
που έκαψε το μπαστούνι
που χτύπησε το σκύλο
που δάγκωσε τον γάτο
που έφαγε το ποντίκι
που αγόρασε ο πατέρας μου στην αγορά.
Στο παζάρι της Ανατολής
Για δυό πεντάρες
ο πατέρας μου αγόρασε ένα ποντικάκι.
Και ήρθε ο χασάπης
που έσφαξε τον ταύρο
που ήπιε το νερό
που έσβησε τη φωτιά
που έκαψε το μπαστούνι
που χτύπησε το σκύλο
που δάγκωσε τον γάτο
που έφαγε το ποντίκι
που αγόρασε ο πατέρας μου στην αγορά.
Στο παζάρι της Ανατολής
Για δυό πεντάρες
ο πατέρας μου αγόρασε ένα ποντικάκι.
Και πήρε ο Αρχάγγελος
τον χασάπη που έσφαξε τον ταύρο
που ήπιε το νερό
που έσβησε τη φωτιά
που έκαψε το μπαστούνι
που χτύπησε το σκύλο
που δάγκωσε τον γάτο
που έφαγε το ποντίκι
που αγόρασε ο πατέρας μου στην αγορά.
Στο παζάρι της Ανατολής
Για δυό πεντάρες
ο πατέρας μου αγόρασε ένα ποντικάκι.
Και πήρε ο Κύριος
τον Αρχάγγελο που πήρε τον χασάπη
που έσφαξε τον ταύρο
που ήπιε το νερό
που έσβησε τη φωτιά
που έκαψε το μπαστούνι
που χτύπησε το σκύλο
που δάγκωσε τον γάτο
που έφαγε το ποντίκι
που αγόρασε ο πατέρας μου στην αγορά.
Στο παζάρι της Ανατολής
Για δυό πεντάρες
ο πατέρας μου αγόρασε ένα ποντικάκι.

(Τους πρωτότυπους στίχους του τραγουδιού μπορείτε να τους βρείτε εδώ)

QUIZ
1. Ποιός είναι ο κύριος ένοχος στην ιστορία μας????

2. Ποιός πρέπει να αποζημιώσει τον πατέρα που του φάγανε το ποντικάκι που αγόρασε στο παζάρι????


ΚΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ

Τετάρτη 22 Οκτωβρίου 2008

Ενα bloggoπαίγνιο + 7 αλήθειες (ή 8?)

Ο jimanant και η Ελευθερία μου ζήτησαν να βγάλω τα άπλυτά μου στη φόρα. Τους ευχαριστώ για την πρόσκληση. Πρέπει λέει να αποκαλύψω 7 αλήθειες για τον εαυτό μου. Κάποιες από αυτές κοινές αλήθειες και κάποιες περίεργες.
Ποιές όμως αλήθειες μπορεί να είναι περίεργες και ποιές κοινές???? Και ποιές αλήθειες θα μπορούσαν να ενδιαφέρουν τους αναγνώστες ? Ποιές αλήθειες θα είναι απλά αδιάφορες? Δεν ξέρω, σβήνω τις σκέψεις από το μυαλό και αρχίζω απλά να γράφω ό,τι μου κατέβει....
Ας πάρουμε λοιπόν τα πράγματα από την αρχή.....δηλαδή την αρχή της αρχής.....


1. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου θα έλεγα πως ήμουν πάντα πολύ περίεργη. Η περιέργεια είναι μια εκ γενετής ιδιότητά μου με ιδιαίτερη έμφαση στην ανάγκη μου να εξερευνώ τον ΧΩΡΟ που με περιβάλλει, να παρατηρώ τους ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ και τις ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ τους, αλλά και να περιεργάζομαι όσα ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ βάζω στο μάτι, γεγονός που μάλλον βάζει σε μπελάδες τους γύρω μου......
(στη φωτό έχω βάλει στο μάτι τα κεριά της κολυμπήθρας...)


2. Μια άλλη εκ γενετής ιδιότητά μου είναι η πολυλογία....φαίνεται άλλωστε από το γραπτό μου λόγο. Από τις αφηγήσεις της μητέρας μου καταλαβαίνω πως ακόμη και στον ύπνο μου παραμιλούσα......Αυτό βέβαια με βοήθησε αργότερα στην επαγγελματική μου καριέρα όπου μου ανέθεσαν (τι άλλο?) τις πωλήσεις. Ηθελε δεν ήθελε ο πελάτης να αγοράσει τις υπηρεσίες της εταιρίας όπου εργαζόμουν, αγόραζε προκειμένου να απαλλαγεί από τη φλυαρία μου......(καλό για την εταιρεία φυσικά). Οσο για τους γύρω μου.....η φλυαρία άλλοτε δρα θετικά και άλλοτε
.....πολύ-πολύ χαλαρωτικά -τους παίρνει ο ύπνος δηλαδή-......


3. Οταν στην εφηβεία μας όλοι οι φίλοι μου άκουγαν ροκ μουσική ως ..."επαναστατημένο νιάτο" αποφάσισα να κάνω την δική μου... "επανάσταση". Αρχισα λοιπόν να εξερευνώ -ως αντίδραση στις κατεστημένες ροκιές των υπολοίπων εφήβων- την παραδοσιακή μουσική,τα τραγούδια και τους χορούς αν και ως γέννημα-θρέμμα παιδί της πόλης δεν είχα καμία σχέση με αυτά.....
Εκτοτε κόλλησα εκεί.......

Σε αντίθεση με την κολλητή μου που κόλλησε αλλού.......
.....δηλαδή στο χορό της κοιλιάς....


Σε μία συνέντευξη που της πήραν από το περιοδικό "Ταχυδρόμος"(18.9.2004) την ρώτησαν πως και αποφάσισε να ασχοληθεί με τον χορό της κοιλιάς. Είπε "άρχισα να χορεύω εντελώς τυχαία όταν μια φίλη ανακάλυψε τη σχολή της Ντιάνα-Ρέα και μου πρότεινε να πάμε να δοκιμάσουμε το χορό της κοιλιάς. Πήγαμε λοιπόν μερικές φορές, εκείνη δεν συνέχισε, εγώ όμως έμεινα για τα καλά".......
(Η φίλη που δεν συνέχισε ήμουν εγώ....)
4. Κάποτε αποφάσισα να εξερευνήσω τον κόσμο. Ετσι μέσω του προγράμματος ανταλλαγής νέων εργαζομένων στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης πήγα για 6 μήνες στην Ιταλία. Εκεί επειδή δεν μου έφταναν τα χρήματα, άρχισα να κάνω τον διερμηνέα σε εμπορικές εκθέσεις. Σε μια από αυτές διέθεσα ολόκληρη την αμοιβή μου για να αγοράσω....μάσκες Βενετσιάνικες!!!! Ηταν η αρχή της συλλογής μου. Εκτοτε όπου κι αν ταξίδευα, απαραίτητη αγορά ήταν και ένα ζευγάρι μάσκες......Από τότε άρχισα να δημιουργώ συλλογές.....Αργότερα οι συλλογές επεκτάθηκαν σε παραδοσιακές φορεσιές, παλιές φωτογραφίες, ξυλόγλυπτες ρόκες, διάφορα λαογραφικά αντικείμενα τόσα ώστε το σπίτι μου να έχει μετατραπεί σε ένα μίνι Λαογραφικό Μουσείο!!!!

5. Αγαπώ τα χαλάσματα των παλιών σπιτιών. Τριγυρνώ στις παλιές μονοκατοικίες και τις φωτογραφίζω, νοιώθω σαν να μου λένε
"σε λίγο δεν θα υπάρχω πια, πλησιάζει το τέλος μου, θα με γκρεμίσουν, σώσε με, κι αν δεν μπορείς να με σώσεις έλα να σου πω την ιστορία μου, φωτογράφισέ με, και πες την ιστορία μου στους άλλους".
Και επειδή δεν μπορώ να τις σώσω αγοράζοντάς τες, τις σώζω απλά με το φακό μου, νοιώθοντας πως τους χαρίζω ένα είδος αθανασίας.....όπως έγινε με το σπιτάκι της παρακάτω φωτογραφίας που βρισκόταν στη συνοικία Ζωγράφου.
Σήμερα στη θέση του δεσπόζει μια ακόμη πελώρια πολυκατοικία.




6. Είμαι ικανή να χαζέψω για ώρες μπροστά σε ένα ηλιοβασίλεμα δίπλα στη θάλασσα. Αυτό και μόνο μου αρκεί, είναι ένα είδος ευτυχίας. Θα μπορούσα να δω 45 ηλιοβασιλέματα μέσα σε μια ημέρα όπως ο "Μικρός πρίγκηπας".....Με γαληνεύουν τα ηλιοβασιλέματα όπως και η θάλασσα.....η θάλασσα.....αυτή που μακριά της δεν μπορώ να ζήσω....
7. Ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου έχει ένας άνθρωπος στον οποίο χρωστώ ό,τι γνωρίζω από υπολογιστές. Με τη δική του βοήθεια μπήκα σε έναν κόσμο που για μένα όχι μόνο ήταν άγνωστος αλλά ήμουν και αρνητική αφού δεν είμαι fun της τεχνολογίας. Βρισκόταν πάντα δίπλα μου, οποιαδήποτε ώρα και με στήριζε σε στιγμές που ο υπολογιστής μου αποφάσιζε να κάνει στάση εργασίας......
Τον θεωρώ ένα είδος φύλακα-αγγέλου και πιστεύω πως είναι ένας από τους πιο ευαίσθητους και ευφυείς ανθρώπους. Το ότι βρίσκομαι εδώ και γράφω το οφείλω σε αυτόν έστω και αν ο ίδιος δεν είναι blogger.
Την Δευτέρα που μας πέρασε είχε τα γενέθλιά του.....



8. Τέλος νοιώθω πως η ζωή μου χάρισε πολλές χαρές μα και πολλές δυσκολίες. Κάθε δυσκολία αποτέλεσε το σκαλοπάτι για μια νέα εμπειρία. Πιστεύω πως οι δυσκολίες μας πλάθουν και μας διαμορφώνουν. Μας βοηθούν να ανέβουμε ένα σκαλοπάτι πιο ψηλά προς την ολοκλήρωση.
Το σημαντικό νομίζω είναι να ζούμε κάθε λεπτό.....

ΥΓ1. Ουπς Με την πολυλογία αντί για 7 έγραψα 8 αλήθειες.....
ΥΓ2 Προσκαλώ όποιον επιθυμεί, να παίξει το bloggo παίγνιο με τις 7 αλήθειες (7 όχι 8 ε?)
ΥΓ3. Η Καλλικατζαρελένη δεν θέλησε να αποκαλύψει προσωπικές αλήθειες, υποσχέθηκε όμως πως θα συμμετάσχει σε άλλο bloggoπαίγνιο

Τρίτη 21 Οκτωβρίου 2008

Δημοσκοπήσεις ή δημαγωγίες ? Μέρος ΙΙ

Φωτό BIG FISH 19.10.08

Δεν πρόλαβε καλά -καλά να στεγνώσει το μελάνι από την ανάρτηση περί δημοσκοπήσεων/δημαγωγιών και στο Δελτίο ειδήσεων της ΝΕΤ της περασμένης Κυριακής εκτός από τις γνωστές καθιερωμένες δημοσκοπήσεις (ποιό κόμμα προηγείται,ποιός είναι ο καταλληλότερος πρωθυπουργός) ανακοινώνονταν τα πρώτα αποτελέσματα από τις ΝΕΕΣ δημοσκοπήσεις που αφορούν τις Ευρωεκλογές του Ιουνίου του 2009!!!!!!!

Τα χάπια μου!!!!!

Εδώ ο κόσμος καίγεται και.....

Δευτέρα 20 Οκτωβρίου 2008

Προτάσεις : Ενδιαφέρουσες δραστηριότητες από το Θέατρο Ελληνικών χορών Δόρα Στράτου


Ενδιαφέρουσες δραστηριότητες μας προτείνει το Θέατρο Δόρα Στράτου.

1. Κάθε Πέμπτη και ώρα 21:00 διοργανώνονται ομιλίες στο κτίριο των γραφείων του Θεάτρου «Δόρα Στράτου» . Οι ομιλίες αφορούν τον χορό αλλά και τις παραδόσεις και δραστηριότητες γύρω από τους τοπικούς χορούς διαφόρων περιοχών.

Το πρόγραμμα των ομιλιών για το επόμενο διάστημα έχει ως εξής :

23/10/2008 Τραγούδια και χοροί των Ελληνόφωνων της Κάτω Ιταλίας. Μουσικό σχήμα «Ενκάρδια»

06/11/2008 Η χορευτική παράδοση από την Αρμενία στην Αρμενική Κοινότητα. Χορευτικός όμιλος «Χαμασκαϊν»

20/11/2008 Συμμετοχή ελληνοπαίδων στα διεθνή φεστιβάλ χορού. Εισηγήτρια: Ειρήνα Κολιουμπάκινα

04/12/2008 Χορευτικές παραδόσεις από τη Σάμο. Σύλλογος Απανταχού Καλλιθιωτών Σάμου.

18/12/2008 Το πανηγύρι της Βρουκούντας (Ολύμπου Καρπάθου). Η παρουσίαση συνοδεύεται από το Ντοκυμαντέρ του Θοδωρή Βένερη (ΜΗΝ ΤΟ ΧΑΣΕΤΕ!!!!)

Οι ομιλίες διαρκούν μιάμιση ώρα και γίνονται στην Πλάκα,

στην οδό Σχολείου 8, Πλάκα, GR-10558 Αθήνα, τηλ. 210.324.4395, φαξ 210.324.6921

ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ

2. Εκτός από τις ομιλίες κάποιες Κυριακές και μεταξύ των ωρών 15.00 -20.00 διοργανώνονται σεμινάρια παραδοσιακών χορών στην κλειστή αίθουσα του Θεάτρου "Δόρα Στράτου", Λόφος Φιλοπάππου. Το πρόγραμμα που πρόσφατα ανακοινώθηκε έχει ως εξής :

19/10/2008 Η χορευτική λαογραφία της Νάξου. Εισηγητής: Αποστόλης Ψαρρός

30/11/2008 Χοροί και τραγούδια επαρχίας Τριφυλλίας νομού Μεσσηνίας. Εισηγητής: Αναστάσιος Καλογερόπουλος.

Η συμμετοχή στα σεμινάρια που διαρκούν 4-6 ώρες προϋποθέτει οικονομική συνεισφορά.

Το Θέατρο Ελληνικών Χορών "Δόρα Στράτου" είναι ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός ο οποίος αποτελεί ένα ζωντανό μουσείο του ελληνικού χορού. Το Θέατρο είναι 900 θέσεων και έχει καθημερινές παραστάσεις στο Λόφο Φιλοπάππου. Επίσης το Θέατρο "Δόρα Στράτου" διαθέτει συγκρότημα από 75 χορευτές, οργανοπαίχντες και τραγουδιστές και ομάδα μελέτης της αρχαίας ελληνικής όρχησης.
Το Θέατρο διαθέτει ακόμα συλλογή - μουσείο από 2.500 φορεσιές, κεντήματα, κοσμήματα και άλλα αντικείμενα λαϊκής τέχνης που φοριούνται στις παραστάσεις, βιβλιοθήκη και αρχείο ηχογραφήσεων, ταινιών, φωτογραφιών και δίσκων.

Ακόμη στο Θέατρο "Δόρα Στράτου" μπορεί κανείς να κάνει μαθήματα παραδοσιακού χορού διατίθενται σεμινάρια και διαλέξεις για πεπειραμένους χορευτές και δασκάλους συγκροτημάτων καθώς και μαθήματα παραδοσιακών οργάνων και κεντήματος.

Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να απευθυνθείτε στα τηλέφωνα του Θεάτρου η με email στο mail@grdance.org



Πέμπτη 16 Οκτωβρίου 2008

Μείωση μισθών στην ιρλανδική ηγεσία

(φωτό από το www.funday.gr )

Στο ΣΚΑΙ διαβάζω πως η πρόεδρος της Ιρλανδίας Μέρι Μακ Αλις, ο πρωθυπουργός Μπράϊαν Κάουεν καθώς και όλοι οι υπουργοί και οι ανώτατοι κρατικοί αξιωματούχοι αποδέχτηκαν να μειωθεί ο μισθός τους κατά 10%, λόγω της γενικής οικονομικής κρίσης που έχει επηρέασει και τη δική τους χώρα.

Μήπως θα έπρεπε και οι δικοί μας ανώτατοι κρατικοί αξιωματούχοι να ακολουθήσουν το παράδειγμα των Ιρλανδών συναδέλφων τους και ως δείγμα καλής θέλησης να στερηθούν ένα απειροελάχιστο ποσοστό από τις υψηλές αμοιβές τους σε αυτές τις δύσκολες στιγμές?

Βέβαια υπάρχει και άλλη λύση. Αυτή που προτείνει ο κ.Αντώνης Βενέτης σε επιστολή του προς το Βήμα με τίτλο ΜΕΙΩΣΗ:

Να μειωθεί ο αριθμός των εκλεγόμενων βουλευτών στη Βουλή από 300 σε 200!!!!

Στην επιστολή του ο κ. Βενέτης χαρακτηριστικά αναφέρει :
" Η κρίση αξιοπιστίας της πολιτικής και η απαξίωση των πολιτικών και η έξοδος απ΄ αυτή, μπορεί να προέλθει κυρίως και προεχόντως από τους ίδιους τους πολιτικούς. Και οι ίδιοι οφείλουν ν΄ αναλάβουν τις αναγκαίες πρωτοβουλίες. Φρονώ λοιπόν ότι ο πολιτικός κόσμος της χώρας θα πρέπει να λάβει μια πρωτοβουλία, ισχυρής συμβολικής σημασίας. Και αυτή η πρωτοβουλία, νομίζω ότι δεν μπορεί να είναι άλλη παρά η μείωση των βουλευτών από 300 σε 200."

Σκεφτείτε πόσα έξοδα θα εξοικονομούσε το Ελληνικό κράτος......

Τρίτη 14 Οκτωβρίου 2008

Ο πωλών επί πιστώσει.....


Το "επί πιστώσει" σύστημα δεν ήταν άγνωστο ακόμη και σε παλαιότερους καιρούς.
Στην Ελλάδα μέχρι περίπου τα μέσα της 10ετίας του '80 ή του '90 είχε τη μορφή ενός μπακαλοτέφτερου που κρατούσε κάθε μικρομαγαζάτορας (γιατί μέχρι τότε η πλειοψηφία των εμπορικών μαγαζιών ήταν μικρού μεγέθους).

Εκεί καταγράφονταν από τον μανάβη και τον μπακάλη οι οφειλές των γειτόνων "ένα πακέτο ζάχαρη...ένα πακέτο μπισκότα...μια τσίχλα" κλπ και οι άνθρωποι πέρναγαν κάθε μήνα και εξοφλούσαν τις οφειλές τους.

Παρ΄όλα αυτά η παραπάνω αφίσα παλαιότερων εποχών απεικονίζει την φιλοσοφία της εποχής όπου ο "πωλών επί πιστώσει" εικονιζόταν ρακένδυτος και απελπισμένος ενώ ο "πωλών τοις μετρητοίς" έδειχνε να απολαμβάνει τον υλικό πλούτο απαλλαγμένος από σκοτούρες.....

.....Βρε πως αλλάζουν οι καιροί.....

Δευτέρα 13 Οκτωβρίου 2008

"Τοξικές" Τραπεζο-ιστορίες .....


Δεν ξέρω γιατί αλλά τις τελευταίες ημέρες με τα περί Τραπεζικής κρίσης στριφογυρνά διαρκώς στο μυαλό μου η ατάκα από την ταινία
"Η κάλπικη λίρα"
("Μια ζωή την έχουμε")

"Οι μανδαρίνοι είναι στα βάθη της Κίνας. Αν σου έλεγαν Μπιμπή να πατήσεις ενα κουμπί και εκείνη τη στιγμή θα πέθαιναν 3000 μανδαρίνοι...αλλά εσύ θα γινόσουν πλούσια....θα το πατούσες το κουμπί?

Και η απάντηση της Μπιμπής ήταν

"....Και βέβαια θα το πατούσα...."

Μαθαίνουμε το τελευταίο διάστημα πως κάποια χρηματοπιστωτικά ιδρύματα της Αμερικής προκειμένου να αποκτήσουν μεγάλα κέρδη, χορήγησαν άκριτα στεγαστικά δάνεια σε νοικοκυριά που η οικονομική τους κατάσταση ήταν γνωστό πως δεν επέτρεπε την εύρυθμη αποπληρωμή αυτών των δανείων. Και δεν σταμάτησαν εδώ μα στη συνέχεια όταν άρχισαν να σκάνε τα προβλήματα της μη σωστής εξυπηρέτησης των συγκεκριμένων δανείων, τα "πούλησαν"σε ανύποπτους ιδιώτες και άλλα πιστωτικά ιδρύματα ανά τον κόσμο μεταμφιέζοντάς τα σε ομόλογα (30χρονης διάρκειας), ένα επενδυτικό προϊόν με υψηλές αποδόσεις. Με αυτόν τον τρόπο αφ΄ενός μετέθεσαν το πρόβλημα από το ΠΑΡΟΝ στο ΜΕΛΛΟΝ και μετέφεραν το δικό τους πρόβλημα σε άλλους αδιαφορώντας για τις πιθανές επιπτώσεις. Και δεν έφτασε αυτό μα οι συγκεκριμένοι "εγκέφαλοι"ενώ όλα αυτά τα χρόνια που δραστηριοποιούνταν προσπορίζονταν αστρονομικά κέρδη, σήμερα ζητούν τη στήριξη των κυβερνήσεων με χρήματα των ανά τη γη φορολογουμένων αδιαφορώντας για τις μακροπρόθεσμες συνέπειες που θα έχει αυτή η στήριξη......
Παρακολουθώντας με ενδιαφέρον όσα λέγονται για την Διεθνή Χρηματοπιστωτική κρίση τις τελευταίες ημέρες διαπιστώνω πως πολλές φορές η γκρίνια περιστρέφεται γύρω από τις υπέρογκες αμοιβές υψηλόβαθμων Τραπεζικών στελεχών που βρίσκονταν στο τιμόνι μεγάλων διεθνών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων. Μάλιστα λέγεται πως συγκεκριμένα στελέχη εκείνων των φορέων που κατέρρευσαν, ξόδευαν υπέρογκα ποσά σε SpA και για τη διαμονή σε πολυτελή ξενοδοχεία την ίδια στιγμή που οι οργανισμοί στους οποίους εργάζονταν αφανίζονταν.

Είναι γνωστό πως η πρακτική των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων να προσφέρουν στα υψηλόβαθμα στελέχη πέραν των μισθών και των επιδομάτων, πρόσθετες παροχές, ετήσιο πριμ παραγωγικότητας με τη μορφή μετοχών η άλλων επενδυτικών πακέτων από τον οργανισμό στον οποίο εργάζονται, είναι μία παμπάλαιη πρακτική που ΔΕΝ αφορά μόνο τον Τραπεζικό τομέα μα πολλές άλλες επιχειρήσεις. Στη χώρα μας για παράδειγμα είναι γνωστό πως η ΔΕΗ πρόσφερε δωρεάν ηλεκρικό ρεύμα στους υπαλλήλους της, η ΟΑ δωρεάν αεροπορικά εισητήρια στους υπαλλήλους της κλπ

Το πρόβλημα ΔΕΝ είναι οι παχυλές αμοιβές των εργαζομένων σε αυτούς τους Οργανισμούς. Αλλωστε στην πλειοψηφία τους τα άτομα που οδήγησαν στον μαρασμό τα συγκεκριμένα πιστωτικά ιδρύματα δεν ήταν απλά Τραπεζικά στελέχη, (απλοί εργαζόμενοι δηλαδή) μα μέλη των ΔΣ των συγκεκριμένων φορέων και μάλιστα μεγαλομέτοχοι (που καμιά φορά κατείχαν την πλειοψηφία των μετοχών με συνέπεια να καθορίζουν και να κουμαντάρουν τις αποφάσεις στις γενικές συνελεύσεις).

Αντί λοιπόν το ενδιαφέρον να επικεντρώνεται στις γαργαλιστικές λεπτομέρειες περί Spa κλπ μήπως θα έπρεπε να αναρωτηθούμε :
1. Με ποιόν τρόπο ελέγχουν οι κυβερνήσεις αλλά και οι Διεθνείς Οργανισμοί τις δραστηριότητες των μετόχων και των υπαλλήλων των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων ? Στην πράξη αποδείχθηκε πως μάλλον δεν ελέγχονταν επαρκώς....
2.
Γιατί ΔΕΝ κατονομάζονται ΠΟΤΕ εκείνοι οι υπάλληλοι ή οι μέτοχοι που με τις επιλογές τους οδήγησαν σε οικονομική δυσπραγία τον Οργανισμό στον οποίο εργάζονταν, και άλλους ιδιώτες και Πιστωτικά ιδρύματα που επένδυσαν στη φερεγγυότητά τους?
3.
Γιατί τα συγκεκριμένα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα (της Αμερικής) δεν στρέφονται δικαστικά εναντίον των στελεχών τα οποία θεωρούν υπεύθυνα για τις λανθασμένες επιλογές τους? Ενα δίκαιο αίτημα θα ήταν η δέσμευση και η κατάσχεση της ατομικής κινητής και ακίνητης περιουσίας τους εφ΄όσον εξ αιτίας των συγκεκριμένων ατόμων πρόεκυψε οικονομική βλάβη σε Οργανισμούς και ιδιώτες επενδυτές?

Ας μη γελιόμαστε, ένα απλό Τραπεζικό στέλεχος ανεξαρτήτως των αμοιβών που εισπράττει δεν θα μπορούσε ποτέ να λάβει (χωρίς την σύμφωνη γνώμη της Διοίκησης της Τράπεζας) σοβαρές αποφάσεις όπως για παράδειγμα την μετατροπή των προβληματικών στεγαστικών δανείων σε ομόλογα 30χρονης διάρκειας.

Ομως, αλήθεια....πόσες φορές έχουν καταδικαστεί Τραπεζικά στελέχη για τις λανθασμένες (ή ηθελημένες) επιλογές τους?
Οι παρακάτω "τοξικές" Τραπεζο-ϊστορίες (οι δύο πρώτες) θεωρώ πως είναι αποκαλυπτικές για την τακτική του
"είναι γνωστός ο ένοχος.....μα στο τέλος ...κανείς δεν τιμωρείται..."

Τράπεζα Barings, (1762 -1995)

Εμεινε στην ιστορία ως

η Τράπεζα η οποία πωλήθηκε στην συμβολική τιμή της μίας στερλίνας!!!!

Η Τράπεζα έκλεισε το 1995 εξ αιτίας της κατάχρησης 1,4 δις δολλαρίων από τον υπάλληλό της Nick Leeson. Ο ίδιος ισχυρίστηκε πως ο ίδιος δεν ήταν υπεύθυνος για την ζημιά της Τράπεζας μα τα κενά που υπήρχαν στον εσωτερικό έλεγχο της Τράπεζας. Ο Leeson φυλακίστηκε για 6,5 χρόνια. Ισχυρίστηκε πως έπασχε από καρκίνο αλλά αποθεραπεύτηκε. Μέσα στη φυλακή έγραψε ενα βιβλίο στο οποίο περιγράγει με λεπτομέρειες πως ...."κατάφερε"να ρίξει έξω έναν Κολοσσό.....

"Rogue Trader: How I Brought Down Barings Bank and Shook the Financial World"

και σήμερα ελεύθερος πια διοικεί μια Σκωτσέζικη ποδοσφαιρική ομάδα......Εν όσω βρισκόταν στη φυλακή του προτάθηκε από τον κύριο David Frost να επιτρέψει να γυριστεί η ιστορία του ταινία την οποία φυσικά δέχτηκε και από την οποία υποθέτω πως θα εισπράττει βαρβάτα δικαιώματα....

Οσο για την Τράπεζα Barings, μία από τις σοβαρότερες Τράπεζες με μακραίωνη παράδοση, εξαγοράστηκε έναντι του συμβολικού τιμήματος της μίας στερλίνας!!!!!!!

Societe Generale

Εμεινε στην ιστορία ως η μεγαλύτερη απάτη στα Τραπεζικά χρονικά.

Ιανουάριος 2008 "Χάθηκαν" 4,9 δις Ευρώ . Υπεύθυνος θεωρήθηκε ο Jerome Kerviel. Η αστυνομία επικαλέστηκε έλλειψη πειστικών αποδείξεων και ο Kervial δεν καταδικάστηκε ποτέ για την απάτη αλλά για αλόγιστη χρήση υπολογιστών!!! Ο ίδιος ο Kerviel ισχυρίστηκε πως οι πράξεις του ήταν γνωστές στους προϊσταμένους του.

Από την Wikipedia διαβάζουμε πως

On January 21, 2008, European stock markets suffered heavy losses of about 6%. The sharp fall, which was followed by an emergency cut in the federal funds rate by the United States Federal Reserve on the following Tuesday (US markets were closed on the Monday for Martin Luther King Jr Day), came as Société Générale tried to close out positions built up by Kerviel. This has led to speculation that stock market turbulence caused the Federal Reserve Board to cut the rate.[27] A Federal Reserve spokesperson denied the central bank knew of Société Générale's situation when it made its decision.[28]

Τράπεζα Lehman

Σεπτέμβριος 2008. Χαρακτηρίζεται ως η μεγαλύτερη χρεοκοπία όλων των εποχών -σύμφωνα με το Bloomberg-, ενώ αξίζει να αναφερθεί πως η εταιρεία, που αριθμεί 158 χρόνια παρουσίας στην αγορά (ιδρύθηκε το 1850) , είχε καταφέρει να επιβιώσει στο παρελθόν από σημαντικές κρίσεις όπως αυτή των σιδηροδρόμων στα 1800, της Μεγάλης Ύφεσης του 1930 και της κατάρρευσης του fund LTCM πριν από μία δεκαετία. Για περισσότερες πληροφορίες διαβάστε εδώ

Αραγε θα καταλογιστούν ποτέ σε συγκεκριμένα άτομα οι ευθύνες που τους αναλογούν για την κατάρρευση της όποιας Τράπεζας?

Το μέλλον θα δείξει.....

Από όσο γνωρίζω, στην Τραπεζική πρακτική, οι μεγάλοι και σοβαροί Οργανισμοί είχαν μια βασική αρχή :

"DO NOT LEND GOOD MONEY ΤΟ BAD MONEY"

(αφού θα γίνουν και αυτά bad money)

Πιστεύω λοιπόν πως είναι τουλάχιστον άστοχο να αφαιρούνται χρήματα από τους φορολογούμενους που προορίζονται για κοινωνικές παροχές (GOOD MONEY) για να στηριχτούν οι χασούρες (BAD MONEY) που προήλθαν από κακούς χειρισμούς και επιλογές συγκεκριμένων ατόμων και συγκεκριμένων πιστωτικών ιδρυμάτων.

Οι ενέσεις ρευστότητας (κατά τη γνώμη μου) δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να στηρίζουν με ξύλινα δεκανίκια την παγκόσμια οικονομία. Αλλωστε οι τονωτικές ενέσεις από πλευράς των Κεντρικών Τραπεζών χρονολογούνται από τον Ιούνιο του 2007 (τότε που βγήκε στην επιφάνεια το πρόβλημα). Μέχρι στιγμής αφ΄ενός δεν φαίνεται να έχουν προσφέρει θεαματικά αποτελέσματα εκτός από την πρόσκαιρη στήριξη της αγοράς και αφ΄ετέρου από μόνες τους χωρίς περαιτέρω χάραξη μιας ολοκληρωμένης στρατηγικής δεν εγγυώνται τη δημιουργία σωστών υποδομών για τον έλεγχο και την διαφάνεια των συναλλαγών ανάμεσα στις χώρες και την προστασία των πολιτών από άστοχους χειρισμούς.

Οι μαύρες τρύπες πληθαίνουν και μέσα τους χάνονται όλα εκείνα τα στοιχεία που θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην απόδοση ευθυνών....

Ποιό φοβάμαι πως θα είναι το αποτέλεσμα?

Η υποθήκευση του μέλλοντος των παιδιών των παιδιών μας. Τα χρήματα χάνονται μα τον ένοχο δεν τον βρίσκουμε ποτέ, και αν τον βρούμε δεν τιμωρείται ποτέ....τον χαρακτηρίζουμε απλά "παραπλανημένο" και νίπτουμε τα χέρια μας ως Πόντιοι Πιλάτοι...

(ΥΓ. Στις 30.10.2007 είχα κάνει μια ανάρτηση όπου αναφερόμουν στους κινδύνους του υπερδανεισμού και στην πίεση που υφίστανται οι Τραπεζικοί υπάλληλοι από τις διοικήσεις προκειμένου να πιάσουν τους στόχους τους, με τίτλο "περί Τραπεζών ο λόγος" )

Παρασκευή 10 Οκτωβρίου 2008

ΙΚΑ και πλειστηριασμοί ( ή για ένα τραπέζι και 4 καρέκλες)......

Και ενώ η διεθνής οικονομική κρίση οδηγεί στην διαγραφή χρεών μεγαλοεπιχειρηματιών και μεγαλοτραπεζιτών και ολόκληρη η διεθνής κοινότητα αναζητά τρόπους να στηρίξει το Τραπεζικό σύστημα ακόμη και με χρήματα των φορολογούμενων.....η Ελλάδα πρωτοτύπησε για άλλη μια φορά :

Κατέσχεσε το μοναδικό ξύλινο τραπέζι και 4 καρέκλες ενός 80χρονου λόγω οφειλών 994 Ευρώ προς το ΙΚΑ από το 1997 ....(δεν περίμεναν λίγο ακόμη?) !!!!

Το διάβασα στο mantri

Την τραπεζαρία ενός 80χρονου γέροντα κατέσχεσε χθες με δικαστική απόφαση το ΙΚΑ της Πάτρας για παλιές οφειλές ύψους 994 ευρώ που είχε ο ηλικιωμένος από το 1997. Η απίστευτη ιστορία που δείχνει την αναλγησία με την οποία η πολιτεία, η Δικαιοσύνη και τα ασφαλιστικά Ταμεία αντιμετωπίζουν τους φτωχούς πολίτες, συνέβη χθες στην Κάτω Αχαΐα.

Επειδή ο ηλικιωμένος που παίρνει μια σύνταξη των 450 ευρώ από το ΤΕΒΕ δεν είχε καταφέρει να αποκτήσει κάποιο ακίνητο στη ζωή του, το ΙΚΑ αποφάσισε να του κατασχέσει ένα… ξύλινο τραπέζι με τέσσερις καρέκλες, μοναδικά αντικείμενα αξίας στο φτωχικό του σπίτι!

«Δόθηκε εντολή να προβώ στην αναγκαστική κατάσχεση στην κάτωθι κινητή περιουσία του οφειλέτη: ένα ξύλινο τραπέζι με τέσσερις ξύλινες καρέκλες, που εκτιμήθηκαν στα 145 ευρώ» - αναφέρει χαρακτηριστικά στην έκθεσή του ο δικαστικός επιμελητής. Το τραπέζι και οι καρέκλες εκτιμήθηκαν κατά την κατάσχεση ως ενιαίο σύνολο αντί 145 ευρώ και τώρα αναμένεται να ορίσει το ΙΚΑ την ημέρα που θα γίνει ο πλειστηριασμός των επίπλων.

«Είναι πρωτοφανή πράγματα, διότι, πέραν του ποσού και του είδους του κινητού πράγματος που κατασχέθηκε, πήγαν σε ένα σπίτι νοικιασμένο και βρήκαν τα μοναδικά έπιπλα που ήταν εκεί και αυτή τη στιγμή, με το πρόγραμμα πλειστηριασμού, θα το αναβιβάσουν στο ποσόν των 3.000 ευρώ τουλάχιστον. Αντιλαμβάνεστε ότι στη δύση της ζωής του αυτός ο άνθρωπος “αντιμετωπίζει” τη θαλπωρή του ελληνικού κράτους και την κατάσχεση του μόνου κινητού πράγματος που έχει, του τραπεζιού που τρώει. Μου προκλήθηκε θλίψη για το πού μπορεί να φθάσει η γραφειοκρατία του ελληνικού κράτους και αν είναι ποτέ δυνατόν να σταματήσει αυτή η μιζέρια και η κακομοιριά των δημοσίων υπηρεσιών» δήλωσε στα ΜΜΕ ο δικηγόρος Θ. Διαμαντόπουλος.

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι πάνω από 8.000 κάτοικοι της Αχαΐας βρίσκονται αντιμέτωποι με τη σύλληψη, εξαιτίας χρεών προς ασφαλιστικά Ταμεία και το Δημόσιο και κινδυνεύουν καθημερινά να εντοπιστούν από την Αστυνομία και να κρατηθούν στα κρατητήρια της Ασφάλειας Πατρών μέχρι να εξοφλήσουν το χρέος τους. *


Πέμπτη 9 Οκτωβρίου 2008

"Οι κακοί έμποροι".....


Kύριε,


Ανθρωποι απλοί πουλούσαμε υφάσματα,

(κι η ψυχή μας είταν το ύφασμα

που δεν τ' αγόρασε κανείς).


Tην τιμή δεν κανονίζαμε απ' την ούγια

η πήχη και τα ρούπια είταν σωστά

τα ρετάλια δεν τα δώσαμε μισοτιμίς ποτέ:

η αμαρτία μας.


Eίχαμε μόνο ποιότητας πραμάτεια.

Έφτανε στη ζωή μας μια στενή γωνιά

―πιάνουν στη γη μας λίγο τόπο τα πολύτιμα―.


Tώρα με την ίδια πήχη που μετρήσαμε μέτρησέ μας·

δε μεγαλώσαμε το εμπορικό μας·


Kύριε,

σταθήκαμε έμποροι κακοί!


(Δ.Ι.Αντωνίου ,"Οι κακοί έμποροι", ποίημα αρ. VIII από τα Ποιήματα, 1939)

Παρασκευή 3 Οκτωβρίου 2008

Δημοσκόπηση : Εσείς ποιόν θα ψηφίζατε ?

(φωτό: Από διαφήμιση της Τράπεζας Πειραιώς)

Ποιός από τους δύο ηλικιωμένους της φωτογραφίας σας αντιπροσωπεύει περισσότερο ?

Αν θέλετε τεκμηριώστε την άποψή σας....


Πέμπτη 2 Οκτωβρίου 2008

Προσωπικά δεδομένα στο διαδίκτυο - Διαγραφή λογαριασμού χρήστη του Youtube με παρέμβαση της εταιρείας Viacom

Εδώ και καιρό μαίνεται μια έντονη αντιπαράθεση με εταιρείες που με πρόσχημα την παραβίαση των πνευματικών δικαιωμάτων ζητούν επίμονα την παροχή από πλευράς του Youtube και της Google των προσωπικών στοιχείων των χρηστών. Οι εταιρείες όχι μόνο ζητούν επίμονα να τους γνωστοποιούνται τα στοιχεία των χρηστών που διακινούν τηλεοπτικό υλικό μα και τις διαδικτυακές διαδρομές που ακολούθησε το συγκεκριμένο υλικό (σχετικό άρθρο μπορείτε να διαβάσετε εδώ)

Ολόκληρο το ιστορικό περί της συγκεκριμένης εταιρείας (Viacom) και τις διαμάχες της με το Youtube και την Google μπορείτε να βρείτε Εδώ .

Ελαβα το παρακάτω μήνυμα από τον blogger Nikos Deja Vu
Yesterday YOUTUBE suspended/deleted my (our) channels:
http://www.youtube.com/aman11211
and also my (our) youtube groups on the same web address..

VIACOM and its apprentices
were the "executioners" of our sites there..

Το κλείσιμο λογαριασμών χρηστών που διακινούν για ψυχαγωγικούς λόγους (δωρεάν) και όχι για κερδοσκοπία τηλεοπτικό υλικό στο διαδίκτυο μετά από παρέμβαση της συγκεκριμένης εταιρείας αποδεικνύει πως ισχυροποιείται η θέση εκείνων των εταιρειών που με πρόσχημα την παραβίαση των πνευματικών δικαιωμάτων και με εργαλείο τις δικαστικές αγωγές καταφέρνουν να αποκτούν πρόσβαση στα προσωπικά στοιχεία των χρηστών και πως εν τέλει τα προσωπικά στοιχεία κάθε χρήστη βρίσκονται στο έλεος των εταιριών. Διαβάστε το παρακάτω άρθρο που αντέγραψα από εδώ

"Ηλεκτρονικές διευθύνσεις, λογαριασμοί ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και η ιστορία κάθε ενός από τα βίντεο που αναπαράχθηκαν στην ιστοσελίδα του YouTube από το 2005 θα βρεθούν στα χέρια του ομίλου Viacom, για να ερευνήσει παραβιάσεις πνευματικών δικαιωμάτων, σύμφωνα με απόφαση αμερικανικού δικαστηρίου.
Αυτό που δεν κατάφερε να κάνει η αμερικανική κυβέρνηση, αν και το επιδίωξε, επετεύχθη τελικά από τον όμιλο Viacom, αφού μπορεί να εξασφαλίσει πρόσβαση σε δεδομένα εκατομμυρίων ανθρώπων από ολόκληρο τον κόσμο.
Στα στοιχεία που θα παραδοθούν περιλαμβάνονται ηλεκτρονικές διευθύνσεις, λογαριασμοί ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και η ιστορία κάθε ενός από τα βίντεο που αναπαρήχθησαν στο YouTube, από το 2005 που ξεκίνησε η λειτουργία του, ώστε οι ειδικοί της Viacom να καταλήξουν σε συμπεράσματα για τις συνήθειες εκατομμυρίων ανθρώπων από ολόκληρο τον κόσμο.
Η απόφαση αυτή είναι ουσιαστικά η τελευταία εξέλιξη σε μια μακρά δικαστική διαμάχη μεταξύ των εταιρειών Google και Viacom, που είναι ιδιοκτήτρια μεταξύ άλλων των MTV και Nickelodeon.
Ο δικαστής Λούις Στάντον, έκρινε ότι για την ύψους 1 δισεκατομμυρίου δολαρίων αγωγή της η Viacom είναι ανάγκη να έχει στη διάθεσή της αναλυτικά δεδομένα για τους επισκέπτες του YouTube, ώστε να μπορέσει να στοιχειοθετήσει την υπόθεση.
Όμως, η απόφαση δικαστή της Νέας Υόρκης πλήττει βαρύτατα το ιδιωτικό απόρρητο, διαμαρτύρονται οργανώσεις προστασίας των πολιτικών ελευθεριών.
Ο όμιλος Viacom κατηγορεί την Google ότι μέσω του YouTube ενθαρρύνει τις παραβιάσεις δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας, όσον αφορά την αναπαραγωγή βίντεο.
Με την απόφαση αυτή, οργανώσεις και πρωτοβουλίες πολιτών θεωρούν ότι μπορεί να δημιουργηθεί ένα «κακό προηγούμενο» σε βάρος του ιδιωτικού απορρήτου ανθρώπων που κάνουν χρήση του Διαδικτύου, ενώ μπορεί πλέον εταιρείες να χρησιμοποιούν τις αγωγές ως μέσο για την εξασφάλιση ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων.
Το 2006, το αμερικανικό υπουργείο Δικαιοσύνης είχε ζητήσει από την Google να αποκαλύψει πληροφορίες για εκατομμύρια χρήστες του, στο πλαίσιο έρευνας για παράνομες δραστηριότητες στο Δίκτυο, αλλά, η εταιρεία αμφισβήτησε και τελικά πέτυχε να μη δώσει το δικαίωμα πρόσβασης σε ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα πολιτών.
Στη διεύθυνση http://www.youtube.com/watch?v=GWlGEuhUWw0 θα βρείτε το βίντεο ενός εξοργισμένου χρήστη που με έντονο ύφος στρέφεται ενάντια στην συγκεκριμένη εταιρεία παραθέτοντας τους λόγους που (κατά τη γνώμη του) δεν είναι δικαιολογημένες οι ενέργειες της συγκεκριμένης εταιρείας. Παρ' όλο που το εξοργισμένο ύφος του ίσως σας σοκάρει αρχικά , πιστεύω πως δεν έχει άδικο όταν καταλήγει στην άποψη πως
ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΔΙΑΚΙΝΕΙ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΩΝ ΧΡΗΣΤΩΝ ΤΟΥ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ
ΚΑΙ ΠΩΣ ΑΥΤΗ Η ΠΡΑΞΗ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΚΑΤΑΦΟΡΗ ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΩΝ ΤΟΥΣ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ

Το πρόβλημα των πνευματικών δικαιωμάτων στο διαδίκτυο είναι ένα θέμα που απασχόλησε και εξακολουθεί να απασχολεί τόσο τους δημιουργούς όσο και τους χρήστες του διαδικτύου. Είναι σεβαστό το δικαίωμα κάποιων δημιουργών να μην επιθυμούν τη διακίνηση δικών τους δημιουργιών για κερδοσκοπική χρήση. Εάν όμως η χρήση γίνεται αφιλοκερδώς για λόγους ψυχαγωγίας αδυνατώ να κατανοήσω την εμμονή κάποιων εταιριών για την απόκτηση των προσωπικών δεδομένων των διαδικτυακών χρηστών.

Οπως και νάχει, κατά τη γνώμη μου δεν μπορεί σε καμία περίπτωση αυτές οι εμμονές να οδηγούν στην παράδοση προσωπικών δεδομένων και στην αυθαίρετη και χωρίς προειδοποίηση διαγραφή λογαριασμών μετά από την προτροπή οποιαδήποτε εταιρείας.
Ιδιαίτερα μάλιστα εάν λάβουμε υπ'όψιν μας πως κανείς ελεγκτικός φορέας δεν μπορεί να εγγυηθεί πως οι εταιρείς δεν θα χρησιμοποιήσουν και δεν θα διακινήσουν τα προσωπικά στοιχεία των διαδικτυακών χρηστών
( ένα είδος φακελώματος δηλαδή)
άκριτα και ανεξέλεγκτα για όποιους εμπορικούς η μη σκοπούς κρίνουν οι ίδιες.....