ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ

Δευτέρα 14 Ιουλίου 2008

Ενας χρόνος πέρασε....

Ενας χρόνος πέρασε από την πρώτη δημοσίευση στο τότε νεογέννητο blog που το ονόμασαν (χωρίς να το ρωτήσουν)
DYOSMARAKI

Η σύλληψη της ιδέας για τη γέννηση αυτού του blog έγινε κατά τη διάρκεια μιας παιδικής θεατρικής παράστασης με τίτλο

"Η Κανέλλα και το δυοσμαράκι".
Σύμφωνα με το σενάριο του θεατρικού έργου η βασιλοπούλα "Κανέλλα" ζούσε στη χώρα του Χθες και το Δυοσμαράκι βασίλευε στη χώρα του Αύριο. Το φεγγάρι, ο μεγάλος ασημένιος καθρέπτης που πλανιόταν πάνω από τον κόσμο, θα φανέρωνε στον έναν την εικόνα του άλλου και θα ερωτεύονταν αμοιβαία. Η μεγαλύτερη δυσκολία όμως ήταν να γεφυρώσουν τους δύο μακρινούς τόπους και να συναντηθούν....

Θα τα καταφέρουν?

Με μια μικρή τροποποίηση αυτού του σεναρίου, τρεις φίλες συναντιούνται στο blog dyosmaraki και προσπαθούν να συμβιώσουν μέσα στον ίδιο χωροχρόνο:

- η Καλλικατζαρελένη ζει στον κόσμο του ΧΘΕΣ. Μοναχικός και ευαίσθητος χαρακτήρας. Ρομαντική ψυχή, θα την ακούσουμε συχνά να μουρμουράει, αναπολώντας αλλοτινούς τρόπους ζωής.....Εντονες είναι οι οικολογικές της ανησυχίες.....Λατρεύει τη φύση...



- η Μελένια ζει στον κόσμο του ΣΗΜΕΡΑ. Ενας αρκετά ανεξάρτητος και ασυμβίβαστος χαρακτήρας που δύσκολα συμμετέχει σε ομαδικές ενέργειες. Παρακολουθεί τον σύγχρονο τρόπο ζωής και όλες τις εξελίξεις του (τεχνολογία, επικαιρότητα, σύγχρονες τάσεις στον τουρισμό κλπ). Ευαίσθητη αλλά προτιμά να επιλέγει η ίδια πότε θα εμφανίζεται. Συνηθίζει να να μας "γράφει" χωρίς να ειδοποιεί κανέναν για το που βρίσκεται. Συχνά την αναζητούμε σε καμια πισίνα ή κανένα " in" στέκι... (Στη φωτό Ξενοδοχείο Mykonos Palace)
(Μα που εξαφανίστηκε πάλι?)


- και το dyosmaraki που ζει στον κόσμο του ΑΥΡΙΟ
έστω και αν λατρεύει τα μουσικοχορευτικά δρώμενα της παράδοσης μα και οτιδήποτε αφορά τα ήθη και έθιμα κάθε τόπου. Μαθημένη να δουλεύει μέσα σε ομάδες (όπως οι χορευτικές) θεωρεί αδιανόητη την υπέρμετρη ατομικότητα που έχει κατακλύσει την εποχή μας...


Οι τρεις φιλενάδες αποπειρώνται την
"αποδοχή του σήμερα, του αύριο και του χθες...μέσα από την ελπίδα του μέλλοντος και τη μνήμη του παρελθόντος"
με σκοπό να συμπαρασύρουν τους αναγνώστες σε ένα ταξίδι με πολλές διαδρομές....
Θα καταφέρουν τελικά οι τρεις φιλενάδες να γεφυρώσουν τους τρεις μακρινούς τόπους με όλες τις αντιθέσεις που τους χωρίζουν ????
Κανείς δεν ξέρει...παρά μοναχά το μακρυνό μέλλον...


Εν τω μεταξύ εμείς ας κάνουμε μια ανασκόπηση στη χρονιά που πέρασε. Αυτή είναι η διακοσιοστή ανάρτηση. Θα θυμηθούμε μερικά από τα μονοπάτια στα οποία ταξιδέψαμε. Τα βήματα μας οδηγούσαν... έτσι χωρίς πρόγραμμα...χωρίς καλούπια.... άλλοτε στο παρελθόν και άλλοτε στο παρόν. Κοινό χαρακτηριστικό των τριών φιλενάδων ήταν και εξακολουθεί να είναι η αντιπάθεια που τρέφουν και οι τρεις προς το πρόγραμμα και τα κλισέ....

Αυτόν τον ένα χρόνο λοιπόν, ήρθαμε σε επαφή με άγνωστες ή ξεχασμένες τοπικές ιστορίες από την λαϊκή παράδοση όπως του Πέτρου του Πελεκάνου του συμβόλου της Μυκόνου μέρος Α και μέρος Β, του Κατσαρόλα από την Εύβοια,σκαλίσαμε τον θρύλο για τους Δροσουλίτες του Φραγκοκάστελου τση Κρήτης, ταξιδέψαμε το Πάσχα στην Ολυμπο της Καρπάθου , μιλήσαμε για την ιστορία των ανθρώπων της για τα Πασχαλινά αρτοσκευάσματά τους μα και τα υπόλοιπα έθιμά τους καθώς και τα τραγούδια και τους χορούς τους. Πρόσφατα κάναμε ένα ταξίδι στη Λίνδο της Ρόδου , στην Κρήτη κοντοσταθήκαμε μπροστά σε επιγραφές που βρήκαμε στο δρόμο μας όπως του Πετράκη , δακρύσαμε μπροστά σε εικονοστάσια έστω και αν δεν γνωρίζαμε τους νέους για τους οποίους χτίστηκαν. Παίξαμε με το χιόνι στην Αθήνα αλλά και αλλού , νοιώσαμε τα ίδια λυπημένα συναισθήματα όταν ξέσπασαν οι φωτιές που έκαψαν τον τόπο μας, ανταλλάξαμε ερωτήματα σχετικά με το πως αντιμετωπίζουν οι δημόσιοι άρχοντές μας αυτές τις φυσικές καταστροφές και προβληματιστήκαμε για τις επικείμενες καταστροφές, αυτές που σχεδιάζονται να γίνουν. Παρακολουθήσαμε την οπτική σκοπιά από την οποία οι σκιτσογράφοι μας βλέπουν την επικαιρότητα, ανταλλάξαμε απόψεις για το κατά πόσο προσφέρει πολιτισμό ο σύγχρονος νεοέλληνας.....και ψάξαμε να βρούμε ανοιχτά παράθυρα στον πολιτισμό μα ταυτόχρονα προβληματιστήκαμε για την σύγχρονη τεχνολογία που δημιουργεί αντίγραφα ανθρώπων όπως τα Android . Τα μονοπάτια συχνά οδήγησαν τα βήματά μας σε ανθρώπους που "έγραψαν" στον χώρο του κινηματογράφου όπως ο Ζυλ Ντασσέν αλλά και σε αξιόλογες ταινίες όπως "Τα παιδιά του παραδείσου" που δεν έχουν προβληθεί ιδιαίτερα πιθανά επειδή είναι Ιρανικής προέλευσης .
Στη διάρκεια αυτής της χρονιάς εκτός από τις πυρκαγιές συνέβησαν και σεισμοί μα εμείς δεν διακόψαμε την πορεία μας....συνεχίσαμε το ταξίδι μας προβάλλοντας ιστορίες λαϊκών καλλιτεχνών όπως του Νικόλα Τσέγκου που δημιουργούσε μουσικούς σκοπούς χωρίς ο ίδιος να έχει σπουδάσει μουσική, της Ασπασίας Μπικάκη που βρίσκεται σε μια γωνιά της παλιάς πόλης στα Χανιά της Κρήτης και εξακολουθεί να ζωγραφίζει τη ζωή της και τα βιώματά της με τη βελόνα και τη κλωστή μα λίγοι άνθρωποι το γνωρίζουν.
Ανθρωποι απλοί, καθημερινοί που ποτέ δεν αγάπησαν την αυτοπροβολή, για αυτό δεν έγιναν ιδιαίτερα γνωστοί. Ομως το dyosmaraki αυτούς τους απλοϊκούς ανθρώπους αγαπά, αυτούς επιλέγει να προβάλλει, αυτούς για τους οποίους κανείς δεν μιλά, κανένα ΜΜΕ δεν ασχολείται...
Βλέπετε οι ιστορίες αυτών των απλών και καθημερινών ανθρώπων απλά
"δεν πουλάνε"...

Μέσα από κάποιες άλλες διαδρομές όπως η σειρά "Ζωγραφίζοντας μια ιστορία" αναζητήσαμε την θεματική ιστορία αρκετών πινάκων ζωγραφικής όπως των Καρυάτιδων, της ωραίας Αδριάνας των Αθηνών , μελετήσαμε σε βάθος τα Αρραβωνιάσματα που συνδέονταν με το παιδομάζωμα που γινόταν επί Τουρκοκρατίας, θυμηθήκαμε την ιστορία της Κόρης των Αθηνών που αγάπησε παράφορα ο λόρδος Βύρων,αναζητήσαμε τον Χρήστο τον Αράπη, μπήκαμε σε ξακουστά καφενεία της παλιάς Αθήνας που δεν υπάρχουν πια.....όπως το καφενείο "ο Παρθενών".
Ακούσματα ποικίλων μουσικών συνόδευαν τις διαδρομές μας. Αλλοτε είχαν μορφή καντάδας , άλλοτε χορεύαμε συρτάκι άλλοτε ακούγαμε ρεμπέτικα με αρκετές γόνιμες αντιπαραθέσεις μεταξύ μας, δεν έλειψαν όμως φορές (σπάνιες βέβαια) που ακούστηκαν και ήχοι ροκ. Σε αυτές τις διαδρομές κάποιες φορές ακούσαμε από χείλη παιδικά, αθυρόστομες μαντινάδες .

Θα ήταν παράλειψή μου εάν αμελούσα να ευχαριστήσω την τοπική εφημερίδα του Οξύλιθου Εύβοιας που αναδημοσίευσε την ιστορία του Κατσαρόλα καθώς και την δημοτική εφημερίδα "Αθήνα η Πόλη μας"που φιλοξένησε σε στήλη της έντυπης μορφής της όσες ιστορίες από τη σειρά αναρτήσεων "Ζωγραφίζοντας μια ιστορία" αφορούσαν την πόλη των Αθηνών.

Ομως πιο πολύ...
Ηθελα να ευχαριστήσω εσάς τους αναγνώστες αυτού του blog...
Εσείς αποτελείτε το πολυτιμότερο κεφάλαιο.....
Εσείς στηρίξατε αυτή την προσπάθεια εμπλουτίζοντάς την με τα πολύτιμα σχόλιά σας, συνταξιδιώτες μου σε ένα ταξίδι που ξεκίνησε μόλις πριν από ένα χρόνο.
Σας ευχαριστώ!

Είναι ενθαρρυντικό να γνωρίζει κανείς πως υπάρχουν κάποιοι σιωπηροί αναγνώστες που επισκέπτονται το blog και το διαβάζουν.


Ευχαριστώ ακόμη και εκείνους τους αναγνώστες που αν και δεν είναι bloggers στέλνουν συχνά τις απόψεις τους και (καλοπροαίρετη) κριτική μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου για αυτά που γράφονται εδώ.
Φυσικά δεν μπορώ να παραλείψω να ευχαριστήσω και τους απλούς επισκέπτες που διαβάζουν αυτό το blog έστω και αν δεν σχολιάζουν ποτέ.
Το dyosmaraki υπόσχεται πως πλουσιότερο κατά ένα χρόνο από εμπειρίες που απόκτησε από όλους εσάς, την επόμενη χρονική περίοδο θα προσπαθήσει να βελτιωθεί και θα εξακολουθήσει να βρίσκεται κοντά σας.

ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ
Σας στέλνουμε την αγάπη μας
Το δυοσμαράκι, Η ΚαλλικατζαρΕΛΕΝΗ και Η μΕΛΕΝΗα

33 σχόλια:

  1. Κάποιος σε είπε – τρίμορφη νεράιδα-.
    Νομίζω πως είχε απόλυτο δίκιο.
    Και αν για το τρίμορφη δεν καλοξέρω,
    Για το νεράιδα που σε γνώρισα είμαι σίγουρος.
    Μου έκανε εντύπωση, όχι τόσο οι πολλές και βαθιές γνώσεις σου στην παράδοση και τον πολιτισμό (είμαι αδαής για να κρίνω), όσο για την αγάπη (έρωτα θα’λεγα) για αυτό που κάνεις.
    Διοσμαράκη,ή Μελένια ,¨η Καλικαντζαρελένη,¨η όπως αλλιώς σε λένε να είσαι καλά από υγεία, και από κέφια και να μας χαρίζεις τον πλούτο των γνώσεων σου, και των συναισθημάτων σου,(όπως έκανες μέχρι τώρα) μέσα από το υπέροχο αυτό μπλόκ, το τόσο ενδιαφέρον.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τριάδα ομοούσια και αχώριστη,να χιλιασετε ό,τι αγαπάτε!
    ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Γλυκο μου δυοσμαρακι ευχες και ευτυχως που σε βρηκα γιατι αναδιδεις ολες τις ευωδιες του τοπου μας.Να συνεχισεις με ολα αυτα τα ωραια που γραφεις.Φιλακια απο ρεθυμνο ελευθερια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Δυοσμαρακι εχω δηλωσει και σε αλλη ευκαιρια οτι απολαμβανω πολλες απο τις αναρτησεις σου. Συνεχισε ετσι.

    Να εισαι καλα Ελενη!!!

    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Δυοσμαρένια...
    Καλλικατζαρελένια....
    και
    Μελένια,
    εγώ σε γνώρισα με τη ...Ωραία Αδριάνα και θαύμασα τούτο το μπλογκ και την ουσιαατική του προσφορά και συμβολή στο γεφύρωμα του ΧΘΕΣ, του ΣΗΜΕΡΑ και του ΑΥΡΙΟ

    Μακράν η καλύερη επετειακή ανάρτηση
    ΕΥΓΕ ΣΟΥ!!!!


    Εύχομαι να είσαι καλά και να μας ταξιδεύεις στο χρόνο για πολλά χρόνια.

    Φιλί και Γλκαρένιες αγκαλιές

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. καλή συνέχεια και η πορεία να είναι σοβαρή και καλοδουλεμένη .
    έτσι όπως με έμαθες (καλοέμαθες).

    καλή συνέχεια και καλό κουράγιο, αφού θα σου χρειαστεί, μέσα σε αυτή την τόσο εύκολη κατάσταση (παλιοκατάσταση)

    να σαι καλά και καλά ταξίδια :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αγαπημένο μου Δυοσμαράκι οτι και να
    πω, θα ειναι λίγο μπροστά σε αυτά που
    νοιώθω, αισθάνομαι και παίρνω από σένα
    απο τον καιρό που σε ανακάλυψα!
    ΧΡΌΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΆ ΚΑΙ ΧΑΡΟΎΜΕΝΑ!




    Πολλά πολλά κοτσυφοφιλιά

    τσίου!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Σ’ αυτό το σπίτι πού ’ρθαμε του πλουσιονοικοκύρη
    ας ανοιχτούν οι πόρτες του να μπει ο πλούτος μέσα
    να μπει άφθονη η χαρά κι η ποθητή ειρήνη
    για να γεμίσουν τα σταμνιά, κι οι χωματένιες κύρβεις
    και να φουσκώσει η σκάφη του ζυμάρι κριθαρένιο.
    Και η γυναίκα του υγιού με σύνεση μεγάλη
    ας έρθει μεσ’ στο σπίτι αυτό με δυνατά μουλάρια
    για να υφάνει το πανί σ’ αντί κεχριμπαρένιο
    και γύρω να φτεροκοπούν χρονιάρ’κα χελιδόνια
    και ερυθρόχρωμα πουλιά αντάμα να πετούνε…


    Nα ζήσετε κι οι τρεις σας, σαν τα ψηλά βουνά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. να ζήστε παιδάκια
    και χρόνια καλά, πολλά, υγεία, ευτυχία
    μεγάλα να γίνετε με άσπρα μαλλιά (ε και βαμμένα, χωρίς, περουκίνι, γουάτ έβερ)
    παντού να σκορπίζετε της γνώσης το φως
    και όλοι να λένε νααααααααααααααααααααααααααααααα
    το δυοςμαράκι, η καλλικατζαελένη, μελένηα

    και ουχί δεν είναι το ούζο
    λολ. πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. ε εντάξει, μου ξέφυγε!
    δυοσμαράκι ήθελα να πω. λολ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Τί άλλαξε,τι άλλαξε;Συγνώμη δηλαδή,που πήγαν τα ωραία χρωματα που ευωδιαζαν δυόσμο;Φέρε μου πίσω τα τα χρώματά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. ευχομαι τα καλυτερα για το blog!
    καλως σε βρηκα!!θα τα λεμε συνεχεια :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. @Νίκο
    Δεν έχεις άδικο για τον παραλληλισμό με τις νεράϊδες. Εκείνες ήταν πάντα ερωτευμένες με τον χορό το τραγούδι και τη μουσική. Στροβιλίζονταν στις πηγές, ανεξάρτητες μπορούσε να τις κατακτήσει κανείς μοναχά εάν τους έκλεβε το μαντηλάκι. Μα σαν κατάφερναν να πάρουν το μαντηλάκι πίσω τον εγκατέλειπαν γιατί αυτές μοναχά στην Νήσο των Μακάρων μπορούσαν να ζήσουν.
    Ναι είμαι ερωτευμένη με τις παραδόσεις μας, τους χορούς μας, τα τραγούδια μας, τους θρύλους που άκουσα από τους παπούδες και τις γιαγιάδες...Δεν θέλω να σβήσουν...έστω και αν οι πηγές στις μέρες μας λιγοστεύουν...έστω και αν οι άνθρωποι όλο και λιγότερο ασχολούνται με τον χορό...
    Σε ευχαριστώ για τα τρυφερά σου λόγια. Αλλωστε και εσύ από ότι έχω καταλάβει σε ένα παρόμοιο κόσμο ζειστον ίδιο κόσμο ζεις από ότι έχω καταλάβει αφού στο blog σου μας δίνεις τόσο χρήσιμες πληροφορίες για τους λαϊκούς καλλιτέχνες του πανέμορφου νησιού σου, τη Σκόπελο.
    Την καλημέρα μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. @vad
    Αχώριστη ναι...ομοούσια με τόσες αντιθέσεις??? Χα χα χα
    Καλημέρα vad

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Oι αντιθέσεις όμως οδηγούν στη σύνθεση...
    Ροδίτικο:Μόλις φύγατε και οι΄΄τρεις΄΄ απ΄το νησί έγινε σεισμός!Να ξαναπάτε!
    ΚΑΛΗΜΕΡΑ και στις΄΄τρεις΄΄

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. @vad
    Καλέ στην Βέροια έγινε ο σεισμός όχι στη Ρόδο Χα χα χα
    Οσο για τις αντιθέσεις συμφωνώ πως οδηγούν στην σύνθεση μέσω εποικοδομητικού διαλόγου
    Καλημερούδια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. @ελευθερία
    Καλή μου Ρεθεμνιώτισα από τα μπαχαρικά αναδύεται η ευωδιά.
    Τώρα εσύ θα βρίσκεσαι στο Ατσιπόπουλο ή όχι ακόμη?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. @αντώνης
    Τουλάχιστον μέχρι τα Χριστούγεννα θα μας πάρει για να αναρτήσουμε το υλικό που έχουμε συγκεντρώσει...Οπότε συνεχίζουμε ακάθεκτες....
    Καλημέρα καλέ μου Αντώνη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. @φύρδην μίγδην
    Νάξερες πόσο χάρηκα όταν μου έστειλες το πρώτο μήνυμα μετά τη συνάντησή σου με την Ωραία Αδριάνα των Αθηνών....
    Ηταν μεγάλη μου χαρά που γνωριστήκαμε Γλαρένια και πολύ πρωτότυπος ο τρόπος της γνωριμίας μας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. @panoptis

    Παλιοκατάσταση....
    Για αυτό λέω πως έχουμε ανάγκη τις νεράϊδες και τα τρεχούμενα νερά...
    Οπως έχουμε ανάγκη και άτομα σαν και σένα που παράγουν κοινωνικό έργο με τις πρωτοβουλίες τους...
    Τελικά πιστεύω πως αυτό που έχουμε ανάγκη είναι ανθρώπους μονιασμένους που να συνεργάζονται....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. @karaflokotsifas

    Το blog γίνεται πλουσιότερο όταν το επισκέπτεται ένα πλάσμα της φύσης με ένα τόσο γλυκό κελάηδημα. Και εγώ νοιώθω πιο χαρούμενη από τότε που πρωτομπήκα στο δάσος σου αγαπημένε μου karaflokotsifa.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. @αστερόεσσα
    Καλή μου νεραϊδούλα και μάλιστα συνονόματη,είσαι μια παρουσία που πρωτογνωριστήκαμε σε άλλες γειτονιές και από τότε καταλάβαμε πως είχαμε πολλά κοινά. Η γνωριμία μας συνεχίζεται μέχρι τώρα σε τούτην εδώ την γειτονιά αποδεικνύοντας πως ακόμη και οι διαδικτυακές φιλίες μπορούν να αντέχουν στον χρόνο και να είναι ειλικρινείς...

    Σε ευχαριστώ πολύ για τις ευχές που κατέθεσες με τον δικό σου πάντα μοναδικό και ιδιαίτερο τρόπο.
    Εύχομαι για πολλά πολλά χρόνια ακόμη να εξακολουθούμε να μιλάμε για νεράϊδες εσύ καλή μου νεράϊδα με την μαγική πένα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. @basnia

    Χα χα χα
    Ευχαριστούούούούμεεεεε!!!
    Απορία 1 : Ανταύγειες επιτρέπονται?
    Απορία 2 : Ωστε δεν ήταν το ούζο ε??? Τώρα μου κέντρισες την περιέργεια....
    Εεεερχομαι απο εκεί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. @vad

    χα χα χα

    Είπαμε να ανανεωθούμε να γίνουμε λίγο πιο καλοκαιρινοί. Βέβαια ήταν και άλλος ένας λόγος...υπήρχε τέτοιο μπέρδεμα με τα χρώματα της γραμματοσειράς ώστε κάποια στιγμή μία ανάρτηση βγήκε αόρατη....!!!λολ
    Πάντως don't worry τον χειμώνα θα επαναφέρουμε τα δυοσμαρένια χρωματάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. @laplace78

    Καλώς σε βρήκα laplace.
    Σε καλωσορίζω στο πάρτυ γενεθλίων του blog

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. @vad
    Συγγνώμη. Δίκιο είχες! Μόλις τώρα άκουσα για τον σεισμό στη Ρόδο....
    Λες να είμασταν κατσικοπόδαρες????

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Κατσικοπόδαρες εσεις;Οχι,βρε,΄΄γουρλούδες΄΄,να ξαναπάτε για να μη γίνει σεισμός!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Το παραπάνω δεν είναι δικό μου. Είναι από Κάλαντα της Σάμου. ~☺~

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Σημασία έχει πως ήταν ιδανική επιλογή για την συγκεκριμένη επέτειο. και πάλι ένα μεγάλο ευχαριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Αν μεσα σε μόλις εναν χρόνο κατάφερες να κάνεις ενα απο τα καλύτερα μπλόγκς που ξέρω, τότε σίγουρα πρέπει να ευχηθώ καλύτερη συνέχεια και φυσικά ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ και ΚΑΛΑ.

    Να χαμογελάς :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. @tzonako

    Το σχόλιό σου με τιμά. Επίσης με ενθαρρύνει να κρατώ διαρκώς φυλαγμένο ένα χαμόγελο στο πρόσωπο σαν αντικρύζει Ανθρώπους σαν και σένα tzonako με το Α κεφαλαίο.
    Νάσαι πάντα καλά πολύτιμε φίλε μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Με έκανες και κοκκίνησα, και μαζι με το μαύρισμα εχω γίνει μπλαβί !

    Φιλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. @tzonakos

    Φαίνεται πως ξεχάστηκα και το Α κεφαλαίο το έγραψα με κόκκινο μολυβάκι

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ποιά είναι η γνώμη σας;