ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ

Τρίτη 19 Φεβρουαρίου 2008

Αφηνε μοναχά πατημασιές και παίρνε αναμνήσεις....

Στον δρόμο προς τα Ζαγοροχώρια
Χριστούγεννα 1999

Οπου βρεθείς κι όπου σταθείς άφηνε μοναχά πατημασιές


και παίρνε αναμνήσεις....


Τότε θα νοιώθεις ελεύθερος!!!


(Το δυοσμαράκι)

21 σχόλια:

  1. Παίρνε αναμνήσεις... και φωτογραφίες :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πανέμορφα είναι!!!!
    Και αυτή η ποικιλία των δέντρων... Θα κλέψω απ' τη φωτογραφία μια ανάμνηση:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @m
    ...εικόνες που χαράζουν τον νου, την καρδιά, ή το χαρτί...
    Καλώς ώρισες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @penthesila
    Είπα να σου χαρίσω λίγο χιονάκι!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @mmexer
    Καλώς ήρθες!
    Πολλές αναμνήσεις να κλέψεις αφού σου άρεσαν τα δεντράκια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. αναμνήσεις γίνανε πλέον και τα νυχτολούλουδα, οι μαργαρίτες μάλλον, και ότι άλλο ανακαλύψουμε μετά το άσπρο...
    καλησπέρα...:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αγαπημενο μου δυοσμαράκι
    Αφήνω τα ίχνη μου...
    Ποτέ δεν θα φτάσω στο σημείο να πρέπει να τα καλύψω.
    Όμως οι αναμνήσεις που μαζεύω, δεν ειναι όλες τους υλικά ελευθερίας.

    Αλλα πάλι άγω τι ίχνη να αφήσω...
    ένα πουλάκι είμαι μόνο

    τσίου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @basnia
    Σήμερα το άσπρο θα σβήσει...μα η ζωή ποτέ δε σβήνει...Και να φανεί πως τώρα κάτι είναι νεκρό, άστο, την άνοιξη θα ξαναβλαστήσει...
    Αυτή είναι η δύναμη της φύσης....
    ΥΓ. Το δικό μου νυχτολούλουδο μάλλον τα κατάφερε....
    Εύχομαι μια υπεροχη καλή ημέρα....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. @karaflokotsifas
    Αγαπημένε μου karaflokotsifa,

    Οταν δεν χρειάζεται κανείς να καλύψει τα ίχνη του, σημαίνει πως δεν έχει τίποτα να κρύψει...

    Οταν όμως χρειάζεται (για λόγους που ο ίδιος ξέρει) να κρύψει τις αναμνήσεις του και να τις φυλάξει σαν κάτι το πολύτιμο, κάπου στα βάθη της καρδιάς του, τότε σημαίνει πως επιλέγει να μην απαλλαγεί από αυτές γιατί του ζεσταίνουν την καρδιά....

    Διαφορετικά θα πάταγε ένα delete και τα πάντα θα εξαφανίζονταν.

    Μήπως και αυτό δεν είναι ένα είδος ελευθερίας???

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. ΑΧ .. ωραια αφορμη για σκεψεις.. Ποσο θα ηθελα να πηγαινα σε ενα τετοιο επαρχιακο τοπιο!!!! ..
    Αυτα αξιζουν!!
    Μολις βρεις χρονο περασε να δεις κριτικη για μια εκπληκτικη παρασταση που ειδα. ΣΕ φιλω γλυκα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Όμορφη σκέψη, υπέροχο συναίσθημα! :))
    Μια καλή μέρα να έχεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ετσι όπως το θέτεις, ειναι ένα είδος ελευθερίας!!!
    Άλλωστε δεν αφήνουμε ποτέ σε κοινή θεά, τα πιο πολύτιμα "πετράδια" μας
    Αυτά τα εκθέτουμε επιλεκτικά και με μεγάλη προσοχή...

    ΤΣΙΟΥ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. κάποιες φορές όμως, και εφόσον οι αναμνήσεις είναι όμορφες, είναι δύσκολο να θυμάσαι..θες να ξαναφήσεις πατημασιές..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. @Roadartist
    Αχ! Και εγώ θάθελα να βρισκόμουν σε ένα τέτοιο επαρχιακό τοπίο καθημερινά.
    Και να αφήνω καθημερινά πατημασιές......!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. @ανεμοσκορπίσματα
    Οι όμορφες σκέψεις έχουν ανάγκη από ανθρώπους με όμορφα συναισθήματα για να τα μοιραστεί κανείς.
    Και εδώ βλέπω πως βρίσκονται αρκετοί άνθρωποι με όμορφα και πλούσια συναισθήματα.
    Καλώς όρισες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. @karaflokotsifa
    Αγαπημένε μου karaflokotsifa,
    Οι αναμνήσεις είναι σαν ένα πολύτιμο πετράδι που στολίζει την καρδιά μας. Το πολύτιμο πετράδι και τις κρυφές μας αναμνήσεις τα αποκαλύπτουμε μοναχά στους εκλεκτούς της καρδιάς μας, γιατί μόνο σ' αυτούς επιτρέπουμε να έχουν πρόσβαση....
    Θα έλεγα πως είναι σαν οι αναμνήσεις και το πολύτιμο πετράδι να βρίσκονται σφαλισμένα σε ένα θησαυροφυλάκιο αναμνήσεων που μόνο ο Τραπεζίτης και οι εκλεκτοί του έχουν τα κλειδιά....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Όμορφη επίκληση... Περικλείει στοιχεία ανάμνησης, μοναδικότητας, παρουσίας και απουσίας συνάμα.
    Την καλησπέρα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. @νίκος κ.

    Εχεις δίκιο!

    Ομως όσο και να θέλει κανείς να ξαναφήσει πατημασιές σε ένα μέρος που τόσο αγάπησε θα πρέπει να αναλογιστεί πόσο εξίτηλα ή ανεξίτηλα ήταν τα ίχνη που ο ίδιος άφησε σε αυτό το μέρος.

    Εάν τα ίχνη του ήταν ανεξίτηλα τότε οι νέες πατημασιές θα είναι ευπρόσδεκτες.

    Μα αν είναι εξίτηλα τότε τα ίχνη του στην άμμο θα έχουν ήδη ταξιδέψει με το παραμικρό φύσημα του ανέμου και θα έχουν σβηστεί. Η παρουσία του δεν θα θυμίζει τίποτα και το μέρος που τόσο αγάπησε θα το βρει περιφραγμένο.

    Τότε τις δικές του αναμνήσεις μπορεί (αν θέλει) να τις κρατήσει ζωντανές, αφού είναι ένα όμορφο κομμάτι της ζωής του. Αν όχι μπορεί να καλέσει τον άνεμο για να τις κάνει να σβηστούν...

    Είναι ελεύθερος να επιλέξει....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. @kitsosmitsos
    Μέσα σε τέσσερεις λεξούλες έκλεισες όλη την έννοια της ανάρτησης. Σε ευχαριστώ!
    Καλό σου βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ποιά είναι η γνώμη σας;