ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ

Τετάρτη 23 Ιουλίου 2008

Στους δρόμους του κομπολογιού - Το Μουσείο Κομπολογιού στο Ναύπλιο

Τα κομπολόγια του Αντώνη

(Φωτό: Ευγενική παραχώρηση από τον Αντώνη)

Κάθε φορά που επισκέπτομαι το Ναύπλιο δεν υπάρχει περίπτωση να μην περάσω από το Μουσείο Κομπολογιού. Ακόμη και για μια απλή καλημέρα.
Το ανακάλυψα εντελώς τυχαία εδώ και αρκετά χρόνια σε μία από τις περιπλανήσεις μου στην πόλη του Ναυπλίου η οποία αποτελεί έναν από τους πλέον αγαπημένους προορισμούς για Σαββατοκύριακο.

Το Μουσείο Κομπολογιού ιδρύθηκε από έναν από αυτούς τους "εραστές της λαϊκής παράδοσης" που σαν ερωτευτούν κάτι δεν το βγάζουν από το μυαλό τους και καταθέτουν ολάκερη τη ζωή τους σε "αυτό"ό,τι κι αν είναι το "αυτό".
Ο Αρης Ευαγγελινός, ιδρυτής του Μουσείου κομπολογιού οφείλει την αγάπη για το κομπολόϊ στον παπού του.

"Πάρε στο χέρι σου", του έλεγε, "καθένα από αυτά τα τρία χωριστά κομπολόγια, χάϊδεψε τις χάντρες του απαλά, αφήνοντας ταυτόχρονα μία μία να πέφτει πάνω στην άλλη να αφουγκραστείς τον χτύπο της"...
"Οταν στο άγγιγμά τους νοιώσεις μια ζεστασιά να διαπερνά τα δάχτυλά σου, κάτω από το δέρμα σου και να κυλά μαζί του σε όλο σου το σώμα, να σταματάει στην καρδιά σου και να σου λέει είμαι εδώ για σένα, τότε αυτό το κομπολόϊ να διαλέξεις, αυτό που μίλησε μαζί σου με το χρώμα,
με την αφή και
με την μουσική του.
Γιατί όλα τα κομπολόγια πάνω σε τραπέζι ή σε τοίχο ή σε βιτρίνα
το ίδιο όμορφα φαίνονται.
Πρέπει όμως να συμφωνήσουν
και τα δάχτυλα και τα αυτιά"


Λόγια αγάπης, σεβασμού και τρυφερότητας απέναντι σε ένα αντικείμενο που λάτρεψε πολύ ο παπούς και τα μετέφερε με την ίδια στοργή στον μικρό του εγγονό.
Οι παλιοί άνθρωποι, όταν αγαπούσαν πολύ κάτι συνομιλούσαν μαζί του σαν να ήταν και αυτά άνθρωποι (το σπίτι τους,τα ζωντανά τους ή ακόμη και ένα μουσικό όργανο που όπως και το αγαπημένο κομπολόϊ το έπαιρναν μαζί τους σαν πέθαιναν, το έθαβαν μαζί τους).
Ετσι και με τον παπού, εκτός από το αγαπημένο του κομπολόϊ που το έπλεξαν στα χέρια του και το πήρε μαζί του στην τελευταία του κατοικία, άφησε κληρονομιά και παρακαταθήκη στον εγγονό του την παλιά συλλογή από αυθεντικά κομπολόγια που μάζευε σε όλη του τη ζωή.
Ο Αρης Ευαγγελινός στα 14 του χρόνια είχε την αίσθηση πως ο παπούς τον όρισε ως νέο "ταξιδευτή"στους δρόμους του αυθεντικού κομπολογιού. Κάπως έτσι ξεκίνησε το ταξίδι του.
Από το 1963 συλλέγει σπάνια κομπολόγια που χρονολογούνται από το 1700 έως το 1950 από πολύτιμο υλικό ατόφιο κεχριμπάρι, κεχριμπάρι-μαστίχα, κεχριμπάρι - φατουράν, μαύρο (γιούσουρι) και κόκκινο κοράλλι, ελεφαντόδοντο, κοκκαλο, έβενο κέρατο κλπ.

Μόλις τον Απρίλιο του 1998 κατάφερε να εκπληρώσει το όραμά του:

- Να ιδρύσει το πρώτο και μοναδικό Μουσείο Κομπολογιού στον κόσμο το οποίο βρίσκεται στον πρώτο όροφο ενός ιδιόκτητου διώρόφου κτιρίου που βρίσκεται στην οδό Σταϊκοπούλου 25 στην παλιά πόλη του Ναυπλίου. Στο κάτω μέρος στο ισόγειο στεγάζεται το εργαστήρι του Μουσείου το οποίο συντηρεί τα παλιά κομπολόγια. Κάντε τον κόπο να ανεβείτε τα σκαλιά και να πάτε στον πρώτο όροφο.

Μα νάτανε μόνο αυτό?
Ευαισθητοποιημένος σε μία "άλλη"θεώρηση της φιλοσοφίας γύρω από το κομπολόϊ, ένοιωσε πως στις μέρες μας το κομπολόϊ κακοποιείται βάναυσα αφού μετατράπηκε σε "φολκλόρ" και άρχισε να κατασκευάζεται από ευτελή υλικά χάνοντας την αυθεντική του μορφή.
Η αγάπη του και η υπόσχεση που είχε δώσει στον παπού του τον οδήγησε στην ίδρυση του

"Τάγματος των κομβολογητών"

Το όνομα το δανείστηκε από το όνομα ενός Τάγματος μοναχών της Δ. Ευρώπης που υπήρχε πριν από τον 15ο αι. Σκοπός του ταγματος είναι να διασωθεί το αυθεντικό κομπολόϊ και να προστατευτεί από την βάρβαρη κακοποίησή του από τους εμπόρους.

Στο μήνυμα που απευθύνει στην ιδρυτική Διακήρυξη του Τάγματος λέει :

"Σας καλώ να υψώσουμε τη σημαία μιας διαρκούς επανάστασης υπέρ του αληθινού κομπολογιού, να χαράξουμε το δικό μας πεδίο μάχης έξω από τα περιορισμένα και στενά όρια της φιλικής μας παρέας, ιδρύοντας το δικό μας
" Τάγμα των Κομβολογητών " ,
ευλαβείς διάκονοι αφιερωμένοι στη διάσωση ,
προστασία και διάδοση της ανεκτίμητης αξίας
του αυθεντικού κομπολογιού, του αληθινού συντρόφου."


Με το χρώμα...

το χάδι...

τον ήχο...

ενάντια στη μοναξιά.

"Σώμα ζεστό, δεν το κατακτάς, δεν το κάνεις απόλυτα δικό σου, άπιαστο και φευγαλέο, κρύβει θαρρείς την ταυτότητά του".
Δηλώνω ένθερμη υποστηρίκτρια του αγώνα υπέρ της διάσωσης του αυθεντικού κομπολογιού και ας έχει συνδεθεί το κομπολόϊ κατ'εξοχήν με το αντρικό φύλο!
Ισως επειδή αγάπησα τα λόγια του παπού...

ΥΓ. Η έμπνευση για την συγκεκριμένη ανάρτηση ήρθε όταν σε μία συζήτηση έμαθα πως ο φίλος Αντώνης είναι συλλέκτης κομπολογιών

30 σχόλια:

  1. τι μου θυμισες...
    φοβερο μαγαζακι...
    αναμνήσεις..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αχ,Ελενάκι,με τα ωραια μεράκια σου,συγγνώμη που θα σ'απογοητεύσω λίγο,αλλά σήμερα το΄΄Μουσείο του Κομπολογιού΄΄είναι μια ανθούσα επιχείρηση,με παραρτήματα και όχι ένα απλό εργαστήρι λα΄ι΄κής τέχνης!Βιομηχανία ολόκληρη δηλαδή,που εκμεταλλεύεται γούστα και παράδοση!Δεν είναι δικές μου κουβέντες,είναι απόψεις φίλων κομπολογάδων σαν τον Αντώνη,περιμένω ν'ακούσω και τη δική του γνώμη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @laplace78
    Δεν είναι φοβερός χώρος laplace?
    Καλημέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλημερα Δυοσμαρακι.
    Το κομπολογακι για μενα ειναι παρεα, εχω παντα ενα μαζι μου. Μου αρεσει πολυ να αγοραζω, οχι βεβαια οτι εχω τη δυνατοτητα να αγορασω αυθεντικα. Αυτη η φωτο ειναι τα τελευταια που αγορασα στην εκδρομη που πηγαμε στο Ναυπλιο το Πασχα. Μονο το ενα ειναι απο κοκκαλο ζωου, τα υπολοιπα ειναι απο τεχνητες ρητινες.
    Εχω και ενα κομπολοι του παππου μου, που το εφερε απο τη Μικρασια.
    Οσο για το Μουσειο, το εχω επισκεφθει βεβαια.
    Vad νομιζω οτι το Μουσειο δεν ειναι ακριβως μια εμπορικη επιχειρηση που πουλαει κομπολογια. Προσπαθει να κανει και άλλα πραγματα. Σιγουρα το Δυοσμαρακι θα ξερει περισσοτερα.

    Ελενη, ευχαριστω για την αναρτηση.
    Να εισαι καλα.


    : )

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @vad

    Εχω διαφορετική άποψη σε όσα αναφέρεις κυρίως γιατί θεωρώ μεγάλη επιτυχία να καταφέρεις να "επιβάλλεις"το μεράκι σου και να το κάνεις "μόδα" όπως έγινε στη συγκεκριμένη περίπτωση.

    1. Το ίδιο το Μουσείο που φιλοξενεί την συλλογή του Αρη Ευαγγελινού έχει έδρα μοναχά το Ναύπλιο και συνεισφέρει στον πολιτισμό αφού:

    α.Κάνει αξιόλογη ερευνητική δουλειά για την ιστορία του κομπολογιού.
    β. Εδωσε αξία σε ένα αντικείμενο καθημερινής χρήσης που βρισκόταν στην αφάνεια πριν από την ίδρυση του Μουσείου.
    γ.Λειτουργεί ως πόλος έλξης στο Ναύπλιο επισκεπτών από όλο τον κόσμο, αφού έχει πλέον γίνει γνωστό σε ολόκληρο τον κόσμο, επομένως συμβάλλει στην αύξηση των επισκεπτών του.
    δ. Δημιούργησε μόδα και ενώ ο Ευαγγελινός ήταν ο πρώτος που προβαλλε το κομπολόϊ, το Ναύπλιο αργότερα πλημμύρισε από κομπολογάδικα από όπου ζούν πολλές οικογένειες.

    2. Το σκέλος που επεκτάθηκε είναι το εργαστήρι λαϊκής τέχνης το οποίο στεγάζεται στο Ισόγειο του ίδιου κτιρίου και αποτελεί μία εμπορική επιχείρηση.

    Πράγματι πρόκειται για μια "ανθούσα επιχείρηση" με άλλα 2 παραρτήματα στην Πάτρα και (αν θυμάμαι καλά) στα Γιάννενα.Σίγουρα όμως δεν πρόκειται για βιομηχανία αφού δεν ασχολείται με τη μαζική παραγωγή.

    Η "ανθούσα επιχείρηση" έφαγε μισό αιώνα για να φτάσει σε αυτό το επίπεδο και σήμερα αναπτύσσεται με τη βοήθεια της επόμενης γενιάς, της κόρης δηλαδή του αρχικού ιδρυτή. Κατ'αρχήν από το 1958 που άρχισαν να συλλέγουν κομπολόγια,το Μουσείο ιδρύθηκε μόλις το 1998, την εποχή δηλαδή που το Ναύπλιο αναδυόταν ως ισχυρός τουριστικός προορισμός.

    Η "ανάδυση"της επιχείρησης δεν έγινε χωρίς δυσκολίες. Από όσο γνωρίζω είχε ανοίξει ένα κατάστημα στο Κολωνάκι το οποίο έκλεισε! θέλω να πω πως όταν αναλαμβάνεις επιχειρηματικά ρίσκα έχεις τα πάνω σου και τα κάτω σου.Οταν τολμάς επιχειρηματικά μπορεί να ανθίσεις αλλά μπορεί και να καταστραφείς οικονομικά.

    Οσοι τολμούν λοιπόν δεν είναι απαραίτητα κατακριτέοι. Ειδικά όταν πραγματεύονται προϊόντα που δεν είναι "in" όπως συνέβαινε όταν ξεκίνησαν οι άνθρωποι αυτήν την δραστηριότητα.

    Σε αντίθεση με την άποψη που επικρατεί γενικότερα, υποστηρίζω πως η επιχειρηματική τόλμη και ο εκσυγχρονισμός καθώς και η αύξηση των πωλήσεων (χωρίς να συνοδεύεται από υποβάθμιση της ποιότητας) ίσως να είναι τα μοναδικά κλειδιά που θα επιτρέψουν στις επιχειρήσεις που ασχολούνται με προϊόντα και υπηρεσίες σχετικές με τον λαϊκό πολιτισμό να επιβιώσουν.

    Επικροτώ λοιπόν αυτές τις προσπάθειες και χαίρομαι που με το σχόλιό σου μου έδωσες την ευκαιρία να εκφράσω τις θέσεις μου.

    Την καλημέρα μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @αντώνης

    Αντώνη, εγώ σε ευχαριστώ κατ'αρχήν για την φωτογραφία που μου παραχώρησες αλλά και για την αποκάλυψη πως είσαι συλλέκτης και λάτρης των κομπολογιών. Μία απλή κουβέντα που έγινε η αφορμή για αυτήν την ανάρτηση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Να διευκρινίσω πως με αυτή την ανάρτηση δεν είναι πρόθεσή μου να προβάλλω το εμπορικό σκέλος της υπόθεσης.

    Πρόθεσή μου είναι να προβάλλω την συνεισφορά στον πολιτισμό ενός ανθρώπου που ξεκίνησε από ένα έρωτα η οποία υλοποιήθηκε με την ίδρυση ενός Μουσείου και ενός "Τάγματος" εραστών ενός καθημερινού και απλοϊκού αντικειμένου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @Δυοσμαρακι, ειναι ολοφανερο οτι το μονο που δεν θελεις να πεις με την αναρτηση ειναι η προβολη του κομπολογιου ως εμπορικου προϊοντος. Δεν χρειαζεται να το αναλυσω περισσοτερο, οσοι σε διαβαζουν ειμαι σιγουροι οτι θα συμφωνησουν.
    : )

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Για μια ακόμη φορά μας ταξιδεύεις όμορφα στον πολιτισμό και την παράδοση. Συνέχισε να περπατάς, που λέει κι ο Γιαννάκης:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. dyosmaraki μου,σε καμιά περίπτωση δεν παραβλέπω τη σημαντική προσφορά κανενός,ούτε φυσικα θεωρώ την ΄΄μερακλίδικη΄΄ ανάρτησή σου επαγγελματική προβολή,μακριά από μένα τέτοιες σκέψεις,άλλωστε με ξέρεις αρκετά καλά πια,μου φτάνει που ταξιδεύω μαζί σου στην παράδοση...
    Πάμε λοιπόν γι'άλλα ωραία ταξίδια!
    Από στεριανή Ελλάδα παίζει τίποτε΄;
    Καλή σου μέρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. @αντώνη

    Είμαι βέβαιη Αντώνη μου, απλά ήθελα να το διευκρινίσω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. @λάκης φουρουκλάς

    Θα συνεχίσω να περπατάω, να κολυμπάω, να πλατσουρίζω....λολ
    ΥΓ. Ποιός είναι ο Γιαννάκης??

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. @vad

    Δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία Vad, έπρεπε μοναχά να το διευκρινίσω

    Για τα επόμενα ταξίδια έχεις δίκιο.

    Η αλήθεια είναι πως έχω παρασυρθεί σε αφιερώματα σε μέρη που βρίσκονται κοντά σε θάλασσες και έχω παραγκωνίσει την ενδοχώρα μας.

    Υπόσχομαι να επανορθώσω... φροντίσω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Νομίζω ότι είχα δει για το εν λόγω Μουσείο του Ναυπλίου σε κάποια εκπομπή που γυρνούσε σε διάφορα μέρη της Ελλάδας από την Κρατική Τηλεόραση.

    Αναμφισβήτητα, είναι μία πολύ μεγάλη προσπάθεια συλλογής κομπολογίων. Βλέπω αναφέρεις ότι έχει στη συλλογή του κομπολόγια του 1700. Δε γνώριζα ότι ήταν τόσο παλιά παράδοση!

    Εγώ δεν είμαι καθόλου συνδεδεμένος με τα κομπολόγια. Ποτέ κανείς στο οικογενειακό μου περιβάλλον δε είχε κάποιο κομπολόι και εκεί το αποδίδω. Ούτε καν ο παππούς μου δε χρησιμοποιούσε...

    Ωραίο είναι να επισκέφτεσαι τέτοια μικρά λαογραφικά μουσεία, τελείως διαφορετικά από τους μουσειακούς χώρους που γνωρίζουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. μου θυμίσες τον ήχο του κομπολογιού όταν έπεφτε στο ξύλινο πάτωμα, γλυστρώντας από τα χέρια του πατέρα μου, παίρνοντάς τον ο ύπνος στην πολυθρόνα, βλέποντας τηλεόραση.
    φαντάζομαι ακόμα θα γίνεται, απλά δεν μένουμε μαζί
    πολύ καλό απόγευμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Πότε δεν είχα την διάθεση να
    παιξω με ενα κομπολόι αγαπημένο
    μου Δυοσμαράκι...ίσως να μην
    βρέθηκε ακόμα αυτό που θα
    ταίριαζε στο χέρι και στη καρδιά μου
    Ποτέ δεν το είχα σκεφτεί ετσι

    Έχω έναν φίλο που θα ενθουσιαστεί
    όταν του πω για το μουσείο μιας
    και ειναι κι αυτός συλλέκτης, έχοντας
    μάλιστα στην συλλογή του πανάκριβα
    κομπολόγια
    Δεν αναφέρω τιμές γιατί ίσως φανούν
    υπερβολικές και εξωπραγματικές

    κοτσυφοφιλώ σε

    τσίου!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. @Antoine

    Κρίμα, δεν έτυχε να δω την εκπομπή.
    Σύμφωνα με το βιβλίο του Ευαγγελινού
    "Το κομπολόϊ και η ιστορία του"
    το κομπολόϊ ήρθε στην Ελλάδα με τους Μουσουλμάνους οι οποίοι αρχικά το χρησιμοποιούσαν σαν προσευχητάρι.

    Προτού να πάρει τη σημερινή του μορφή (την κλωστή με τις χάντρες) οι άνθρωποι χρησιμοποιούσαν αντί για χάντρες ό,τι υλικά είχαν π.χ. κουκούτσια από ροδάκινα κλπ

    Τα πρώτα κομπολόγια που είναι πολύ παλαιότερα από το 1700 περιλάμβαναν 99 ρεβύθια ή φασόλια και είχαν τελετουργικό χαρακτήρα.

    Ούτε στο δικό μου οικογενειακό περιβάλλον υπήρχαν άνθρωποι που να χρησιμοποιούσαν κομπολόϊ.
    Ομως με τα γεροντάκια στα χωριά που κατά καιρούς συζητούσα με είχε εντυπωσιάσει πως κατά τη διάρκεια της κουβέντας δεν αποχωρίζονταν τον σύντροφό τους (το κομπολόϊ).

    Κάποια από τα μικρά τοπικά μουσεία είναι γοητευτικά. Αλλα μοιάζουν περισσότερο σε αποθήκες παρά σε μουσεία και με έχουν απογοητεύσει.
    Για να είμαστε δίκαιοι θα πρέπει να σκεφτούμε πως τα μεγάλα Μουσεία σε αντίθεση με τα μικρά τοπικά μουσεία εκτός από υψηλά έσοδα διαθέτουν και κατάλληλο προσωπικό με ειδικές σπουδές (Μουσειολόγους).

    Πάντως πιστεύω πως αξίζει να τα αναζητά κανείς.
    Εχουν ανάγκη τη στήριξή μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. @basnia

    Ηχος, μία από τις ιδιότητες του κομπολογιού.
    Εικόνες σαν ντοκυμανταίρ μας μετέφερες καλέ μου basnia.

    Καλό απόγευμα εύχομαι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. @karaflokotsifas

    Τα λόγια του παπού...
    Μπορεί να μην έχει βρεθεί ακόμη αυτό που θα σε συγκινήσει....

    Οι τιμές τους αν είναι από σπάνιο υλικό (αυθεντικό κεχριμπάρι, ή ημιπολύτιμους λίθους) πράγματι είναι αστρονομικές!
    Σε αυτή τη περίπτωση θαν έλεγα το κομπολόϊ είναι σαν ένα κόσμημα, συλλεκτικό κομμάτι όχι χρηστικό...

    Όσων τους περισσεύουν θα τραγουδούν.....
    "Θα πουλήσω το ρολόϊ για ν απάρω κομπολόϊ"...
    Και όσοων δεν τους περισσεύουν θα τραγουδούν....
    "Φτωχό κομπολογάκι μου"

    Καλό σου απόγευμα αγαπημένε μου karaflokotsifa

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. @Antoine

    Πρόσθεσα κάποια links στο αρχικό κείμενο όπου μπορεί κανείς να διαβάσει λεπτομερώς την ιστορία και τις ρίζες του κομπολογιού.

    Ρίξε μια ματιά αν σε ενδιαφέρει

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Λέω να το αρχίσω μόλις κόψω το κάπνισμα...
    αλλά θα με πάρουν αμπάριζα, μάλλον...
    όχι;
    Δε βαριέσαι, αρκεί να το νιώθεις.
    Μπράβο σου για το αφιέρωμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. @gremiii

    Σκέφτεσαι να το κόψεις το τσιγάρο?
    Λοιπόν για να σε ενθαρρύνω,
    Ενας φίλος άρχισε το κομπολόϊ μόλις έκοψε το κάπνισμα.
    Την πλήρωσαν 4 κομπολόγια από τα νεύρα του επειδή τόκοψε
    Πέρασαν 5 χρόνια
    Μα το τσιγάρο δεν το ξανάρχισε.
    Φαἴνεται είναι αποτελεσματικό αντικαπνιστικό μέσο!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Για τα μουσεία... είμαι πολύ απογοητευμένος με την κατάσταση που επικρατεί στη χώρα μας. Γι' αυτό το καλοκαίρι ήταν προγραμματισμένη μια μεγάλη έκθεση Ιμπρεσιονιστών στην Εθνική Πινακοθήκη από Μονέ και Ρενουάρ κια έφτανε μέχρι Πικάσο(!). Αλλά δυστυχώς το Υπουργείο Πολιτισμού μας δε διέθεσε χρήματα για την πραγματοποίηση της έκθεσης και αφήσε την Πλάκα εκτεθημένη, η οποία ακύρωσε τις διαδικασίες! Αίσχος! Πραγματικά, δεν ξέρω τι να πω για το συμβάν και ειδικότερα για αυτό το κράτος που θεωρείται ότι γέννησε το δυτικό πολιτισμό...

    Όσο γι'αυτά τα μικρά και επαρχιακά μουσεία διατηρούνται χάρη στην επίμονη θέληση των ιδιοκτητών τους (ιδιοτών ή Δήμων).

    Θα ρίξω μια ματιά στα links...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. @Antoine

    Εχεις δίκιο και σε βρίσκω πολύ ενημερωμένο.
    Πιστεύω πως κάτι δεν πάει καλά με το Υπουργείο Πολιτισμού.
    Εχεις διαβάσει προηγούμενη ανάρτισή μου με τίτλο "Η απουσία πολιτικής για τον πολιτισμό σημαίνει μη πολιτισμό"?

    Διάβασε επίσης :
    http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_civ_100047_24/07/2008_278749

    Ακόμη
    http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_civ_2_24/07/2008_278748

    Οι πόροι για τον Πολιτισμό
    - είτε χάνονται στην πορεία από το Υπουργείο Οικονομικών προς το Υπουργείο Πολιτισμού,
    - είτε δεν δίνονται έγκαιρα από το Υπουργείο Οικονομικών λόγω γραφειοκρατίας,
    - είτε το Υπουργείο Πολιτισμού δεν κάνει χρηστή διαχείρηση.

    Το αποτέλεσμα είναι το ίδιο :
    Ο πολιτισμός στην Ελλάδα πάσχει!

    Για αυτό πρέπει να τον ενισχύσουμε εμείς με όποιον τρόπο μπορούμε, ακόμη και με μία επίσκεψη σε ένα φτωχό τοπικό Μουσείο....έστω και αν το αντίτιμο εισόδου σε αυτά είναι ισότιμο με αυτό της Πινακοθήκης!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Καλό σου βράδυ Φίλη μου.
    Είδα το ΛΙΝΚ.
    Ο.Κ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Ευτυχώς υπάρχουν ακόμη άνθρωποι με μεράκι και αγάπη γι' αυτό που κάνουν.
    Πολύ ωραία κληρονομιά του άφησε ο παππούς του.
    Θα ψάξω να το βρώ την επόμενη φορά που θα επισκεφτώ το Ναύπλιο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. @amelie dimitra
    Να πας! Πιστεύω πως αξίζει τον κόπο!
    Καλημέρα και καλό μήνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. http://efosjewelry.com/v-web/gallery/Museum-quality-collection
    ριξτε μια ματια σε αυτη τη συλλογη κομπολογιων....
    περιμενω τα σχολια σας!!
    nikosjazz@hotmail.com

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ποιά είναι η γνώμη σας;